Με συντριβή για τον προσωρινό αποχωρισμό μας, αλλά και βεβαιότητα για
την ανάπαυση της ψυχής του, πληροφορηθήκαμε την αποχώρηση από την μάταια αυτή
ζωή του σεβαστού
Πρωτοπρεσβυτέρου
π. Δημητρίου Αθανασόπουλου,
εφημερίου και
προϊσταμένου
του Ιερού Ναού Αγίου Ανδρέου
Εγλυκάδας Πατρών
Έφυγε από αυτή την ζωή ένας άνθρωπος που αγάπησε και υπηρέτησε τον Θεό και
τον συνάνθρωπό του περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ακόμη και από τον ίδιο του τον
εαυτό. Ένας φιλότιμος εργάτης στον αμπελώνα του Κυρίου που πορεύθηκε στην ζωή
του σύμφωνα με το Ευαγγέλιο του Χριστού μας, το Ευαγγέλιο της αγάπης, την οποία
έζησε στην πράξη.
Έγινε πατέρας και πνευματικός οδηγός κάθε μιας ψυχής των ενοριτών του και όχι μόνο.
Καθημερινά, ακούραστος στην υπηρεσία του
Χριστού μας, τελούσε από τα ξημερώματα όλες
τις καθιερωμένες ακολουθίες και την Θεία Λειτουργία, πολλές φορές τελούσε και
σαρανταλείτουργα, και όλη την υπόλοιπη ημέρα έτρεχε να διακονήσει σε όλη την
εκτεταμένη περιοχή της Εγλυκάδας ως αληθινός λειτουργός του Χριστού τα
πνευματικά του παιδιά, να εξομολογήσει, να νουθετήσει, να επιτελέσει τα ιερά
και σωστικά Μυστήρια της Αγίας μας Ορθόδοξου Εκκλησίας
Μέλημά του ήταν η στοργική και πατρική μέριμνά του σε κάθε πονεμένο και
φτωχό που διέσχιζε το κατώφλι της φτωχής του ενορίας.
Έκτισε με την αγάπη και την εμπιστοσύνη του λαού στο τίμιο πρόσωπό του πολλούς ναούς και παρεκκλήσια στην Ενορία του και διαμόρφωσε πνευματικούς χώρους για το κατηχητικό φιλανθρωπικό και παιδαγωγικό έργο της δραστήριας Ενορίας Εγλυκάδας.
Μαζί με την ηρωίδα (δοκιμαζόμενη και αυτή τώρα από την ασθένεια) πρεσβυτέρα του Ουρανία την ακούραστη
από πρωίας έως νυκτός συνοδοιπόρο του έκτισαν
γερά θεμέλια στην κατ’ οίκον Εκκλησία τους. Γέννησαν 11 ευλογημένα παιδιά, ένα και
ένα διαλεχτά, όλα κοντά στην Εκκλησία. Πέντε από αυτά αφιερώθηκαν στην Αγία
Εκκλησία ο Αρχιμανδρίτης π. Χαρίτων, οι Πρωτοπρεσβύτεροι π. Κωνσταντίνος, π. Χρυσόστομος
και ο π. Πέτρος καθώς και η μοναχή Αγάθη, και οι Γρηγόρης, Θεοδώρα,
Ιωάννα, Βασίλης, Ανδρέας και Βασιλική.
Όσοι τον γνωρίσαμε και ευεργετηθήκαμε από την παρουσία του στην ζωή μας,
ας έχουμε την ευχή του και ας μεσιτεύει για όλους μας ενώπιων του θρόνου του
Θεού.
Είθε η Χάρις του Κυρίου μας να παρηγορήσει τα μέλη της οικογενείας του,
αλλά και τις εκατοντάδες πονεμένες ψυχές που ορφάνεψαν από τον πνευματικό τους
πατέρα.
Αιωνία σου η μνήμη.
Ο Κύριος ας τον αξιώσει να λειτουργεί και στο Υπερουράνιο Θυσιαστήριο
Καλό Παράδεισο σεβαστέ μας πατέρα Δημήτριε.
Αναστάσιος Κ. Κωστόπουλος
Η εξόδιος ακολουθία θα ψαλεί την Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013 στις 12 το μεσημέρι στον Ι. Ναό Αγίου Ανδρέα Εγλυκάδος.
Οι δύο τελευταίες φωτογραφίες είναι στον Ιερό Ναό της Παναγίας της
Μαζιώτισσας τον οποίο ο π. Δημήτριος ανήγειρε προς τιμή της Παναγίας στην οικία
της γενέτειράς του, στην Σκυλλουντία (Μάζη).
12 σχόλια:
Ο Γεροπλάτανος έπεσε. Αυτός που μας σκέπαζε με το ενδιαφέρον του και την αγάπη του ανέβηκε στα Ουράνια. Δεν απελπιζόμαστε έχουμε σπουδαίο πρεσβευτή στον Θρόνο του Θεού.
Η μνήμη του αιώνια.
α
Έδωσε μάχη με την ασθένεια. Δεν τον νίκησε αυτή. Ο π. Δημήτριος την νίκησε και ανήμερα του Αγίου Δημητρίου του ανέβηκε νικηφόρα πλησίον του Χριστού που σε όλη του την ζωή διακόνησε.
Δεν πενθεί μόνον το σπίτι του παπαΔημήτρη αλλά και τα δικά μας. Η Εγλυκάδα τον είχε και θα τον έχει στην καρδιά της.
Άφησε πίσω του γερά τα αχνάρια της ιερατικής του ζωής.
Καλό παράδεισο.
Πέρασε από το δύσκολο καμίνι της ασθένεια και του πόνου του σωματικού. Παρέμεινε όμως ως το τέλος δυνατός. Στους οικείους του θερμά συλλυπητήρια.
Αντώνης
Πάντα θα είναι στην καρδιά μας.
Έφυγε ένας από τους υποδειγματικούς παραδοσιακούς κληρικούς. Ας τον έχουν ως υπόδειγμα οι νεότεροι.
Ότι και να γράψεις ή να πεις για τον π. Δημήτριο θα είναι λίγα.
Την ευχή του.
η αίσθηση που έχουμε από την εξόδιο ακολουθία είναι προπέμψαμε για την ουράνια βασιλεία έναν άγιο ιερέα. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟΝ, που αξιωθήκαμε να τον γνωρίσουμε και να προσκυνήσουμε σήμερα το σεπτό του λείψανο.Μεταφέρουμε μία από τις παρακαταθήκες του:" Δεν φοβαμαι το θάνατο. Την κρίση του Θεού φοβαμαι, αλλά εμπιστεύομαι το έλεός Του".
Να έχουμε την ευχή του!!!
Ηλίας Γ. Σκόνδρας
Ήταν ένας Άγιος. Κάθε φορά που μιλούσαμε ήταν με το χαμόγελο στα χείλη και πάντοτε με τον καλό λόγο. Αιωνία αυτού η μνήμη.
Ἀγαπητέ μου Ἀναστάσιε,
Τόν μακαριστό π. Δημήτριο δέν τόν γνώριζα ἀπό κοντά. Εἶχα ἀκούσει γι' αὐτόν. Ὅμως, ἄν κρίνω ἀπό τά παιδιά του (καί μάλιστα τούς ἱερωμένους), τότε λίγα πράγματα ἔγραψες.
Δέν ἤμουνα στήν κηδεία του, διότι τό ἔμαθα σήμερα τό μεσημέρι. Τό ὅτι τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς του ὁ Κύριος τόν ἀνέπαυσε ἀπό τήν ἀσθένειά του, νομίζω, ὅτι εἶναι ἰδιαιτέρα εὐλογία.
Αἰωνία του ἡ μνήμη καί νά ἔχουμε τήν εὐχή του.
Μέ ἀγάπη Χριστοῦ
Νικόλαος Μεσσαλᾶς
Αγαπητέ μου κ. Μεσσαλά γνωρίζω ότι έγραψα λίγα. Με την οικογένεια του π. Δημητρίου έχω στενούς δεσμούς φιλίας. Έχω παντρέψει την κόρη του Θεοδώρα και έχω βάπτιση ένα από τα εγγόνια του τον Αναστάσιο. Γνωρίζω το μέγεθος της ιερατικής μορφής του μακαριστού Γέροντα. Δεν θα έγραφα τίποτα αν ευρισκόμουν στην Πάτρα. Απλά θα γνωστοποιούσα την κοίμησή του. Ευρισκόμενος όμως στην Κύπρο θεώρησα χρέος μου έστω και στις 2 μετά τα μεσάνυχτα, να γράψω αυτά τα ελάχιστα. Θα επιθυμούσα να ήμουν Πάτρα και να λάμβανα την ευχή του. θα ήθελα να σφίξω το χέρι των παιδιών του και να τους ευχηθώ να του μοιάσουν και νε έχουν την ευλογία του.
Πρέπει να σας πω και κάτι ακόμα. Νιώθω άσχημα που δεν ήμουν στην Πάτρα. Στον θάνατο του πατέρα μου οι πρώτοι που έσπευσαν στο νοσοκομείο να μου συμπαρασταθούν δεν ήσαν οι στενοί συγγενείς αλλά οι λαϊκοί τότε φίλοι μου και νυν κληρικοί ο π. Χαρίτων και ο π. Χριστοφόρος. Στο σεβαστό μου π. Χαρίτωνα δεν μπόρεσα να ανταποδώσω έστω και με την ελάχιστη παρουσία μου.
Πληροφορήθηκα ότι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος αναφέρθηκε με λόγια θερμά και καρδιακά και για τον μακαριστό π. Δημήτριο. Είμαι σίγουρος κ. Μεσσαλά ότι άλλοι ικανότεροι θα μπορέσουν να γράψουν περισσότερα και ουσιώδη.
Σας ευχαριστώ με αγάπη.
Δημοσίευση σχολίου