π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος
Είναι εύκολη και ανεύθυνη η «φετιχιστική ιεροποίηση» των εντολών και η
τυπική «κατά γράμμα» τήρησή τους και «εκτέλεσή» τους! Όμως για τους χριστιανούς
η αποδοχή του θελήματος του Θεού και ο αγώνας για την τήρησή του στην
καθημερινότητα της ζωής τους, δεν είναι... «ὑπνοῦσα ὁδοιπορία»! Σκέπτονται τις
εντολές! Δεν μπαίνουν στη "λογική": να αποδεκατούμε, μας λέει ο
Νόμος, το δέκατο των εισοδημάτων μας; Λοιπόν... πάρε και το 1/10 από τον δυόσμο
και τον άνηθο και όλα τα φυτά!! Οι χριστιανοί δεν είναι... φυτά!
Σε τέτοια περίπτωση, αντί πνευματικής ωρίμανσης, έχουμε ανωριμότητα ανευθυνότητας και ψυχολογική προσπάθεια-αυταπάτη, αποφυγής (όχι με τον δυναμισμό απόφασης, αλλά με φοβική ντρίπλα) των λαθών και των αμαρτιών... δια της κατά «κυριολεξία και ακρίβεια» τηρήσεως της εντολής! Κάποιοι λοιπόν δέχονται να γίνουν... ζόμπι, γιατί πιστεύουν ότι ο Θεός είναι επουράνιος χωροφύλακας, που αστυνομεύει την ζωή, και φοβούνται και "πιστεύουν" ότι δεν θα υπολογίσει δεδομένα, συνθήκες, γονιδίωμα, επιρροές του καθενός μας, αλλά «ἐπί τῇ θέα» του προσώπου μας θα μας στείλει στο... πυρ το εξώτερον(!) "αδιάβαστους" ως παραβάτας... αστυνομικών εντολών(!). Τέτοιου είδους θέαση και... "θεολογία" γεννιέται γιατί δεν διάβασαν κάποιοι «από μέσα» την συζήτηση του Βασιλιά και των... εριφίων, στο ΚΕ΄ κεφάλαιο του κατά Ματθαίον, ούτε κατανοούν ότι για την συνθήκη του ενδύματος γάμου ήξεραν ήδη (από τους προσκαλούντας), οι καλούμενοι οι... «ἐλθόντες και μη ἔχοντες ἔνδυμα γάμου»!!
Και έρχεται μέσα σ’ αυτά το
τυπικό θέμα της ημέρας εορτασμού του Πάσχα, που στους Εβραίους ήταν ακίνητη εορτή, αφού είχαν ένα δικό τους ημερολόγιο.
Για τους χριστιανούς, μετά από τριακόσια χρόνια τοπικού εορτασμού σε
διαφορετική ημέρα αναλόγως του ημερολογίου κάθε περιοχής, («Τεσσαρεσκαιδεκατίτες»
Μικρασιάτες, Ρωμαίοι, λοιποί) η Αγία
Πρώτη Σύνοδος έκανε την εορτή κινητή (προφανέστατα λόγω μη ύπαρξης ενός
κοινού ημερολογίου) και όρισε ρύθμιση αστρονομική ανεξάρτητη των τοπικών
ημερολογίων! Φυσικά όλοι οι Πατέρες της Συνόδου κατανοούσαν ότι ήταν θέμα
τεχνικό, απλά πρακτικό και χωρίς θεολογικό βάρος, έστω και αν κάποιοι επεδίωξαν
να το φορτίσουν με παραμέτρους και προϋποθέσεις.
