ΑΔΙΚΙΑ ΚΑΙ Μ. ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΔΕΝ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ - ΒΑΣ. Π. ΚΑΥΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΑΔΙΚΙΑ ΚΑΙ Μ. ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΔΕΝ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ

* Η έννοια της αδικίας και οι κοινωνικές της προεκτάσεις *

ΤΟΥ  ΒΑΣ. Π. ΚΑΥΚΟΠΟΥΛΟΥ

          Αδικία, Φίλες και Φίλοι, ονομάζεται η κατάσταση εκείνη κατά την οποία καταπατείται το δίκαιο και οι κανόνες της ηθικής. Είναι όρος με διττή έννοια. Μπορεί να χαρακτηρίζει την ηθική ποιότη­τα ενός ατόμου, αλλά μπορεί να αναφέρεται και στην κοι­νωνία, οπότε λέγεται κοινωνική αδικία. Η αδικία του ατό­μου, η ηθική αδικία, έχει κοινωνικές προεκτάσεις και συμβάλλει μαζί με την κοινωνική στη διατάραξη της ισορροπίας ανάμεσα στις σχέσεις των ανθρώπων.

          Η ηθική αδικία σημαίνει την εμφάνιση μέσα στο κοινω­νικό σύνολο ατόμων με ελαττωμένη ηθική συνείδηση, που δε διστάζουν να ικανοποιήσουν το δικό τους συμφέρον σε βάρος του συνόλου. Τα άτομα αυτά προξενούν κακό, βλά­πτουν και καταστρέφουν τη σχέση αρμονίας και γαλήνης. Αυτός που αδικεί, βλάπτει και τον εαυτό του, όχι μόνο τους άλλους.

Με την πράξη του δηλώνει ότι δε σέβεται την προσωπικότητά του, ούτε και το σύνολο. Αυτή προδίδει άτομο με διαταραγμένο ψυχικό κόσμο, χωρίς αρχές, αξιοπρέπεια και υπευθυνότητα. Το άτομο αυτό είναι εγωι­στής, συμφεροντολόγος, μικρόψυχος. Δεν τιμά τις αρχές της αλήθειας και της αγάπης. Είναι έρμαιο των παθών του, χωρίς εσωτερική ελευθερία και όμορφο ψυχικό κόσμο.

          Η αδικία οδηγεί τα άτομα στη διάπραξη σφαλμάτων, στην καταπάτηση του γραπτού και άγραφου νόμου, στον παράνομο πλουτισμό, στην καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, στην προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέ­πειας, στην παρανομία, στην κλεψιά, σε πράξεις ατιμίας, στο ψέμα, στη διατάραξη της ειρήνης, της γαλήνης, της ισότητας και της ευημερίας μέσα στην πολιτεία. Ο άδικος είναι αρνη­τικό στοιχείο στην κοινωνία, υποδαυλίζει τη δομή της και διασαλεύει την αρμονία της.

          Η κοινωνική αδικία πάλι σημαίνει την άνιση μεταχείρι­ση των μελών μιας πολιτείας από το κράτος και τους φορείς της εξουσίας. Εκδηλώνεται, Φίλες και Φίλοι, με πράξεις που προκαλούν δυσφορία και καλλιεργούν το αίσθημα μειονεξίας στις ψυχές των ατόμων. Εμφανίζεται στην άνιση κατανομή των υλικών αγαθών στους πολίτες, στην προβολή του συμφέ­ροντος των λίγων, στην άνιση παροχή ευκαιριών για εργα­σία, δημιουργία και πρόοδο, στην άνιση παροχή παιδείας και γνώσεων, στην άνιση μεταχείρισή τους από τους νό­μους. Η κοινωνική αδικία εμφανίζεται ακόμα στην άρνηση να αναγνωριστούν οι αξιόλογες πράξεις και να προκριθούν οι αξιόλογοι και άριστοι στις κατάλληλες διοικητικές και οργανωτικές θέσεις, καθώς και στην ανεύθυνη μεταχείρι­ση.

          Αδικία έχουμε και όταν το πολιτικό σύστημα δεν πραγματοποιεί τους σκοπούς για τους οποίους ορκίστηκε πίστη στο σύνταγμα και τους νόμους και δεν ικανοποιεί τα δίκαια αιτήματα των πολιτών. Έτσι καλλιεργείται ένα κλίμα δυσφορίας στην πολιτεία, που έχει σαν αποτέλεσμα τις ταραχές, τις πολιτικές ανακατατάξεις, τους αγώνες για αλλα­γή στο σύστημα.

          Όλα αυτά όμως διαφθείρουν το κοινωνικό σύστημα,
καλλιεργούν τα μίση, παρεμποδίζουν την πρόοδο, συντείνουν στη διαφθορά των συνειδήσεων, οδηγούν την πολιτεία στην οπισθοδρόμηση και θέτουν υπό αμφισβήτηση την ομαλή λειτουργία της κοινωνικής ζωής.

          Η αδικία, συνεπώς, είναι ένα φαινόμενο με κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές προεκτάσεις, γιατί καταστρέφει τη σχέση ισορροπίας ανάμεσα στα μέλη της κοινωνίας, εμποδίζει τη λειτουργία των αρχών της δικαιοσύνης, της αγάπης και της ανιδιοτελούς συνεργασίας και γίνεται έτσι αιτία να διασαλευτεί η γαλήνη και η ευτυχία των κοινωνικών ομάδων.

          Φίλες και Φίλοι,

μπαίνουμε στο Μεγαλοβδόμαδο ! Μέρες άγιες, ιερές, κατανυκτικές ! Μέρες με βαθύ περιεχόμενο. Ίσως, η όποια ενδοσκόπηση κάνουμε πρέπει, τουλάχιστον, να είναι ουσιαστική. Το ερώτημα που καλούμαστε να απαντήσουμε είναι: συμβαδίζει, ακόμη κι η πιο μικρή … αδικία με την συμμετοχή μας στο Μυστήριο του Γολγοθά; Κι όμως, οι πιο πολλοί είμαστε άδικοι. Χορεύει, δυστυχώς, η αδικία ακόμη και μέσα στον εκκλησιαστικό χώρο. Και αυτό είναι το πιο οδυνηρό !

          Μένει, λοιπόν, να ΨΑΧΤΟΥΜΕ Φίλες και Φίλοι μου !...

         

* Από το λογοτεχνικό βιβλίο «ΕΠΙΤΟΜΕΣ» του Β.Κ.