ΜΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΤΑ ΤΟΥ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟΥ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ
Στο σχολιαστή 15/7 1,20 μ.μ. -και όχι μόνο- θα έλεγα ότι: 1. Η ανωνυμία είναι δείγμα δειλίας! Χριστός ο Θεός θέλει τους δικούς του θαρετούς -2Τιμ.1,7.
2. Καταπιάνεται με θέμα πολύ σοβαρό με «αβάστακτη ελαφρότητα» - «πατριαρχικοί, αντί-πατριαρχικοί, μην ενθουσιάζεστε κλπ …
3. Πίσω από αυτά που τολμά να σχολιάσει στέκει ένας Πατριάρχης υψηλής εξειδίκευσης και στο Κανονικό Δίκαιο! Και γνωρίζει πολύ καλύτερα από τον καθένα πώς οφείλει να ενεργεί, και έτσι ενεργεί. Και εδώ αν προστεθεί η μακρόχρονη μαρτυρική, πλην εκπληκτική, όνομα και πράγμα ιστορική διαδρομή Βαρθολομαίου στη θέση του “primus inter pares» της Ορθόδοξης Ανατολής-και εδώ δε θα δίσταζα να προσθέσω ότι στην περίπτωσή του αυτό το “primus” από τα πράγματα και από τη συνακόλουθη εμπειρία φέρει και άλλο πνευματικό βάρος και συνείδηση ευθύνης υψηλή! Που θα πει, βαθειά συνείδηση ότι με κάθε κίνηση, και απόφαση του γράφει ιστορία! Γίνεται πέραν πάσης αμφιβολίας αυταπόδεικτο το με πόση σοβαρότητα και ευθύνη ενεργεί ο συγκεκριμένος άνδρας ενώπιον Θεού και ανθρώπων-ορθόδοξων πιστών!
4. Τώρα, με όση Θεολογία έχω αποκομίσει στα 88 μου συν, και είναι κάμποση, μπορώ να βεβαιώσω αυτόν-και όχι μόνο ότι: Η κριτική του Αγιορείτη Ιερομόναχου Νικήτα Παντοκρατορινού -όχι ανώνυμη, όνομα και διεύθυνση- έχει σημείο προς σημείο τόση κατοχύρωση από πλευράς Κανονικού Δικαίου και Εκκλησιαστικής Ιστορίας, που αν ήμουν αυτός τον οποίο αφορά και στον οποίο απευθύνεται, δε θα είχα πρόσωπο να σταθώ στην πια κοινωνία! Τα παραπέρα αφήνονται στην κρίση καθενός.
Τέλος, 5. Στον ΧΟ που ρωτάει γιατί αρκετές ορθόδοξες Εκκλησίες δεν έχουν επικυρώσει τις περί το Αυτοκέφαλο της Ουκρανίας αποφάσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου, έχω να πω ότι το πράγμα είναι φανερό, φωνάζει από μόνο του, δεν είναι εκκλησιαστικό, είναι καθαρά πολιτικό. Και δε χρειάζεται πολύς κόπος για να γίνει αντιληπτό, η επιδρομή -«εισπήδηση»- στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας μαρτυρεί περί αυτού σαφώς! Ενώ τέλος-τέλος προσωπικά με προβληματίζει πολύ, αν ηγέτης της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού μπορεί να σχετίζεται με τόσο βαρύ φορτίο αδικοχαμένων ένθεν κακείθεν ψυχών, καταστροφών, και άλλων παρεπόμενων δεινών!
Αθανάσιος Κοτταδάκης
3 σχόλια:
Σεβαστέ κ. Κοτταδάκη. Ως προς την ανωνυμία σας πληροφορώ ότι ο ιστολόγος γνωρίζει ποιος είμαι. Του το έχω γνωστοποιήσει με το ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο εδώ και μήνες. Ως προς «το δείγμα δειλίας», μάλλον σας είναι άγνωστη η δεσποτοκρατία. Τους μεν ισχυρούς (πρωτοπρεσβυτέρους τους αντιεμβολιαστές, τους σούπερ ορθοδόξους ή κομματάρχες) που έχουν πλάτες… δεν τολμούν δημόσια να επιπλήξουνε, ούτε μέτρα να λάβουν, γιατί οι Μητροπολίτες ζουν με τον φόβο των οπαδών που έχουν οι ιερείς αυτοί, οι σύλλογοι και οι αδελφότητες που εκπροσωπούν. Γράφουν και λένε πολλά, αλλά είναι στο απυρόβλητο. Εμείς οι δεύτερης κατηγορίας παπάδες, θα βρεθούμε σε κάποια άγονη ενορία ή με το απολυτήριο στο χέρι. Αυτά ως προς την αιχμηρή σας κριτική στο ανώνυμο σχόλιο μου. Βέβαια ως τον απλό παπα που «τολμά να σχολιάσει» δεν θα προσθέσω τίποτα διότι μάλλον δεν έγιναν κατανοητά τα όσα έγραψα (δεν έχω 83 χρόνια εμπειρίας). Όμως και σεις δεν έχετε γνώση δεσποτοκρατίας σε απλούς ιερείς και λαϊκούς. Δεν πάω αντίθετα στον π. Νικήτα ούτε προς τον Οικουμενικό με τους οποίους συντάσσομαι.
