ΒΙΒΛΙΟΛΟΓΙΑ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ «Καππαδοκικά» -Χρήστου Κ. Τσούβαλη

ΒΙΒΛΙΟΛΟΓΙΑ

Χρήστου Κ. Τσούβαλη,

Ἄρχοντος Ὀστιαρίου τῆς Μ. τ. Χ. Ἐ.

Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

«Καππαδοκικά»

«…ὅτε ἔχει συμπληρωθῆ 15ετία καί πλέον ἀφ’ ὅτου ἤρχισαν νά τελῶνται αἱ Πατριαρχικαί ἡμῶν λειτουργίαι εἰς τήν ἁγιοτρόφον Καππαδοκίαν, ἐσκέφθημεν ὅτι καλόν καί ὠφέλιμον θά ἦτο νά ἐκδοθοῦν καί νά κυκλοφορηθοῦν αἱ ὁμιλίαι ἡμῶν εἰς αὐτάς καί εἰς τούς ἑσπερινούς εἰς διαφόρους ναούς τῆς περιοχῆς…»

                                                                Πατριαρχικόν Γράμμα

Ἡ Β΄ ἔκδοσις τοῦ βιβλίου «Καππαδοκικά» ἀποτελεῖται ἀπό 350 σελίδας καί περιλαμβάνει τάς πραγματοποιηθείσας ἐπί μίαν 15ετίαν εἰς τήν Καππαδοκίαν 37 ὁμιλίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου καθώς καί τάς πρός τόν Πατριάρχην γενομένας πέντε ὁμιλίας, αἱ ὁποῖαι περιλαμβάνονται εἰς τό «Ἐπίμετρον» τοῦ βιβλίου  : 1) Χαιρετισμός τοῦ κ, Γρηγορίου Σκαλκέα, Ἄρχοντος Ρεφενδαρίου καί Προέδρου τοῦ Ι. Ι. Β. Ε. Α. Α., (Ἵδρυμα Ἰατρο-Βιολογικῶν Έρευνῶν τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν), ὁ ὁποῖος πραγματοποιήθηκεν κατά τήν ἔναρξιν τοῦ « Α΄. Διεθνούς Συνεδρίου διά τήν ψυχοπαθολογίαν τῆς χρήσεως έθιστικῶν οὐσιῶν», εἰς τήν Νεάπολιν, εἰς τάς 6 Μαῒου 2008, 2)

Χαιρετισμός τοῦ κ. Θεοφάνη Ἰσακίδη, Προέδρου τοῦ Π.Ε.Κ.Σ., ( Πανελλήνια Ἕνωση Καππαδοκικῶν Σωματείων), κατά τήν ἔναρξιν τῆς Ἡμερίδος : «Καππαδοκία – Γῆ Πολιτισμοῦ», ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκεν εἰς τό Προκόπιον, εἰς τάς 26 Ἰουνίου 2010, 3) Προσλαλιά τοῦ κ. Μαξίμου Χαρακοπούλου, Ἀναπληρωτοῦ Ὑπουργοῦ Ἀγροτικῆς Αναπτύξεως καί Τροφίμων, ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκεν εἰς τήν Νίγδην, εἰς τάς 9 Ἰουνίου 2013, 4) Ἀντιφώνησις τῆς Αὐτοῦ Χάριτος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Καντουαρίας κ. Justin Portal Welby, ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκεν εἰς τήν Σινασόν, εἰς τάς 4 Ἰουνίου 2016 καί 5) Προσφώνησις τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολυμων κ. Θεοφίλου, ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκεν εἰς τήν Σινασόν, εἰς τάς 18 Ἰουνίου 2017.

Ἀντί εἰσαγωγῆς δημοσιεύεται τό Πατριαρχικόν Γράμμα «τοῖς ἐντευξομένοις», εἰς τό ὁποῖον ὁ Πατριάρχης ἐκθέτει τάς σκέψεις, τάς συγκινήσεις καί τά βιώματά Του ἀπό τά ἀλησμόνητα καί ἡγιασμένα προσκυνήματα τῆς ἁγιοτρόφου Καππαδοκίας. Εὐχαριστεῖ δέ πατρικῶς ὅλους ὅσοι συνέβαλον διά τήν ἐπιμέλειαν τῆς ἐκδόσεως, ὅλους ὅσοι ἐβοήθησαν καθ’ οἱονδήποτε τρόπον εἰς τήν σύνταξιν καί δημοσίευσιν τῶν κειμένων, ἀλλά καί ὅλους ὅσοι εἶχον τήν πρωτόβουλον ἀνάληψιν τῆς ἐκδόσεως τοῦ βιβλίου.

Τό βιβλίον περιλαμβάνει χάρτας,, εἰς τάς σελίδας 326-333, κατάλογον φωτογραφιῶν εἰς τήν σελίδα 347  καί πίνακα περιεχομένων εἰς τάς σελίδας 349-350.

Τό βιβλίον ἐδημοσιεύθη τόν Ἰανουάριον τοῦ 2018 ὑπό τοῦ Ἐντιμολογιωτάτου κ. Ἀναστασίου Κωστοπούλου εἰς τόν ὑπ’ αὐτόν ἐκδοτικόν οἶκον «ΤΑΩΣ».

Αἱ 37 ὁμιλίαι ἐγένοντο :

Εἰς τήν Σινασόν 14: ( 26.5.2001, 26.5.2001, 26.5.2002, 18,5.2003, 3.7.2005, 13.5.2007, 8.6.2008, 8.6.2008, 26.10.2010, 26.5.2012, 21.6.2014, 4.6.2016, 5.6.2016, 18.6.2017 ).

Εἰς τό Προκόπιον 4: ( 27.5.2001, 27.5.2002, 14.10.2005, 26.6.2010)

Εἰς τήν Μαλακοπήν 4: ( 2.7.2005, 15.10.2005, 7.6.2008, 27.6.2010)

Εἰς τήν Ἀγιρνάν 2: ( 7.7.2001, 8.7.2001 )

Εἰς τήν Καρβάλην 2: (20.5.2004, 14.5.2011 )

Εἰς τήν Ἀραβισσόν 2: ( 15.5.2011, 17.6.2017 )

Αἱ ὑπόλοιπαι 9 ἐγένοντο ἀπό 1 φορά εἰς τήν Ζέλβε (7.5.2000), εἰς τό Ἰκόνιον (17.12.2004), εἰς τήν Νεάπολιν (6.6.2008), εἰς τό Μιστί (27.5.2012), εἰς τό Ἀξόν (8.6.2013), εἰς τήν Νίγδην (9.6.2013), εἰς τό Εὐμοχώριον (22.6.2014), εἰς τό Γουρδούνιον (13.6.2015), εἰς τήν Ἀνακοῦ (14.6.2015).

Ἀπό τάς ἀνωτέρω 37 ὁμιλίας πραγματοποιήθησαν:

Εἰς τήν ὕπαιθρον 4 :

Εἰς τήν Ζέλβε Θεία Λειτουργία Κυριακή 7 Μαῒου 2000,

Εἰς τήν Σινασόν Θεία Λειτουργία Σάββατον 26 Μαῒου 2001

Εἰς τό Προκόπιον Θεία Λειτουργία 27 Μαῒου 2001, καί 27 Μαῒου 2002

Εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης ἐν Σινασῷ 10 :

Θεία Λειτουργία Σάββατον 26 Μαῒου 2001, Κυριακή 26 Μαῒου 2002, Κυριακή 18 Μαῒου 2003, Κυριακή 3 Ἰουλίου 2005, Κυριακή 13 Μαῒου 2007, Κυριακή 8 Ἰουνίου 2008, Κυριακή 5 Ἰουνίου 2016

Ἑσπερινός Σάββατον 26 Ἰουνίου 2010, Σάββατον 21 Ἰουνίου 2014, Σάββατον 4 Ἰουνίου 2016

Εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Προκοπίου ἐν Ἀγιρνᾷ : 2

Ἑσπερινός Σάββατον 7 Ἰουλίου 2001

Θεία Λειτουργία Κυριακή 8 Ἰουλίου 2001

Εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῆς Θείας Ἀναλήψεως ἐν Καρβάλῃ : 2

Θεία Λειτουργία Πέμπτη 20 Μαΐου 2004

Ἑσπερινός Σάββατον 14 Μαῒου 2011

Εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου ἐν Μαλακοπῇ : 4

Ἑσπερινός Σάββατον 2 Ἰουλίου 2005, Σάββατον 7 Ἰουνίου 2008

Θεία Λειτουργία Σάββατον 15 Ὀκτωβρίου 2005, Κυριακή 27 Ἰουνίου 2010

Εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Δημητρίου ἐν Ἀραβίσσῳ : 2

Θεία Λειτουργία Κυριακή 15 Μαῒου 2011

Ἑσπερινός Σάββατον 17 Ἰουνίου 2017

Εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ Ἁγίου Νικολάου ἐν Σινασῷ : 1

Ἑσπερινός 26 Μαῒου 2012

Εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῶν Ἁγίων Βασιλείου καί Βλασίου ἐν Μιστί : 1

Θεία Λειτουργία Κυριακή 27 Μαῒου 2012

Εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῆς Ἁγίας Μακρίνης ἐν Ἀξῷ : 1

Ἑσπερινός Σάββατον 8 Ἰουνίου 2013

Εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Τιμίου Προδρόμου ἐν Νίγδῃ : 1

Θεία Λειτουργία Κυριακή 9 Ἰουνίου 2013

Εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἐν Εὐμορφοχωρίῳ : 1

Θεία Λειτουργία Κυριακή 22 Ἰουνίου 2014

Εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῆς Θείας Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος ἐν Γουρδούνῳ : 1

Ἑσπερινός Σάββατον 13 Ἰουνίου 2015

Εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου ἐν Ἀνακού : 1

Θεία Λειτουργία Κυριακή 14 Ἰουνίου 2015

Κατά τήν χειροθεσίαν τοῦ κ. Εὐσταθίου Γιαννῆ εἰς «Ἄρχοντα Πρωτομαῒστορα» ἐν Σινασῷ, Κυριακή 8 Ἰουνίου 2008

Κατά τήν ἀπονομήν τοῦ Ὀφφικίου τοῦ «Ἄρχοντος Διδασκάλου τῆς Ἐκκλησίας» εἰς τόν Ἐντιμολογιώτατον κ. Θεόδωρον Γιάγκου ἐν Σινασῷ, Κυριακήν 18 Ἰουνίου 2017

Κατά τήν ἐπίσκεψιν εἰς τό Ἰκόνιον, Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2004

Κατά τήν ἔναρξιν τοῦ Ἰατρικοῦ Συνεδρίου μέ θέμα: “ Evidence based Medicine on CNS and chronic organic disorders” εἰς τό Προκόπιον, Παρασκευή 14 Ὀκτωβρίου 2005

Κατά τήν ἔναρξιν τοῦ Α΄ Διεθνοῦς Συνεδρίου διά τήν Ψυχοπαθολογίαν τῆς χρήσεως ἐθιστικῶν οὐσιῶν εἰς τήν Νεάπολιν τῆς Καππαδοκίας, Παρασκευή 6 Ἰουνίου 2008

Κατά τήν παραλαβήν τοῦ «Χρυσοῦ Σταυροῦ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου» εἰς τό Προκόπιον, Σάββατον 26 Ἰουνίου 2010

Σύντομαι ἀναφοραί καί ἐπιλογαί ἀπό τάς ἀνωτέρῳ 37 ὁμιλίας :

1.-Τήν Κυριακήν τοῦ Ἀποστόλου Θωμᾶ, 7 Μαῒου τοῦ 2000, Ἀναστάσιμος Θεία Λειτουργία, ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκεν, εἰς τήν Ζέλβε, «ὑπό τούς φωτεινούς θόλους τοῦ οὐρανίου στερεώματος».

Συμπροσευχήθησαν Ἀρχιερεῖς τοῦ Θρόνου, ὁ Μητροπολίτης Μαυροβουνίου κ. Ἀμφιλόχιος Ράντοβιτς, κληρικοί τῆς Πατριαρχικῆς Αὐλῆς, Ἁγιορεῖται πατέρες καί ὁ Ἡγούμενος τῆς Ἱ. Μ. Ἰβήρων τοῦ Ἁγίου Ὄρους κ. Βασίλειος Γοντικάκης, οἱ Πρεσβευταί τῆς Ἑλλάδος και τῆς Βουλγαρίας καί πλῆθος πιστῶν ἐκ τῆς Πόλεως, Ἑλλάδος, Ἀμερικῆς, Γερμανίας, Βουλγαρίας και Μαυροβουνίου.

Κατά τήν ὁμιλίαν Του ἡ Παναγιότης ἐπεσήμανεν τό ἔργον τῶν Καππαδοκῶν Ἁγίων, οἱ ὁποῖοι «ἐλάμπρυναν τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν», ἰδιαιτέρως ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καί ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Νύσσης, ἀλλά καί ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ἐπώνυμοι καί ἀνώνυμοι ὅσιοι ἀσκηταί, οἱ ὁποῖοι ἐξακολουθοῦν νά τήν λαμπρύνουν. «Οὕτως ὁ Μέγας Βασίλειος, παρά τό βραχύ τοῦ βίου αὐτοῦ, ἀναδεικνύεται διοργανωτής τοῦ μοναχικοῦ βίου, ὀργανωτής τῆς φιλανθρωπίας, θεμελιωτής διαμορφωτής τῶν ποιμαντικῶν ἱερῶν κανόνων, θεολόγος σπουδαιότητος καί ὑπερασπιστής ἀνδρεῖος καί σοφός τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως. Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ἀναδεικνύεται βαθυνούστατος Θεολόγος, νηπτικώτατος Πατήρ, γλαφυρώτατος ποιητής, ὑπέροχος ρήτωρ, ὑπόδειγμα αὐτοθυ-σίας ὑπέρ τῆς εἰρήνης τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί πειστικώτατος ὑπερασπιστής τῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας δογμάτων. Ὁ δέ Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης ἀναδεικνύεται φιλοσοφικώτατος τήν διάνοιαν, ἐναρετώταος τήν βιοτήν, ἐξηγητικός τῶν δυσχερῶν, θεοπρεπής τήν σκέψιν καί τροφοδότης ἀκένωτος θείαν ἀντιλήψεων …» Εἰς τό τέλος ηὐχαρίστησεν καί τάς Ἀρχάς τοῦ τόπου, «αἱ ὁποῖαι μετά προθυμίας διηυκόλυναν τήν πραγματοποίησιν τῆς παρούσης συνάξεώςμας». (σελ. 15-22).

2.-Τό Σάββατον 26 Μαῒου τοῦ 2001, πραγματοποιήθηκεν εἰς τήν πολίχνην Σινασόν, Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης.

Συλλειτούργησαν μετά τοῦ Πατριάρχου οἱ Ἀρχιερεῖς: Γέρων Χαλκηδόνος κ. Ἰωακείμ, Νεαπόλεως κ. Ἀμβρόσιος, Τρανουπόλεως κ. Γερμανός, Ἱερισσοῦ, Ἁγίου Ὄρους καί Ἀρδαμερίου κ. Νικόδημος, Βεροίας καί Ναούσης κ. Παντελεήμων καί Ρεθύμνης και Αὐλοποτάμου κ. Ἄνθιμος καί ἐκ τῶν κληρικῶν τῆς Πατριαρχικῆς Αὐλῆς : Ὁ Πανοσιολογιώτατος Δευτερεύων κ. Στέφανος, ὁ Αἰδεσιμολογιώτατος Μέγας Οἰκονόμος κ. Μελέτιος καί ὁ Ἱερολογιώταος Διάκονος τῆς Σειρᾶς κ. Βενιαμίν.

 Ὁ Πατριάρχης, ὁμιλήσας ἑλληνιστί καί τουρκιστί πρός τούς πολυπληθεῖς προσκυνητάς ἐκ τῆς Πόλεως καί τῆς Ἑλλάδος, ἀναφέρθηκε εἰς τάς ἀδελφικάς σχέσεις, αἱ ὁποῖαι ὑπῆρχον μεταξύ τῶν συνοικούντων ἁρμονικῶς ἐπί αἰῶνες εἰς τήν Σινασόν Ρωμηῶν καί Τούρκων καί «οἱ ὁποῖοι ἐπιδίδοντο εἰς ἔργα εἰρήνης, ὁμονοίας καί ἀγάπης», ἰδιαιτέρως μάλιστα εἰς τήν ἐκπαιδευτικήν δραστηριότητα καί τήν ἐκκλησιαστικήν καί θρησκευτικήν ζωήν. «Συγκεκριμένως,κατά τό ἔτος 1821, ἀπελύθη σιγίλλιον ὑπό τοῦ ἀοιδίμου Πατριάρχου Γρηγορίου, τό ὁποῖον περιελάμβανε τό καταστατικόν σχολῆς ἀρρένων…Ἀργότερον ἱδρύθη Παρθεναγωγεῖον, τό ὁποῖον, ὅπως καί τό προηγηθέν ἀρρεναγωγεῖον, προσείλκυε τάς μαθητρίας του ἀπό τάς περιοχάς τοῦ Ἰκονίου καί τῆς Καισαρείας. … Ἐξαιρετικόν ἐνδιαφέρον παρουσιάζει ἡ ἐκκλησιαστική καί θρησκευτική ζωή τῶν Σινασιτῶν, οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνον ἀνήγειρον λιθοκτίστους ναούς, ἀλλά διεσκεύαζον καί διεμόρφωνον καταλλήλως σπήλαια, ἤ καί ἐλάξευον ναῒσκους ἐντός τῶν μαλακῶν πετρωμάτων τῶν βράχων τῆς περιοχῆς. Οἱ δύο κεντρικοί ναοί … Κωνσταντίνου καί ἑλένης καί τῶν Ταξιαρχῶν – αἱ δεκάδες τῶν παρεκκλησίων καί ἡ μεγάλη Μονή τοῦ Ἁγίου Νικολάου … μαρτυροῦν τήν  βαθεῖαν θρησκευτικότητα, ἡ ὁποία διέκρινε τούς Σινασίτας». Τέλος ηὐχαρίστησεν τούς Ἄρχοντας καί τον φιλήσυχον καί εἰρηνικόν λαόν τῆς περιοχῆς, διά τήν ὑποδοχήν καί τάς ἐκδηλώσεις σεβασμοῦ καί ἀγάπης. (σελ. 25-30)

3.-Τήν αὐτήν ἡμέραν τό ἀπόγευμα, ὡμίλησε, κατά τόν ἑσπερινόν, εἰς  καταλλήλως διαρρυθμισθέντα χῶρον εἰς τό ὕπαιθρον τῆς πολίχνης Σινασοῦ, «τῇ εὐδοκίᾳ τοῦ Θεοῦ καί τῇ εὐγενεῖ συγκαταθέσει τῶν τοπικῶν ἀρχόντων καί κατοίκων», πρό τοῦ πλήθους τῶν προσκυνητῶν καί τῶν Ἀρχιερέων. Ἐδῶ ἡ Παναγιότης Του βεβαιώνει, ὅτι «ἡ σύναξις αὕτη … ἀποτελεῖ εὐλαβικόν προσκύνημα ὅλων ἡμῶν πρός τούς Ἁγίους, τούς ὁποίους ἐξέθρεψεν ἡ γῆ αὕτη καί πρός τούς προπάτορας, τῶν ὁποίων τά σεπτά σκηνώματα ἀναπαύονται εἰς τά ἡγιασμένα ἀπό τάς προσευχάς καί τούς ἀγῶνας των ἱερά ταῦτα χώματα. … ἡ σύναξίς μας αὐτή ἐπί τήν ἡλίου δύσιν, καθώς προσήλθαμε ἀπό τῶν περάτων τῆς γῆς, δέν συνήγαγεν ἡμᾶς μόνον εἰς τήν ἐπίγειον Καππαδοκίαν, ἀλλ’ εἰς τήν ἐπουράνιον Ἱερουσαλήμ.» ( σελ. 33-38)

4.-Τήν Κυριακήν 27 Μαῒου 2001, πραγματοποιήθηκεν, μετά ἀπό 77 χρόνια, εἰς τό Προκόπιον, ὑπαίθριος Θεία Λειτουργία, τήν ἡμέραν τῆς μνήμης τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσσου.

Συμπροσευχόμενοι ἦσαν Ἀρχιερεῖς, οἱ Πρέσβεις τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Βουλγαρίας καί πιστοί ἀπό τήν Πόλιν, τήν Ἑλλάδα, τήν Ἀμερικήν καί ἴσως καί ἀλλαχόθεν. Κατά τήν ἡμέραν ταύτην ἡ Παναγιότης Του ἐτέλεσε καί τήν εἰς πρεσβύτερον χειροτονίαν τοῦ Θεοφιλεστάτου ἐψηφισμένου Μητροπολίτου Μπουένος Ἄϋρες κ. Ταρασίου.

Κατά τήν ὁμιλίαν Του ταύτην, ἡ Παναγιότης Του, ἐτόνισεν τήν σημασίαν τῆς ἑορτῆς τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Α΄ ἐν Νικαίᾳ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσσου καί ὅλων τῶν μεγάλων Καππαδοκῶν Πατέρων. Ἐπίσης μετέφερεν εἰς τό ἐκκλησίασμα, πληροφορίας διά τόν ἐξ Ἀμερικῆς ἕλκοντα τήν καταγωγήν του νέον ἐψηφισμένον  Μητροπολίτην Μπουένος Ἄϋρες κ. Ταράσιον καί γιά τόν ὁποῖον «ἀς εὐχηθῶμεν ὅλοι, ὅσοι συμμετέχομεν σήμερον εἰς τήν μεγάλην καί δικαιολογημένην χαράν του, νά ἀξιωθῇ  να εὐαρεστήςῃ Θεῷ καί ἀνθρώποις καί νά τιμήση ὡς Ἐπίσκοπος τήν τιμήσασαν αὐτόν Μεγάλην τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν.» Τέλος ηὐχαρίστησε τούς σημερινούς κατοίκους τῆς περιοχῆς μέ ἐπικεφαλῆς τόν Δήμαρχον, οἱ ὁποῖοι παρέσχον φιλοξενίαν καί τιμάς ἀλλά καί κάθε διευκόλυνσιν διά τήν πραγματοποίησιν τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ προσκυνήματος. (σελ. 41-47).

5.-Τό Σάββατον 7 Ἰουλίου 2001, εὑρέθη καί πάλιν Χάριτι Θεοῦ καί ἀδείᾳ τῶν τοπικῶν ἀρχῶν, εἰς τόν ἱερόν τόπον της Καππαδοκίας καί συγκεριμένως εἰς τήν πόλιν Agimas ἤ Ἀγιρνάς ἤ Ἅγιοι Ἀνάργυροι, ὅπου καί ὁ ἀνακαινισθείς ὑπό τοῦ Δήμου, Ἱερός Ναός τοῦ Ἁγίου Προκοπίου.

Με τήν εὐκαιρίαν τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου Προκοπίου, ἡ Παναγιότης Του προέστη τοῦ Ἑσπερινοῦ, εἰς τόν ὁποῖον εὑρέθησαν καί προσκυνηταί ἐκ Κομοτηνῆς (ἀπόγονοι τῶν ἐξ Ἀγιρνάς προσφύγων), καθώς καί προσκυνηταί ἐκ τῆς Πόλεως, καί ἐκ τῆς Μυτιλήνης μέ ἐπί κεφαλῆς τόν Μητροπολίτη κ. Ἰάκωβον.

