 |
| Ανδρέας Νικολάου |
Το Καλοκαίρι του 1974 υπηρετούσα τη στρατιωτική µου θητεία στον 31 Λόχο Κρούσης της 33 Μοίρας Καταδρομών, στο Μπέλλα Πάις.
Ήμουν της 73Α σειράς.
Το πρωί του Σαββάτου 20 Ιουλίου 1974, μεταξύ 04:30 και 05:00, τουρκικά αεροπλάνα Βομβάρδισαν τους διαδρόμους του Αεροδρομίου Λευκωσίας, όπου είχαμε εγκατασταθεί μετά το Πραξικόπημα.
Σήμανε συναγερμός και δόθηκε διαταγή να ξεκινήσουμε για τη Μοίρα, στο Μπέλλα Πάις. Ήδη βλέπαμε και τους Τούρκους αλεξιπτωτιστές που έπεφταν στην περιοχή της Μιας Μηλιάς.
Η πρώτη φάλαγγα φτάσαμε στη Μοίρα χωρίς να κτυπηθούμε. Η δεύτερη, όμως, κτυπήθηκε από εχθρικά αεροπλάνα πάνω από τον Άγιο Επίκτητο.
Φτάνοντας στη Μοίρα οδηγηθήκαμε στο χώρο διασποράς, μεταξύ του Στρατοπέδου και της Λαίδης, της εξοχικής κατοικίας του Μακαρίου n οποία μετατράπηκε σε φυλάκιο. Εκεί ενημερωθήκαμε ότι τη νύκτα θα κάναμε επίθεση στον Άγιο Ιλαρίωνα.
Θυμάμαι τα λόγια του μακαρίτη του Κατσάνn, «οι Τούρκοι μας περιμένουν από τις χαράδρες και εμείς θα πάμε από τον κύριο δρόμο και δεν θα μας δουν»!
Ξεκινήσαμε, λοιπόν, µε τα κοντοπαντέλονα και τα μπερέ, δεξιά-αριστερά του δρόμου, φάλαγγα κατ' άνδρα. Σαν να επρόκειτο να παρελάσουμε μέσα σ' εκείνη την κολασμένη ατμόσφαιρα µε τις φωτιές, τους καπνούς και τη ζέστη.
Σε κάποια στιγμή πέρασε ένα Land-Rover των Ηνωμένων Εθνών. Μόλις είδαμε τα φώτα, µε ένα νεύμα του Κατσάνn, πέσαμε κάτω από το δρόμο, στα χαντάκια, και πέρασαν οι Οηέδες χωρίς να μας δουν. Σηκωθήκαμε και προχωρούσαμε ...
Φτάνοντας κάτω από τα Πετρομούθια πήραμε θέσεις κατά Λόχο. Εμείς, ο 31 ΛΚ, ήμαστε μπροστά από τα Πετρομούθια και μπροστά μας ο Κατσάνnς. Εγώ ήμουν χειριστής μπρεν.
Μετά την κατάληψη Πετρομουθίων και τη φωτοβολίδα που έριξε ο Κατσάνnς αρχίσαμε να κτυπούμε τον Πύργο του Αγίου Ιλαρίωνα.
Όλη τη νύκτα γίνονταν φοβερές μάχες. Οι σφαίρες σφύριζαν από παντού, όλμοι, φωτιές, εκρήξεις. Το πρωί µας κτυπούσαν και από τα πλοία κάτω στην Κερύνεια.
Γύρω στις 09:00 το πρωί µου τέλειωσαν τα πυρομαχικά. Δεν ήξερα τι να κάνω. Επειδή ήμουν χειριστής του μπρεν είχα παραμείνει σταθερά σε µια θέση, κτυπώντας συνεχώς και καλύπτοντας τους άλλους που είχαν προωθηθεί.
Ξαφνικά ήρθε ο Φλαμούδnς ο οποίος μετέφερε τραυματίες με ένα Land-Rover που πήρε από τα Ηνωμένα Έθνη. (Το αυτοκίνητο το πήραν οι δικοί μαs µε το «έτσι θέλω» από τους Οηέδες οι οποίοι αρνούνταν να μαs δώσουν ακόμα και νερό!).
Από τον Φλαμούδn έμαθα ότι είχε διαταχθεί απαγκίστρωση και επιστροφή στη Μοίρα!
