Ο μαρτυρικός του θάνατος τον Σεπτέμβριο του 1821
στην Τριπολιτσά
Φιλάρετος Ωλένης, ο ιεράρχης της Θυσίας
Ο Επίσκοπος Ωλένης Φιλάρετος, κληρικός με μόρφωση και αρετές, καταγόμενος
από την Κωνσταντινούπολη, για δύο περίπου δεκαετίες υπήρξε Ποιμενάρχης του
χώρου της Ηλείας. Βρέθηκε σε αυτήν την κρίσιμη θέση τα τελευταία χρόνια της
Τουρκοκρατίας, για να προσφέρει τελικά την ζωή του ως θυμίαμα στον βωμό της
Ελευθερίας κατά τον πρώτο χρόνο του Αγώνα.
Ως Επίσκοπος έδειξε
ενδιαφέρον για τα γράμματα στην περιοχή μας, όπως μαρτυρούν οι σύγχρονοι του,
ενώ σε όσους αγωνιστές τον εγνώρισαν άφησε την εικόνα του ενάρετου κληρικού.
Έχοντας να αντιμετωπίσει τον πιεστικό βραχνά των Τουρκαλβανών του Λάλα και των
Γαστουναίων Τούρκων που
διαφέντευαν τον τόπο, έδειχνε συνεχές και έντονο ενδιαφέρον για το ποίμνιο του,
τους Χριστιανούς Έλληνες της Ηλείας.
Όπως όλοι οι Ιεράρχες της Πελοποννήσου, έτσι κι
αυτός, γνώριζε τα της Φιλικής Εταιρείας και το ότι πλησίαζε η μεγάλη στιγμή που
οι Έλληνες θα αποτίναζαν τον ζυγό της Οθωμανικής Κατοχής. Την ίδια εποχή
Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ήταν ο Γρηγόριος Ε΄, από την Πελοπόννησο
καταγόμενος, που μαζί με άλλους Ιεράρχες και πιστούς υπήρξε το θύμα των
Τουρκικών βαρβαροτήτων στην Πόλη, όταν οι Τούρκοι έμαθαν για την Επανάσταση
στην Πελοπόννησο.
Εδώ όμως, επειδή φοβούνταν το ενδεχόμενο εκρήξεως των ραγιάδων, οι Τούρκοι
διοικητές της Τριπολιτσάς προσκάλεσαν στην πόλη αυτή τους Αρχιερείς και τους
Προκρίτους της Πελοποννήσου. Στην τουρκική πρόσκληση ανταποκρίθηκαν 16
Πρόκριτοι και 8 Αρχιερείς, ενώ απουσίαζαν οι εξ Αχαΐας πολιτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες των
Ελλήνων. Αυτό συνέβη τον Φεβρουάριο του 1821. Αλλά έναν μήνα πιο πριν στην
Βοστίτσα(το σημερινό Αίγιον) Αρχιερείς και Πρόκριτοι είχαν συναντηθεί με τον
εκπρόσωπο της Φιλικής Εταιρείας, τον Παπαφλέσσα, για να προετοιμάσουν τον
Μεγάλο Αγώνα.
Οι πιο πολλοί από τους προσκληθέντες είχαν γνώση της προετοιμασίας που
γινόταν και παρουσιάστηκαν, ως πρόβατα επί σφαγήν, για να «ρίξουν στάχτη στα
μάτια των Τούρκων», να τους αποκοιμίσουν και να ετοιμαστούν καλύτερα οι
ομοεθνείς τους. Και τον Μάρτιο του 1821 ξεκίνησε σε όλες τις μεριές του Μωριά η
Επανάσταση. Οι Τούρκοι της Τριπολιτσάς φοβισμένοι εκδήλωσαν την βάρβαρη οργή
τους στους εγκλείστους Αρχιερείς και Προκρίτους της Τριπολιτσάς, που τους
φυλάκισαν μέσα σε άθλιες συνθήκες.
Βασανιστήρια, αλυσίδες, πείνα, βρωμιά, πληγές,
ήταν μερικά από τα χαρακτηριστικά της φυλακίσεως αυτών των ηγετών του
Ελληνισμού στις φυλακές της Τριπόλεως. Μαζί με τον Φιλάρετο ήσαν εξ Ηλείας και
οι Πρόκριτοι Ιωάννης Βιλαέτης (από τον Πύργο) και Παπαλέξης Οικονόμος (από την
Ανδρίτσαινα).
Όλο το θέρος του 1821 πέρασαν μέσα σε τέτοιες συνθήκες. Για να έλθει ο
Σεπτέμβριος με την πολιορκία και την Άλωση της Τριπολιτσάς. Ελάχιστοι
διεσώθησαν, σε κακά χάλια πάντα, από τις φυλακές. Τέτοιες ημέρες ήταν που άφησε
την τελευταία του πνοή ο Εθνομάρτυς Φιλάρετος, Επίσκοπος Ωλένης. Κλείνω την
μικρή μου αναφορά στην περιγραφή που κάνει για τον θάνατο του ο Αμβρόσιος
Φραντζής(Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Χριστιανουπόλεως, της οποίας ο
Ιεράρχης Γερμανός απεβίωσε έγκλειστος στις φυλακές της Τριπολιτσάς) στο βιβλίο
του ¨Επιτομή της Ιστορίας της Αναγεννηθείσης Ελλάδος¨:
«Οι Θεοδωράκης Δελιγιάννης, Ιωάννης Περρούκας, ο
Επίσκοπος Ωλένης Φιλάρετος, και ο Πανάγος Κυριακός ετελεύτησαν μετά δύω ημέρας,
άμα ότε εξήγαγον αυτούς με τον κράββατον έσωθεν του τείχους της Τριπολιτσάς προ
της εφόδου.
Αιωνία η μνήμη των αξιομνημονεύτων αυτών
αξιοσεβάστων Αρχιερέων και Προεστώτων, των συνεισενεγκόντων εαυτούς εκούσια
θύματα, ως εις σφάγιον, χάριν της απελευθερώσεως της Φίλης Πατρίδος!!!»
Γεώργιος Διον. Κουρκούτας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου