"πάντες αἴροντες, τὸν Σταυρόν σου"

Στο πρώτο τροπάριο του Εσπερινού των Βαΐων σήμερα Σάββατο του Λαζάρου το απόγευμα, η Αγίας μας Ορθόδοξη Εκκλησία ψάλει:

Ἦχος πλ. β'

Σήμερον ἡ χάρις τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ἡμᾶς συνήγαγε, 

καὶ πάντες αἴροντες, τὸν Σταυρόν σου λέγομεν·

 Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου, 

Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις.

Σε όλους μας είναι γνωστός ο ύμνος, και ο λόγος για τον οποίο ο υμνογράφος τον συνέταξε, και η Εκκλησία τον έβαλε, ως πρώτο τροπάριο του Εσπερινού.

Οι Μοναχοί που ευρίσκονταν εις τα μοναστήρια της Ερήμου, μόλις τελείωνε η εορτή του Μεγάλου Αντωνίου (ο Άγιος Σάββας ως γνωστό έμενε έως την εορτή του Γέροντά  του Αγίου Μεγάλου Ευθυμίου), εγκατέλειπαν τα μοναστήρια τους, την κοινοβιακή ζωή με τις πολλές ακολουθίες καθ’ εκάστην στο Καθολικό, και πήγαιναν στις ερήμους, τα όρη και τα σπήλαια, και εκεί διέμεναν, κάνοντας πνευματικούς αγώνες μόνοι τους, χωρίς την παρουσία άλλων συνασκητών, και ησύχαζαν έως την παραμονή της Κυριακή των Βαΐων, κατά μίμηση του Καθηγητού της Ερήμου Αγίου Μεγάλου Αντωνίου.

Το Σάββατο προ των Βαΐων συναθροίζονταν και ευρίσκονταν πάλι όλοι στα μοναστήρια τους, το βράδυ στον Εσπερινό όπου έψαλαν τον ύμνο έδιναν όλοι την παρουσία τους στο Καθολικό. Για τον λόγο αυτό, πολλά τροπάρια της εβδομάδας αυτής, συχνά προσκαλούν τους Μοναχούς : "Οἱ ἐν ταῖς ἐρήμοις, καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις, ἥκατε ἀθροίσθητε, σὺν ἡμῖν βαϊοφόροι, ὑπαντῆσαι τῷ Βασιλεῖ καὶ Δεσπότῃ· ἔρχεται γὰρ σῶσαι τὰς ψυχὰς ἡμῶν" (Όρθρος Παρασκευής).

Οι Άγιοι αυτοί Μοναχοί, στις ερημιές που ήταν μόνοι τους, όλη αυτή την μεγάλη περίοδο, ως την Μεγάλη εβδομάδα, πως ήταν δυνατόν να ζουν χωρίς την κοινή μετά της αδελφότητάς τους προσευχής; και πως ανεχόντουσαν οι ίδιοι -αλλά και οι πνευματικοί τους Πατέρες στην Μονή- να μην εκκλησιάζονται τουλάχιστον τις Κυριακές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής; της ιερής αυτής περιόδου, και να μένουν  Ακοινώνητοι ως την επιστροφή τους στην Μονή.

Μήπως πρέπει -αυτή την δύσκολη περίοδο- να κάνουμε υπακοή στην Εκκλησία και στην Διαρκή Ιερά Σύνοδο;

Ακολουθώντας τους μεγάλους αυτούς Ασκητές που δεν κοινωνούσαν και δεν πηγαίναν στην Εκκλησία από άσκηση;

Ο μακαριστός π. Παύλος Χριστοδουλής στην Πάτρα έλεγε: «Αν ήμουν Δεσπότης θα απαγόρευα το κήρυγμα για ένα χρόνο, για να κατανοήσουν την αξία του οι χριστιανοί που όλο κριτικάρουν, μουρμουρίζουν, και σχολιάζουν δυσμενώς.»

Τώρα μήπως δια της στερήσεως της Θείας Λειτουργίας, Κοινωνίας, ι. Εξομολογήσεως,  πρέπει να αναθεωρήσουμε την πνευματική μας ζωή;  Ουδέν κακόν αμιγές καλού!

Ο Κύριος είπε: «εἴσελθε εἰς τὸν ταμιεῖόν σου, καὶ κλείσας τὴν θύραν σου πρόσευξαι τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ.»

Καλή εσωτερική Μεγάλη Εβδομάδα

Αναστάσιος Κωστόπουλος