«Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ...» - π. Βασιλείου Μπακογιάννη

 

«Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ...»

     Ὑπό Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

Ἔτσι, «βίβλος γενέσεως...»,  ἀρχίζει τό «Εὐαγγέλιο» τῆς Θ. Λειτουργίας Κυριακῆς πρό τῶν Χριστουγέννων.

     Ὅμως, τί σημαίνει Βίβλος γενέσεως;
  «Βιβλίο» ἤ «βυβλίο» σημαίνει μικρή μελέτη, ἐπιστολή  γραμμένη στόν ἐσωτερικό φλοιό τοῦ παπύρου· στή «βίβλο» ἤ «βύβλο» ( Liddell &Scott II).
      «Γένεσις» σημαίνει  γεγονός, δημιουργία, ἱστορία. «Αὗται δέ γενέσεις Ἰακώβ» (Γέν. 37: 2)· αὐτά εἶναι τά γεγονότα πού ἔχουν σχέση μέ τόν Ἰακώβ. «Γένεση» τό πρῶτο βιβλίο τῆς Γραφῆς  σημαίνει ἐξιστόρηση τῆς δημιουργίας τοῦ κόσμου καί ἄλλων γεγονότων

     Καί «βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Μτ.1:1), σημαίνει μικρή μελέτη, πού ἀσχολεῖται μέ τή γένεση, τήν ἱστορία, τόν ἐπίγειο βίο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ· ἄλλωστε αὐτό εἶναι καί τό περιεχόμενο τοῦ κατά Ματθαίου Εὐαγγελίου. 

            Ὅμως,  γιατί ὁ  Ματθαῖος καί μόνο ὁ Ματθαῖος ἀρχίζει τό Εὐαγγέλιό του μέ τή γενεαλογία τοῦ Χριστοῦ, παραθέτοντας μάλιστα  ἕναν εὐρύ  κατάλογο Ἰουδαίων, προγόνων  τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ;

        Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος:
     Ὁ Ματθαῖος ἀπευθυνόταν στούς συμπατριῶτες του Ἰουδαίους· ἄλλοι πίστευαν στό Χριστό, ἄλλοι ὄχι. Καί προκειμένου νά τούς ὁδηγήσει στό Χριστό, ἀπαριθμεῖ  τούς προγόνους  Του· γιά νά Τόν νιώσουν ὅτι ἦταν δικός τους· σάρκα ἀπό τή σάρκα τους. Καί θα  ἦταν  «ἀδικία» νά Τόν πιστεύουν ὡς Θεό οἱ ξένοι,  ὄχι οἱ δικοί Του. Δηλαδή, ὁ  κατάλογος γενεαλογίας      ἦταν ἕνα  δόλωμα πού «ἔριξε» ὁ Ματθαῖος,   γιά νά   ἁλιεύσει τούς Ἰουδαίους. Ἄλλοι  ρίχνουν ἀγκίστρι χωρίς δόλωμα...

   Καί ὁ κατάλογος κλείνει: «Ματθάν δέ ἐγέννησε τόν Ἰακώβ, Ἰακώβ δέ ἐγέννησε τόν Ἰωσήφ τόν ἄνδρα τῆς  Μαρίας ἐξ ἧς ἐγεννήθη Ἰησοῦς ὁ λεγόμενος Χριστός» (Μτ.1:15-16). Ὁ Ματθαῖος ἀφήνει  νά ἐννοηθεῖ στούς Ἰουδαίους, ὅτι  ὁ Ἰωσήφ ἦταν φυσικός πατέρας τοῦ Χριστοῦ· δέν τούς  ἀποκαλύπτει ὅτι ὁ Χριστός γεννήθηκε  ἄνευ σπέρματος ἀνδρός! Ὑπῆρχε λόγος.

   Οἱ Ἰουδαῖοι δέν ἦταν ἀκόμα κατάλληλοι νά δεχθοῦν αὐτό τό μυστήριο. Θά κατηγοροῦσαν τή Μαρία ὡς μοιχαλίδα· θά στρέφονταν ἐναντίον της, θά τήν κακοποιοῦσαν (Ὁμιλια Γ΄στό κατά Ματθαῖο  P.G. 57:32).

   Ἕνα μήνυμα γιά μᾶς τούς Ποιμένες πόσο προσεκτικοί θά πρέπει νά εἴμαστε, ὅταν μιλᾶμε γιά τό Χριστό σέ «ἄσχετους», κοσμικούς ἀνθρώπους. «Μή πετᾶτε τά Ἅγια (=δόγματα τῆς πίστεως) σέ ἀσεβεῖς ἀνθρώπους» (Μτ.7:6), λέει ὁ Κύριος. «Χρειάζεται νά σπαταλήσεις πολλή φαιά οὐσία τοῦ ἐγκεφάλου γιά νά μιλήσεις σωστά γιά τό Χριστό», ἔλεγε ἕνας μεγάλος Θεολόγος. Καί εἶχε δίκιο.

   Καλά-πνευματικά Χριστούγεννα.