Χαιρετισμός του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. κ.
Χρυσοστόμου
εις τα «Πρωτόκλητεια» 17 Νοεμβρίου 2017
Με αισθήματα βαθύτατης συγκίνησης
και τιμής ευρισκόμεθα στην πόλη του Πρωτόκλητου Μαθητή, τού Αποστόλου Ανδρέα.
Τα αισθήματα αυτά επιρρώννυνται και από το γεγονός ότι η ενταύθα Εκκλησία των
Πατρέων «ἐν ἱματισμῷ διαχρύσῳ καὶ ἐν ἑορτίῳ περιβολῇ» μάς
υποδέχεται όλους με τόση χριστιανική αγάπη και με τόση θερμή φιλοξενία,
ώστε από τη στιγμή τής ενταύθα αφίξεώς μας να βιώνουμε κατά τρόπο πολύ έντονο
την υπέροχη ρήση του ψαλμωδού: «Ἰδού δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν, ἀλλ᾿ ἢ τὸ
κατοικεῖν ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτό»(Ψαλμ.132,1). Αισθανόμεθα δε τη φιλοξενία
της να ενυδατώνει τις ψυχές μας και «ὡς δρόσος Ἀερμὼν» να
μας ανάγει στις αιθέριες σφαίρες της θείας Αγάπης του Κυρίου «ὑπέρ οὗ τήν
ψυχήν αὐτοῦ ἐθηκεν» ο Πρωτόκλητος Μαθητής!
Η κατά Πάτραν Εκκλησία και η κατά
Κύπρον δια μέσου των αιώνων είναι άρρηκτα συνδεδεμένες, πνευματικώς, μέσω του
Αποστόλου Ανδρέα. Η ιστορική και αποστολοβάδιστη πόλη των Πατρέων σεμνύνεται
δια το χιαστί μαρτύριο του και φιλοξενεί δια μέσου των αιώνων, με υπερηφάνεια,
το σεπτό λείψανό του.
Η Κύπρος καυχάται δια το
περίφημο Μοναστήρι του, το οποίο βρίσκεται στο ανατολικότατο άκρο της
χερσονήσου των Αγίων, στην Καρπασία. Επί αιώνες πολλούς η εν λόγω Μονή εκπέμπει
σ’ όλη την Κύπρο το ιλαρό χριστιανικό της φως και ο κυπριακός λαός τρεφόμενος και αναζωογονούμενος με το περίλαμπρο αυτό φως, ταύτισε την ψυχοσύνθεσή του και τους οραματισμούς του τόσο με την ιερή Μονή του όσο και με το όνομα του Αποστόλου Ανδρέου. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι δεν υπάρχει σπίτι που να μην έχει ένα πρόσωπο με το όνομα Ανδρέας.
σ’ όλη την Κύπρο το ιλαρό χριστιανικό της φως και ο κυπριακός λαός τρεφόμενος και αναζωογονούμενος με το περίλαμπρο αυτό φως, ταύτισε την ψυχοσύνθεσή του και τους οραματισμούς του τόσο με την ιερή Μονή του όσο και με το όνομα του Αποστόλου Ανδρέου. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι δεν υπάρχει σπίτι που να μην έχει ένα πρόσωπο με το όνομα Ανδρέας.
Δυστυχώς, το περίφημό μας
Μοναστήρι για σαράντα τρία χρόνια οδυνάται κάτω από την μπότα ενός βάρβαρου
εισβολέα, ο οποίος επιχειρεί με κάθε τρόπο να εκτουρκίσει τα ιερά και τα όσιά
μας. Πεποίθαμε, όμως, επί τον Κύριο της Δικαιοσύνης και «ἠλπίκαμεν ἐπὶ
Θεῷ ζῶντι, ὅς ἐστι σωτὴρ πάντων ἀνθρώπων, μάλιστα πιστῶν»
(Α΄ Τιμοθ. 4,10). Γι’ αυτό ακραδάντως πιστεύουμε ότι θα έλθει η ώρα της δικαίωσης των πόθων του κυπριακού ελληνισμού και περιχαρείς θα αναπέμψουμε ύμνους και δοξολογίες προς τον Ύψιστο, στο ελεύθερο Μοναστήρι του Αποστόλου Ανδρέα.