Εἰς τήν ὁμιλίαν Του ὁ Πατριάρχης, μεταξύ ἄλλων τόνισε, ὅτι : «ὁ ἱδρυτής τῆς Μουσουλμανικῆς θρησκείας ἐδίδαξεν ὅτι οἱ χριστιανοί πρέπει νά ἀφήνωνται ἐλεύθεροι νά λατρεύουν τόν Θεόν κατά τήν πίστιν των, διδασκαλία, τήν ὁποίαν ἐσεβάσθησαν οἱ διάδοχοι αὐτοῦ καί οἱ πιστοί μουσουλμάνοι ἀνά τούς αἰῶνας. Δι’ αὐτό, καί εἰς τόν τόπον αὐτόν καί εἰς ὅλους τούς τόπους, οἱ χριστιανοί καί οἱ μουσουλμάνοι ἔζησαν εἰρηνικῶς μεταξύ των μέ καλάς σχέσεις καί κοινωνικήν συνεργασίαν.» Ἄλλωστε «Εἶναι γνωστόν εἰς ὅλους ὅτι ἡ ἀγάπη πρός ὅλους εἶναι ἡ βασική ἠθική διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου». Καί ἐπιλέγει ὁ Πατριάρχης, ὅτι «Κατ’ αὐτόν τόν τρόπον βιοῦμεν τήν ἑνότητά μας μέ ὅλους, τήν ἀγάπην μας πρός ὅλους καί τό ἐνδιαφέρον μας δι’ ὅλους. Εἶναι χαρακτηριστικόν ὅτι καί οἱ Ἅγιοι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὡς ὁ ἑορταζόμενος Ἅγιος Προκόπιος… ἔζων μέ τό αἴσθημα τῆς ἑνότητος πρός ὅλους τούς συνανθρώπους αὐτῶν καί μέ τήν συνεχῆ ὑπέρ ὅλων προσευχήν καί ἐνδιαφέρον. ( σελ. 49-53).

6.-Τήν Κυριακήν, 8 Ἰουλίου 2001, ἑορτήν τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Προκοπίου, ὁ Πατριάρχην ἐτέλεσεν τήν Θείαν Λειτουργίαν εἰς τόν ἀνακαινισθέντα Ναόν τοῦ Ἁγίου Προκοπίου.

 Συλλειτούργησαν μετ’ Αὐτοῦ οἱ Σεβ. Μητροπολῖται Κρήνης καί Πρόεδρος Σικάγου κ. Ἰάκωβος καί Μυτιλήνης κ. Ἰάκωβος καί ὁ Θεοφιλ. Ἐπίσκοπος Ρηγίου κ. Ἐμμανουήλ. Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι οἱ Σεβ. Μητροπολῖται Κολωνείας κ. Γαβριήλ καί Λύστρων κ. Καλλίνικος, ὡς καί ὁ Σεβ. Καρδινάλιος κ.Edward Idris Cassidy.

Εἰς τήν ὁμιλίαν Του ὁ Πατριάρχης ἀνέφερεν ὅτι ἡ Καππαδοκία «ἀνέδειξε κατά τούς πρώτους αἰῶνας τοῦ Χριστιανισμοῦ πολλούς Ἁγίους, μεταξύ τῶν ὁποίων ἐξέχουσαν θέσιν κατέχουν οἱ Μέγας Βασίλειος, Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καί Γρηγόριος ὁ Νύσσης. Πέραν ὅμως τούτων…μυριάδες ἄλλοι Ἅγιοι ἀσκηταί καί ὅσιοι καί ἁπλοί χριστιανοί ἡγίασαν… ὅπως ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος καί ὁ Μεγαλομάρτυς Προκόπιος, ἡ μήτηρ αὐτοῦ Ἁγία Θεοδοσία, αἱ Ἅγιαι δώδεκα συγκλητικαί γυναῖκες, οἱ δύο δικασταί Ἀντίοχος καί Νικόστρατος καί ἄλλοι πιστεύ-σαντες καί ἀποκεφαλισθέντες στρατιῶται.»  Οὗτοι ἀπέδειξαν ὅτι ἀπέδιδον εἰς τήν ἀλή-θειαν ἀξίαν μεγαλυτέραν τοῦ πόνου, τῆς ὑγείας καί αὐτῆς τῆς ζωῆς των. Τελειώνει δέ τήν ὁμιλία Του μέ τήν εὐχήν : «Εἴθε, διά τῆς Χάριτος τοῦ Χριστοῦ καί διά πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου Προκοπίου καί πάντων τῶν Ἁγίων, νά ἀξιωθῶμεν τῆς ἀγάπης αὐτῆς…» (σελ. 55-62).

7.- Τήν Κυριακήν 26 Μαῒου 2002, ὁ Πατριάρχης προέστη τῆς Θείας Λειτουργίας εἰς τόν Ἱ. Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Σινασοῦ.

Εἰς τό καθιερωθέν πλέον ἐτήσιον προσκύνημα εἰς Καππαδοκίαν, ὁ Πατριάρχης συνοδεύετο ὑπό τῶν Ἀρχιερέων Γορτύνης καί Ἀρκαδίας κ. Κυρίλλου, Λαοδικείας κ. Ἰακώβου, Σεβαστείας κ. Δημητρίου καί Ἀρκαλοχωρίου κ. Ἀνδρέαυ, τῶν Ἡγουμένων τῆς Ἱ. Μ. Κουτλουμουσίου κ. Χριστοδούλου, τῆς Ἱ. Μ. Παναγίας Τατάρνης κ. Δοσιθέου καί τῶν Πατριαρχικῶν Διακόνων κ. Ἀνδρέαυ καί Νεοφύτου. Μεταξύ τῶν προσκυνητῶν ἦσαν ὁ ἐν τῇ Πόλει Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος, Μοναχοί ἐξ Ἁγίου Ὄρους καί ὅμιλος ἐκ Νέου Προκοπίου Εὐβοίας.

Εἰς τήν ἀρχήν τῆς ὁμιλίας Του, ηὐχαρίστησεν τόν Θεόν, διότι μᾶς ἠξίωσε νά προσέλθωμεν καί πάλιν ἐφέτος εἰς τόν ἐγκαταλελειμμένον Ἱερόν τοῦτον Ναόν, ἀλλά καί τάς τοπικάς ἀρχάς καί τόν ἀγαπητόν λαόν τῆς Σινασοῦ διά τήν παρασχεθεῖσαν ἄνεσιν καί τάς διευκολύνσεις πρός ἐπιτέλεσιν τοῦ Ἱεροῦ ἡμῶν ἔργου. Εἰς τήν συνέχειαν ὡμίλησε διά τήν σπουδαιότητα τῆς ἀνεξισθρησκείας τήν ὁποίαν πρότεινε καί ἐπέβαλεν ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος. «Τόν εὐγνωμονοῦμεν δι’αὐτό, διότι ἐξ  αἰτίας του ἀπολαμβάνομεν ὅλοι, χριστιανοί καί μουσουλμάνοι, εἰς μέγα μέρος τῆς γῆς, τό ἀγαθόν τῆς ἐλευθέρας λατρείας τοῦ Θεοῦ κατά τήν πίστιν ἑκάστου.»(σελ. 63-67).

8.-Τήν Δευτέραν 27 Μαῒου 2002, ἑορτή τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσσου, ὁ Πατριάρχης προέστη τῆς Θείας Λειτουργίας, εἰς ὑπαίθριον χῶρον, καταλλήλως προετοιμασθέντα ἀπό τάς ἀρχάς καί τό λαό τοῦ Προκοπίου.

Εἰς τήν ὁμιλίαν Του ὁ Πατριάρχης, ἀφοῦ ηὐχαρίστησεν τόν Θεόν καί τόν Ἅγιον Ἰωάννην τόν Ρῶσσον, ηὐχαρίστησεν καί τούς ἄρχοντας καί τόν λαόν τοῦ τόπου τούτου διά τήν ἀγάπην των καί τήν παντοειδῆ συμπαράστασίν των, διά τήν πραγματοποίησιν τοῦ ἱεροῦ τούτου προσκυνήματος. Καθ’ὅλην τήν ὁμιλίαν προέβαλεν τόν Ὅσιον Ἰωάννην τόν Ρῶσσον ὡς «παράδειγμα ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος ὑπό δυσκόλους συνθήκας ἐπέτυχε τήν ἀρτίωσιν τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί τήν ὑπέρβασιν τῶν συνήθων ἀνθρωπίνων ἀντιδράσεων, ἤτοι ἐπέτυχεν ἐκεῖνο τό ὀποῖον εἰς τήν ὀρθόδοξον ἐκκλησιαστικήν γλῶσσαν ὀνομάζεται ἁγιασμός». (σελ. 69-74)

9.-Τήν Κυριακήν τοῦ Παραλύτου, 18 Μαῒου 2003, πραγματοποιήθηκε συλλειτουργία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου μετά τῶν Μακαριωτάτων Πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας κ. Πέτρου, Γεωργίας κ. Ἠλία καί τοῦ Ἐπισκόπου Βαβυλῶνος κ  Θεοφυλάκτου τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης ἐν Σινασῷ.

 Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι Ἕλληνες, Γεωργιανοί, Σέρβοι καί Ρουμάνοι.

Εἰς τήν ὁμιλίαν Του ὁ Πατριάρχης ἀφοῦ ηὐχαρίστησεν τόν Θεόν καί τάς τοπικάς ἀρχάς, ηὐχαρίστησεν τούς Πατριάρχας καί τούς λοιπούς ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς καί πιστούς, οἱ ὁποῖοι ἦλθον ὡς προσκυνηταί εἰς αὐτά τά μέρη τῆς Καππαδοκίας. Μέρη ἱεροβάδιστα, μέρη εἰς τά ὁποῖα ἁπλοί άλλά χαρισματοῦχοι ἀσκηταί, ἅγιοι καί μεγάλοι Πατέρες τῆς ‘Εκκλησίας ἔζησαν καί μέ τήν ὅλην βιοτήν των ἡγίασαν τούς τόπους αὐτούς. (σελ. 75-80)

10.-Τήν Πέμπτην τῆς Θ. Ἀναλήψεως, 20 Μαῒου 2004, πραγματοποιήθηκε Θ. Λειτουργία, εἰς τόν Ἱ. Ναόν τῆς Θείας Ἀναλήψεως Καρβάλης.

 Συλλειτούργησαν ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, ὁ Πατριάρχης τῆς Ρουμανίας κ. Θεόκτιστος, ὁ Μητροπολίτης Μοσχονησίων κ. Ἀπόστολος, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Βάντ, Φελάκ καί Κλούζ κ. Βαρθολομαῖος, ὁ Ἐπίσκοπος Καμπινέου κ. Κυπριανός καί ὁ Μητροπολίτης Θηβῶν καί Λεβαδείας κ. Ἱερώνυμος.

Εἰς τήν ὁμιλίαν Του ὁ Πατριάρχης προέταξεν τά ἑξῆς: «Μέ βαθεῖαν συγκίνησιν καί χαράν ἑορτάζομεν τήν μεγάλην ἑορτήν τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Χριστοῦ εἰς τούς ἱερούς αὐτούς τόπους, εἰς τούς ὁποίους ἔζησαν ἐπί αἰῶνας ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι Τόν ἡγάπησαν». Εἰς τήν συνέχειαν ηὐχαρίστησεν ὅλους τούς συμπολίτας τῆς περιοχῆς αὐτῆς καί τούς ἄρχοντας αὐτῶν διά τήν συμπαράστασιν καί βοήθειαν, τήν ὁποίαν παρέσχον διά τήν πραγματοποίησιν αὐτῆς τῆς μνημειώδους λατρευτικῆς ἐπισκέψεως καί τελετουργίας. Ἀκολούθως παρουσίασεν καί ἀνέπτυξεν τό πολύ σημαντικόν γεγονός τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου σέ σχέση μέ τόν σύγχρονον ἄνθρωπον. « Ἐπειδή ἐπιβεβαιώνει ( ἡ Ἀνάληψις τοῦ Κυρίου ) ὄχι μόνον τήν ἄλλην κατάστασιν τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί τήν μέχρι θεώσεως κατά χάριν ἀλλοίωσιν τῶν ἰδιοτήτων παντός ἁγίου ἀνθρωπίνου σώματος, κατά τό πρότυπον τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ». (σελ. 81-89)

11.-Τήν Παρασκευήν 17 Δεκεμβρίου 2004, ἡ Παναγιότης Του, μετά ἀπό πρόσκλησιν τοῦ κ. Νομάρχου Ἰκονίου, προσῆλθεν είς τό Ἰκόνιον καί συμμετεῖχεν εἰς τούς ἑορτασμούς τῆς ἐπετείου του θανάτου τοῦ ἱεροῦ προσώπου τοῦ Ἰσλάμ Mevlana Celaleddin-i Rumi. Εἰς τήν ὁμιλίαν Του ὁ Πατριάρχης πρόβαλε τάς ἀρετάς τοῦ Mevlana. (σελ. 91-94).

12.-Τό Σάββατον 2 Ἰουλίου 2005, ἐπεσκέφθησαν, ὁ Πατριάρχης καί ἡ συνοδεία Του, μεταξύ τῶν ὁποίων ἦτο καί ὁ  Ρωμαιοκαθολικός Ἀρχιεπίσκοπος Δουβλίνου Σεβ. κ. Diarmuid Martin μετά τοῦ γραμματέως αὐτοῦ Ὁσιολ. π. Παύλου, τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου τῆς Μαλακοπῆς καί εἰς τόν ὁποῖον ἐχοροστάτησεν κατά τόν Ἑσπερινόν, εἰς τό τέλος τοῦ ὁποίου ὡμίλησεν ἑλληνιστί πρός τούς ὁμίλους προσκυνητῶν ἐξ Ἑλλάδος καί Κύπρου καί τουρκιστί πρός τούς παραστάντας κατοίκους τῆς κωμοπόλεως.

Ἡ Παναγιότης Του, ἀφοῦ ἔθεσε μερικά ρητορικά ἐρωτήματα διά νά μάθει ποῖος εἶναι ὁ λόγος τῶν ἐπανειλημμένων ἐπισκέψεών μας εἰς τήν Καππαδοκίαν, ἀπαντάει ὡς ἑξῆς : «ἐρχόμεθα καί θά ἐπανερχώμεθα, ὡς πεινῶντες καί διψῶντες, νά πίνωμεν καί νά τρώγωμεν ἐν Θείαις Λειτουργίαις τό Σῶμα καί Αἷμα τοῦ Κυρίου ἐδῶ, ὅπου λειτουργικῶς ζῶντες ἐβίωσαν οἱ ἀοίδιμοι Καππαδόκαι Ὀρθόδοξοι, ἔχοντες πάντοτε ἀνοικτά τά μυστικά ὦτα τῶν καρδιῶν μας διά νά ἐνωτιζώμεθα ὅσα οὗτοι, ἐκ τῶν ἀνύδρων τρωγλῶν καί τῶν σπηλαιωδῶν κατοικιῶν καί τῶν ἀγνώστων τάφων των, μεγαλοφώνως διδάσκουν εἰς κάθε καλόψυχον προσκυνητήν». ( σελ. 97-101)

13.-Τήν Κυριακήν 3 Ἰουλίου 2005, ὁ Πατριάρχης προέστη τῆς Θείας Λειτουργίας, εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης εἰς τήν Σινασόν.

Συλλειτούργησαν μετά τοῦ Πατριάρχου ὁ Μητροπολίτης Ἐλευθερουπόλεως κ. Χρυσόστομον καί ὁ Θεοφιλέστατον Λαμψάκου κ. Μακάριος.

Ὁ Πατριάρχης ἀρχίζει τήν ὁμιλίαν Του ὡς ἑξῆς: «Κάθε Θεία Λειτουργία εἶναι φανέρωσις τῆς ἀφθάρτου Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ὅταν μάλιστα τελῆται εἰς χῶρον καθηγιασμένον ἀπό ποταμούς μαρτυρικῶν αἱμάτων καί ἀσκητικῶν ἱδρώτων καί εὐαγγελικῶν ἀρετῶν, ὅπως ἡ Καππαδοκία, τότε γίνεται μία ἁπτοτέρα συμμετοχή εἰς τό μυστήριον τῆς ἐν Χριστῷ ἑνότητος ζώντων καί κεκοιμημένων καί ἐπιγενομένων. Αὐτό τό μυστήριον μᾶς ἠξίωσε σήμερον ὁ Κύριος νά ζήσωμεν μέ βαθεῖαν συγκίνησιν εἰς τόν ἱερόν χῶρον τοῦτον…». Τελειώνει δέ τήν ὁμιλίαν Του ὡς ἑξῆς: «Ἄς εὐχαριστήσωμεν ἀπό καρδίας τόν Θεόν τῶν Πατέρων μας καί διά τό ἐφετεινόν μας προσκύνημα…» (σελ. 103-107)

14.-Τήν Παρασκευήν 14 Ὀκτωβρίου 2005, πραγματοποιήθηκεν εἰς τό Προκόπιον τῆς Καππαδοκίας, ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, Ἰατρικόν Συνέδριον μέ θέμα: “Evidence based Medicine on CNS and chronic organic disorders” (Η βασισμένη στα αποδεικτικά στοιχεία Ιατρική στο ΚΝΣ- κεντρικόν νευρικόν σύστημα- και οι χρόνιες οργανικές διαταραχές).

Κατά τήν ἔναρξιν τοῦ Συνεδρίου ὡμίλησεν καί ἡ Παναγιότης Του καί μεταξύ ἄλλων εἶπεν : «Ἐκ τῆς ποιμαντικῆς…καί ἐξομολογητικῆς ἡμῶν πείρας διαπιστοῦμεν, ὁπόσον ἀλληλοεπιδροῦν οἱ δύο παράγοντες, τά δύο συνιστῶντα τόν ἄνθρωπον στοιχεῖα, ἡ ψυχή καί τό σῶμα. Ἐπίσης, ὁπόσην μεγάλην σημασίαν ἔχει ἡ καλή νευρολογική κατάστασις τοῦ ἀνθρώπου, διά νά δύναται νά ἀναδειχθῇ οὗτος μία ἰσορροπημένη προσωπικότης καί ἡ συμπεριφορά του νά εἶναι βασικῶς παραδεκτή.» Στό τέλος συνεχάρει τούς διοργανωτάς τοῦ Συνεδρίου διά τήν ἐπιλογήν  τῆς Καππαδοκίας, ὡς τόπου διεξαγωγῆς τῶν ἐργασιῶν του καί τούς εὐχαρίστησεν «διά τήν τιμήν πρός τήν καθ’ ἡμᾶς Μητέρα Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Μεγάλην Ἐκκλησίαν καί ἡμᾶς τόν Πατριάρχην Αὐτῆς» καί τούς εὐχήθηκεν πλήρη ἐπιτυχίαν τῶν ἐρεγασιῶν τοῦ Συνεδρίου. (σελ. 109-114).

15.-Τό Σάββατον 15 Ὀκτωβρίου 2005, ἐγένετο Θεία Λειτουργία, εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου εἰς τήν Μαλακοπήν.

Εἰς τήν ὁμιλίαν Του ὁ Πατριάρχης ἔλαβεν ἀφορμήν ἀπό δύο γεγονότα, ἀπό τήν ἐπίγειον ζωήν καί δρᾶσιν τοῦ Κυρίου, τά ὁποῖα ὑπενθύμιζεν ἡ Εὐαγγελική περικοπή τῆς ἡμέρας. Ὥμίλησεν περί τοῦ θαύματος ἀλλά καί περί τῆς πίστεως. «Κάθε θαῦμα φαίνεται εἰς τόν στερούμενον τήν πίστιν ἄνθρωπον εἴτε ὡς ἁπλῆ ὀφθαλμαπάτη εἴτε ὡς προϊόν μαγικῆς τινος γοητείας ἤ κατά μεγίστην συγκατάβασιν, ἁπλοῦν καί τυχαῖον γεγονός. Ὅμως, δι’ ὅσους ἔχομεν τό τηλεσκόπιον τῆς πίστεως, ὅλα δύνανται νά ἐπιτευχθοῦν εἴτε ἀπό τόν Κύριον καί Νομοθέτην τῶν φυσικῶν νόμων, εἴτε ἀπό τούς Ἁγίους Αὐτοῦ, μετόχους τῶν θείων χαρισμάτων καί δυνατοτήτων, ἕνεκα τῆς θεωτικῆς σχέσεώς των μετά τοῦ Κυρίου.» (σελ. 115-120)

16.-Τήν Κυριακήν 13 Μαῒου 2007, ἐγένετο Θεία Λειτουργία, εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης εἰς τήν Σινασόν.

Μετά τοῦ Πατριάρχου συλλειτούργησαν οἱ Μητροπολῖται : Περγάμου κ. Ἰωάννης, Φιλαδελφείας κ. Μελίτων, Πέτρας καί Χερρονήσου κ. Νεκτάριος, Ρεθύμνης καί Αὐλοποτάμου κ. Ἄνθιμος, Χαλκῖδος κ. Χρυσόστομος, Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβας καί Σμόλενσκ καί Καλλίνινγκραντ κ. Κύριλλος.

Κατά τήν ὁμιλίαν Του, ὁ Παναγιώτατος, μετά τόν πασχάλιον χαιρετισμόν, εἶπεν ὅτι εἶναι «Μεγίστη ἡ δωρεά τῆς συγκαταβάσεως τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος μᾶς συνήγαγεν ὅλους σήμερον ἐν τῷ Ἱερῷ τούτῳ Ναῷ τῆς ἁγιοτόκου Καππαδοκίας καί τῆς ἱστορικῆς Σινασοῦ, τιμωμένῳ ἐπ’ ὀνόματι τῶν Ἁγίων ἐνδόξων Ἰσαποστόλων καί θεοστέπτων βασιλέων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης… Δέν ἠμποροῦμε, βεβαίως, νά μην ἐνθυμηθοῦμε, εἰς κάθε προσκυνηματικήν ἐπίσκεψίν μας ἐδῶ, τούς μεγάλους Πατέρας τῆς Καππαδοκίας, τούς θεμελιωτάς τῶν δογμάτων καί τῆς θεολογίας τῆς Ἐκκλησίας μας: τόν Μέγαν Βασίλειον καί τόν ἀδελφόν του Γρηγόριον Νύσσης, τόν Γρηγόριον τόν Θεολόγον καί τόν Ἀμφιλόχιον Ἰκονίου…. Σέ αὐτούς ἀκόμη τούς τόπους θεμελιώθηκε καί ἡ κοινοβιακή μοναχική πολιτεία, ἐπάνω εἰς τά Ἀσκητικά τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. …Εἶναι λοιπόν μεγάλη ἡ δωρεά τοῦ Κυρίου μας, νά μᾶς ἐπιλέξῃ καί νά μᾶς καταστήσῃ μέλη τοῦ μυστικοῦ Σώματός Του, τῆς Μητρός μας Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, καί νά μᾶς χαρίσῃ τοιουτοτρόπως τήν κοινωνία μετά τῶν Ἁγίων, καί φυσικά τῶν Ἁγίων αὐτῶν τῆς Καππαδοκίας, τῶν μυστικῶν εὐόσμων ἀνθέων τοῦ Παραδείσου. …Τό ἀμέτρητον νέφος τῶν Καππαδοκῶν Ἁγίων εἶναι παρόν εἰς τήν σημερινήν σύναξιν, εἰς τόμ ἱστορικόν τοῦτον Ἱερόν Ναόν τῆς Σινασοῦ» Στό τέλος τῆς ὁμιλίας Του ὁ Πατριάρχης ηὐχαρίστησεν ὅλους τούς συντελεστάς τῆς λαμπρᾶς αὐτῆς λειτουργικῆς συνάξεως. (σελ. 123-135)

17.-Τήν Παρασκευή 6 Ἰουνίου 2008, πραγματοποιήθηκε ἡ ἔναρξις τοῦ Α΄ Διεθνοῦς Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου διά τήν Ψυχοπαθολογίαν τῆς χρήσεως ἐθιστικῶν οὐσιῶν εἰς τήν Νεάπολιν Καππαδοκίας( 6-9 Ἰουνίου 2008), τό ὁποῖον διωργανώθη ὑπό τοῦ «Ἱδρύματος Ἰατρο-Βιολογικῶν Ἐρευνῶν τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, καί εἰς τό ὁποῖον ἐκλήθη νά κηρύξῃ ἐπισήμως τήν ἔναρξιν τῶν ἐργασιῶν του ὁ Πατριάρχης.

Γνωρίζομεν, εἶπεν ὁ Πατριάρχης, «ὅτι τόσον ἡ Ἰατρική Σχολή τοῦ Ἐθνικοῦ καί Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου τῶν Ἀθηνῶν, ὅσον καί τό Εὐρωπαϊκόν Κέντρον διά τήν Ποιότητα τῆς Ζωῆς καί ἡ Ἑταιρεία Βασικῶν Ἰατρικῶν Ἐπιστημῶν Ἑλλάδος δραστηριοποι-οῦνται ἐντόνως πρός τήν κατεύθυνσιν τῆς παροχῆς οὐσιαστικῆς βοηθείας πρός τά θύματα τῆς χρήσεως ἐθιστικῶν οὐσιῶν, τόσον ἀπό πλευρᾶς θεραπείας καί ἀπεξαρτήσεως, ὅσον καί ἀπό πλευρᾶς ἀνθρωπίνου στηριγμοῦ διά τά μετά ταῦτα. Τῆς καλῆς ταύτης ἐργασίας καρπός εἶναι καί τό παρόν Νευροψυχιατρικόν Συνέδριον, τό συγκληθέν καί διοργανωθέν ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Ἐρευνητικοῦ Πανεπιστημιακοῦ Ἰνστιτούτου Ψυχικῆς  Ὑγιεινῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καί τοῦ Ἱδρύματος Ἰατροβιολογικῶν Ἐρευνῶν τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν.».

Τέλος, ἀπηύθυνε «ἐκ μέρους τῆς πολυσεβάστου Μητρός πάντων ἡμῶν Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου» τό «ὡς εὖ παρέστητε ἅπαντες», τούς συνεχάρη καί ἐπικαλέσθη διά τήν ἐπιτυχίαν τοῦ Συνεδρίου τους «τήν προστασίαν. καί τάς πρός Κύριον πρεσβείας πάντων τῶν Καππαδοκῶν Ἁγίων,.,». Ηὐχήθη δέ ὁλοψύχως πλήρη ἐπιτυχίαν καί εὐόδωσιν τῶν σκοπῶν τοῦ Συνεδρίου καί κήρυξε ἐπισήμως τήν ἔναρξιν τῶν ἐργασιῶν αὐτοῦ. (σελ. 137-141)

18.-Τό Σάββατον 7 Ἰουνίου 2008, κατά τόν Ἑσπερινόν, εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου εἰς τήν Μαλακοπήν.

 Συμπροσευχόμενοι ἦσαν ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Τιράνων καί πάσης Ἀλβανίας κ. Ἀναστάσιος, Ἀρχιερεῖς, ὁ Πρέσβυς τῆς Ἑλλάδος, Ἄρχοντες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, Καθηγηταί Πανεπιστημίων καί πλῆθος πιστῶν.

Εἰς τήν ὁμιλία Του ὁ Πατριάρχης ἀφοῦ ἀναφέρθηκεν εἰς τό ἔθιμον τοῦ Πεντηκοσταρίου «οἱ Ὀρθόδοξοι κληρικοί νά λειτουργοῦν εἰ δυνατόν εἰς ὅλους τούς ναούς καί τά ἐξωκλήσια τῆς περιφερείας των, ὥστε ὁ παγχαρμόσυνος ὕμνος τῆς νίκης τῆς ζωῆς ἐπί τοῦ θανάτου, τό Χριστός Ἀνέστη, νά ἀκουσθῇ παντοῦ», Τοῦτο τό ὡραῖον ἔθιμον καθιερώσαμεν ἀπό ἐτῶν νά ἐπισκεπτώμεθα καί τήν εὐλογημένην γῆ τῆς Καππαδοκίας καί νά τελοῦμεν ἀναστάσιμες ἀκολουθίες.

Ἐν συνεχείᾳ ηὐχαρίστησεν διά τήν παρουσίαν τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀλβανίας κ. Ἀναστασίου εἰς τό προσκύνημα καί ὅτι ἡ χαρά διά τήν παρουσίαν του καί τήν συμπροσευχήν του εἶναι πολύ μεγάλη.

Ὡμίλησεν διά τήν ἐκρίζωσιν ἀπό τήν γῆν τῶν πατέρων τους τῶν Χριστιανῶν τῆς Μαλακοπῆς καί ὅλης τῆς Καππαδοκίας. Ἀλλά ἐδῶ ὑπάρχουν αἱ ρῖζαι. «Ὅπου, καί μέ ὁποιονδήποτε τρόπο καί ἄν μεταφυτεύθηκαν τά δένδρα, ἀπό ἐδῶ παίρνουν νερό καί ἥλιο καί ὀξυγόνο ! Αὐτός ὁ τόπος ἔδωσε Βασιλείους, Γρηγορίους, Ἀμφιλοχίους, Μακρίνας, Πατέρας, Ὁσίους, Ἀσκητάς, Μάρτυρας ! Αὐτός ὁ τόπος ἐστελέχωσε μέ μεγάλες προσωπικότητες τήν Ἐκκλησία καί τό Γένος. Ἔτσι, τά παιδιά τῆς Καππαδοκίας, ὅσο μακριά καί ἄν ζοῦν, ἀπό ἐδῶ ἐμπνέονται καί στηρίζονται καί παρηγοροῦνται. … Ἐδῶ ὑπάρχουν τάφοι, λείψανα, σεβάσμια ἐρείπια Ἐκκλησιῶν καί Μοναστηρίων, σπίτια πού ἐστέγασαν γενεῶν χαρές καί λύπες.»

Καί τελείωσε τήν ὁμιλίαν Του μέ τήν εὐχήν: «Ἄς ἀναπαύῃ, ὁ Ἀναστάς Χριστός, ὅλους τούς ἀπ’ αἰῶνος κεκοιμημένους Μαλακοπηνούς πατέρας καί ἀδελφούς μας ἐν Χώρᾳ Ζώντων. Αἱ εὐχαί τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου καί ὅλων τῶν Καππαδοκῶν Ἁγίων ἄς συνοδεύουν τούς ἐκπατρισθέντες Καππαδόκες στίς καινούργιες πατρίδες τους, καί ὅλους ἐμᾶς, ὅπου καί ἐάν ζοῦμε καί ἐργαζόμεθα.» (σελ.143-147)

19.-Τήν Κυριακήν 8 Ἰουνίου 2008, κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν, εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης εἰς τήν Σινασόν.

Συλλειτούργησαν μετά τοῦ Πατριάρχου ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Τιράνων καί πάσης Ἀλβανίας κ. Ἀναστάσιος καί Ἀρχιερεῖς τοῦ Θρόνου. Συμπροσευχήθηκαν Βουλευταί ἐξ Ἑλλάδος, ὁ Πρέσβυς τῆς Ἑλλάδος, Καθηγηταί Πανεπιστημίων, Ἄρχοντες τοῦ Οἰκουμε-νικοῦ Πατριαρχείου καί πλῆθος προσκυνητῶν ἀπό τήν Πόλιν, τήν Ἀθήναν, τόν Πειραιᾶ, τό Χαϊδάριον, τήν Λάρισσαν, τήν Κρήτην, τήν Εὔβοιαν καί ἀπό τήν Γερμανίαν.

