Ὁ πόνος σφυρηλατεῖ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Χριστό

Ὁ πόνος σφυρηλατεῖ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Χριστό, καὶ αὐτὴ ἡ ἀγάπη εἶναι πλήρωμα ζωῆς. 

Ὁ ἄνθρωπος εὐρύνεται, πλατύνεται, ἀποκτᾷ διαστάσεις οἰκουμενικές. 

«Ἐν θλίψει ἐπλάτυνάς με» (Ψαλμ. 4, 2). 

Ζεῖ στὴ γῆ καὶ πολιτεύεται στὸν οὐρανό. 

Προσεύχεται, καὶ ἡ καρδιά του ἀγκαλιάζει ὅλο τὸν κόσμο. 

Μιλάει, καὶ ὁ λόγος του πέφτει σὰ δροσιὰ στὶς καρδιὲς τῶν ἄλλων. 

Εἶναι “ὡς λυπούμενος, ἀεὶ δὲ χαίρων“ (Β΄ Κορ. στ. 10)».