Τα «της ελαφριάς ‘’πραγματείας’’» πηγαίνουν στο άρθρο και στον κατά κόσμο ισχυρό που απαντά ο π. Νικήτας. Και το «που θα φανεί στο μέλλον» υπομονή οι διορισμοί θα ανακοινωθούν. Τα κόμματα έχουν μισθοσυντήρητους αργόσχολους κλακαδόρους που πιάνουν την καλή επί παντός καιρού γιατί κάπου πρέπει να βολευτούνε τα…..
Τίποτα άλλο.
παπά Γιώργης
Κακώς ασχοληθηκατε με το κείμενο του πακγ. Διαβάζει τα γεγονότα ανάποδα
Μερικές απόψεις για την "Προσθήκη στα τού Ουκρανικού" (εφ' όσον το επιτρέψει ο Ιστολόγος).
1. Δέν πειράζει να μάς χαρακτηρίσουν δειλούς. Κάθε τόσο μάς απευθύνουν διάφορους χαρακτηρισμούς, όπως ακραίους, φανατικούς, ταλιμπάν, παρανοικούς (αυτό το έχει γράψει ο κ. Κοτταδάκης), που συνηθίσαμε πλέον, καί δέν μάς κάνει εντύπωση.
2. Το "primus inter pares" δέν φαίνεται να ισχύει πλέον. Τα τελευταία χρόνια έχει κυκλοφορήσει το "primus SINE pares" και γίνεται προσπάθεια να γίνει ευρύτερα αποδεκτό.
3. Εφ' όσον ένας Πατριάρχης ενεργεί "με σοβαρότητα καί ευθύνη", θα πρέπει να προσμετρά τις επιπτώσεις που θα έχει κάθε ενέργεια του, πρίν τήν πράξει.
Ιδιαίτερα όταν θίγει κεκτημένα 350 ετών, θα πρέπει να αναμένει σοβαρή αντίδραση από την θιγόμενη πλευρά, η οποία πράγματι αντέδρασε με διακοπή Μνημοσύνου και εισπήδηση στην Αφρική.
Θα πρέπει ωστόσο να υπενθυμίσουμε ότι παρόμοια αντίδραση (διακοπή Μνημοσύνου) είχε ο ίδιος Πατριάρχης κατά του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, όταν ο τελευταίος τόλμησε να πεί το μάλλον αυτονόητο, ότι οι "Νέες Χώρες" είναι Ελληνική Επικράτεια καί πρέπει να υπάγωνται στην Εκκλησία της Ελλάδος.
4. Η κριτική του π. Νικήτα, κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι γεμάτη απλές δικαιολογίες, στην προσπάθεια του να αντικρούση Γραπτά Πρακτικά της Διασκέψεως των Προκαθημένων, τα οποία όπως είναι φυσικό δέν μπορούν να αλλοιωθούν, ιδιαίτερα στα σημεία που ο Πατριάρχης υπόσχεται ότι δέν θα αναγνωρίση τούς σχισματικούς.
5. Συγχαίρω τον κ. Κοτταδάκη, που για να δικαιολογήσει την άρνηση 10 Εκκλησιών να αναγνωρίσουν τους σχισματικούς, την αποδίδει σε πολιτικά ελατήρια. Είναι καλο αυτό, διότι άλλοι έχουν αποδώσει την άρνηση σε ρωσικά ρούβλια, δηλαδή σε πλέον ατιμωτικούς καί εξευτελιστικούς, για τούς Προκαθημένους, λόγους.
Πάντως θεωρώντας την Ορθόδοξη Εκκλησία ως σύνολο, δέν μπορούμε να δεχθούμε εύκολα, ότι μόνον ο Οικουμενικός Πατριάρχης καί άλλοι τρείς Προκαθήμενοι ενεργούν ορθά και υπεύθυνα, ενώ οι υπόλοιποι Δέκα είναι ανεύθυνοι ή έχουν άγνοια των Ιερών Κανόνων, ειδικά όταν πρόκειται για προσωπικότητες όπως ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας.
Δημοσίευση σχολίου