-Δέν ἔχουμε συνηθίσει
νά σκεφτόμαστε ὅτι ὁ Θεός μᾶς καλεῖ σέ "θεωρία". Πῶς νά ὑψώσουμε τό
βλέμμα σ' αὐτές τίς θεῖες πραγματικότητες;
"Εἶδες πῶς
τοποθετεῖ τό Πνεῦμα στή θέση τοῦ Θεοῦ καί αὐτούς τούς ἀνεβάζει στή θέση τῶν ἀποστόλων;...
Ἄν καί βέβαια αὐτή ἡ δόξα εἶναι πολύ πιό μεγάλη, ἀφοῦ δέν εἶναι τοῦ προσώπου
μας ἀλλά τοῦ Πνεύματος, ὅμως μπορεῖτε ν' ἀτενίσετε πρός αὐτήν ὅμοια μέ μᾶς. Διότι
ἐκεῖνοι (στήν Παλαιά Διαθήκη) δέν μποροῦσαν ν' ἀτενίσουν χωρίς μεσολαβητή, ἐνῶ
σεῖς καί χωρίς μεσολαβητή μπορεῖτε νά δῆτε τή μεγαλύτερη. Ἐκεῖνοι δέν μπόρεσαν
νά δοῦν τή λαμπρότητα τοῦ Μωυσῆ, ἐνῶ σεῖς βλέπετε καί τήν τοῦ Πνεύματος".
(Ἁγίου Ἰωάννου
Χρυσοστόμου, Ὁμιλία ζ' εἰς τήν Β' πρός Κορινθίους, 4, ΕΠΕ 19, 217.)
"Ὁ Ἡσαΐας πού εἶδε
τά Σεραφείμ, καί μέ γάμο ἔζησε καί τή χάρη δέν ἔσβησε... Ὁ προφήτης δέν εἶχε
γυναῖκα; Καί δέν ἔγινε ἐμπόδιο γιά τό Πνεῦμα ὁ γάμος, ἀλλά καί συζοῦσε μέ τή
γυναῖκα του καί προφήτης ἦταν. Ὁ Μωυσῆς δέν εἶχε γυναῖκα; Καί πέτρες ἔσχισε, καί
ἀνέμους ἄλλαξε, καί μέ τόν Θεό συνομιλοῦσε, καί θεία ὀργή ἀπεσόβησε. Ὁ Ἀβραάμ δέν
εἶχε γυναῖκα; Καί πατέρας ἐθνῶν ἔγινε καί τῆς Ἐκκλησίας ὅλης".
(Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ἔπαινος τῶν ἀπαντησάντων ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, καί
περί εὐταξίας ἐν ταῖς δοξολογίαις, καί εἰς τό "Εἶδον τόν Κύριον καθήμενον...",
ὁμιλία δ', P.G. 56, 122.)
-Μά πῶς γίνεται αὐτό;
"Ὑπάρχουν μαζί
στόν Λόγο τά μυστήρια τοῦ γάμου καί τῆς ἀγαμίας, μέσῳ τοῦ Μωυσῆ ἀπό τή μιά, πού
δέν ἐμπόδισε ὁ γάμος του νά γίνη ἐραστής τῆς θείας δόξης, καί ἀπό τήν ἄλλη μέσῳ
τοῦ Ἠλία πού παρέμεινε τελείως ἔξω ἀπό κάθε συνάφεια γάμου, ἐπειδή ὁ Λόγος καί
Θεός ἐκείνους πού ρυθμίζουν καί τά δύο σύμφωνα μέ τούς θεϊκούς νόμους διακηρύττει
ὅτι τούς κάνει οἰκείους Του μέ τρόπο μυστικό".
(Ἁγίου Μαξίμου
σχόλιο στην Μεταμόρφωση, Περί διαφόρων ἀποριῶν, 41, ΕΠΕ 14Δ, 205-207.)
[Επίλογος του
βιβλίου του π. Βασιλείου Θερμού Το ξεχασμένο Μυστήριο, εκδόσεις Γρηγόρη]
6 σχόλια:
Εκπληκτικές επιλογές σε ένα θέμα που προβληματίζει. Μέσα σε λίγες αράδες ανοίγουν την μέση και βασιλική οδό. Τα άκρα ποτέ δεν οδηγούν στην ασφάλεια. Τα Πατερικά αυτά κείμενα αναπαύουν.
Ναι δεν διαφωνώ μεν αλλά…. εγώ δεν έχω έλθει σε γάμου κοινωνία διότι δεν έτυχε ας πούμε. Ούτε όμως έχω αφιερώσει την ζωή μου στην αγαμία με την έννοια να προσφέρω στον Θεό. Ο άγιος Μάξιμος με έχει στους εκτός… τι ρόλο παίζω. Είμαι μετέωρος;
Ο π. Βασίλειος σαν την μέλισσα μάζεψε αποσπάσματα Πατερικής σοφίας και μας τα πρόσφερε ως θετικό προβληματισμό.
