Κάποιοι γίναν... δεσποτάδες! - Πάπας Φραγκίσκος

Κάποιοι γίναν... δεσποτάδες!

Πάπας Φραγκίσκος

Όταν ο επίσκοπος γίνεται... δεσπότης (τι προσφώνηση κι αυτή! Κακιά κληρονομιά της κακίστης Τουρκοκρατίας!!) και αυτό το "φωνάζουμε" στην λειτουργική προσευχή, τότε τα πράγματα είναι βλασφήμως τραγικά.

Αυτός που πρέπει να είναι υπηρέτης πάντων γίνεται... καπέλο διοικητικό! Και αυτός που πρέπει να θυσιάζεται ως πατέρας... απαιτεί! Θυμίζουν όλα αυτά το λόγο του Χριστού «πᾶσα βασιλεία μερισθεῖσα καθ’ ἑαυτήν ἑρημοῦται καί πάσα πόλις ἤ οἰκία μερισθεῖσα καθ’ ἑαυτήν οὐ σταθήσεται» (Ματθ. 12, 25). Να μη το "δώσει" ο Θεός!

Διαβάστε (για να γεμίσει η καρδιά σας γαλήνη και χαρά) το παρακάτω κήρυγμα του πάπα Φραγκίσκου στη χειροτονία δύο επισκόπων, όπου όλοι οι ομόβαθμοι ακουμπούν τα χέρια τους στο κεφάλι των χειροτονούμενων...! Σε χειροτονία που τελεί ο ίδιος ο Πάπας και όχι... βοηθός επίσκοπος της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης επισκοπής Καρυουπόλεως!! Βέβαια, αυτοί είναι.... αιρετικοί...

από 26 λεπτό έως 1.45

Αγαπητοί αδελφοί και τέκνα,

Ας αναλογιστούμε με προσοχή την θέση στην Εκκλησία, που πρόκειται να αναλάβουν οι αδελφοί μας!

Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, που στάλθηκε από τον Πατέρα για να λυτρώσει το γένος των ανθρώπων, έστειλε με τη σειρά Του στον κόσμο τους δώδεκα Αποστόλους. Αυτοί οι άνδρες ήταν "γεμάτοι" με την χάρη του Αγίου Πνεύματος ώστε διακηρύσσοντας το Ευαγγέλιο σε όλους τους λαούς και συγκεντρώνοντάς τους γύρω από τον ένα Ποιμένα, να τους οδηγήσουν και να τους διακονήσουν στον δρόμο της αγιοσύνης.

Προκειμένου να διαιωνιστεί αυτή η αποστολική διακονία από γενιά σε γενιά, οι Δώδεκα επέλεξαν κι άλλους να τους βοηθήσουν. Με την "επίθεση" των χεριών στους διαδόχους τους, η οποία αποδίδει το Μυστήριο των εντολών του Χριστού στην πληρότητά του, οι άγιοι Απόστολοι τους μετέδωσαν τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος, τις οποίες οι ίδιοι είχαν λάβει από τον Χριστό. Με τον τρόπο αυτό, μέσω της αδιάκοπης διαδοχής των επισκόπων από γενεά σε γενεά, οι δωρεές και εξουσίες που παραχωρήθηκαν στους Αποστόλους από τον Χριστό παραδόθηκαν στους διαδόχους τους και το έργο του Σωτήρα ζει και αυξάνει στις μέρες μας. Στο πρόσωπο του επισκόπου, μαζί με τους ιερείς που τον περιβάλλουν, ο Ιησούς Χριστός, ο Κύριος, που έγινε ο προαιώνιος Αρχιερέας, είναι παρών ανάμεσά μας.

Μέσω της επισκοπικής διακονίας, ο ίδιος ο Χριστός συνεχίζει να κηρύττει το Ευαγγέλιο της σωτηρίας και να αγιάζει τους πιστούς, μέσω των Μυστηρίων της Πίστης. Μέσω των πατρικών ενεργειών του επισκόπου, ο Χριστός προσθέτει νέα μέλη στο σώμα Του, που είναι η Εκκλησία. Μέσω της σοφίας και της σύνεσης του επισκόπου, ο Χριστός οδηγεί τον λαό του Θεού στην επίγεια πορεία του προς την αιώνια ευτυχία.

Με χαρά και ευγνωμοσύνη, λοιπόν, υποδεχθείτε τους αδελφούς μας, τους οποίους πρόκειται αποδεχτούμε στο επισκοπικό σώμα, με την "επίθεση" των χεριών μας.

Εσείς, αγαπητοί αδελφοί, έχετε επιλεγεί από τον Κύριο. Να θυμάστε ότι έχετε επιλεγεί μεταξύ των ανθρώπων και σας έχει ανατεθεί να ενεργείτε εκ μέρους των ανθρώπων, ανδρών και γυναικών -όχι για τον εαυτό σας, αλλά για τους άλλους- σε ό,τι έχει σχέση με τον Θεό. Ο τίτλος του επισκόπου είναι στην πραγματικότητα τίτλος διακονίας -δεν γίνεται να είσαι επίσκοπος χωρίς να διακονείς- όχι τιμής, όπως ήθελαν τότε οι μαθητές να σταθούν ένας στα δεξιά Του κι ένας στα αριστερά Του, αφού ένας επίσκοπος πρέπει να μοχθεί περισσότερο να είναι διάκονος παρά ανώτατος άρχοντας (ηγέτης), σύμφωνα με την εντολή του Διδασκάλου: «Αυτός που θέλει να είναι μεγάλος ανάμεσά σας πρέπει να είναι διάκονός σας, και αυτός που θέλει να είναι πρώτος αναμεσά σας πρέπει να είναι διάκονος όλων» (Λουκ. 22, 26). Να διακονείτε. Και με αυτήν την διακονία θα διατηρήσετε την κλήση σας και θα είστε αληθινοί ποιμένες σε διακονία, όχι σε τιμή εξουσία και ισχύ. Όχι να σας υπηρετούν, μα πάντα να υπηρετείτε.

Διακηρύξτε τον Λόγο σε κάθε περίσταση· είτε είναι ευπρόσδεκτος είτε όχι. Διορθώστε τα λάθη και παρακινήστε στο καλό με αδιάπτωτη υπομονή και διάθεση διδασκαλίας. Και μέσω της προσευχής και της προσφοράς της θυσίας υπέρ του λαού που έχει ανατεθεί στην φροντίδα σας, αντλήστε για χάρη αυτού του λαού κάθε είδους χάρισμα από την υπερβάλλουσα αγάπη του Χριστού. Θα είστε οικονόμοι της πίστης, της διακονίας, της φιλανθρωπίας στην Εκκλησία και για αυτό θα πρέπει να βρίσκεστε κοντά. Σκεφτείτε ότι η εγγύτητα είναι το χαρακτηριστικότερο γνώρισμα του Θεού. Ο ίδιος ο Θεός το λέει στο λαό του στο Δευτερονόμιο: «Υπάρχει άραγε άλλο έθνος, όσο μεγάλο κι αν είναι, που ο Θεός να είναι τόσο κοντά του, όσο είναι σ’ εμάς  ο Κύριος ο Θεός μας;» (Δευτ. 4, 7). Εγγύτητα, με δύο συνοδευτικά γνωρίσματα· μία εγγύτητα που είναι συμπόνια και τρυφερότητα. Σας παρακαλώ, μην αφήνετε στην άκρη αυτή την εγγύτητα, αλλά πάντα να πλησιάζετε τους ανθρώπους· πάντα να πλησιάζετε τον Θεό, να πλησιάζετε τους αδελφούς σας επισκόπους, να πλησιάζετε τους ιερείς. Αυτές είναι οι τέσσερις μορφές εγγύτητας του επισκόπου.

