Οι άγιες Μυροφόρες μητέρες μας...

Περιστεράκι μου
Κατάλαβα, μες στην τρεχάλα, ότι σήμερα, λέει, είναι η... παγκόσμια γιορτή της μητέρας.
Παρόλο που τυγχάνω μητέρα, δε στο κρύβω αυτές οι... παγκόσμιες γιορτές,
της μητέρας, του πατέρα, του παιδιού, των λαχανικών, του σκυλιού, του γατιού, της σταφίδας,
της γλάστρας, του κουλουριού- και ό,τι άλλο μπορεί να βάλει η δημιουργική σου φαντασία-
δεν σου κρύβω, λέω, ότι μου φαίνονται...κάπως...
Κατά την αφελή, γραώδη μου άποψη -μια και πρωτομίλησα για γιορτή της μητέρας-
δε γίνεσαι μητέρα, επειδή γέννησες βιολογικά, ένα παιδί, αλλά γίνεσαι μητέρα
όταν ανα-γεννάς ένα παιδί, όταν το βοηθάς με στοργή και προδέρμ,
να ανεβεί σιγά σιγά απ' το σκοτάδι της άγνοιας, στης Γνώσης το Φως,
στης ευλογημένης ζωής, την ευφρόσυνη γεύση.
Με βάση αυτό το σκεπτικό, σού προτείνω να διαβάσεις, μια παλιότερη ανάρτηση, που ίσως δε διάβασες (στο σύνδεσμο που παραθέτω) και που αναφέρεται με ευγνωμοσύνη στη δ. Σοφία- το φύλακα άγγελο της δύσκολης εφηβείας μου: http://salograia.blogspot.com/2010/07/blog-post.html
Την παραθέτω ελπίζοντας να αφήσει στην καρδιά σου, ένα φωτεινό- μητρικού φιλιού- αποτύπωμα τρυφερότητας.
Οι σήμερον εορταζόμενες από την Ορθόδοξη Εκκλησία, άγιες Μυροφόρες γυναίκες και μητέρες,
ας μάς είναι έμπνευση θάρρους και βοήθεια.
Χριστός Ανέστηηηηηηηηηηηηηηηηηηηη!
Σαλογραία

Πηγή: Σαλογραία