Στην αρχή σχεδόν της περιόδου
των τριών αιώνων των διωγμών, προ της Συνόδου του 325 μ.Χ., με "καθιερωμένο"
τοπικό ακίνητο εορτασμό του Πάσχα, συναντήθηκαν για το θέμα ο επίσκοπος Σμύρνης
Πολύκαρπος (Τεσσαρεσκαιδεκατί-της, όπως οι εβραίοι δηλαδή γιόρταζε το Πάσχα την
14 Νισάν!!) και ο Ρώμης Ανίκητος. Συζήτησαν. ΔΕΝ συμφώνησαν! Συλλειτούργησαν,
και μάλιστα προσφέροντας την Ευχαριστία, κατά παραχώρησιν του Πάπα, ο
Πολύκαρπος, και χώρισαν αγαπημένοι! Στις μέρες μας μόλις ο Πατριάρχης
Κωνσταντινουπόλεως ανέφερε την ανάγκη του κοινού εορτασμού, (πράγμα που δε
σημαίνει... συλλειτουργία!!) για να μην τυραννούνται οι μικτές οικογένειες και
για αγαπητική ομοφωνία εορτασμού των χριστιανών (και ξέροντας βεβαίως ότι εμείς
κάνουμε λάθος προσδιορισμό) ξεσηκώθηκαν διαμαρτυρόμενοι, οι υποτίθεται εντός
της Εκκλησίας, ΓΩΓ και ΜΑΓΩΓ...!! Ας ελπίσουμε ότι δεν θα φοβηθεί και ΠΑΛΙ η
Εκκλησία... «φόβον οὗ οὐκ ἐστίν φόβος»!!
Η Εκκλησία του Χριστού έχει
επίγεια ζωή τουλάχιστον δυο χιλιετιών. Έχει αποδεχθεί και αποδείξει de facto τον λόγο Του, ότι «το Σάββατο έγινε για τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος
για το Σάββατο»! Τον έχει αφουγκραστεί να εμπαίζει τους καυχωμένους «δια την
παράδοσιν», που γίνεται νεκρός τύπος, φονευτής της ζωής! Έχει σαφή γνώση ότι η
ελευθερία είναι όρος sine quo non στο να είναι κάποιος χριστιανός. Ξέρει επίσης ότι η στρέβλωση πλειστάκις
«ντύνεται» το κύρος του Πνεύματος του Θεού και γίνεται επιβεβλημένη πορεία...
πνευματικότητας! Ξέρει επίσης ότι διατρέχουν τα μέλη της τον κίνδυνο της
βλασφημίας του Αγίου Πνεύματος όταν αντιστρέφουν την πραγματικότητα και
αποδίδουν (για χίλιους λόγους ψυχολογικούς, ανασφαλίας, τραντισιοναλισμού) στο Άγιο
Πνεύμα ενέργειες και σκέψεις ξένες-οθνείες! Γιατί φυσικά είναι τραγικό να ισχυρίζεται κάποιος ότι η ρύθμιση του
εορτασμού του Πάσχα με τον κανόνα του Μέτωνος είναι... έργο του Αγίου Πνεύματος
και όποιος το αμφισβητεί είναι αφοριστέος, καθαιρετέος και... βλάσφημος!! (Ενώ
«οἱ ταῦτα ἰσχυριζόμενοι βλασφιμῶσιν»!!!) Από πότε ένας ειδωλολάτρης αστρονόμος
σε συνεργασία με ένα ειδωλολάτρη αυτοκράτορα έγιναν ρυθμιστές της ζωής της
Εκκλησίας και χορηγοί... Αγίου Πνεύματος!; Ας μη τρελαθούμε... ΟΛΟΙ
τουλάχιστον.
Η Δαμόκλειος σπάθη της
μονομανίας των παλαιοημερολογιτών αναρτάται από τρίχες (κυριολεκτικά) και δεν
είναι κίνδυνος για τους (λογικούς τουλάχιστον) χριστιανούς, που δεν πρέπει να
είναι αρχομανή ψώνια, που θέλουν να καταλάβουν την θέση κάποιου τυράννου.
Άλλωστε ο Απ. Παύλος μας έχει απαλλάξει από όλα αυτά με τις διδαχές του, (προς
Γαλάτας):
α) «Παρεισῆλθον κατασκοπεῦσαι τὴν ἐλευθερίαν ἡμῶν ἣν ἔχομεν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ,
ἵνα ἡμᾶς καταδουλώσουσιν» (Γαλ. 2,4)
β) «ὄφελον καὶ ἀποκόψονται οἱ ἀναστατοῦντες ὑμᾶς’ (Γαλ. 5,12) [Ας μην
αστειευτούμε με το τι εννοεί ότι πρέπει να κόψουν...!!]
Οι αδελφοί μας, οι Έλληνες
Καθολικοί, υπολογίζοντας σωστά, με τα επιστημονικά δεδομένα της εποχής, και όχι
με τον... κανόνα του Μέτωνος (5ος αιώνας π.Χ!!), και το...