H αγαμία δεν είναι θέλημα ανθρώπου, αλλά "κλήση" εκ Θεού και θέλημα Θεού.
Ο Κύριος είπε ότι είναι για λίγους και ότι "δίδεται από τον Θεό"..ας μην την θεωρούμε λοιπόν "κλίση"..συγχωρέστε με, αλλά κάποιες τέτοιες "κλίσεις" σήμερα προέρχονται από νευρωτικές καταστάσεις και όχι μόνον.Τα βλέπουμε γύρω μας. Ευχαριστώ για την φιλοξενία, Y. C.
Ας απολαμβάνει ο καθένας αυτό που έχει διαλέξει. Υπό την προϋπόθεση να είναι δικιά του επιλογή και όχι υπό πίεση άλλων. Πολλές φορές στην ζωή μας αναγκαζόμαστε να χορέψουμε στον σκοπό που οι άλλοι μα κτυπούν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τον σταδιακό μαρασμό. Περνά το εγώ του άλλο και συνθλίβει την ζωή μας.
Δυο ειναι οι δρομοι.Του εγγαμου και μοναχικου βιου κατα την ατελη μου γνωμη.Και οι δυο δρομοι πρεπει να οδηγουν στην αιωνιοτητα.Το κειμενο μου αρεσε παρα πολυ.εχει φοβερες αληθειες. Ο θεος κανει φοβερα θαυματα και στις δυο περιπτωσεις.Θαυματα που δεν τα περιμενει κανεις.Οπως και στον μοναχικο βιο βλεπεις συγκατοικουν και βιωνουν την ορθοδοξια ο γεροντας με τη συνοδια του[βλεπε σκητιωτες]...ετσι και στην οικογενειακη ζωη το ιδιο πρεπει να γινεται.Ειχα συλλεξει τρεις ιστοριες μοναχων.στην πρωτη περιπτωση γεροντας και μοναχος εγκαταβιωναν και ο γεροντας εστελνε συνεχως τον μοναχο σε εξωτερικες εργασιες.ετσι μπορουσε να παει να παρει νερο απο καποιο πηγαδι εκει στη Ραιθω και να κανει οδοιπορων πολλες ωρες.Μολις ερχοταν ,αρχιζε το μαρτυριο.Τον εβριζε ''σκυλο''ο γεροντας και ''ηλιθιο''...ετσι ,ο καημενος δεν μπορουσε να κανει τα ασκητικα του καθηκοντα με ηρεμια.εκανε υπομονη ομως ,Ωσπου μια ημερα πεθανε ο υποτακτικος και ο γεροντας αρχισε να λυπαται καιεκλαιγε κηθημερνα που τον εχασε.Μετανοησε δε τοσο πολυ και μια ημερα τον ειδε ο πιο διπλα σκητιωτης οπου και του ειπε πως ειδε σε οραμα τον υποτακτικο αναμεσα στους μαρτυρες της ορθοδοξιας....
Η δευτερη περιπτωση ειναι που ο υποτακτικος αυτη τη φορα ηταν ο ατιθασος.οτι του ελεγε ο γεροντας ουτε που τον ενοιαζε.Συνεχως εκανε παρακοη και ο γεροντας δεν ηξερε τι να κανει να τον συνετισει.ο καλος θεος πηρε τον γεροντα απο τη ζωη.ο υποτακτικος ,ηρθε σε συνεση...αρχισε να εχει τυψεις συνειδησης και εκλαιε γι αυτα που προξενουσε στον γεροντα του.Ενα βραδυ ειδε στον υπνο του τον γεροντα του που ηταν στον ουρανο και προσευχοταν γι αυτον!ο θρηνος του ςεγινε περισσοτερος.αυτο το καλογερι εγινε τελειος στην αρετη και ανεβηκε στις πιο υψηλες κορυφες της αγιοτητας.
Η τριτη περιπτωση***Γεροντας και υποτακτικος στην πιο τελεια μορφη αγαπης και πιστης εν αγιω πνευματι.Και οι δυο αγαπουσαν ο ενας τον αλλον και ζουσαν ει ειρηνη.δεν εκανε τιποτε ο ενας χωρις την συγκαταθεση του αλλου.αφου ειπαν ''δεν κοιταμε να μαλλωσουμε και λιγο να δουμε πως ειναι;;;;Αυτο το βιβλιο ειναι δικο μου...'' "'δικο σου ειναι γεροντα μου'' ειπε ο υποτακτικος.''Μα γιατι δεν ειπες να το παρεις συ,δεν ειπαμε να μαλλωσουμε;;;''....αλλα δεν μπορουσαν με τιποτα να μαλλωσουν.ειχαν κοινες αρετες...κοινους στοχους και την αγαπη εν χριστω...η τελειοτερα μορφη χριστιανικης ζωης,που μακαριοι οποιοι την εχουν!!!
Τα παραδειγματα για τον 11:07μμ8/8.
Συγχαιρω τον π.Βασιλειο για το κειμενο!π
Δημοσίευση σχολίου