Αμέσως, μέσα σ' ένα χαλασμό από σφαίρες, σηκώθηκα και μέσα από µια χαράδρα έφθασα στη Φάρμα Μπέλλα Πάις όπου ήταν ήδη αρκετοί στρατιώτες. Εκεί ήπιαμε νερό μετά από 24 ώρες, περίπου, αφού κατά η νυκτερινή επιχείρηση δεν είχαμε ούτε σταγόνα.
 |
| Ταγματάρχης Καταδρομών Γεώργιος Κατσάνης |
Στη συνέχεια επιστρέψαμε στη Μοίρα όπου συναντήσαμε τον Διοικητή Καταδρομών Συνταγματάρχη Κοµπόκη. Τον Κοµπόκη τον έτρεμαν όλοι, από απλό στρατιώτη μέχρι αξιωματικό. Τώρα, όμως, ήταν χλωμός σαν το κερί. Βουρκωμένος κι αμίλητος. Αργότερα μάθαμε ότι πήγε στο ΓΕΕΦ και χαστούκισε(!) τον Ταξίαρχο Γεωργίτση, τον αρχηγό του Πραξικοπήματος, λέγοντάς του «µου σκότωσες τα παιδιά µου»!!!
Εκεί στη Μοίρα πληροφορήθηκα και το θάνατο του Κατσάνη και ποιοι ήταν οι Νεκροί ή οι Αγνοούμενοι µας ... Μάθαμε, επίσης, ότι το χάραμα, που εμείς πολεμούσαμε αβοήθητοι, κάτω από τον Άγιο Ιλαρίωνα, οι Ελδυκάριοι, στην ασυγκράτητη προέλαση τους στην πεδιάδα του Κιόνελι, είχαν προσεγγίσει τις θέσεις μας! Κι όμως κάποιοι τους διέταξαν να επιστρέψουν στο Στρατόπεδό τους!
Αν n ΕΛΔΥΚ ενωνόταν μαζί μας εκείνη τηv ώρα, που και ο Κατσάνnς και όλοι ήταν ζωντανοί ακόμη, όλα θα ήταν διαφορετικά πια ... .
Ανδρέας Νικολάου
21 σχόλια:
Κρίμα που τα χρόνια περνούν και ο αγώνας και οι θυσίες του Κυπριακού Ελληνισμού δεν βρίσκουν δικαίωση. Πολέμησαν ηρωικά αλλά ακόμα περιμένουν… και αγωνίζονται χωρίς να ξεχνούν….
Σπουδαία η μαρτυρία του κ. Νικολάου. Σημαντικές και οι λεπτομέρειες που από πρώτο χέρι μας μεταφέρει. Πολλά θα ήσαν διαφορετικά αν δεν είχαν γίνει τραγικά λάθη. Ας ελπίσουμε ότι διδαχτήκαμε από την καταστροφή του 1974.
Αυτός ήταν ο αγώνας στην Κύπρο ηρωικός και πατριωτικός. Από την διήγηση βλέπω ότι και ο ΟΗΕ έκανε αβάντα στους τούρκους. Συγκινήθηκα με την αφήγηση του νεαρού τότε πολεμιστή. Εκλεκτέ κ. Ανδρέα μεταλαμπαδεύστε την φιλοπατρία και στο περιβάλλον σας.
Τέτοιες παρουσιάσεις σε κάνουν να πονάς για τις χαμένες θυσίες στρατιωτών που τα έδωσαν όλα για την Πατρίδα. Ο Έλληνας ξεπερνά τον εαυτό του όταν αγωνίζεται για την Πατρίδα. Οι Κύπριοι αδελφοί μας αγωνίσθηκαν για την πατρίδα με τον ηρωισμό που έχει μέσα του ο κάθε Έλληνας. Αιωνία η μνήμη στους πεσόντες στην Κύπρο.
Η κυριότερη υπόσχεση του όρκου των αρχαίων Ελλήνων εφήβων ήταν, «και την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω, πλείω δε και αρείω όσης αν παραδέξωμαι.» (και την πατρίδα δε θα παραδώσω μικρότερη, αλλά μεγαλύτερη και πολεμικότερη απ' όση θα μου παραδοθεί.) γι’ αυτό αγωνίστικαν και τα παλληκάρια του 31 Λόχου Κρούσης της 33 Μοίρας Καταδρομών.
Τι ηρωικό! χωρίς πυρομαχικά να παραμένουν στην θέση τους.
Αξίζει να διαβασθεί η παρούσα μαρτυρία και να διαδοθεί.