ειδωλολατρικό ημερολόγιο του Ιούλιου Καίσαρα, την ημέρα του Πάσχα, ερμηνεύοντας
σωστά τον «νόμο και το γράμμα», σκεπτόμενοι ποιμαντικά αφού αγαπούν το ποίμνιο
τους και δεν το θέλουν... «άλογο», γιορτάζουν μαζί μας το Πάσχα! Με εμάς, που
είμαστε... ασθενείς τη πίστει, τραντισιοναλιστές κρυπτόμενοι πίσω από τα
«φουστάνια» της μάνας μας, και το κάνουν κάτι τέτοιο αφού η υπόθεση δεν
είναι... δόγμα πίστεως και για να μη τυραννούνται οι μικτές οικογένειες!! Από
τους Ορθόδοξους μόνο οι Ορθόδοξοι Φινλανδοί γιορτάζουν σωστά μαζί με τους
άλλους χριστιανούς το Πάσχα, στην σωστή του ημερομηνία!
Τα υπόλοιπα (όσο περίτεχνα...
αρλουμποθεολογικά και αν λέμε) είναι φανατισμοί, εμμονές, ακρότητες και αυταπάτες
γνησιότητας. Είναι δηλαδή απλώς συγγένεια με τους Γ.Ο.Χ. της Γωγ και των Μαγώγ
(Ιεζ. 34,15 & Αποκ. 20,7)!!
Ευχόμαστε... Διάβαση-Πάσχα
από την δουλεία, στην ελευθερία. Από την τυπολατρεία, στην αληθή Λατρεία. Από
το γράμμα, στη Ζωή. Στη Ζωή, που μας έμαθε ότι εάν Αυτός (ο Χριστός) μας
ελευθερώσει (...μέσα-έξω!!) τότε «ὄντως ἐλεύθεροι ἐσόμεθα» (Ιω. 8,36). ΑΜΗΝ.
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ
π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος
10 σχόλια:
Υπάρχει μεγάλη συσκότιση στα μυαλά των συναδέλφων σας κληρικών και σε πολλούς θεολόγους που αυτά ποτέ δεν θα τα καταλάβουν. Θρησκεύω αλλά από όλους τους καθηγητές μου την χειρότερη εντύπωση μου την είχε κάνει ένας θεολόγος που μιλούσε πάντα ως εισαγγελέας στην έδρα κατηγορίας. Ευτυχώς που είχα βιώματα από την οικογένειά μου διαφορετικά…
Ο κοινός εορτασμός είναι μονόδρομος να βρεθεί λύση.
Θέλει δρόμο αρκετό με ανοιχτούς ορίζοντες και όχι παρωπίδες για να γίνει πραγματικότητα η ευχή
«από την δουλεία, στην ελευθερία. Από την τυπολατρεία, στην αληθή Λατρεία. Από το γράμμα, στη Ζωή.»
Δεν βλέπω φως από ανθρώπους που δεν τολμούν.
Εντύπωση προκαλεί σε κάθε στοιχειωδώς σκεπτόμενο Ορθόδοξο Χριστιανό πως χάριν μίας τυπικής ενότητας με τους Καθολικούς διακινδυνεύεται η ουσιαστική ενότητα των Ορθοδόξων.
Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν
-είτε θεωρείται πως θα υπάρξει ομαλότατη μετάβαση στον νέο -ορθό «επιστημονικά»- Πασχάλιο μεταξύ όλων των ορθοδόξων εκκλησιών μετά… βαΐων και κλάδων.
-είτε πιστεύεται πως ένα διαφαινόμενο μεγάλο σχίσμα είναι απολύτως αμελητέο (αν όχι και επιθυμητό;) χάριν της ανακούφισης του τυρανισμού των μεικτών οικογενειών(;) και του λογισμού «μα τι θα λέει ο κόσμος τσακωμένοι είμαστε;».
το πρώτη πίστη είναι αφελής, ενώ η άλλη είναι επικίνδυνη.
