Οἱ ψάλτες - π. Βασιλείου Μπακογιάννη

 Οἱ ψάλτες

Ὑπό  Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

Διάβασα πρό καιροῦ σέ ἕνα περιοδικό, κάτι πού εἶπε ὁ Ἅγιος Γεώργιος Καρσλίδης σέ ἕναν ψάλτη: «Ἄν σέ ἔλουζα μέ πετρέλαιο, καί σέ ἔκαιγα, δέν θά εἶχα ἁμαρτία...!». Ἄραγε, γιατί τό εἶπε;

        Ἡ ψαλμωδία ἔχει γίνει πιά βασικό στοιχεῖο τῆς λατρείας μας.  Καί ὁ σκοπός τῆς (σωστῆς) ψαλμωδίας εἶναι νά ὁδηγήσει τό ἐκκλησίασμα στή  σωστή προσευχή, στήν κατάνυξη, ἀλλιῶς δέν ἔχει νόημα ὑπάρξεως. Ὅμως, γιά νά γίνει αὐτό, τό τόσο οὐσιαστικό, θά πρέπει ἡ ψαλμωδία νά γίνεται κατά τήν τάξη τῆς Ἐκκλησίας, «μετά πολλῆς προσοχῆς καί κατανύξεως». (ΟΕ  Πενθέκτης).   Τότε ὁ  Θεός εὐλογεῖ τόν ψάλτη γιά  τήν πράγματι μεγάλη, σημαντική του προσφορά. Διαφορετικά ὁ  ψάλτης δέν λαμβάνει εὐλογία ἀπό τό Θεό, ἀλλά (φεῦ!) καταδίκη, γιατί  μέ τόν τρόπο τῆς ψαλμωδίας του ταράζει τόν ἀγαπημένο Του λαό,  πού ἔρχεται στόν οἶκο Του  νά βρεῖ τήν ἡσυχία του.

,        «Παιδί μου, ἔρχεται ποτέ κατάνυξη καί δάκρυα, ὅταν ψέλνουν καί ὑψώνουν τή φωνή τους σάν τά βόδια;!», εἶπε ὁ Ἐπίσκοπος Παμβώ σέ Μοναχό (Εὐεργετινός τ. Β’ Ὑπόθεση ΙΑ΄).  Πιθανόν ἕναν τέτοιον  ψάλτη   ἄκουσε ὁ Ἅγιος Γεώργιος ὁ Καρσλίδης,  καί  τοῦ εἶπε: « Ἄν σέ ἔλουζα μέ πετρέλαιο, καί σέ ἔκαιγα, δέν θά εἶχα ἁμαρτία...!».

                Στήν κενόδοξη, ὑπερήφανη ψαλμωδία μεσολαβεῖ ἡ ντοπαμίνη (μερικοί τήν μπερδεύουν μέ τή θ. χάρη...), καί προπαντός  ἡ  ἀλόγιστη, ψυχωτική, παθολογική παρανοϊκή χρήση τῶν μικροφώνων, πού   ὀξύνουν  τήν ἤδη ἀνυπόφορη κατάσταση, πρός τέρψη τῶν δαιμόνων.  «Πάρε ἀπό μπροστά Μου τά ψαλτήρια! Δέν θέλω νά τ’ἀκούω...!», ἔλεγε ὁ Θεός στούς Ἰουδαίους. (Ἀμώς 5:23). Ἐμᾶς θέλει νά μᾶς ἀκούει;!

       Μία ἀπό τίς ἐπείγουσες ὑποχρεώσεις τοῦ (καλοῦ) ποιμένα, Ἱερέα ἤ Ἄρχιερέα, εἶναι νά κάνει τά πάντα (θυσία!)  ὥστε ἡ λατρεία τοῦ Θεοῦ, νά γίνεται «μετά πολλῆς  προσοχῆς καί κατανύξεως»·  νά μή θυμίζει ὄπερα ἤ συναυλία ἤ κάτι ἄλλο ἄσχετο μέ τό πνεῦμα τῆς  Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.  Ναί! Αὐτόν, τόν ποιμένα  διόρισε ὁ Θεός   ἁρμόδιο, ὑπεύθυνο γιά  τήν τάξη στή λατρεῖα, καί  ἔχει ἀπαιτήσεις...!  Ἀδιαφορία σ'αὐτό προδίδει  φρόνημα, ἐπίπεδο,  ποιότητα. Ἐξ ὄνυχος τόν λέοντα...