Εις μνημόσυνον.... - π. Παναγιώτης Ρόδης

α. Υπάρχει ένα έργο που τελείται καθημερινά πάνω στη γη, και είναι ανώτερο από κάθε άλλο. Ποιό είναι αυτό; Η Θεία λειτουργία! Γιατί; γιατί κατεβάζει τον Θεό στη γη και ανεβάζει τη γη στον ουρανό. Ενώνει δηλαδή τους ανθρώπους με τον Θεό και μεταξύ τους με την αγάπη του Χριστού. Και ποιοί επιτελούν αυτό το έργο;. Ποιούς εμπιστεύεται ο Θεός για την επιτέλεση της Θ. λειτουργίας; Τους ανθρώπους- τους ιερείς!

β. Το σημερινό μνημόσυνο του ιερέα Παύλου Χριστοδουλή μας δίνει την αφορμή να μιλήσουμε, εν ολίγοις, για το μεγάλο αυτό λειτούργημα της ιεροσύνης.

  Ο Χριστός είναι ο " ένας και μοναδικός Αρχιερέας. Και η Αρχιεροσύνη  είναι ΜΙΑ, του Ιησού Χριστού. Οι αρχιερείς-ιερείς μετέχουν της αρχιεροσύνης του Χριστού. Και όσο άγιος είναι ο Χριστός, τόσο αγία είναι και η ιεροσύνη.

γ. Για να δεχθεί κάποιος την ιεροσύνη του Χριστού, πρέπει να είναι εξίσου άγιος με τον Χριστό. Ποιός,  όμως, είναι άγιος όπως ο Χριστός; Ουδείς! Ούτε οι Άγγελοι είναι άξιοι να δεχθούν την ιεροσύνη. " Το γαρ διακονήσαι μέγα και φοβερόν και αυταίς ταις επουρανίαις δυνάμεσι"! Αλλά μεταξύ Αγγέλων-ανθρώπων, υπάρχει τεράστια διαφορά. Οι Άγγελοι είναι ασώματοι. Δεν αμαρτάνουν. Δεν έχουν σωματικά πάθη: πείνα, δίψα, κόπο, κ.λπ., ούτε και ψυχικά: θυμό, οργή, κακία, κενοδοξία, φθόνο. Γι' αυτό δεν αμάρτησαν ούτε εν διανοία. Ενώ οι άνθρωποι αμαρτάνουν συνεχώς.

 Συγκριτικά,  λοιπόν, οι Άγγελοι  είναι ανώτεροι από τους ανθρώπους, άρα  πιο άξιοι να δεχθούν την ιεροσύνη. Κι όμως: ο Κύριος έδωσε την ιεροσύνη στον άνθρωπο. Γιατί; Λέει ο απόστολος Παύλος: " Ο αρχιερέας άνθρωπος έχει ανθρώπινες αδυναμίες' είναι ομοιοπαθής με το ποίμνιό του. Και σαν τέτοιος μπορεί να ανέχεται αυτούς που ζουν στην πλάνη και στην άγνοια. (Εβρ. 6,2).

 Και συμπληρώνει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: " οι Άγγελοι σαν αναμάρτητοι θα ήταν αμείλικτοι και αυστηροί προς την αμαρτία. Και τους αμαρτωλούς θα τους κεραυνοβολούσαν μονομιάς! Ενώ εμείς οι  ιερείς, είμαστε ζυμωμένοι με αμαρτίες. Έτσι, αν δούμε κάποιον να αμαρτάνει,  κρίνουμε από τα δικά μας σφάλματα, και του φερόμαστε με επιείκεια.

δ. Όμως: Ο εμπαθής άνθρωπος από την στιγμή που δέχεται την ιεροσύνη του Χριστού και γίνεται δοχείο της, είναι:

- ανώτερος από τον βασιλιά και τους Αγγέλους

-ανώτερος από κάθε άγιο, όσο θαυματουργός και χαρισματούχος κι αν είναι

-ανώτερος από το άγιο Ποτήριο και από τον Ιερό Ναό.

ε. Το ανθρώπινο σώμα, το πήλινο αυτό δοχείο, από την στιγμή που δέχεται την ιεροσύνη, αποκτά ιερότητα: είναι ιερό σαν την Αγία Τράπεζα. Και κάτι παραπάνω. Γι' αυτό ο όσιος ιερέας Λουκιανός, ευρισκόμενος  λίγο πριν πεθάνει στη φυλακή, λειτούργησε χρησιμοποιώντας σαν Αγία Τράπεζα το σώμα του, το στήθος του. Και ο Θεόδωρος, επίσκοπος Κύρου, ευρισκόμενος στην έρημο, λειτούργησε έχοντας σαν Αγία Τράπεζα τα χέρια του διακόνου του.

  Όταν πεθαίνει ο ιερέας, το πρόσωπό του "καλύπτεται" με τον "Αέρα", με αυτό που καλύπτονται τα Άγια.

  Και παλαιότερα οι χριστιανοί κατασπάζονταν το χέρι του, χωρίς να τολμούν να το αγγίξουν,  σαν να ήταν Αγία Τράπεζα.

 στ'. Ο Θεός με την ιεροσύνη κατέστησε τον ιερέα μεσίτη μεταξύ ουρανού και γης. Ο Θεός ακούει  με ιδιαίτερη προσοχή τις δεήσεις των ιερέων. Κατά τον Μ. Αθανάσιο οι προσευχές τους είναι ισοδύναμες με τις καθαρότατες και ισχυρότατες προσευχές των αγίων. Στην μακρόχρονη παράδοση της Εκκλησίας μας έχουμε πολλά παραδείγματα, όπου ο Θεός με τις προσευχές των απλοικών ιερέων εθαυματούργησε.

  Όμως, ο ιερέας και μετά θάνατον εξακολουθεί να έχει την ιδιότητα του μεσίτη. Λέει η ευχή " εις κεκοιμημένον ιερέα: ...και ώσπερ επί της γης εν τη Εκκλησία Σου λειτουργόν αυτόν κατέστησας, ούτω και εν τω ουρανίω θυσιαστηρίω Σου ανάδειξον Κύριε". Όταν εορτάζουν οι άγιοι  ιεράρχες τους παρακαλούμε: " Και νυν εις το άνω θυσιαστήριον, όσιε ικετεύων, τω Θεώ παριστάμενος, μέμνησο συμπαθέστατε, παμμάκαρ, Βασίλειε".

ζ. Ο Θεός έδωσε στους ιερείς την εξουσία του " δεσμείν και λύειν". Και η εξουσία αυτή δεν ισχύει μόνο στη γη, αλλά και στον ουρανό. Λέγει ο Χριστός στους μαθητές Του, και κατ'επέκταση στους ιερείς: " ό,τι δέσεις στη γη είναι δεμένο και στον ουρανό, και ό,τι λύσεις στη γη είναι λυμένο και στον ουρανό". Εννοώντας τις αμαρτίες.

 Τέτοια εξουσία έχει χορηγήσει ο Θεός στα πήλινα σκεύη-τους ανθρώπους, δηλ. τους ιερείς.

η. Λέει ο προφήτης Ησαίας στην Παλαιά Διαθήκη: " Μακάριος ός έχει σπέρμα (παιδί) εν Σιών και οικείους εν Ιερουσαλήμ". (Ησ. 31,9). Η Ιερουσαλήμ ήταν η ιερή πόλη των Ισραηλιτών, και η Σιών ο λόφος πάνω στον οποίο ήταν κτισμένος ο Ναός του Σολομώντα. Και ο προφήτης Ησαίας μακαρίζει αυτούς που έχουν παιδιά ή συγγενείς στην ιερή Πόλη και στον Ναό και προσεύχεται γι  αυτούς.

  Και μεις σήμερα λέμε: " Μακάριος ο άνθρωπος που έχει συγγενή ιερέα στην Βασιλεία του Θεού.

 Και μακάριοι οι πιστοί-ενορίτες που αξιώνονται οι ιερείς τους να πρεσβεύουν γι´ αυτούς στην Βασιλεία του Θεού.

    Γι' αυτό ο διάβολος μισεί όχι μόνο τους χριστιανούς, αλλά πολύ περισσότερο τους Αρχιερείς- Ιερείς, επειδή με το έργο τους, του παίρνουν τους ανθρώπους και τους οδηγούν στην Βασιλεία του Θεού.

  Μέμνησο , πάτερ, των τέκνων σου!

   π. Παναγιώτης Ρόδης

 (Κήρυγμα στο εξάμηνο μνημόσυνο του π. Παύλου Χριστοδουλή, στον Ιερό Ναό Αγίου Χαραλάμπους Καλάνιστρας Πατρών).