π. Νεόφυτος
Δύο είναι τα ένοχα μυστικά της μεταπολίτευσης!Ο φάκελλος "τρομοκρατία" και ο φάκελλος "Κυπριακό".Μόλις προ ολίγων ημερών απεβίωσε και ο αποκληθείς "αόρατος δικτάτωρ" Δημήτριος Ιωαννίδης που πήρε στον τάφο του πολλά μυστικά.Ένα μόνο θα πω.Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Μπονάνος και οι αρχηγοί των τριων όπλων Αραπάκης,Γαλατσάνος και Παπανικολάου το τραγικό εκείνο καλοκαίρι του 1974 εκαλούντο κατά τρόπο προκλητικό μετά τη μεταπολίτευση στην ετήσια δεξίωση της 24ης Ιουλίου στο προεδρικό μέγαρο!Ευτυχώς ο Κάρολος Παπούλιας αποκατέστησε την ηθική τάξη στο προκείμενο θέμα!Ε μετά πώς να ανοίξει ο φάκελλος της Κύπρου όταν οι ένοχοι τιμώνται σκανδαλωδώς απ τη μεταπολίτευση!Ευχαριστούμε τον Αναστάσιο γιατί αναμοχλεύει κατά θετικό τρόπο την εθνική μας μνήμη!
Η αλήθεια πάντα πονά. Μέσα από την αφήγηση του κ. Νικολάου διαπιστώνει κάποιος τα τραγικά λάθη των ηγετών εις βάρος του λαού. Η αδικία στην Κύπρο δεν θα είναι για αρκετό καιρό. Ο Κυπριακός λαός με το ΟΧΙ στο σχέδιο της κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας ως κράτους έδειξε ότι ακόμα αντέχει και αντιστέκεται. Ο Κύπριοι δείχνουν το δρόμο στον αγώνα για τα εθνικά μας δίκαια.
Τα παλικάρια όπως ο Ανδρέας και ο αξιωματικός του ο Κατσάνης δεν προδόθηκαν μόνο κατά τη διάρκεια της μάχης, αλλά και στη συνέχεια που η πολιτεία δεν αναγνώρισε ποτέ τον αγώνα και τη θυσία τους. Η στάση της πολιτείας απέναντι σε αυτά τα παιδιά που πολέμησαν και θυσιάστηκαν για τη πατρίδα, δεν ήταν αυτή που άρμοζε στο μέγεθος της προσφοράς τους. Κάθε καλοκαίρι η σκέψη μου πάει με πόνο στις μητέρες και στις γυναίκες των παιδιών που χάθηκαν εκείνο το καλοκαίρι του 1974 και αναρωτιέμαι για ποιο πουκάμισο αδειανό και ποια Ελένη τελικά έδωσαν τη ζωή τους αυτά τα παλικάρια.
Ευχαριστούμε τον Αναστάσιο που κόντρα στο πνεύμα της εποχής μας αναμοχλεύει και ασχολείται με θέματα που δεν «πουλάνε», αλλά που έχουν μεγάλη αξία.
Πολύ ενδιαφέρον θέμα. Η Κυπριακή τραγωδία του 1974 συγκλονίζει κάθε έλληνα.
Τιμή και δόξα σ' αυτούς που πολέμησαν για την Ελληνική Κύπρο.
Σήμερα, όμως, η μεγαλόνησος πελαγοδρομεί.
Ο πρόεδρος Χριστόφιας που κρατά το τιμόνι ετοιμάζεται να ξεπουλήσει την Κύπρο με το σχέδιο Ανάν 3 που ετοιμάζουν οι ξένοι.
Παράλληλα μέσω το υπουργού παιδείας Α. Δημητρίου (που διαδραματίζει αντίστοιχο με της Δραγώνα ρόλο στην Κύπρο) προσπαθεί να αλλοιώσει την Ελληνική της ιδιοπροσωπία.
Ο φάκελος της Κύπρου πρέπει να ανοίξει.
Οσοι πολέμησαν πρέπει να τιμηθούν.
Οσοι θυσιάστηκαν πρέπει να καταλάβουν τη θέση που τους αξίζει στο πάνθεο των ηρώων του Ελληνικού έθνους.
Πάνω από όλα όμως πρέπει να επικεντρωθεί η προσοχή όλων μας στο τι μπορεί (και μπορεί πολλά) να κάνει σε βάρος της πατρίδας μας ο πρόεδρος Χριστόφιας και η ενδοτική ομάδα που τον στηρίζει στην εξουσία.
Οι ήρωες της Κύπρου για τρεις χιλιάδες χρόνια θυσιάστηκαν για να μείνει η Κύπρος Ελληνική. Οχι για να δημιουργηθεί Νεοκυπριακή εθνική συνείδηση και για να καταστεί η Κύπρος προτεκτοράτο της Αγκυρας.