Ο επίσκοπος είναι ένας άνθρωπος κοντά στον Θεό μέσω της προσευχής. Πολλές συχνά κάποιος θα μπορούσε να πει: «Έχω τόσα πολλά να κάνω που δεν μπορώ να προσευχηθώ». Για σταθείτε. Όταν οι Απόστολοι «εφηύραν» τους διακόνους, τι είπε ο Πέτρος; «Εμείς -οι επίσκοποι- θα αφοσιωθούμε στην προσευχή και στη διακονία του Λόγου» (πρβλ. Πράξεις 6, 4). Το πρώτιστο καθήκον του επισκόπου είναι να προσεύχεται - όχι σαν παπαγάλος· να προσεύχεται από καρδιάς... Να προσεύχεται. «Δεν έχω χρόνο». Όχι! Βγάλτε άλλα πράγματα από το πρόγραμμά σας, αλλά μην αμελείτε την προσευχή. Η προσευχή είναι το πρώτο καθήκον του επισκόπου. Εγγύτητα στον Θεό μέσω της προσευχής.

Στη συνέχεια, η δεύτερη μορφή εγγύτητας, η εγγύτητα με τους άλλους επισκόπους. «Όχι, επειδή αυτοί ανήκουν σ’ αυτό το "σώμα", εγώ ανήκω σε αυτό το "σώμα"...». Να είστε επίσκοποι! Θα υπάρξουν διαφωνίες μεταξύ σας, αλλά σαν αδέλφια, κοντά ο ένας στον άλλο. Ποτέ μην μιλάτε άσχημα για τους αδελφούς σας επισκόπους, ποτέ. Εγγύτητα με τους συν-επισκόπους. Η δεύτερη εγγύτητα, με το επισκοπικό σώμα.

Η τρίτη μορφή εγγύτητας είναι η εγγύτητα με τους ιερείς. Παρακαλώ, μην ξεχνάτε ότι οι ιερείς είναι οι πιο κοντινοί σας άνθρωποι και από τους κοντινούς σας ανθρώπους. Πολύ συχνά ακούμε παράπονα, όταν ένας ιερέας λέει: «Τηλεφώνησα στον επίσκοπο, αλλά ο γραμματέας του μου είπε ότι το πρόγραμμά του είναι γεμάτο, και ότι ενδεχομένως θα μπορέσει να με δει σε 30 ημέρες...». Αυτό δεν είναι αρκετό. Αν μάθετε ότι ένας ιερέας τηλεφώνησε, τηλεφωνήστε του την ίδια ή την επόμενη μέρα. Μ’ αυτή σας την κίνηση, θα ξέρει ότι έχει έναν πατέρα. Εγγύτητα με τους ιερείς, και αν δεν έρθουν σε σας, πηγαίνετε εσείς σ’ αυτούς· εγγύτητα.

Και η τέταρτη μορφή εγγύτητας: Η εγγύτητα με τον άγιο λαό του Θεού. Όπως είπε ο Παύλος στον Τιμόθεο: «Να θυμάσαι τη γιαγιά σου και τη μητέρα σου» (βλ. Β΄ Τιμ. 1, 5). Μην ξεχνάς ότι σε πήραν «από το ποίμνιο», όχι από μια ελίτ που έχει σπουδάσει, που έχει πολλά προσόντα και που πρέπει να γίνει επίσκοπος. Όχι! Από το ποίμνιο.

Σας παρακαλώ, μην ξεχνάτε αυτές τις τέσσερις μορφές εγγύτητας: Εγγύτητα με τον Θεό μέσω της προσευχής, εγγύτητα με τους επισκόπους στο επισκοπικό σώμα, εγγύτητα με τους ιερείς και εγγύτητα με το ποίμνιο.

Είθε ο Κύριος να επιτρέψει να μεγαλώσετε βαδίζοντας σε αυτό το μονοπάτι της εγγύτητας, ώστε με τον τρόπο αυτό να μιμηθείτε καλύτερα τον Κύριο, γιατί ήταν και είναι πάντα κοντά μας και με την εγγύτητά Του, που είναι συμπονετική και τρυφερή, και μας οδηγεί προς τα εμπρός.

Μακάρι η Παναγία μας να σας προστατεύει.