Η δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων στην Ορθόδοξη
Εκκλησία είναι αφιερωμένη στην Θεοτόκο.
Όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, μέσα από αυτήν
και διά μέσου αυτής, η ανθρωπότητα κρίθηκε έτοιμη να δεχθεί τον Σωτήρα και
Λυτρωτή που είχαν προαναγγείλει οι προφήτες. Εκείνη τη στιγμή, η Παναγία
εκπροσωπούσε ολόκληρη τη δημιουργία, καθώς υπήρξε ο καλύτερος καρπός της, με τη
δική της προσπάθεια που συνάντησε τη χάρη του Θεού. «Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου·
γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου» (Λκ. 1,38).
Με την απόλυτη υπακοή της στο θέλημα του Θεού αποκατέστησε τη δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας ανάμεσα στον Δημιουργό και τη δημιουργία Του, η οποία είχε διακοπεί από την αμαρτία και την ανυπακοή, και έγινε «γέφυρα ἡ μετάγουσα τοὺς ἐκ γῆς πρὸς οὐρανόν» (Ακάθιστος Ύμνος). Πράγματι, διορθώνοντας το σφάλμα της πρώτης Εύας, η Μαρία έγινε η δεύτερη ή νέα Εύα, που επανέφερε το ανθρώπινο γένος στον Χριστό, τον νέο Αδάμ.
Ο Χριστολογικός προσανατολισμός της Ορθόδοξης
Θεοτοκολογίας, με την ιδιαίτερη έμφαση που δίνει στο μυστήριο της Ενανθρώπησης,
ανάγεται άμεσα στην Γ’ Οικουμενική Σύνοδο που έγινε στην Έφεσο το 431 μ.Χ. Η
Σύνοδος αυτή, συζητώντας για τη φύση του Χριστού —του δευτέρου προσώπου της
Αγίας Τριάδος, του Μονογενούς Υιού του Θεού, ομοουσίου με τον Πατέρα— ονόμασε
τη Μαρία αληθινή Θεοτόκο, Μητέρα του Θεού. Το όνομα Θεοτόκος υπογραμμίζει ότι
το παιδί που γέννησε η Μαρία δεν ήταν απλός άνθρωπος, αλλά ο Μονογενής Υιός του
Θεού, ένα από τα πρόσωπα της Αγίας Τριάδος, που έγινε σάρκα.
Αυτό αποτελεί, βεβαίως, τη θεμελιώδη βάση της
Ορθόδοξης πίστεως. Κατά συνέπεια, η τιμή προς την Θεοτόκο είναι αχώριστη από τη
δοξολογία του Χριστού, του Θεού που σαρκώθηκε, του Λόγου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου