Και τίς ο τρόπος της διακρίσεως; Ποιον το όριο το
χωρίζον τους πρώτους από των δευτέρων; Μήπως είναι τα φαρδομάνικα; Αλλά τα φαρδομάνικα
είναι κακόζηλα και δεν αρμόζουν περισσότερον εις τους ιερείς των πόλεων, ή όσον
εις τους ιερείς των χωρίων.
Μήπως είναι τα πράσινα ή κόκκινα σωστικά;
Αλλά τα πράσινα ή κόκκινα ζωστικά είναι ανοίκεια, και πρέπει οι αρχιερείς
πρώτοι να τα καταργήσουν.
Μήπως είναι το έγγαμον ή η αγαμία των κληρικών; Διότι εις τας Αθήνας, την μέγιστην πόλιν της ελευθέρας Ελλάδος, βλέπω πλείστους ιερομονάχους εφημερεύοντας, θα υπάρχει, δε τουλάχιστον δωδεκάς τούτων, φέροντες το οφφίκιο "αρχιμανδρίται". Αλλά ιερομόναχοι ή αρχιμανδρίται οφείλουσιν απελθωσιν εις τας Μονάς των, και να αφήσωσι τας κατά πόλεις εφημερίας εις τους έγγαμους κληρικούς, εις ους και μόνους ανήκουσιν αύται.
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Ναυτιλόμενος
8 σχόλια:
Ναυτιλόμενε μήν ξύνεις πληγές...
Πέρασε ένας αιώνας να μην πω δυο και το πρόβλημα υπάρχει.
Άνδρες οι νομοθετούντες
Μου θύμισε κείμενο του μακαρ. Κοζάνης Διονύσιου Ψαριανού που καυτηρίαζε την συγκέντρωση αρχιμ/τών σε Αθήνα ,όπου διετέλεσε β.επίσκοπος (Ρωγών),μετατεθείς από Τρίπολη ,....νεαρά αρχιμανδριτάρια ακκιζόμενα μετά νέων και νεανίδων εν Αθήναις......
Παλαιά ήταν η εξαίρεση. Τώρα σε όλους τους ναούς των πόλεων χθεσινοί άγαμοι κληρικοί που δεν ζουν σε μονή αλλά σε διαμέρισμα ή πολυτελή οικία με το αυτοκίνητό τους είναι επίδοξοι για ότι παραπάνω. Σε λίγο η αγαμία θα κυριαρχήσει παντού και οι έγγαμοι θα είναι στα μετόπισθεν υπηρέτες των νεαρών αγάμων.
5 Αυγούστου 2024 στις 7:54 μ.μ.ΣΩΣΤΗ πρόβλεψη ,μάλλον πραγματικότητα,δεν πατούν στην γή οι ...περισσότεροι των αγάμων κληρικών.
Eχεις μια εμμονή πάντως με το θέμα
Ο Παπαδιαμάντης ήταν ανυπέρβλητος ως διηγηματογράφος – νουβελογράφος, αν και ο εξάδελφός του, Αλέξανδρος Μωραϊτίδης, ήταν καλύτερος. Ωστόσο, ως χρονογράφος – σχολιαστής της επικαιρότητος, ήταν μάλλον εμπαθής και βιαστικός στις κρίσεις του.
Ο ίδιος άλλωστε, εν προκειμένω, με την τελευταία φράση του, έθεσε σε αμφισβήτηση το ιδεοληπτικό του κατασκεύασμα.
Ο γάμος επιτράπηκε, δεν επιβλήθηκε, στον κλήρο.
Θα ήταν παράδοξο ο γάμος να αποτελεί για όλους ελεύθερη επιλογή -και μάλιστα ακόμη και σε παραδοσιακότερες εποχές- και μόνον οι κληρικοί να έπρεπε να παντρεύονται υποχρεωτικά επί ποινή εγκλεισμού τους σε μοναστήρι!
Και εάν αργότερα χήρευαν; Θα τους έκλεινε πάλι σε μοναστήρι ο συγγραφεύς;
Ο οποίος, σημειωτέον, ουδέποτε παντρεύτηκε, αλλά ούτε και εμόνασε.
Είναι μια αταξία η οποία έχει γίνει κανόνας και προτού παγιοποιηθεί πρέπει να αντιμετωπιστεί διαφορετικά η νοσογόνος αυτή η κατάσταση δεν θα έχει θεραπεία.
Εμείς οι ιερομόναχοι πρέπει να είμαστε στα μοναστήρια μας και οι έγγαμοι κληρικοί στις ενορίες.
π. Νεόφυτος
Δημοσίευση σχολίου