Λουκρητία
Τις νύχτες τις ασέληνες μες στην αιώνια πόλη
του τρόμου έρμαιο, των σκιών και της ραδιουργίας
μοναδική παρηγοριά κι ελπίδα σου ακόμη
το κλάμμα του μικρού σου γιου, καρπού κάποιας μοιχείας.
Κρίνο αναμέσω σ' αγκαθιές, αμπέλι κυπρισμένο
σύλληψης τόκος άνομης, γεννήματα αμαρτίας
σ' αιώνα ρεύσατε στη γη παράταιρο και ξένο
ψυχές αμώμητες, πνοής απομεινάρια θείας.
Στων σων μαστών τους πάλλευκους τον αύλισες ορμίσκους
ώρα κοινή π' ο Καίσαρας σ' ονειρικά λιβάδια
μ' έρωτα πότιζε γοργά της νιότης σου τους μίσχους
αναμοχλεύοντας ξανά μνήμες παλιές και χάδια.
Στάζεις του γάλα μητρικό στο στόμα και στα χείλη
και νανουρίζει τον γλυκά η αηδονολαλιά σου
καθώς ο λάγνος πάπας σου σε σπάνιο κοχύλι
φοινικομένος μ' έρεβος ραντίζει τα μαλλιά σου.
Μοίρα κοινή στις λυγερές κι αρχοντογεννημένες
μ' ονείρατα στις σαϊτιές να υφαίνουν τα προικιά τους
μα σα λαφίνες ιερές να φεύγουν σφαγιασμένες
σαν ούριος γίνετ' άνεμος στερνή η ανασεμιά τους.
γ.χ.γ
21 σχόλια:
Ξεκάθαρα το καλύτερό σου! Η επιστροφή (;) σου ή μάλλον η επιλογή σου για παραδοσιακή στιχουργική δεν αποδυνάμωσε αλλά μάλλον ενίσχυσε το αισθητικό αποτέλεσμα! Οι αναφορές σου μπλέκουν με τις ποιητικές σου πηγές που είναι ξεκάθαρα η εκκλησιαστική ποίηση και η Βίβλος. Μίγμα εξόχως επικίνδυνο αλλά και ενδιαφέρον καθώς τραμπαλίζει τη σκέψη του αναγνώστη ανάμεσα στο θείο της γλωσσικής σου πηγής και στο βέβηλο του θέματος. Γιατί το θέμα σου είναι τολμηρό όπως πάντα! Δυνατό!
ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ ΤΑ ΦΩΤΑ ΤΑ ΩΡΑΙΑ,ΤΑ ΑΓΝΑ,ΕΥΠΡΕΠΗ.
ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ!
Ποίημα με βάθος και με γνώσεις.
Δεν μας γράφεις συχνά.
Όμως όταν γράφεις το έχεις δουλέψει.
Ο 12.54 κάνει υπέροχη αναφορά στην ποιητική σου αυτή δημιουργία.
Η πένα άστραψε
μα το μελάνι τελείωσε.
Εξαιρετική απόδοση. Ο συνδυασμός σου υπέροχος. Το αποτέλεσμα σπουδαίο.
Με κινητοποίησες να διαβάσω λίγο ιστορία και έβαλες να δουλέψω το μυαλό μου πέρα από το συνηθισμένο.
Δεν θέλω να πω μεγάλη κουβέντα. Απλά καταθέτω το ότι σε θαυμάζω!
πολύ ΣΚΑΙ βλέπεις τελευταία
Είναι σαν τα σταυρόλεξα για δυνατούς γνώστες.
Με χάλασε.Κάθε μέρα τα βλέπω είναι ανάγκη να τα βλέπω και εδώ;
Το βασανισες πολυ.
Αμ δεν εβασάνισε μόνον την Ποίησιν. Βασάνισε και εμέ τον ανυποψίαστον όστις το εδιάβασαμ με εβασάνισε με τον δήθεν λογοτεχνισμόν του. Έλεος!
Αφού αγαπητέ, ΔΕΝ ομιλείτε τοιουτοτρόπως. Τι το θέλετε το έρημο το λογοτεχνίζον γλωσσικόν ένδυμα το παράταιρον; Ας αφήσωμεν δε, την ανάρμοστον θεματολογίαν.
Παρακαλώ κύριε Αναστάσιε, να αναβιβάσετε την αιχμηράν κριτικήν μου, όχι μόνον τα θετικάς.
Ευχαριστώ τα μάλα!
Να γράφεις πιο συχνά. Είσαι αστέρι. Δεν θέλω να πω με ποιόν σε συγκρίνω. Όμως αξίζουν πολλά αυτά που γράφεις. Είναι μεστά και ζουμερά και πρωτότυπα.
