ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΚΥΠΡΙΑΝΟ ΑΨΕΡΟ - Γιάννης Πεγειώτης

ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΚΥΠΡΙΑΝΟ ΑΨΕΡΟ

Ο πατέρας ημών  Κυπριανός Αψερός ήταν όντως εργάτης του Ευαγγελίου του Χριστου.

Μορφή πρωτινή και σύγχρονη. Αγρότης, δημιουργός μεγάλων έργων με τα δύο του χέρια, την τσάππα και το φτυάρι...

Εργάτης ακάματος στις κατασκηνώσεις της Ιεράς Μητροπολεως Λεμεσου στα χρόνια της δεύτερης  ακμής τους στα χρόνια του ογδόντα. και στήριγμα μας κατόπιν όταν εργαστήκαμε μακριά από τις εγκαταστάσεις μας "εξόριστοι" στ' ακίνητα Τσιρού στον Σαιτταν σε συνθήκες δύσκολες αλλά ευτυχισμένες μετά  το 1994. Αυτή η "εξορία" τον είχε πολύ στενοχωρήσει. Τα είχαμε συζητήσει το 1994 όταν ξαναβρεθήκαμε στην έπαλξη της Κατασκήνωση της Μητρόπολης Λεμεσου.  Αυτός ακόμη μπροστάρης με τον μακαριστό Παπαντωνιου δίπλα του, τον Πατερα Σπυριδωναν, τον αγαπητό  Λεόντιο και τόσους συνεργάτες, φίλους και κατασκηνωτές σε μια κατασκήνωση εμπλεην χαράς .Μαζί τους ξανά ως ο  ασωτος που επέστρεψεν. Δεν θα ξεχάσω τη στιγμή της συνάντησης μας αρχές Ιουλίου ένα απόγευμα πουρθε να πιάσει δουλειά στην Κατασκήνωση. Τη θερμή του αγκάλη, την χαρά του...

Δεν ήταν απλά ο άνθρωπος του Αγρου. Ήταν κορυφαίος επιστήμονας στον κλάδο του. Ηγέτης τολμηρός της Χριστιανικής Φοιτητικής Ενώσεως στα τέλη της δεκαετίας του εξήντα. Θυσίασε κόπους, χρόνο και ένα ακαδημαϊκό έτος τρέχοντας για να προκόψει το Χριστιανικό φοιτητικό κίνημα. Με παρουσία μετριοπαθή και εμπλεην αναζήτησης στα χρόνια της Ελλαδικής του θητείας συναντά τον γέροντα Δωσιθεο και τον ακολουθεί δια βιου με το ανοιχτό του μυαλό, την πλούσια καρδιά, την χαρά και το χαμόγελο πλα ι σε έναν τρόπον βιου ασκητικον μα κεκρυμμενον.

Ήταν πάντα ο φίλος μας, ο  άνθρωπος πουχαμεν ποκουμπιν στα βουνα στις δυσκολιες.. Ο ανδρείος, ο  ταπεινός, ο λίαν αγαπητός. Ξεκινούσε για χρόνια με τα πόδια για τα χωράφια. Τούτος εν καλοηρος αληθινός μουπε κάποτε στον Μαχαιρά ένας συντοπίτης του ιστορωντας μου τις οδοιπορίες και τις καλοσύνες του.

Ανεβαίναμε ξανά και ξανά με λίγα μέσα μες τις ξύλινες φτωχικές σκηνές μα κοντά στην περισσή του αγάπη. Ήταν το στήριγμα των κατασκηνώσεων μας. Αυτό οι κατασκηνωτές και οι συνεργάτες του δεν το ξέχασαν πότε.

Σε καιρούς δύσκολους διακόνησε σε πλήθος αμπελώνων του Κυρίου. Καθηγητης θελκτικός. Στήριγμα των εκπαιδευτήριων του Αγρου. Πνευματικός και ποιμένας φωτεινός της ορεινής Λεμεσου. Στήριξε την Ενωση Ορθοδόξων Επιστημόνων Λεμεσου στα χρόνια του ενενήντα και τα ονομαστά της συνέδρια και τις συγκεντρώσεις της.

Αναστήλωσε προσκυνήματα και ναούς. Το ονομαστό μοναστήρι του Αγρου που ονειρεύτηκε και αγωνίστηκε να το αναστήσει ξανά.

 

Γράφω σκόρπια, φτωχικά. Τον αδικώ όπως πολλοί τον αδίκησαν. Έμεινε στην έπαλξη του ταπεινά θυσιαστικά κι ας είχε Πλούτο καρδιάς να δωρίσει, να δωρίσει με την προσγειωμενην του σκέψη την μακράν ακροτήτων. Δίδαξε δια του παραδείγματος και άφησε ανθούς μαθητές και συνεχιστές.

Δεν ηρέσκετο στους θορύβους την προβολή. Διακόνησε τον λαον του Θεού πέρα από μισον αιώνα με έναν ΛΟΓΟΝ καλον για όλους μας.

Ένα βράδυ από τα δύσκολα μας στην κατασκήνωση ακουστηκε ένα αυτοκίνητο να ανεβαίνει. Είμασταν τέσσερις η πέντε υπεύθυνοι στην κατασκήνωση. Αργά έφτασε με το αγροτικό του ο Αρχιμανδριτης Κυπριανός. "Εν εμπόρουν να τζοιμηθώ. Είπα ας πάω τζι εγώ να γίνουν εξη να τα καταφερουμεν  να κρατηθεί η κατασκήνωση. Πολλές φορές τον θυμηθήκαμε όταν είμασταν λίγοι στις πολεμίστρες του καλού. Ήταν. μπροστάρης άφοβος αγαπητικός

Γιάννης Πεγειώτης

 Από την Ιερά Μητρόπολη Λεμεσού ανακοινώνεται ότι η μοναχική νεκρώσιμος ακολουθία του μακαριστού Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου Κυπριανού Αψερού θα τελεσθεί αύριο Παρασκευή 19 Μαΐου στις 10:30 το πρωί   και θα ακολουθήσει η εξόδιος ακολουθία στις 2:00μ.μ. προϊσταμένου του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Αθανασίου στον Ιερό Ναό Μεγάλης Παναγίας Αγρού.