Προλεγόμενα ενός διαφορετικού Πάσχα - της Σοφίας Καυκοπούλου

 Προλεγόμενα ενός διαφορετικού Πάσχα

της Σοφίας Καυκοπούλου

«Μυσταγωγών σου, Κύριε, τους μαθητάς, εδίδασκες λέγων… Ου γαρ ήλθον διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι… Ει ουν υμείς φίλοι μου έστε, εμέ μιμείσθε · ο θέλων πρώτος είναι, έστω έσχατος · ο δεσπότης ως ο διάκονος · μείνατε εν εμοί, ίνα βότρυν φέρητε · εγώ γαρ ειμί της ζωής η άμπελος.»

Όρθρος Μ. Πέμπτης, Ιδιόμελο αποστίχων

Μετάφραση:

Εισάγοντας, Κύριε, τους μαθητές σου στο μυστήριο σου, έλεγες… Δεν ήρθα για να υπηρετηθώ, αλλά για να υπηρετήσω… Αν λοιπόν είστε φίλοι μου, εμένα να μιμείσθε. Όποιος πρώτος θέλει να είναι, ας είναι τελευταίος. Ο αφέντης όπως ο υπηρέτης (ας είναι). Μείνετε μαζί μου, για να φέρετε καρπούς, διότι εγώ είμαι η άμπελος της ζωής,

Αφορμή το φετινό Πάσχα όπως και όλη η διάρκεια της Μ. Τεσσαρακοστής – όπως εξελίχθηκε- να σκεφτούμε τι τελικά μας λείπει τις μέρες αυτές. Το ότι βιώνουμε ένα διαφορετικό, πρωτόγνωρο θα έλεγα, Πάσχα, είναι πλέον πραγματικότητα.

Οι αποφάσεις της Δ. Ι. Σ., αναμενόμενες και συμμορφούμενες πλήρως προς τις επιταγές της Πολιτείας και των επιστημόνων, αποτελούν την έμπρακτη συμβολή της Εκκλησίας για να περιορισθεί ο κίνδυνος περεταίρω διάδοσης τού κορωνοϊού. Οι λειτουργίες φέτος, ακόμη και η Αναστάσιμη, θα γίνουν με λιτότητα και κατάνυξη, καθώς οι πιστοί καλούνται να συμμετάσχουν σε αυτές καρδιακά, με την ατομική και οικογενειακή προσευχή.

Κάπου εδώ συνειδητοποιούμε ότι οι μέρες αυτές, έτσι θα έπρεπε να εορτάζονται πάντα, όχι φυσικά εκτός των χώρων λατρείας, αλλά με ουσιαστική πνευματική συμμετοχή των πιστών και όχι με την υποκριτική παρουσία μας στο Ναό για επίδειξη ρούχων και μισάωρη παραμονή στην Αναστάσιμη λειτουργία. Το να μείνουμε μαζί με τον Χριστό, δεν είναι ανέφικτο, αν δεν πάμε στην Εκκλησία, παρ’ ότι η μετοχή στα Μυστήρια είναι αυτή που καθορίζει το ίδιο το Σώμα της Εκκλησίας. Αλλά σε στιγμές που χαρακτηρίζονται ως επείγουσες για την ανθρώπινη ζωή, τότε δυστυχώς, με βαριά την καρδιά, θα μείνουμε εκτός των Ναών, αλλά θα προσπαθήσουμε με ακόμη μεγαλύτερη ζέση, να μη μείνουμε εκτός του Νυμφώνος Χριστού. Ας αναρωτηθούμε πρωτίστως αν το Πάσχα το γιορτάζαμε όπως θα έπρεπε, ή αν ήταν απλώς μια ευκαιρία για επίσκεψη στα χωριά μας, για συνάθροιση με συγγενείς και φίλους, για διασκέδαση και πολλά άλλα χρήσιμα για το άνθρωπο, που όμως είχαν γίνει αυτοσκοπός και είχαν πάρει την θέση του κατ΄εξοχήν αναστάσιμου μηνύματος. Το επόμενο Πάσχα λοιπόν, και όσα θα ακολουθήσουν, ας τα ζήσουμε αληθινά, έχοντας στο νου μας το Πάσχα του 2020. Ας γίνει αυτό, παράδειγμα για ουσιαστική μεταστροφή και ζωντανή συμμετοχή στις Ακολουθίες και την Θεία Λειτουργία.

Ο Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος, στο μήνυμα του προς το ποίμνιο της Μητροπόλεως Πατρών, με πατρική στοργή και αγάπη για τον λαό, μίλησε για την αναγκαιότητα των μέτρων, εκφράζοντας το συνοδικό πνεύμα και της αποφάσεις των Ιεραρχών όσο γίνεται πιο απλά και κατανοητά για όλους. Μακάρι τα λόγια του να βρουν ευήκοα ώτα.

Τέλος, να κάνουμε μία μικρή αναφορά και σε άλλη έμπρακτη στάση ευθύνης της Εκκλησίας, απαντώντας σε όσους αναρωτιούνται ποια είναι η οικονομική ενίσχυση από μέρους της προς την Πολιτεία. Να πούμε ότι για άλλη μια φορά στην ιστορία της, η Εκκλησία βοηθά όπως μπορεί. Προχωρά σε υλική βοήθεια για την αντιμετώπιση της κατάστασης, προσφέροντας στον τομέα της υγείας 150.000 ευρώ για να καλυφθούν τρέχοντα έξοδα. Ακόμη, αποφάσισε συνδρομή στον στρατό για την κάλυψη αναγκών που προκύπτουν, από την υπεράσπιση των συνόρων. Τέλος, η ΜΚΟ της Εκκλησίας «Αποστολή» και τα δίκτυά της διατίθενται στην Πολιτεία ώστε να παρασχεθεί βοήθεια με κάθε δυνατό μέσο, για παράδειγμα με τη συνέχιση της παροχής των συσσιτίων. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο προχώρησε ακόμη σε δωρεά 50.000 ευρώ προς την Ελληνική Κυβέρνηση για την αντιμετώπιση των αναγκών από τη πανδημία.