Ἡ λατρεία εἶναι τό πρώτιστον καί τό βασικότατον ἱερόν καθῆκον τῶν ἀδελφῶν τῆς
Ἱ. Μονῆς. Δέν μπορεῖ νά θεωρηθεῖ μοναστική ἀδελφότης λειτουργοῦσα σύμφωνα μέ
τούς μοναστικούς κανόνες καί τήν ἁγία Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας χωρίς τήν
συνεχῆ λατρεία τοῦ Θεοῦ. Ἄλλωστε γι' αὐτό γίνατε μοναχοί. Γιά νά λατρεύετε καί
δοξολογεῖτε ἀδιαλείπτως τόν Ἠγαπημένον Νυμφίον τῆς Ἐκκλησίας, τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν
Χριστόν. Μή ξεχνᾶτε ποτέ ὅτι ἔργον τῶν ἀγγέλων εἶναι ἡ ἀέναος δοξολογία τοῦ Θεοῦ.
Κατά παρόμοιο τρόπο καί οἱ μοναχοί, οἱ ἐπίγειοι ἄγγελοι, κύριο μέλημά τους ἔχουν
τήν λατρεία τοῦ Θεοῦ. Ὁλόκληρη ἡ ζωή τοῦ κοινοβίου πρέπει νά διαποτίζεται ἀπό
τό ζωντανό νερό τῆς ἀδιάκοπης λατρείας. Γι' αὐτό καί δέν ἐπιτρέπεται ἡ
παράλειψη τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν, ἡ μή συμμετοχή καί ἡ μή "κατ' ἀκρίβειαν"
τήρηση Τυπικοῦ.
Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου