Η Αγιοκατάταξη της Γερόντισσας Γαβριηλίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο προκάλεσε την αντίδραση ορισμένων. Δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την αγιοκατάταξη. Αναφέρουν παλαιά επιχειρήματα για την παρουσία της στην Ινδία, για φερόμενες αιρετικές απόψεις, κ.α.
Την Γερόντισσα δεν την γνώρισα από κοντά. Εμπιστεύομαι όμως την κρίση και τις αποφάσεις της Εκκλησίας. Όταν ένας Επίσκοπος υποβάλλει φάκελο για την αγιοκατάταξη ενός προσώπου δεν το κάνει με ελαφριά καρδιά. Ο φάκελος περιέχει όλες τις μαρτυρίες που αποδεικνύουν ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο τιμήθηκε εξόχως με την αγιαστική χάρη του Παναγίου Πνεύματος. Σημαντικές είναι οι μαρτυρίες από την περιοχή που έζησε ο νέος άγιος. Όπως επίσης πρέπει να κατανοήσουμε ότι οι Άγιοι δεν είναι «οι τέλειοι σε όλα». Η Αγιότητα παραμένει χάρισμα αλλά και σκάνδαλο. Σκεφτείτε ότι ορισμένοι αρνήθηκαν με πείσμα την αγιοκατάταξη του Αγίου Νεκταρίου παρά τα χιλιάδες θαύματά του. Για να μην μιλήσω για τον ίδιο τον Χριστό, για τον οποίο αρκετοί σύγχρονοί του έλεγαν ότι είναι υπηρέτης του Βεελζεβούλ..
Θα αναφέρω και το εξής. Ο Θεός δεν έχει τα ίδια κριτήρια με εμάς. Εμείς αρκετές φορές λειτουργούμε ως δικαστές, χωρίς να γνωρίζουμε τι συμβαίνει στην καρδιά και στην πνευματική ζωή ενός προσώπου. Ο Θεός κοιτά πρώτα την καρδιά του ανθρώπου και την ειλικρίνεια της μετάνοιας. Άνθρωποι που δεν μας γεμίζουν το μάτι, χαριτώνονται από τον Θεό.
Παλαιότερα είχα γράψει το παρακάτω κείμενο και αναφερόμουν σε αυτή την πνευματική πραγματικότητα.
«Οι άγιοι στον κόσμο ζουν εν ετέρα μορφή, όπως ο Κύριος εμφανιζόταν μετά την Ανάστασή Του σε αρκετούς εν ετέρα μορφή...
Οι πολλοί αδιαφορούν. Προσπερνούν. Άλλοι, αυτόκλητοι μαθητές των αγίων, τους χρησιμοποιούν σαν μάνατζερς καρριέρας, σαν μελλοντολόγους, σαν ψυχολόγους...
Οι ταπεινοί στην καρδιά μπορούν να κατανοήσουν την βιωτή ενός Αγίου. Αυτό το εν ετέρα μορφή. Ο κόσμος βλέπει έναν συνηθισμένο άνθρωπο. Ο Θεός βλέπει μία καρδιά που φλέγεται από αγάπη.
Ευλογημένοι αυτοί που γνωρίζουν πως οι Άγιοι αποτελούν για όλους εμάς νυμφαγωγούς προς τον Χριστό. Με το παράδειγμα ζωής τους μας οδηγούν στον Χριστό.
Αυτούς να προσεύχεσθε να σας αποκαλύπτει η χάρις του Θεού. Μην ακολουθείτε τους αυτόκλητους «αγίους», αυτούς που καυχώνται για τα χαρίσματα και τα έργα τους...
Ακολουθείτε αυτούς που πορεύονται εν ετέρα μορφή...
Η παρουσία τους σε αυτόν εδώ τον κόσμο είναι χαρά και παραμυθία ψυχής. Η παρουσία τους στον ουρανό είναι χαρά αναστάσιμη και καύχημα της Εκκλησίας.»
Χαρείτε λοιπόν. Οσία Γαβριηλία πρέσβευε υπέρ ημών των αμαρτωλών.
Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος
5 σχόλια:
Απαντήσεις στους δύσπιστους ή σε αυτούς που αντιδρούν προσφέρει το άρθρο του Θεολόγου-Συγγραφέα κ. Αθ. Κοτταδάκη στο χώρο αυτό με τίτλο: Η ΜΟΝΑΧΗ ΓΑΒΡΙΗΛΙΑ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ
https://anastasiosk.blogspot.com/2018/07/blog-post_695.html
να διαβάσουν την παράγραφο :
17. Μαρτυρίες με νόημα και νεύμα.
Σωστά γράφει ο κ. Κοτταδάκης στο τέλος της παρουσίασης των μαρτυριών
‘’Οι μαρτυρίες αυτών των κληρικών εγνωσμένης ορθόδοξης παρουσίας και ευρέος πνευματικού φάσματος θα αρκούσαν να τινάξουν στον αέρα τις μικρόψυχες και μικρόνοες κατά π. Ηλία, «βλακείες», που εκτοξεύτηκαν εναντίον της.’’
π. Νεόφυτος
Πάντα τα ίδια. Φωνές, αντιδράσεις, διαφωνίες. Αυτοί που τώρα λένε κουβέντες θα προσκυνήσουν την εικόνα της. Διαφορετικά θα είναι αγιομάχοι.
Παλαιότερα η εκκλησία καθυστερούσε την αγιοκατάταξη,για να αποφεύγονται οι διαφωνίες ή ενστάσεις. Διότι αν βρίσκονται εν ζωή άνθρωποι που συναναστρεφονταν τον άγιο, είναι επόμενο να προβάλλουν τυχόν λάθη του ή απόψεις που δεν συμμερίζονται οι ίδιοι.
Επί το πλείστον η Αγιοκατάταξη έρχονταν μετά από εκατό χρόνια, μετά από μαρτυρίες καί θαυμαστά σημεία.
Όπως καί νά έχει όμως ,η Αγία να πρεσβεύει για όλους μας.
Δέν έχω τη δυνατότητα να λάβω θέση άν η Γερόντισα Γαβριηλία είναι Αγία ή όχι. Νομίζω όμως ότι η φράση του Σεβασμιωτάτου ¨"εμπιστεύομαι όμως την κρίση καί τις αποφάσεις της Εκκλησίας" είναι μάλλον ασαφής, διότι η εισήγηση ενος Μητροπολίτη καί η Σύνοδος του Πατριαρχείου δέν είναι "η Εκκλησία".
Η Εκκλησία περιλαμβάνει πολύ περισσότερους, καί σε τέτοια θέματα η εμπέδωση του φρονήματος του πληρώματος της Εκκλησίας για την Αγιότητα ενός προσώπου είναι εξαιρετικά σημαντική.
Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που γνώρισαν τους Οσίους Πορφύριο, Παίσιο, Ιάκωβο είχαν βαθειά πίστη ότι ήσαν Αγιοι, ενώ ευρίσκοντο ακόμη εν ζωή.
Υπάρχει τέτοιο εμπεδωμένο φρόνημα στην προκειμένη περίπτωση ;
Προς 4/10/2023, 5:10 μμ
Αγαπητέ/ή,
ζουν ακόμα άνθρωποι (μοναχοί, κληρικοί) που αμφισβήτησαν τον άγιο Πορφύριο.
Ζει ακόμα ιερομόναχος στο που δεν παραδέχεται τον άγιο Παΐσιο.
Δυστυχώς ...
Όταν αγιοκατατάχθηκε ο άγιος Νεκτάριος υπήρχαν ανάλογα φαινόμενα
Τώρα, που όσα χρόνια κι αν περάσουν κάποια πράγματα διασώζονται μέσω ίντερνετ, θέλει μεγάλη ταπείνωση να υποτάξει κανείς τη γνώμη του στην επίσημη θέση της Εκκλησίας.
Συγγνώμη, αν σας αδίκησα!
Δημοσίευση σχολίου