ΘάλασσαΚοιτάς κάτω
κι απλώνεται πλατύ το αιθέριο πλέγμα.
Φωσφορίζουσες κλωστές οι ζάρες
στραφταλίζουν στο χρυσό ήλιο.
Μια βελόνα μαγική
πλέκει σχέδια στο πλεκτό σου
Και κάθεσαι συ πάνω της.
Ανοιχτόχρωμες κηλίδες τα ρεύματα
μ’ αλάτι και ιώδιο οδηγούν τη ζωή
στον αφανή της καμπυλότητας προορισμό.
Για να ξεκλειδώσεις μυστικά
μην κοιτάξεις στον καθρέφτη της επιφάνειας.
Βούτηξε ντυμένος την αγάπη
και θα τα ξέρεις όλα.
ΙΡΙΣ
6 σχόλια:
Ίρις, εξαιρετική η σκέψη στο τελευταίο τετράστιχο..
Υπέροχες οι εικόνες σε όλο το ποίημα..
ωραιο ποιημα
Και η νέα σου ποιητική παρουσία μια ευχάριστη έκπληξη. Φιλοσοφημένη η τελευταία στροφή.
γ.χ.γ. που εί;
Ίρις μου άρεσε…..
Μαίρη
Καλογραμμένο, δίνει μηνύματα ελπίδας και προβληματισμού.
Δημοσίευση σχολίου