Μνήμη του οσίου Ιερωνύμου (15 Ιουνίου)

Η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του οσίου Ιερωνύμου, ο οποίος ήταν σύγχρονος με τον Άγιο Αυγουστίνο.

Γεννήθηκε το 345 μ.Χ. στο χωριό Στριδώνι της Δαλματίας από γονείς ενάρετους χριστιανούς, οι όποιοι, για να τον μορφώσουν καλύτερα, τον έστειλαν στη Ρώμη. Εκεί βαπτίστηκε, αλλά και εκεί ως ευμετάβλητος νέος έπεσε στη διαφθορά.

Μετά τη Ρώμη επισκέφθηκε διάφορες χώρες καταλήγοντας στην Ανατολή. Το 373 μ.Χ. έφθασε στη φημισμένη Αντιόχεια, για να συνεχίσει τις σπουδές του. Αφού βέβαια γρήγορα συνήλθε από τις νεανικές του παρεκτροπές, αποσύρθηκε στην έρημο της Χαλκίδας (στη Συρία) και ζούσε ασκητική ζωή.

Αηδιασμένος όμως από τους υποκριτές μοναχούς, πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου γνωρίστηκε με τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό και τον Γρηγόριο Νύσσης (αδελφό του Μ. Βασιλείου) και από εκεί επέστρεψε στη Ρώμη.

Στη γνωριμία του με τον Ιερώνυμο αναφέρεται και ο Άγιος Επιφάνιος Σαλαμίνος στο έργο του «Πανάριον».

Ο Άγιος Ιερώνυμος κοιμήθηκε το έτος 420 μ.Χ. στη Βηθλεέμ. Αργότερα το ιερό του λείψανο μετακομίστηκε στη Ρώμη και εναποτέθηκε στον Ναό της S. Maria Maggiore. Ακολουθία του Αγίου Ιερωνύμου, ποίημα Νήφωνος Αγιορείτου, εκδόθηκε στην Αθήνα το 1925 μ.Χ.

Μελετώντας το Συναξάρι των Αγίων μας συνειδητοποιούμε περισσότερο τα ανθρώπινα και τις αδυναμίες του κόσμου τούτου και ταυτόχρονα τη μεταμέλεια και τη μεταμόρφωση του ανθρώπου που επέρχεται με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος κι αφού το θέλει ο άνθρωπος.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου