ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
1. Ἀρχίζω τά λεγόμενα «ἐκκλησιολογικά» κηρύγματα, ἀγαπητοί
μου χριστιανοί, καί παρακαλῶ νά τά προσέξετε ἰδιαίτερα. Γιατί τό ἀνώτερο ἀπ᾽ ὅλα
εἶναι ἡ Ἐκκλησία. Θά σᾶς λέγω λίγα καί βασικά. – Ἄν κανείς σᾶς ρωτήσει τί καλεῖται
Ἐκκλησία, νά τοῦ λέτε ὅτι εἶναι ἡ οἰκογένεια τῶν παιδιῶν τοῦ Θεοῦ, στήν ὁποία ἀνήκουμε
ὅλοι ἐμεῖς οἱ βαπτισμένοι. Ὁ Χριστός κατέβηκε ἀπό τόν οὐρανό στήν γῆ, γιά νά
κάνει αὐτή τήν οἰκογένειά του! Ἐκεῖνο δέ πού ἐκφράζει τήν Ἐκκλησία μας εἶναι ἡ
Θεία Λειτουργία, στήν ὁποία κονωνοῦμε οἱ πιστοί τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ
μας. Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος τήν συγκέντρωση τῶν χριστιανῶν νά τελέσουν
τήν Θεία Λειτουργία, τήν λέγει «Ἐκκλησία» (βλ. Α´ Κορ. 11,18). Καί ἐπειδή μόνο ἐμεῖς
οἱ Ὀρθόδοξοι κοινωνοῦμε στήν θεία Λειτουργία, μόνο ἐμεῖς ἀποτελοῦμε Ἐκκλησία.
Μήν παρεξηγεῖστε ὅμως γιά τό ὅτι μερικοί δικοί μας λέγουν καί τούς ἑτεροδόξους
«Ἐκκλησία», γιατί τό λέγουν μέ μία γενική ἔννοια αὐτό. Καί ὁ ἅγιος Νεκτάριος
καί ὁ μακαριστός Ἐπίσκοπος Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνος ὁμιλοῦν γιά «Ρωμαιοκαθολική Ἐκκλησία»
ὅπως καί σοφοί Ὀρθόδοξοι Καθηγητές (Τρεμπέλας καί Μπρατσιώτης) λέγουν γιά «ἀδελφάς
Ἐκκλησίας», τήν Ὀρθόδοξη καί τήν Ρωμαιοκαθολική.
2. Ἀπό παλαιά ὅμως ξέφυγαν μερικοί ἀπό τήν Ἐκκλησία μας, τήν σωστή καί ἀληθινή, αὐτήν πού ἵδρυσε ὁ Ἰησοῦς Χριστός, σχίστηκαν ἀπ᾽ αὐτήν, καί ἔκαναν δικό τους κοπάδι, δική τους ἐκκλησιαστική κοινότητα. Αὐτοί εἶναι οἱ λεγόμενοι «σχισματικοί» καί «ἑτερόδοξοι». Τί θά γίνει μέ αὐτούς; Ποιά πρέπει νά εἶναι ἡ συμπεριφορά μας καί ἡ στάση μας σ᾽ αὐτούς; Εἶναι μερικοί πού ἀρχίζουν πετροβολητό ἐναντίον τους. Ὄχι, χριστιανοί μου, ὄχι. Ἔτσι θά κάνετε σέ ἕνα παραστρατημένο παιδί σας; Τό χάσατε τότε ἐντελῶς. Κατά πρῶτον λοιπόν πρέπει νά πονᾶμε καί νά κλαῖμε, λέγει κάπου ὁ Χρυσόστομος, γι᾽ αὐτούς πού ξέφυγαν ἀπό τήν Ἐκκλησία, καί νά προσευχόμαστε πάλι νά ἐπανέλθουν σ᾽ αὐτήν. Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἱερεύς λέγει νά προσευχόμαστε «ὑπέρ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως». Καί ἐννοεῖ βέβαια ὄχι τήν ἐθνική ἑνότητα, ἀλλά τήν ἐκκλησιαστική. Καί εἶναι δυνατόν νά ἑνωθοῦμε μέ τούς ἀποκοπέντες ἀπό τήν Ἐκκλησία, γιατί κράτησαν τά βασικά δόγματα, τήν πίστη στήν Ἁγία Τριάδα καί στήν θεότητα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
3. Ἔτσι, λοιπόν, ἄρχισε ἀπό τήν Ἐκκλησία μας μία «οἰκουμενική» λεγόμενη κίνηση γιά διάλογο μέ τούς αἱρετικούς ὅλης τῆς οἰκουμένης μέ σκοπό τήν ἐπαναφορά τους στήν ἀλήθεια. Ὁ Χρυσόστομος μᾶς λέγει μήν περιμένουμε νά ἔλθουν αὐτοί σέ ᾽μᾶς, ἀλλά ἐμεῖς νά «προδράμωμεν» καί νά πᾶμε σ᾽ αὐτούς (Ε.Π. 48,794). Καί μάλιστα λέγει ἀλλοῦ ὁ Χρυσόστομος νά μιλᾶμε στούς αἱρετικούς μέ πραότητα καί εὐχάριστα («μετά προσηνείας»), ἀκόμη καί ἄν αὐτοί «μᾶς ὑβρίζουν καί μᾶς κλωτσοῦν καί μᾶς πτύουν» ἀκόμη (Ε.Π. 48,718)! Προσοχή, λέγει ὁ ἅγιος πατέρας. «Μή τοίνυν πρός ἐκείνους (τούς αἱρετικούς) ἀγριαίνωμεν, μηδέν θυμόν προβαλλώμεθα, ἀλλά μετά ἐπιεικείας αὐτοῖς διαλεγώμεθα· οὐδέν γάρ ἐπιεικείας καί πραότητος ἰσχυρότερον» (Ε.Π. 48,708)! Βλέπετε, χριστιανοί μου, τί λένε οἱ ἅγιοι Πατέρες καί πόσο διαφορετικά σᾶς μιλοῦσα ἐγώ παριστάνοντας τόν ζηλωτή μέ ὄχι σωστό τρόπο; Συγχωρέστε με!.. – Τήν οἰκουμενική κίνηση τήν ὑποστήριξαν πολλοί δικοί μας μεγάλοι θεολόγοι. Ὁ μακαριστός πατήρ Ἠλίας Μαστρογιαννόπουλος ὁμιλεῖ γιά «σημεῖα Θεοῦ», τά ὁποῖα «μᾶς ὑποχρεώνουν εἰς ἕνα διάλογον. Καί προτρέπει μερικούς «ὑπερμάχους τῆς Ὀρθοδοξίας» «ἀντί νά καταναλίσκουν τά βέλη τους εἰς λαϊκά φυλλάδια..., νά μελετήσουν στοιχεῖα καί νά τά προσκομίσουν εἰς τήν τράπεζαν τοῦ διαλόγου» τῆς οἰκουμενικῆς κινήσεως (Ὀρθ. προϋποθέσεις..., σ. 179). Kαί ὁ Καθηγητής Μπρατσιώτης πάλιν ὁμολογεῖ σαφῶς λέγοντας, «μετέχω τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως ἀπό τοῦ θέρους τοῦ 1929»! Καί λέγει ἀκόμη ὅτι καί ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι ἔχουμε νά διδαχθοῦμε πολλά ἐκ τῶν Προτεσταντῶν, ἀπό τήν θεολογική τους ἔρευνα, καί τήν ποιμαντική τους ἐργασία (Βλ. ἔργο του, Von der Griechishen Orthodoxie, σ. 135). Ἔχω καί ἄλλες παρόμοιες καί δυνατές μαρτυρίες μεγάλων ὀρθοδόξων θεολόγων, ἀλλά δέν ἐπαρκεῖ ὁ χρόνος σέ ἕνα πολύ σύντομο κήρυγμα νά παραθέσω.
4. Τέλος, ἀγαπητοί μου, ἔχω νά σᾶς πῶ ἕνα πολύ σημαντικό. Εἶναι μερικοί, πού ὅταν ἀκοῦνε «Οἰκουμενική Κίνηση» νομίζουν ὅτι εἶναι ἕνα κίνημα μέ τό ὁποῖο θέλουν νά πάρουν ἀπό ὅλες τίς αἱρέσεις στοιχεῖα, μαζί καί ὀρθόδοξα, νά τά ἀναμείξουν ὅλα αὐτά καί νά κάνουν ἕνα κράμα μιᾶς ἄλλης πίστεως. Ὄχι! Αὐτό ὅλοι τό καταδικάζουμε. Ἡ πίστη μας δέν μπορεῖ νά ἀλλοιωθεῖ. «Οἰκουμενική Κίνηση» γιά μᾶς τούς Ὀρθόδοξους εἶναι τό κίνημα μέ τήν ἔννοια, πού σᾶς τό εἶπα παραπάνω. Εἶναι ὁ διάλογος μέ τούς ἀποκοπέντας ἀπό τήν Ἐκκλησία μέ σκοπό τήν ἐπαναφορά τους σ᾽ αὐτήν. Ἐννοεῖται ὅμως ὅτι ὁ διάλογος αὐτός πρέπει νά γίνει μέ κατανόηση καί μέ πνεῦμα ἐπιεικείας καί ὑποχωρήσεως σέ μερικά (ὄχι στό δόγμα), γιατί εἶναι πρώην ἀδελφοί μας. Ἀλλά περί αὐτοῦ θά δοθεῖ εὐκαιρία νά μιλήσουμε καί ἄλλοτε.
Μέ πολλές εὐχές,
2. Ἀπό παλαιά ὅμως ξέφυγαν μερικοί ἀπό τήν Ἐκκλησία μας, τήν σωστή καί ἀληθινή, αὐτήν πού ἵδρυσε ὁ Ἰησοῦς Χριστός, σχίστηκαν ἀπ᾽ αὐτήν, καί ἔκαναν δικό τους κοπάδι, δική τους ἐκκλησιαστική κοινότητα. Αὐτοί εἶναι οἱ λεγόμενοι «σχισματικοί» καί «ἑτερόδοξοι». Τί θά γίνει μέ αὐτούς; Ποιά πρέπει νά εἶναι ἡ συμπεριφορά μας καί ἡ στάση μας σ᾽ αὐτούς; Εἶναι μερικοί πού ἀρχίζουν πετροβολητό ἐναντίον τους. Ὄχι, χριστιανοί μου, ὄχι. Ἔτσι θά κάνετε σέ ἕνα παραστρατημένο παιδί σας; Τό χάσατε τότε ἐντελῶς. Κατά πρῶτον λοιπόν πρέπει νά πονᾶμε καί νά κλαῖμε, λέγει κάπου ὁ Χρυσόστομος, γι᾽ αὐτούς πού ξέφυγαν ἀπό τήν Ἐκκλησία, καί νά προσευχόμαστε πάλι νά ἐπανέλθουν σ᾽ αὐτήν. Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἱερεύς λέγει νά προσευχόμαστε «ὑπέρ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως». Καί ἐννοεῖ βέβαια ὄχι τήν ἐθνική ἑνότητα, ἀλλά τήν ἐκκλησιαστική. Καί εἶναι δυνατόν νά ἑνωθοῦμε μέ τούς ἀποκοπέντες ἀπό τήν Ἐκκλησία, γιατί κράτησαν τά βασικά δόγματα, τήν πίστη στήν Ἁγία Τριάδα καί στήν θεότητα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
3. Ἔτσι, λοιπόν, ἄρχισε ἀπό τήν Ἐκκλησία μας μία «οἰκουμενική» λεγόμενη κίνηση γιά διάλογο μέ τούς αἱρετικούς ὅλης τῆς οἰκουμένης μέ σκοπό τήν ἐπαναφορά τους στήν ἀλήθεια. Ὁ Χρυσόστομος μᾶς λέγει μήν περιμένουμε νά ἔλθουν αὐτοί σέ ᾽μᾶς, ἀλλά ἐμεῖς νά «προδράμωμεν» καί νά πᾶμε σ᾽ αὐτούς (Ε.Π. 48,794). Καί μάλιστα λέγει ἀλλοῦ ὁ Χρυσόστομος νά μιλᾶμε στούς αἱρετικούς μέ πραότητα καί εὐχάριστα («μετά προσηνείας»), ἀκόμη καί ἄν αὐτοί «μᾶς ὑβρίζουν καί μᾶς κλωτσοῦν καί μᾶς πτύουν» ἀκόμη (Ε.Π. 48,718)! Προσοχή, λέγει ὁ ἅγιος πατέρας. «Μή τοίνυν πρός ἐκείνους (τούς αἱρετικούς) ἀγριαίνωμεν, μηδέν θυμόν προβαλλώμεθα, ἀλλά μετά ἐπιεικείας αὐτοῖς διαλεγώμεθα· οὐδέν γάρ ἐπιεικείας καί πραότητος ἰσχυρότερον» (Ε.Π. 48,708)! Βλέπετε, χριστιανοί μου, τί λένε οἱ ἅγιοι Πατέρες καί πόσο διαφορετικά σᾶς μιλοῦσα ἐγώ παριστάνοντας τόν ζηλωτή μέ ὄχι σωστό τρόπο; Συγχωρέστε με!.. – Τήν οἰκουμενική κίνηση τήν ὑποστήριξαν πολλοί δικοί μας μεγάλοι θεολόγοι. Ὁ μακαριστός πατήρ Ἠλίας Μαστρογιαννόπουλος ὁμιλεῖ γιά «σημεῖα Θεοῦ», τά ὁποῖα «μᾶς ὑποχρεώνουν εἰς ἕνα διάλογον. Καί προτρέπει μερικούς «ὑπερμάχους τῆς Ὀρθοδοξίας» «ἀντί νά καταναλίσκουν τά βέλη τους εἰς λαϊκά φυλλάδια..., νά μελετήσουν στοιχεῖα καί νά τά προσκομίσουν εἰς τήν τράπεζαν τοῦ διαλόγου» τῆς οἰκουμενικῆς κινήσεως (Ὀρθ. προϋποθέσεις..., σ. 179). Kαί ὁ Καθηγητής Μπρατσιώτης πάλιν ὁμολογεῖ σαφῶς λέγοντας, «μετέχω τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως ἀπό τοῦ θέρους τοῦ 1929»! Καί λέγει ἀκόμη ὅτι καί ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι ἔχουμε νά διδαχθοῦμε πολλά ἐκ τῶν Προτεσταντῶν, ἀπό τήν θεολογική τους ἔρευνα, καί τήν ποιμαντική τους ἐργασία (Βλ. ἔργο του, Von der Griechishen Orthodoxie, σ. 135). Ἔχω καί ἄλλες παρόμοιες καί δυνατές μαρτυρίες μεγάλων ὀρθοδόξων θεολόγων, ἀλλά δέν ἐπαρκεῖ ὁ χρόνος σέ ἕνα πολύ σύντομο κήρυγμα νά παραθέσω.
4. Τέλος, ἀγαπητοί μου, ἔχω νά σᾶς πῶ ἕνα πολύ σημαντικό. Εἶναι μερικοί, πού ὅταν ἀκοῦνε «Οἰκουμενική Κίνηση» νομίζουν ὅτι εἶναι ἕνα κίνημα μέ τό ὁποῖο θέλουν νά πάρουν ἀπό ὅλες τίς αἱρέσεις στοιχεῖα, μαζί καί ὀρθόδοξα, νά τά ἀναμείξουν ὅλα αὐτά καί νά κάνουν ἕνα κράμα μιᾶς ἄλλης πίστεως. Ὄχι! Αὐτό ὅλοι τό καταδικάζουμε. Ἡ πίστη μας δέν μπορεῖ νά ἀλλοιωθεῖ. «Οἰκουμενική Κίνηση» γιά μᾶς τούς Ὀρθόδοξους εἶναι τό κίνημα μέ τήν ἔννοια, πού σᾶς τό εἶπα παραπάνω. Εἶναι ὁ διάλογος μέ τούς ἀποκοπέντας ἀπό τήν Ἐκκλησία μέ σκοπό τήν ἐπαναφορά τους σ᾽ αὐτήν. Ἐννοεῖται ὅμως ὅτι ὁ διάλογος αὐτός πρέπει νά γίνει μέ κατανόηση καί μέ πνεῦμα ἐπιεικείας καί ὑποχωρήσεως σέ μερικά (ὄχι στό δόγμα), γιατί εἶναι πρώην ἀδελφοί μας. Ἀλλά περί αὐτοῦ θά δοθεῖ εὐκαιρία νά μιλήσουμε καί ἄλλοτε.
Μέ πολλές εὐχές,
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας
10 σχόλια:
Η ευχές στην Θεία Λειτουργία είναι συνέχεια της αρχιερατικής προσευχής άρα το «ὑπέρ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως» δε μπορεί παρά να αναφέρεται στο « ἵνα πάντες ἓν ὦσι… Ιωαννη 17,21».
Και σε ποιους αναφέρεται αυτό; Σ’αυτούς οι οποίοι είναι «ἡγιασμένοι ἐν ἀληθείᾳ….. Ιωάννη 17,19» και φυσικά ο Κύριος έχει δοξασθή εν μέσω αυτών (δεδόξασμαι ἐν αὐτοῖς…Ιωάννη 17,10)!
Είναι οι ετερόδοξοι κ οι σχισματικοί ἡγιασμένοι ἐν ἀληθείᾳ κ δοξάζεται ο Κύριος εν μέσω αυτών;;!! Ρητορικό το ερώτημα!
Άρα δε μπορεί το «ὑπέρ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως» να αφορά αιρετικούς ή αλλόδοξους ...!!
Παρακαλώ να μου πει κάποιος αν δε κατάλαβα τι εννοεί ο σεπτός ιεράρχης!
Υπέρ τής των πάντων ενώσεως ... εννοείται η ένωση αφού επιστρέψουν εν μετάνοια στην ορθοδοξία, αποβάλλοντας τίς αιρετικές δοξασίες τους...
Οι εκτός Εκκλησίας δλδ οι ετερόδοξοι, οι άπιστοι κ γενικά ο λεγόμενος κόσμος δεν περιλαμβάνεται στην Αρχιερατική Προσευχή:
« ὅτι τὰ ῥήματα ἃ δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, καὶ αὐτοὶ ἔλαβον, καὶ ἔγνωσαν ἀληθῶς ὅτι παρὰ σοῦ ἐξῆλθον, καὶ ἐπίστευσαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας.
Ἐγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ· οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ, ἀλλὰ περὶ ὧν δέδωκάς μοι….. Ιωάννη 17,8-9»
Άρα ούτε στις ευχές της Θείας Λειτουργίας αναφερόμαστε στους μη Ορθοδόξους!
Το ότι κράτησαν Οι ετερόδοξοι «τά βασικά δόγματα, τήν πίστη στήν Ἁγία Τριάδα καί στήν θεότητα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ» δε σημαίνει ότι εμείς θα κάνουμε κάτι παραπάνω απ’ότι έκανε ο Κύριος!
Μια δέηση, ναι! Έναν αξιοπρεπή διάλογο, ναι! Μέχρι εκεί όμως!
Πολύ σωστή η απάντηση του σχολιαστή 4:38 μμ.
Αντιαιρετικός
Σωστός
Γεια σου ρε Αντώνη που τα ξέρεις όλα! Τύφλα να χουν οι Δεσποτάδες-Καθηγητές Πανεπιστημίου και οι Μπρατσιώτηδες και Τρεμπέλες.
Εσύ βρε κάτω τους βάζεις.
Έχεις δημοσιεύσει και 3 κείμενα στο ίντερνετ( Α ξένα είναι; οκ!)
Όχι που θα μας βγουν μπροστά οι οικουμενιστές!
Γιούργια!!!!!!!!!!!!
w
ΥΓ. Θρηνώ και οδύρομαι!
w, τπτ επί του θέματος;;
ΥΓ.
Αβασάνιστο σε "κόβω"... όταν αρχίσουν τα βάσανα να δεις κλάμα κ οδυρμό!!
Ο ιερος Χρυσοστομος,δεν ήταν αυτός που ειπε να μην παραδεχτούμε κανένα δόγμα με το πρόσχημα της αγάπης? ************
Αν κάποιος έχει ζωή αγνή,τι το όφελος όταν δεν πιστεύει ορθά και το αντίθετο!Αν η αγάπη δεν περιέχει την αλήθεια ,δεν έχει βάση η πίστη,γι'αυτό δεν χωρίζονται η μία από την άλλη αφού και οι δύο είναι καρποί Αγίου Πνεύματος μάθαμε.
Εάν λοιπόν αυτό όλο ήταν κίνηση,έκανε λάθος ο άγιος Ιουστ.Ποποβιτς που είπε πως ο Οικουμενισμός είναι παναιρεσις και ο παπισμός αιρέσις!
Έκανε λάθος το αγιοΠατερικο μέτρο που ήταν μεν Ζηλωτές Θεού και ακόμα είχαν Ζήλο για τη σωτηρία του πληρώματος της Εκκλησίας και όχι μόνον,αλλά φρόντιζαν να επιστρέψουν αυτό από την πλάνη και την αμαρτία κατά μίμησιν Κυριου και ως Φύλακες της νοητής Ιερουσαλήμ!
Εάν αυτό όλο ήταν κινησις,τι κίνηση είναι αυτή χωρίς αναφορά στα δόγματα?
Όταν θεωρώ τις ετεροδοξες ως εκκλησίες,δεν ταυτίζομαι με τις αιρέσεις?Δεν έρχομαστε αντιμέτωποι με το του Μ.Φωτιου ,Μια εστιν η Του Χριστού Εκκλησία,ου πλειους ,ουδέ δύο,αλλά συναγωγαι και συνοδοί κλπ αθετουντων?Δεν θα προσκρουσουμε πρωτίστως στον Θεό,αμαρτανοντας στα δόγματα,χάριν ..." οικονομίας"?
Οι λαϊκοί είναι ανεύθυνοι για αυτα,η μήπως η κατανόηση της διδασκαλίας της εκκλησίας δεν έρχεται με την κάθαρση και τον φωτισμό ?
Μήπως Ο Πέτρος ζήτησε ποτέ πρωτει εξουσίας? Υπάρχει περίπτωση ο Πάπας να το αφήσει?
Θυμάμαι τον λόγο του Αγίου Μαξίμου του ομολογητού,ο οποίος έλεγε πως θα προσκρουσουμε στον Θεό εάν χάριν της αγάπης στερεωνουμε την πλάνη δίνοντας ισχύ σ' αυτήν,με το να περιφέρονται πανηγυρικά εντός της Εκκλησίας και έτσι δεν μπορούν να εγερθούν στην ασφαλή βάση της Ορθοδόξου Πίστεως.
Το μεταπατερικο φρόνημα της αγάπης δεν έχει θεανθρωπινο χαρακτήρα αλλά ανθρώπινο.
Γιατί μελετήσαμε πως όλες οι αιρέσεις ξεσηκώνονται κατά της ευσέβειας,γι'αυτό και κατ' ουδένα τρόπον δεν πρέπει να σπειρεται η αμφιβολία η ασάφεια λπκλπ.
Κοιτάζουμε και αυτό το ""εν επιγνωσει"" του Ιερού Χρυσοστόμου,που σημαίνει με κρίση,με σκέψη,με γνωση και ορθή Ζωή,αλλά και μέ χριστιανική συνείδηση,που για μένα σημαίνει φόβοΘεού,αφού πάντοτε υπάρχουν κίνδυνοι ένα μη αληθές να εισαχθη ως αληθές,οπόταν η έκφραση της αγιοπατερικης διδασκαλίας,είναι επιμέλεια της Εκκλησίας και κατ'επεκτασιντου κάθε Ορθοδόξου!
""
Ας ευχηθούμε να δ Ω σ ε ι Ο Θεός τον φωτισμό του σε όλους εμάς για να γίνει ένωσις αυτών των εκκλησιών,να πραγματοποιηθη η γαλήνη ανάμεσα στο ορθ.πληρωμα,η ειρήνη και η αγάπη μεταξύ των Ορθ Ανατολικών Εκκλησιών και κατόπιν να γίνη σκέψις δια την ένωσιν μετά των άλλων ομολογιών,εάν και εφόσον ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΑΣΠΑΣΤΟΥΝ
...τα Ο ρ θ α Δόγματα!!!( Οσίου Παϊσίου επιστολή προς π.Χαράλαμπο Βασιλόπουλο 1969)"
Αλλα Ο Θεός,δοκιμάζει με τ' αντίθετα!Μας παραδίνει στους εχθρούς για να παιδαγωγηθουμε.Και το βλέπουμε αυτό!
++++
Καλός ο διάλογος αλλά από μηδενική βάση, όπως έλεγε ο π. Γεώργιος Μεταλληνός, κάτι το οποίο δεν δέχονται οι παπικοί, όπως έλεγε ο μακαριστός π. Γεώργιος.Τωρα βλέπουμε ο διάλογος να εξελίσσεται σε κάτι παραπάνω...με συμπροσευχές,με αδελφικούς εναγκαλισμούς,με γεύματα ,με συμμετοχή καρδιναλίων σε ιερές πανηγύρεις κ.ο.κ.
Ο Άγιος Γόρτυνος τα ευλογεί...δεν ξέρω αν είναι ορθό....
Δυστυχώς αντί να τρέχουν αυτοί τρέχουμε εμείς κοντά στους παπικούς.
Το "μετά πρώτης καί δευτέρας νουθεσίας παραιτού" μήπως πάει περίπατο;
Δημοσίευση σχολίου