Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2024

Παραλυσία καί διαζύγιο... - π. Βασιλείου Μπακογιάννη


Παραλυσία καί  διαζύγιο...
    
      Ὑπό Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη
     
 «Ὅταν τά ἀνδρόγυνα χωρίζουν, καί τά βουνά ραγίζουν», ἔλεγαν παλιά· εἶχαν συνειδητοποιήσει  πόση  μεγάλη πληγή ἦταν γιά τό σῶμα τῆς κοινωνίας, ἡ διάλυση τῆς οἰκογενείας· γι'αὐτό καί τά διαζύγια ἦταν σπάνια. Ἀντίστροφα,  σήμερα παρατηρεῖται μιά ἁλματώδη αὔξηση διαζυγίων· δηλαδή, στή διάλυση τῆς οἰκογενείας καί κατ΄ἐπέκταση στή διάλυση τῆς κοινωνίας! Συντελεῖ σ'αὐτό καί  ἡ σχετική νομοθεσία πού ἔχει ψηφισθεῖ ἀπό τήν Ἑλληνική Βουλή...! Ἐπικίνδυνοι γιά τήν κοινωνία δέν εἶναι μόνο οἱ τρομοκράτες....
 
-Τόν  βλέπεις αὐτόν τόν παράλυτο στό καροτσάκι; Εἶπε ἕνας παπᾶς σέ μιά γυναῖκα- σύζυγο πού τοῦ ἔκανε παράπονα  γιά τόν σύζυγό της, καί ἤθελε νά τόν χωρίσει.  
-Τόν βλέπω!
Ποιός εἶναι σέ πιό ἀξιολύπητη κατάσταση; Ἐσύ πού εἶσαι ὄρθια, καί ἔχεις τήν ὑγειά σου ἤ αὐτός πού εἶναι στό καροτσάκι;
-Ὁ παράλυτος...!
-Ὅμως, ὁ παράλυτος σηκώνει τόν σταυρό του ἐν εἰρήνῃ, ἐνῶ ἐσύ μέ ἄγχος!
-Ναί, ἀλλά ὁ ἄνδρας μου δέν ὑποφέρεται!
Ὑποφέρεται μήπως ἡ παραλυσία;
..........
-Ξέρεις πού εἶναι ἡ διαφορά; Στό μυαλό! Ὁ παράλυτος ἔχει  ἀποδεχθεῖ τό πρόβλημα του, καί ἡσύχασε. Ἐσύ δέν τό ἔχεις ἀποδεχθεῖ!  Εἶναι καί στή μέση ἡ σκέψη τοῦ διαζυγίου, πού σοῦ φουσκώνει τά μυαλά...!
 
     Τά πράγματα εἶναι ἁπλᾶ. Ὅταν ἀγαπᾶς τόν ἄνθρωπό σου, δέν τόν διώχνεις, λές καί πρόκεται γιά ξένο ἄνθρωπο·  ὑπομένεις τίς ἀδυναμίες του· «ἡ ἀγάπη ὅλα  τά ἀνέχεται ὅλα τά ὑπομένει» (Α΄Κορ.13:7).  Δέν φταῖνε, λοιπόν,  τά προβλήματα πού  διαλύονται οἱ γάμοι, ἀλλά οἱ σύζυγοι,  πού δέν ἔχουν ἀγάπη μεταξύ τους.   Π.χ., ὅταν ἔχουν δύστροπο  παιδί  πού τούς κάνει τή ζωή τους κόλαση, δέν τό στέλνουν σέ  Ἵδρυμα, ἀλλά τό ὑπομένουν ἰσοβίως. Ὅμως, ὅταν π.χ., ὁ σύζυγος  δείχνει δύστροπη συμπεριφορά, πολύ ἐλαφρότερη ἀπό τή συμπεριφορά τοῦ παιδιοῦ τους,  ἡ σύζυγος  σκέπτεται τό «ξεφόρτωμα», τό χωρισμό, γιατί ἐκλείπει ἡ ἀγάπη!
    Καί  μέ τόν σύζυγό της εἶναι ἕνα «σῶμα»·  τό παιδί της  εἶναι ἄλλο «σῶμα»· εἶναι πρῶτος βαθμός συγγενείας. Δηλαδή, πρῶτα ὁ σύζυγος, μετά τό παιδί!      Καί ἄν εἶναι ἁμαρτία  νά ἐγκαταλείπει τό παιδί της, πόσο μᾶλλον νά ἐγκαταλείπει τόν σύζυγό της· τό ἴδιο φυσικά ἰσχύει καί γιά τόν σύζυγο. Ἀλλά, οἱ σύζυγοι ἔχουν στό μυαλό τους ἄλλα πράγματα· ἀσύμφωνα μέ τήν Ἐκκλησία.   Ὅμως,   «μεγαλύτερη ζημιά κάνει στή ζωή μας μας μιά κακή σκέψη πού κρατᾶμε στό κεφάλι μας   (παραλύει, καταστρέφει τή ζωή μας), παρά  ἕνα  τοῦβλο (!) πού πέφτει στό κεφάλι μας...!» (Dr. Frank Crane).

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ενας ψυχίατρος μου έλεγε, τα θέματα είναι στο μυαλό, σαθρό μυαλό, σαθρή και η ζωή

Ανώνυμος είπε...

Παλαιότερα αν υπήρχε κάποιο διαζύγιο,η αιτία σίγουρα ήταν πολύ σοβαρή.Τωρα όσο περνούν τα χρόνια,τα διαζύγια βγαίνουν για το τίποτα εν πολλοίς!!

Ανώνυμος είπε...

Στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν αποφασίζει κάποιος/κάποια για διαζύγιο ¨για το τίποτα¨. Κάτι σοβαρό έχει συμβεί, κάτι που έχει προκαλέσει ρήγμα στη συζυγική σχέση. Το να κάνεις απλά υπομονή ελπίζοντας ότι όλα θα αλλάξουν ως δια μαγείας και να κρύβεις το πρόβλημα κάτω από το χαλί, δεν βοηθάει, κάνει τα πράγματα χειρότερα και τον βίο... αβίωτο. Μακάρι να λύνονταν όλα τα προβλήματα με συζήτηση και αλληλοκατανόηση. Πάντως ότι δεν λύνεται, κόβεται. Και δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό.

Ανώνυμος είπε...

Όταν πάει ένα ζευγάρι να πάρει άδεια γάμου από την ενορία ή την μητρόπολη τους λένε κάτι ή τους ζητούν το εκκλησιόσημο και το τυχερό και άντε στο καλό.