(Α΄ Τιμοθ. 4,10). Γι’ αυτό ακραδάντως πιστεύουμε ότι θα έλθει η ώρα της δικαίωσης των πόθων του κυπριακού ελληνισμού και περιχαρείς θα αναπέμψουμε ύμνους και δοξολογίες προς τον Ύψιστο, στο ελεύθερο Μοναστήρι του Αποστόλου Ανδρέα.
Ζούμε σ’ ένα κόσμο, ο οποίος
απώλεσε τον χριστιανικό προσανατολισμό του και θεοποίησε τον «Μαμμωνά». Η Ε.Ε.
που οικοδόμησε τον πολιτισμό της πάνω στις χριστιανικές αξίες και ιδρύθηκε με
τόσες ελπίδες, σήμερα «θύει δαιμονίοις καὶ οὐ Θεῷ, θύει θεοῖς οὕς οὐκ
οἶδε». Και κατά το ιερό κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης (Δευτ.
λβ΄15). «ἔφαγε, ἐνεπλήσθη καί ἀπελάκτισεν τὸν Θεόν» «ὃς τὰς ἁμαρτίας
ἡμῶν αὐτὸς ἀνήνεγκεν ἐν τῷ σώματι αὐτοῦ ἐπὶ τὸ ξύλον, ἵνα ταῖς ἁμαρτίαις ἀπογενόμενοι
τῇ δικαιοσύνῃ ζήσωμεν· οὗ τῷ μώλωπι αὐτοῦ πάντες ἡμεῖς ἰάθημεν» ( Α΄ Πετρ.
β΄24).
Συνεπώς «ὥρα ἐστίν ἡμᾶς ἤδη ἐξ
ὕπνου ἐγερθῆναι» (Ρωμ. 13,11) και να σαλπίσουμε με κάθε τρόπο το λίαν
επίκαιρο σύνθημα του Διορθοδόξου Συνεδρίου μας: «Εὑρήκαμεν τὸν Μεσσίαν».
Η περιχαρής αγγελία του
Πρωτόκλητου Μαθητή προς τον Αδελφό του επιβάλλεται να αποβεί για όλους
μας μια ευφρόσυνη βίωση την οποία οφείλουμε να μεταλαμπαδεύσουμε σ’ όλο
τον κόσμο. Τη θέση του Μαμμωνά και των ειδώλων επιβάλλεται να
καταλάβει και πάλι ο Θεός της Ειρήνης, της Αγάπης και της Λύτρωσης,
οποίος τόσο πολύ «ἠγάπησεν τόν κόσμον, ὥστε τον υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν,
ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μή ἀπόληται, ἀλλ’ έχῃ ζωήν αἰώνιον»
(Ιωάν. γ, 16).
(Ιωάν. γ, 16).
Μόνο με τον τρόπο αυτό η
ανθρωπότητα έχει ελπίδες επιβίωσης και προόδου. Εμείς και ως Ελληνισμός και ως
κατεξοχήν Ορθόδοξη Χριστιανική χώρα έχουμε το ιερό χρέος να
μεταφέρουμε τα λυτρωτικά μηνύματα του Χριστού και στην Ευρώπη και σ’ όλο τον
κόσμο. Εμείς που επιβιώσαμε μέσα από τόσες ιστορικές τρικυμίες γιατί
ακριβώς «εὑρήκαμε τόν Μεσσία», οφείλουμε αυτό το χαροποιό και ελπιδοφόρο
μήνυμα του Αποστόλου Ανδρέα συνειδητά και μεθοδικά, «πάσῃ ψυχῇ καὶ πάσῃ
δυνάμει» να μεταφέρουμε σε κάθε ανθρώπινη ψυχή.
Μ’ αυτό τον χριστιανικό
οραματισμό χαιρετίζω εγκαρδίως το Διορθόδοξο Συνέδριο της αδελφής Εκκλησίας των
Πατρέων∙ ευχαριστώ θερμώς τον εν Κυρίω ξενίζοντα Αδελφό Μητροπολίτη Πατρών
κ. Χρυσόστομο και εκφράζω προς όλους τους εκλεκτούς συνέδρους και εισηγητές τις θερμότερες μου ευχές για την επιτυχία τους στους υψηλούς χριστιανικούς τους στόχους.
κ. Χρυσόστομο και εκφράζω προς όλους τους εκλεκτούς συνέδρους και εισηγητές τις θερμότερες μου ευχές για την επιτυχία τους στους υψηλούς χριστιανικούς τους στόχους.
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου
15 Νοεμβρίου 2017
Μετ’ ευχών εγκαρδίων
Ο ΚΥΠΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου