Ο μεγάθυμος Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος (Γκατζιρούλης)

Οι αθλιότητες που ταλανίζουν την Εκκλησία μας για περισσότερα από τέσσερα χρόνια, µε πρωταγωνιστή τον έγκλειστο στις φυλακές κ. Μπεζενίτη (πρ. επίσκοπον Απικής), και η πρόσφατη αχαρακτήριστη “αθώωσή” του από το Συνοδικό Δικαστήριο, ανέδειξαν ταυτόχρονα ως αύρα λεπτή το πνεύμα του Θεού και την μεγαθυμία του Μητροπολίτου Αττικής Νικοδήμου (Γκατζιρούλη)!
Πριν από ένα χρόνο ο κ. Μπεζενίτης είχε καταδικασθεί από το πενταμελές Εφετείο Αθηνών σε ένα χρόνο φυλακή για “συκοφαντική δυσφήμιση” του Αττικής κ. Νικοδήµου, µε ανασταλτική ισχύ. Μετά την καταδίκη του και τον εγκλεισμό του για 6 χρόνια στις φυλακές η ανασταλτική φυλακή του ενός χρόνου έχασε την ισχύ της και έπρεπε να προσμετρηθεί στα άλλα 6 χρόνια που θα εγίνοντο 7. Τότε ο Μητροπολίτης Αττικής κ. Νικόδημος έδειξε το ήθος του και την μεγαθυµία του!
Καταγράφουμε από την “Ελεύθερη πληροφόρηση” (16.4.09, τ. 251) την “Παρέμβασή” του:“Ακριβώς τότε, θεώρnσα χρέος τη δική μου παρέμβαση. Και, με την έναρξη της διαδικασίας, κατάθεσα στο Δικαστήριο δήλωσn παραίτnσnς από την έγκλησή μου. Η ταλαιπωρία, που περνάει αυτή την ώρα, εξ αιτίας των ατοπημάτων του, ο Μητροπολίτης Παντελεήμων είναι μεγάλη και βαρύτατη. Η αρχιερατική µου σvvείδnσn δεν μου επέτρεπε να του προσθέσω και άλλη.
Μεταφέρω εδώ, αυτούσιο, το κείμενο της δήλωσής μου:
“ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΠΕΝΤΑΜΕΛΟΥΣ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ
Ως Ποιμενάρχης της Ορθοδόξου Εκκλησίας και Λειτουργός των Μυστηρίων του Θεού, έχω αγωνισθεί, κατά τη μακρόχροvn εκκλησιαστική μου διακονία, για τη διόρθωση πολλών εκτροπών, που συνέβησαν στον πολύπαθο εκκλησιαστικό μας χώρο.

Πάντα αντιμετώπιζα και αντιμετωπίζω τους παραβιάζοντας το θέλημα του Θεού και την Κανονική Τάξη της Εκκλησίας μας, όταν είναι όρθιοι και μπορούν να απαντούν και, κατά τη δύναμή τους, να αντικρούουν τον ελεγκτικό μου λόγο ως ίσοι προς ίσον.
Τίμιο θεωρώ να μην πλήττω ανθρώπους, που κείτονται σε δεινά, πληγωμένοι από τις ίδιες τις πράξεις τους. Οδηγός μου και έμπνευστής μου ο προφηnκός λόγος: “κάλαμον τεθλασμένον ου συντρίψει και λίνον καπνιζόμενον ου σβέσει” (Ησαϊου μβ' 3, Ματθ. ιβ' 20), που αναφέρεται στό Πρόσωπο του Κυρίου μας και που εκτείνεται, ως χρέος, στoύς λειτουργούς Του.
Αρνούμενος, βεβαίως, τα όσα εκκλησιαστικώς απαράδεκτα εξετόξευσε κατά τoυ προσώπου μου ο αντίδικος, επιφυλασσόμενος των εκκλησιαστικών δικαιωμάτων μου, δηλώνω ότι δεν επιθυμώ πλέον τη συνέχιση της δίωξής του για την προκείμεvn ποινική υπόθεση, εκτιμώντας ότι αυτό είναι, τούτη τη στιγμή, το συμφέρον της Εκκλησίας και το πνευματικό καθήκον μου.
Σβήνοντας από τον πίνακα της καρδιάς ολόκλnρn τη θλιβερή ιστορία, διατηρώ ακοίμητη την επλίδα, ότι η εμπειρία της σκλnρής περιπέτειας θα εμπνεύσει τον Mητροπολίτη Παντελεήμωνα να εκπέμψει ένα στεναγμό μετάνοιας και να καταθέσει ένα δάκρυ συντριβής σrά πόδια του Έσταυρωμένoυ Κυρίου μας. Πιστεύω, πως αυτό το δάκρυ θα το κρατήσει ο Κύριός μας, ως μαργαρίτη ατίμητο στο θησαυροφυλάκιο του Παραδείσου”.
Ο ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ

Από τη “Χριστιανική Βιβλιογραφία”