Ποίηση
Ξεχείλισαν τα χέρια μου
από γράμματα και λέξεις,
από στροφές και στίχους.
Απεγνωσμένα να γράψω θέλω
και στα ίχνη των λέξεων
το φόβο και τις σκέψεις μου να κρύψω.
Σε κάποιο «μ» μέσα να βουλιάξω,
στη λέξη μοναξιά.
Σε κάποιο «λ» από πίσω να λουφάξω,
στη λέξη λησμονιά.
Τέλος στο «π»,
στη λέξη πόνο ν’ ακουμπήσω.
Και η ποίηση από «π» αρχίζει.
Επιτέλους, βρήκα στέγη
τους πύρινους καημούς μου να στεγάσω.
Θαμμένος και κρυμμένος,
με συντροφιά τους άκομψους
στίχους μου και μόνο.
Στάχυς
8 σχόλια:
ίσως το καλύτερό σου!
w
Εκφράζει την εποχή μας.
Καταπληκτκο!ΕΚφραζει την αληθινα ανθρωπινη αδυναμια που εχουμε ολοι μας.Και σκεφτομουν αυτον τον ασκητη που ειναι πληρης,εχοντας συντροφια την φυση και δυναμη και παρηγορια την προσευχη.αν παει κανεις βαθυτερα σε αυτους που τα γεροντικα και ο ευεργετινος μιλα για ζωη κατω απο εναν λακκο.Εκει τι μιλησουμε και τι να πουμε;ΕΠιστρεφουμε στην ζωη,την οποια διαλλεξε ο καθενας περιμενοντας ΤΟν να γινει για εμας τα παντα για τους παντες..
θα συμφωνήσω με τον πρώτο σχολιαστή... Είσαι πολύ καλός τελικά!
Απλώς υπέροχο, δεν έχω κάτι άλλο να σχολιάσω.
φαίνεται πάρα πολύ δουλεμένο, αλλά συνάμα εκπληκτικά απλό!
ευχαριστούμε στάχυ!
Σε παλιά της συνέντευξη η Κική Δημουλά που χθες επανέλαβε η ΕΤ2 είχε πει ότι δεν την ενοχλεί καθόλου που ο κάθε αναγνώστης βγάζει τα δικά του συμπεράσματα από τα ποιήματά της. Αν κάποιου νους τρέχει σε οτιδήποτε αυτό λέει ότι το ποίημα πρόσφερε εναύσματα για σκέψη.
Ευτυχώς που ο κάβος δεν έπιασε 7,32. Τράβα τον κάβο και πήγαινε στο ταξίδι σου. Διότι αν δεν το κάνεις τότε θα έχεις μόνιμα "βάρδια πλάι σε κάβο φαλακρό" (Ν. Καββαδίας)
Άγγελος
Είσαι τυχερός Στάχυ που εσύ βρήκες τρόπο να εκφράσεις και να στεγάσεις "τους πύρινους καημού σου". Αλίμονο από εμάς τους "ατάλαντους". Μαζί με σένα φυσικά είμαστε κι εμείς τυχεροί που μοιραζόμαστε τις σκέψεις και τους προβληματισμούς σου, που εν πολλοίς συμπίπτουν με τους δικούς μας.
Να είσαι πάντα καλά και ο Θεός να σου δίνει δύναμη, υπομονή και έμπνευση.
Δημοσίευση σχολίου