Διάβαζε αλλά μην συμμερίζεσαι την κακόβουλη κριτική. Ο ιστολόγος είναι ευρύ πνεύμα ως Μικρασιάτικης καταγωγής και ποιητής ο ίδιος. Καλά κάνεις και καλά κάνει και ο Τάσος και δημοσιεύει τα ποιήματά σου. Κάποτε και η χριστιανική συντηρητικούρα πρέπει να διαβάζει κάτι περισσότερο από ηθικοπλαστικά ποιηματάκια. Ευτυχώς οι περισσότεροι συνεργάτες του Τάσου είναι με ποιοτικά ποιήματα. Έριξα μια ματιά και στα προηγούμενα. Γνωρίζεις την γλώσσα και μπορείς να την πλάθεις. Δεν σε γνωρίζω και δεν επιθυμώ να μάθω τι είναι πίσω ατό τα αρχικά. Είμαι βέβαιος ότι αν έφερες την υπογραφή κάποιου φτασμένου θα έγραφαν πολλά και θα σε εξυμνούσαν. Αρχαίο Ελληνικό έθος τούτο.
Μου είχε πει κάποτε ο Τάσος –και τελειώνω- ότι όταν πρωτοβγήκε το περιοδικό «Πειραϊκή Εκκλησία» τους έστειλε κάποια ποιήματα του. Δεν τα δημοσίευσαν ποτέ. Το είπε στον λογοτέχνη Νικήτα Θεοδωρίδη με το ψευδώνυμο «Ιωσήφ Δ. Αγαπητός» και αυτός του σύστησε να στείλει μερικά με το όνομά του αφαιρώντας το Δ. Έτσι και ο κ. Αναστάσιος Κωστόπουλος τα έστειλε ως «Ιωσήφ Αγαπητός». Δημοσιεύτηκαν σύντομα σε διάφορα τεύχη. Αυτή είναι η εποχή μας. Πάντα πουλάει η μαρκίζα.
Γράφε και μην σταματάς,
Ακόμα και τον τίτλο να ξέρεις τι αντιπροσωπεύει δυσκολεύεσαι να παρακολουθήσεις το ποίημα. Δυσκολεύομαι να κατανοήσω τι σκέφτεσαι όταν γράφεις. Πού τρέχει ο λογισμός σου; Αφού σου αρέσει να γράφεις όμως, συνέχισε. Δεν γίνεται να αρέσουμε σε όλους.
Γράφεις πολύ ωραία.
Μην ακούς τους ανώνυμους δολοπλόκους σκευωρίτες.
Κάθε αρνητικό σχόλιο, δεν σημαίνει ότι είναι από " δολοπλόκους σκευωρίτες"...Υπάρχουν και κάποιοι που δεν τους αρέσει, τι να κάνουμε; Μόνο εύσημα να γράφονται;
Η εποχή της λογοκρισίας πέρασε.
Ορισμένων ο «οφθαλμός» είναι πονηρός και τα βλέπουν έτσι όπως θέλουν.
Αυτοί οι ορισμένοι θα έριχναν με προθυμία το «Άσμα Ασμάτων» στην φωτιά των ιεροεξεταστών του παπισμού.
Ξεκολλάτε….
Συμφωνώ κι εγώ με το "ξεκολλάτε" αλλά τουλάχιστον να αξίζει. Τώρα για το συγκεκριμένο ποίημα, ας μας εξηγήσει ο ποιητής τι θέλει να πει. Ποιο το νόημα όλου αυτού. Γιατί πολλοί δεν το καταλαβαίνουν. Ας κάνει τον κόπο και μπορεί στο τέλος κάθε παρεξήγηση να λυθεί. Όχι βέβαια ότι είναι υποχρεωμένος κάθε ποιητής να εξηγεί το έργο του. Αλίμονο. Αλλά να μένει και κάτι στο τέλος ρε παιδί μου.
Προς 5:16 μ.μ: διάβασε λιγάκι το "συμβουλευτικό εγχειρίδιο" του αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη και μετά πιάσε το πληκτρολόγιο και γράψε για "πονηρούς" οφθαλμούς!
Η ευθυκρισία δεν είναι λογοκρισία καί
η υποκρισία δεν είναι ευθυκρισία.
Εκανες
Ρουα
Και Ματ οπως λεμε στο σκακι.
Καλο Παραδεισο.
το ότι κατάφερες να γράψουν υπέρ ή και κατά είναι το κέρδος σου από αυτή σου την δημιουργία.
Δημοσίευση σχολίου