Πολύ καλή απάντηση στίς απόψεις του π. Θεοδοσίου, μέ εύστοχες επισημάνσεις, δίνει ο Θεολόγος κ. Κώστας Νούσης στο παρακάτω σύντομο άρθρο του
https://www.romfea.gr/katigories/10-apopseis/63012-syntomi-anairesi-ton-plasarismenon-me-poniro-tropo-oikoumenistikon-theseon
Εντύπωση μου προκαλούν Ορφέα αυτά τα οποία γράφεις, τα οποία δεν ανταποκρίνονται σε στοιχειωδώς σκεπτόμενο ορθόδοξο χριστιανό. Πάνω από την ενότητα είναι η αλήθεια. Κάποτε η εκκλησία μας ακολούθησε το νέο ημερολόγιο και άφησε εκείνους οι οποίοι διαχωρίστηκαν. Λόγω της ευνόητος λοιπόν να επανέλθουμε στο παλαιό Εορτολόγιο. Επιστημονικά βλέπουμε το ορθό είναι αυτό το οποίο λέει εδώ ο συγγραφέας. Εάν εμείς δεν θέλουμε να ακολουθήσουμε το επιστημονικά ορθό δικαίωμά μας. Ίσως ταιριάζουμε προς εκείνους τους ρωμαιοκαθολικούς, οι οποίοι καταδίκασαν τον Γαλιλαίο που πίστευε ότι η γη κινείται και δεν είναι επίπεδη. Ας αφήσουμε λοιπόν οτιδήποτε σκεπτόμαστε σήμερα και να πάμε μόνο σε εκείνα τα οποία λέει το Ευαγγέλιο, τα οποία δεν έχουν ως σχέση την επιστήμη και την πραγματικότητα. Άρα λοιπόν αφελή και επικίνδυνη βλέπω την δική σου σκέψη και όχι τη σκέψη του κοινού εορτασμού.
Ο κ. Νούσης είναι εκτός πραγματικότητας. Ας συνεχίσει να ζει την θεολογική μοναξιά του στον ιδιόκτητο πλανήτη του. Να προσέξει μην εγκλωβιστεί μόνιμα σε δοξασίες αντιθεολογικές και αντιεπιστημονικές. Το χειρότερο αντιεκκλησιαστικές και αντορθόδοξες.
π. Νεόφυτος
Υπάρχει η Εκκλησία η Διοικούσα να δώσει απάντηση και όχι πας ένας που το παίζει ο Άτλας της ορθής πίστεως 1.01 που είναι στους αλάνθαστους υπερασπιστές των αξιών.
Να τα λέτε π. Θεοδόσιε μπορεί κάποιοι να φωτισθούν και να ξυπνήσουνε από την χειμέρια και πάσας εποχής νάρκη του.
Το επιστημονικά ορθό δέν πρέπει να είναι το βασικό κριτήριο για την Εκκλησία, αγαπητέ 1 - 55.
Πώς μπορεί να εξηγηθεί επιστημονικά, ότι το νερό γίνεται Αγιασμός καί αγιάζει καί το λάδι γίνεται Ευχέλαιο καί θεραπεύει ;
Θα αφήσουμε την Θεία Χάρι καί θα υιοθετήσουμε την Λογικοκρατία, όπως οι Δυτικοί ;
Για τον Γαλιλαίο θα πρέπει να εντρέπονται οι ρωμαιοκαθολικοί, που ίδρυσαν την Ιερά Εξέταση καί ταλαιπώρησαν τους λαούς της Δύσης επί αιώνες.
Οταν γίνεται συζήτηση για "κοινούς εορτασμούς" καί τα παρόμοια, θα πρέπει να κοιτάζουμε την Ιστορία, για να βλέπουμε με ποιούς θα "συνεορτάσουμε".
Εχουν οι πιθανοί "συνεορταστές" μας την ιστορική καλή μαρτυρία ;
-Αυτό που λέω είναι πως το θέμα μας δεν είναι αστρολογικό αλλά ουσιαστικό. Ούτε στην Α Οικουμενική σύνοδο νοιάζονταν οι πατέρες για την αστρολογική επιστήμη. Έννοια τους ήταν ο κοινός εορτασμών Ορθοδόξων τοπικών εκκλησιών και η διαφοροποίηση από το εβραϊκό Πάσχα: ποιός εκ των δύο λόγων συντρέχει τώρα άραγε;Ουδέποτε η αστρολογική ακρίβεια ήταν το ζητούμενο. Η εκκλησία διαμορφώνει τον χρόνο της ανεξάρτητα από πλανήτες.
- το θέμα γοχ είναι κάτι το οποίο μάλλον πρέπει να μας διδάσκει για λάθη χειρισμών (είχαμε και δολοφονίες γοχ εντός ναών χάριν της αλήθειας που λέτε ) και όχι να το νοσταλγούμε σαν μία νίκη της Ορθοδοξίας.
Δημοσίευση σχολίου