Κάθε σπιθαμή της Κύπρου και ένας αγώνας για την ελευθερία. Στην Κύπρος έχεις την ευκαιρία να ακούς διηγήσεις τόσο από τον αγώνα της ΕΟΚΑ όσο και από την περίοδο της εισβολής από τους ίδιους τους αγωνιστές. Κάποτε θα πρέπει όλες αυτές οι εμπειρίες των ηρωικά αγωνισαμένων πατριωτών να βιντεοσκοπηθούν ή να καταγραφούν για την ιστορία.
Πόσο σας χαίρομαι αγαπητοί αδελφοί!Σε μια εποχή που ο λίβας του διεθνισμού έχει αποξηράνει κάθε ικμάδα πατριωτισμού ο Αναστάσιος και οι εκλεκτοί σχολιογράφοι ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΕΘΝΙΚΑ!Σας αξίζουν συγχαρητήρια γιατί δεν συμβιβαστήκατε με τη στρατηγική της λήθης που επιμελώς καλλιεργείται απ τη νεοκατοχική κοινοπραξία "ελληνικής" κυβέρνησης-τρόικας!Κατήργησαν τον επιθετικό προσδιορισμό "εθνικός-ή" απ το λογότυπο του Υπουργείου Παιδείας!Κατήργησαν το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης και το Υπουργείο Αιγαίου και τα υποβάθμισαν σε γενικές γραμματείες!Αντισταθείτε αδελφοι στη νεοταξίτικη λαίλαπα!
Ο Παναγιώτης Τελεβάντος ως έλκων εκ Κύπρου την καταγωγή έχει συλλάβει την ουσία του προβλήματος!Ο αγώνας δεν έγινε για να δημιουργηθεί νεο-κυπριακή συνείδηση αλά για την αυτοδιάθεση του κυπριακού λαού ,αίτημα καθ όλα φυσικό,λογικό,ηθικό και δίκαιο!Συγχαίρω τον κο Τελεβάντο για τη συλλογιστική του!
Οι κύπριοι επί αιώνες αντιστέκονται.
Εξαιρετική αναγραφή των συγκεκριμένων γεγονότων του κ. Ανδρέα Νικολάου, το οποίο χαρακτηρίζεται κατ΄εμέ ως ιστορικό ντοκουμέντο.
Συμφωνώ απόλυτα με τον κ. Παν. Τελεβάντο.
Εύχομαι σε όσους εγκύψουν με πάθος στα πάθια των αδελφών μας Κυπρίων να αναλογισθούν ο καθένας τη δική του ευθύνη, καθώς πρέπει να ζυγιάσει ξανά με ποιανού το μέρος θα πάει, του σφάχτη ή του σφάγιου.
Δικαιοσύνη και Αλήθεια ζητάει ο τόπος, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο!
Για όλα τα θέματα πρέπει να σκεφτόμαστε έτσι.
Ξαναφέρνω το θέμα του αδικοσφαγμένου Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημου.
Για 36 χρόνια καταπατούν το δίκαιό του και στο πρόσωπό του τους κανόνες και την εκκλησιαστική δικαιοσύνη.
Τρεις Αρχιεπίσκοποι και δεν κατόρθωσαν να λύσουν κατά Θεόν το πρόβλημα.
Μοίρασαν και ξαναμοίρασαν την πολύπαθη Μητρόπολη Αττικής και δεν βρήκαν ούτε ένα τμήμα για να αποκαταστήσουν τον Αγιο Αττικής για να τελειώσει αυτή η εκκρεμότητα με το Θεό και την Ιστορία.
Είναι ντροπή που αντανακλά σε όλους μας.
Συγκινήθηκα διαβάζοντας την αφήγηση αυτή που μας περιγράφει ο κ. Νικολάου κάποια πτυχή του αγώνα των Κυπρίων εναντίον του εισβολέα. Χρειάζεται να δημοσιεύονται τέτοια ντοκουμέντα για να μην ξεχνά ο σύγχρονος νεοέλληνας τους αγώνες που έδωσαν οι διπλανοί μας για μας.
Στην μνήμη επανέφερες πολλές σκέψεις.
Σημαντική η μαρτυρία.
Τιμή στους ήρωες που έδωσαν το αίμα τους και σε αυτούς που αγωνίστηκαν με αυτοθυσία της ζωής τους για να διηγούνται σήμερα τα κατορθώματα του Κυπριακού Ελληνισμού.
Τιμή και δόξα στους πεσοντες ηρωες οδηγούς των φορτηγών που μετέφεραν τους άνδρες της 33 μοίρας καταδρομων στο Μπελλα Παις, εξετελεσαν την αποστολή τος με αυταπαρνηση και πατριωτισμο.
Μήπως πρέπει να τους τιμήσετε;
Δημοσίευση σχολίου