Για μία ακόμη φορά ακούσαμε βαθυστόχαστες αναλύσεις που γέμουν ακαδημαισμού και κάθε άλλο παρά καταπιάστηκαν οι δεσποτάδες μας με θέματα ουσίας. Και μόλις πριν λίγο μάθαμε ότι πάλι δεν εισακούστηκε το ποίμνιο και στη μητρόπολη Πρεβέζης εξελέγη ο θητεύων μακροχρονίως στα συνοδικά γραφεία αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Τσιρίγκας παραθεωρουμένου του αρχιμανδρίτου Θεοδοσίου Μαρτζούχου.
Και στην περίπτωση της μητρόπολης Ιερισσού τα ίδια και χειρότερα έγιναν. Σύσσωμος ο πιστός λαός της περιοχής υποστήριξε την υποψηφιότητα του άξιου πρωτοσυγκέλλου πατρός Χρυσοστόμου Μαιδώνη που διακονεί αξίως τον αμπελώνα της τοπικής Εκκλησίας εδώ και πολλά χρόνια και που έχει αποσπάσει την άδολη εκτίμηση του ποιμνίου του. Κι αντί η ιεραρχία να τον επιβραβεύσει για την προσφορά του αλλά ταυτόχρονα και να ικανοποιήσει τη θεάρεστη επιθυμία των πιστών της επαρχίας δίκην αλεξιπτωτιστή τοποθέτησε στην Αρναία Χαλκιδικής τον πρωτοσύγκελλο της μητροπόλεως Μαντινείας. Μπορεί ο τελευταίος να είναι άξιος κληρικός. Κάτι τέτοιο όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι το κλειστό σώμα των 80 περίπου μητροπολιτών που αποτελούν την Ιεραρχία κωφεύουν στην επιθυμία του ποιμνίου και εκλέγουν τους εκλεκτούς του αρχιεπισκόπου και κάποιων μητροπολιτών. Τα ίδια έκαναν πριν χρόνια και στη Λευκάδα όπου αγνόησαν τις 15000 υπογραφές που υποστήριζαν την εκλογή του άξιου ηγουμένου της Μονής Φανερωμένης π.Νικηφόρου Ασπρογέρακα και αντ αυτού εξέλεξαν άλλο πρόσωπο που καθώς γράφτηκε αποτέλεσε τον εκλεκτό συγκεκριμένης επαγγελματικής τάξης. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί οι ιεράρχες μας έχουν χάσει την ψυχική τους επαφή με το λαό!
Δεν έχω κάτι εναντίων τον εκλεγέντων. Έχω εναντίων των Ιεραρχών που δεν ακούει τις τοπικές κοινωνίες. Στέλνει έναν από την Αθήνα σε μια μικρή πόλη. Τον περισσότερο χρόνο θα τον περνά στην πρωτεύουσα όπως αρκετοί άλλοι. Και στέλνει τον άλλο από την Τριπολιτσά σε μια μικρή κωμόπολη. Και όλα αυτά για μια μίτρα και ένα πολυπόθητο μεταθετό το οποίο θα επιδιώξουν σε πρώτη ευκαιρία. Ενώ τους τοπικούς υποψηφίους τους άφησαν στο ράφι. Κρίμα.
Ως πότε θα εκφράζουμε μόνο την αντίθεση μας. Πότε θα έλθει η ώρα του αγώνα; Πόσο θα ήθελα να είχα κάποιον μαχητή τύπο Καντιώτη όταν ήταν αρχιμανδρίτης να τον ακολουθήσω.
4 σχόλια:
Για μία ακόμη φορά ακούσαμε βαθυστόχαστες αναλύσεις που γέμουν ακαδημαισμού και κάθε άλλο παρά καταπιάστηκαν οι δεσποτάδες μας με θέματα ουσίας. Και μόλις πριν λίγο μάθαμε ότι πάλι δεν εισακούστηκε το ποίμνιο και στη μητρόπολη Πρεβέζης εξελέγη ο θητεύων μακροχρονίως στα συνοδικά γραφεία αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Τσιρίγκας παραθεωρουμένου του αρχιμανδρίτου Θεοδοσίου Μαρτζούχου.
Και στην περίπτωση της μητρόπολης Ιερισσού τα ίδια και χειρότερα έγιναν. Σύσσωμος ο πιστός λαός της περιοχής υποστήριξε την υποψηφιότητα του άξιου πρωτοσυγκέλλου πατρός Χρυσοστόμου Μαιδώνη που διακονεί αξίως τον αμπελώνα της τοπικής Εκκλησίας εδώ και πολλά χρόνια και που έχει αποσπάσει την άδολη εκτίμηση του ποιμνίου του. Κι αντί η ιεραρχία να τον επιβραβεύσει για την προσφορά του αλλά ταυτόχρονα και να ικανοποιήσει τη θεάρεστη επιθυμία των πιστών της επαρχίας δίκην αλεξιπτωτιστή τοποθέτησε στην Αρναία Χαλκιδικής τον πρωτοσύγκελλο της μητροπόλεως Μαντινείας. Μπορεί ο τελευταίος να είναι άξιος κληρικός. Κάτι τέτοιο όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι το κλειστό σώμα των 80 περίπου μητροπολιτών που αποτελούν την Ιεραρχία κωφεύουν στην επιθυμία του ποιμνίου και εκλέγουν τους εκλεκτούς του αρχιεπισκόπου και κάποιων μητροπολιτών. Τα ίδια έκαναν πριν χρόνια και στη Λευκάδα όπου αγνόησαν τις 15000 υπογραφές που υποστήριζαν την εκλογή του άξιου ηγουμένου της Μονής Φανερωμένης π.Νικηφόρου Ασπρογέρακα και αντ αυτού εξέλεξαν άλλο πρόσωπο που καθώς γράφτηκε αποτέλεσε τον εκλεκτό συγκεκριμένης επαγγελματικής τάξης. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί οι ιεράρχες μας έχουν χάσει την ψυχική τους επαφή με το λαό!
Δεν έχω κάτι εναντίων τον εκλεγέντων. Έχω εναντίων των Ιεραρχών που δεν ακούει τις τοπικές κοινωνίες.
Στέλνει έναν από την Αθήνα σε μια μικρή πόλη. Τον περισσότερο χρόνο θα τον περνά στην πρωτεύουσα όπως αρκετοί άλλοι. Και στέλνει τον άλλο από την Τριπολιτσά σε μια μικρή κωμόπολη. Και όλα αυτά για μια μίτρα και ένα πολυπόθητο μεταθετό το οποίο θα επιδιώξουν σε πρώτη ευκαιρία.
Ενώ τους τοπικούς υποψηφίους τους άφησαν στο ράφι.
Κρίμα.
Ως πότε θα εκφράζουμε μόνο την αντίθεση μας.
Πότε θα έλθει η ώρα του αγώνα;
Πόσο θα ήθελα να είχα κάποιον μαχητή τύπο Καντιώτη όταν ήταν αρχιμανδρίτης να τον ακολουθήσω.
Δημοσίευση σχολίου