Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2022

Ο διαχριστιανικός συκρητισμός εις την ‘’Ιδιωτικήν ένωσιν πιστών’’ του Bose - Του Β. Χαραλάμπους

 Ο διαχριστιανικός συκρητισμός εις την ‘’Ιδιωτικήν ένωσιν πιστών’’ του Bose

Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
__________________
Κατά καιρούς στη οικουμενιστική κοινότητα στο Bose της Ιταλίας, διοργανώνονται ‘’Διεθνή Συνέδρια Ορθόδοξης Πνευματικότητας’’.  Ομιλητές στα Συνέδρια αυτά δεν θα είναι μόνο οι Ορθόδοξοι προσκεκλημένοι, αλλά και Παπικοί, Αγγλικανοί, βιβλικοί μελετητές, θεολόγοι διάφοροι, πατρολόγοι, μοναχοί της Ανατολής και της Δύσης (έτσι το αναφέρουν), φιλόσοφοι και συγγραφείς από όλο τον κόσμο. 
 
Κατ’ αρχή θα πρέπει να σημειωθεί, ότι η οικουμενιστική αυτή κοινότητα λειτουργεί κάτω από Βατικανό, καθότι λειτουργεί με βάση τον Βατικάνειο «Κώδικα  Κανονικού Δικαίου».  Είναι μια «Ιδιωτική ένωση πιστών» (Associazone private di fedeli) (άρθρα 114, 116, 117 και 322) και όχι ‘’μοναστική’’ κοινότητα όπως παρουσιάζεται. 
 
Πρόσφατα σε Συνέδριο για τον Άγιο Ισαάκ τον Σύρο συμμετείχε εκτός των άλλων και Νεστοριανός.   Είναι περιττό να επεξηγήσει κανείς τι είδους ‘’Συνέδριο Ορθόδοξης Πνευματικότητας’’ πραγματοποιήθηκε. 
Tο έτος 2016 διοργανώθηκε Διεθνές Συνέδριο Ορθόδοξης Πνευματικότητας  με θέμα «Μαρτύριο και κοινωνία», με συνεπακόλουθο να μην περιοριστούν στους Ορθοδόξους μάρτυρες.
 
Το 23ο Διεθνές Οικουμενικό Συνέδριο για την Ορθόδοξη Πνευματικότητα  στο Βose είχε  θέμα «Έλεος και συγχώρησις».  Διαλέγουν η θεματολογία να είναι τέτοια, που να μην άπτεται των δογματικών διαφορών με τις αιρετικές κοινότητες.   Η αναφορά σε ‘’διαφορετικές παραδόσεις’’ στην οικουμενιστική αυτή κοινότητα, καλύπτει τη ‘’διαφορετικότητα’’ με τρόπο που να υπηρετεί την οικουμενιστική δράση της.   
 
Επιπρόσθετα με αυτό, η παρουσία Ορθοδόξων σε μια τέτοια οικουμενιστική κοινότητα, όπως αυτή στο Bose, προσδίδει διαφοροτρόπως ‘’εγκυρότητα’’ σ’ αυτήν.  
 
Δεν προκαλεί κανένα ερωτηματικό το γεγονός ότι η οικουμενιστική  αυτή κοινότητα  ‘’απευθύνεται πρωτίστως στους Παπικούς, στους Κόπτες και τους Αιθίοπες, στους Λουθηρανούς, στους Μαρωνίτες,  στους Παλαιοκαθολικούς,  στους Ουνίτες, αλλά  και στους Ορθόδοξους’’;
 
Η συμμετοχή Ορθοδόξων σε τέτοια συνέδρια αποτελεί αναγκαιότητα; Δίνεται Ορθόδοξη μαρτυρία στα ‘’Διεθνή Συνέδρια Ορθόδοξης Πνευματικότητας’’ στο Bose της Ιταλίας; «Ελάτε να συλλαβήσωμεν εν προσευχή το Ευαγγέλιο της Ορθοδοξίας και την Ορθοδοξία του Ευαγγελίου», προέτρεπε ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς.  Αυτό εάν έχομε υπόψη μας, αντιλαμβανόμαστε τον τρόπο μετάδοσης της αλήθειας της Ορθόδοξης Πίστης στους αλλοδόξους.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Οι συναντήσεις των Χριστιανών στο Bose βοηθούν στην επικοινωνία μεταξύ των διαφόρων χριστιανικών κοινοτήτων. Προσφέρουν οι συναντήσεις αυτές την δυνατότητα να γνωριστούν καλύτερα οι εκπρόσωποι των Εκκλησιών και να γνωρίσει το τι πιστεύει καθένας από τους συμμετέχοντες στην διδασκαλία της εκκλησίας τους με εποικοδομητικό διαφωτιστικό διάλογο πάντα. Η απομόνωση οδηγεί στις ακρότητες. Το Bose είναι μια διαχριστιανική κοινότητα γιαυτό και κάθε φορά οι συναντήσεις αυτές έχουν επιτυχία.

Ανώνυμος είπε...

Οι συνάξεις των χριστιανικών δογμάτων στο Bose είναι θετική.

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς ούτε για να γνωριστούν καλύτερα συνευρίσκονται και είναι γνωστή η σκοπιμότητά τους. Έκαναν δήθεν Συνέδριο παλαιότερα για τη Ορθόδοξη ασκητική παράδοση και κατάντησαν στον έπαινο της ιδιωτικής ένωσης πιστών του Bose ως δήθεν συνεχιστές της μοναστικής παράδοσης της Εκκλησίας. Πρόσφατα έκαναν Συνέδριο για τον Άγιο Ισαάκ τον Σύρο και κατάντησαν να καλούν την αιρετική κοινότητα των Νεστοριανών ‘’εκκλησία του Ισαάκ’’. Μάλιστα υποδέχθηκαν τον νεστοριανό Ασσύριο ‘’επίσκοπο’’ του Καναδά Mar Emmanuel Yosip, ότι ‘’είναι η πρώτη φορά που τα συνέδρια του Bose υποδέχονται ομιλητή από την ‘’εκκλησία του Ισαάκ’’. Και είναι γνωστό ότι δεν είναι τον Άγιο Ισαάκ τον Σύρο που εννοούν, αλλά ένα αιρετικό νεστοριανό δικό τους που δυστυχώς κυκλοφόρησαν και τα αιρετικά βιβλία του στην ελληνική.
Β.Χ.

Ανώνυμος είπε...

Αν διαβάσει κάποιος εκκλησιαστική ιστορία, θα διαπιστώσει ότι ουδέποτε οι Άγιοι (δηλαδή οι θεούμενοι χριστιανοί) είχαν διαρκή συγχρωτισμό και επικοινωνία με αιρετικούς και αλλόδοξους.