Η των Πατρέων σε πόλις,

Η των Πατρέων σε πόλις,

Ποιμένα κέκτηται,

και πολιούχον θείον,

και κινδύνων παντοίων,

ρύστην και φρουρόν σε,

Ανδρέα σοφέ,

ευχαρίστως τιμώσά σε·

Αλλ' εκδυσώπει απαύστως υπέρ αυτής,

διασώζεσθαι αλώβητον.