Ἡ ὁμιλία Του ἐξεκίνησε ὡς ἑξῆς: «Ἰδού, καί πάλιν ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ μᾶς συνήγαγε στήν Καππαδοκία, τήν γῆν τῶν μεγάλων Πατέρων καί Οἰκουμενικῶν Διδασκάλων τῆς Ἐκ-κλησίας, τήν γῆν τῶν Ὁσίων, τῶν Ὁμολογητῶν καί τῶν Μαρτύρων, τήν γῆν τῶν πολλῶν ὑπομονῶν καί τῶν πολλῶν δακρύων!» . ... «Ἤλθαμε στήν ἁγιοτόκο Καππαδοκία νά κάνουμε τόν σταυρό μας ταπεινά, ἥσυχα, ἀπέριττα, μέ συντριβή καρδίας, … ὅπως οἱ πατέρες μας, ὅπως οἱ παλαιοί Καππαδόκες… Καί εἴμαστε βέβαιοι ὅτι ἐξέκυψε Κύριος ἀπό τοῦ ὕψους τοῦ ἁγίου κατοικητηρίου Του καί ἐπέβλεψεν ἱλέῳ ὄμματι καί ἄκουσε μέ εὐμένεια τήν φωνήν τῆς δεήσεώς μας. … Δέχθηκε τήν λογικήν λατρείαν μας, ὅπως εἶχε δεχθῆ τοῦ Κωνσταντίνου τήν πίστι, τῆς Ἑλένης τήν εὐλάβεια, τοῦ Βασιλείου τάς ἱερωσύνας, τῶν Γρηγορίων τήν θεολογία, τοῦ Ἀμφιλοχίου τήν ὁμολογία, τῆς Μακρίνας τήν ἄσκηση, τοῦ Ἰωάννου τοῦ Ρώσσου τήν ταπείνωσι, τοῦ Ἀρσενίου τήν φιλανθρωπία, τοῦ Παϊσίου τήν ἀγάπη, τῶν Καππαδοκῶν ἀσκητῶν τίς ὑπομονές καί τῶν Ὁσίων τά δάκρυα». Ἠκολούθησεν ἡ ἀναφορά Του ἀρχικῶς διά τάς δύο πρώτας Οἰκουμενικάς Συνόδους καί τά θέματα μέ τά ὁποῖα ἠσχολήθησαν, ἀλλά καί μέ τούς Πατέρας οἱ ὁποῖοι ἔλαβαν μέρος καί προήρχοντο ἐκ τῆς Καππαδοκίας. «Αἱ Σύνοδοι δέν ἦσαν διοικητικά συμβούλια τῆς Ἐκκλησίας, οὔτε συνήθη ὄργανα ἀποφάσεων. Ἦσαν συναγωγαί Πατέρων. Καί οἱ Πατέρες δέν ἦσαν συνήθεις κληρικοί. Ἦσαν αὐτοί, πού εἶχαν καθαρίσει ἐπιμελῶς τήν ψυχήν τους μέ ἔντονον καί  συστηματικόν ἀγῶνα, … καί ἦσαν εἰς θέσιν νά ὁδηγήσουν μέ ἀσφάλειαν τούς πιστούς στήν ἐν Χριστῷ σωτηρίαν δι’ Ὀρθοδοξίας καί Ὀρθοπραξίας.».

Εἰς τό τέλος τῆς ὁμιλίας Του ἀνεφέρθη εἰς τάς ἀρμονικάς σχέσεις, τάς ὁποίας ἔζησαν οἱ Ρωμηοί καί Τοῦρκοι εἰς τήν Σινασόν. Καί πρόσθεσε «Εἴμαστε εὐτυχεῖς πού ἡ Δημοτική Ἀρχή τῆς πόλεως, ἐνθυμουμένη τήν παλαιά ἐκείνη ἁρμονική καί ἀγαπητική συνύπαρξι στήν Σινασό τῶν πατέρων ἀμφοτέρων τῶν μερῶν, συνεχίζει τήν παράδοσι, ἀνταποκρίνεται εὐγενῶς στήν ἀνυστερόβουλη πρωτοβουλία μας καί μᾶς δίδει τήν εὐκαιρία να νοιώσουμε ἄνετα ἐρχόμενοι στήν Σινοσό καί, ἀκόμη, νά λειτουργήσωμε τούς Ἁγίους Κωνσταντῖνο καί Ἑλένη μας.» (σελ. 149-156)

20.-Τήν Κυριακήν 8 Ἰουνίου 2008, εἰς τό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας, ἡ ὁποία ἐγένετο εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης εἰς τήν Σινασόν, ὁ Πατριάρχης ἀπένειμεν τό ὀφφίκιον τοῦ Πρωτομαῒστορος εἰς τόν Ἐντιμολογιώτατον κ. Εὐστάθιον Γιαννῆ.

Εἰς τήν ὁμιλίαν Του ὁ Πατριάρχης ἐπεσήμανεν ὅτι ἀπό ἀρχαίων ἡμερῶν «ὡς ἔλαφοι διψῶσαι εἴχομεν προστρέξει ἀμφότεροι ἐπί τάς πηγάς τῆς κατά Θεόν γνώσεως καί σοφίας ζητοῦντες τόν Ἰησοῦν. Ἐκεῖ εἰς τόν Λόφον τῆς Ἐλπίδος ἐζητούσαμεν ἀπό κοινοῦ φῶς Χριστοῦ». Εἰς τοῦτο ἐβοηθηθήκαμεν «διά τε τοῦ ἀοιδίμου Σχολάρχου ἡμῶν καί διά τῶν λοιπῶν σεβαστῶν Καθηγητῶν μας» ἀκόμη δέ καί ἀπό τήν ἄφθονον  μυσταγωγικήν καί λειτουργικήν ἀτμόσφαιραν τῆς Μονῆς τῆς Ἁγίας Τριάδος τῆς Χάλκης. Ἐπίσης καί διά τοῦ προγράμματος «Ἱεραί Ἀκολουθίαι, μάθημα, σπουδαστήριον. Λειτουργία, προσευχή, μελέτη, μαθητεία, εὐγενεῖς ὁραματισμοί, ἀγνά ὄνειρα διά τήν αὔριον ἡμῶν καί τῆς Ἐκκλησίας!», ἡ Σχολή «ἐσφυρηλάτησε χαρακτῆρας ἐκκλησιαστικούς, ἔθρεψε ἐργάτας τοῦ Εὐαγγελίου, ἀνέπτυξεν φρόνημα ἅγιον». Ἔκτοτε  «Γνωρίζομεν ὅτι εἰς κάθε βῆμα σας ἐκινήθητε καί κινεῖσθε ὡς γνήσιος καί αὐθεντικός Χαλκίτης, λίαν ἀγαπητός πάντοτε μεταξύ πάντων τῶν ὁμογαλάκτων, καί ὡς ἀληθής υἱός εὐγνώμων τῆς Μητρός ἡμῶν Ἐκκλησίας. Πάντων τούτων ἕνεκεν ἤχθημεν εἰς τήν ἀπόφασιν, ὅπως, κατ’ ἰδίαν ἡμῶν Πατριαρχικήν φιλοτιμίαν καί προ-αίρεσιν, ἀπονείμωμεν εἰς ὑμᾶς τό ὀφφίκιον τοῦ Ἄρχοντος Πρωτομαῒστοπος τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας. Τό ἀρχοντίκιον σᾶς δίδεται διά χειροθεσίας, ἡ ὁποία καί ὑπογραμ-μίζει τήν ἱερότητα αὐτοῦ ὡς ἁγιοπνευματικοῦ χαρίσματος».(σελ. 159-162)

21.-Τό Σάββατον 26 Ἰουνίου 2010, εἰς τό Προκόπιον τῆς Καππαδοκίας, ἐπραγματο-ποιήθη ἐκδήλωσις ἀπονομῆς τοῦ «Χρυσοῦ Σταυροῦ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου» πρός τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαῖον ὑπό τῆς Πανελληνίου Ἑνώσεως Καππαδοκικῶν Σωματείων, κατά τήν διάρκειαν τῆς ἐπιστημονικῆς Ἡμερίδος αὐτῆς.

Παρέστησαν  εἰς τήν ἐκδήλωσιν ὁ δεύτερος τῇ τάξει Προκαθήμενος τῆς Ὀρθοδοξίας Μακαριὠτατος Πάπας καί Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας κύριος Θεόδωρος, ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κύριος Ἱερώνυμος, ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ κ. Ἱλαρίων, ἐκ Μόσχας, ὁ Ἱερώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κομάνων κ. Γαβριήλ, ἐκ Παρισίων καί πλῆθος προσκυνητῶν.

Ἡ Παναγιότης Του ἤρχισε τήν ὁμιλίαν Του ὡς ἑξῆς: «Βαθυτάτη συγκίνησις καί χαρά συνέχει τήν καρδίαν μας καί δοξάζομεν τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος μᾶς ἠξίωσε καί ἐφέτος νά πραγματοποιήσωμε τό προσκύνημά μας εἰς τήν γῆν τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, τῶν δύο ὑπερλάμπρων Γρηγορίων καί ὅλης τῆς δυσαρίθμου χορείας τῶν ἐνταῦθα διαλαμψάντων Πατέρων, τῶν Ὁσίων, τῶν Μαρτύρων καί τῶν Ὁμολογητῶν,… ἀρκετοί τῶν ὁποίων καί κατά τούς κάτω χρόνους, ὡς ὁ νέος Ἱερομάρτυς Γεώργιος ὁ Νεαπολίτης, ὁ Ὅσιος Ἀρσένιος ὁ Χατζηεφέντης, ὁ ἁγιώτατος Γέρων Παῒσιος ὁ Ἁγιορείτης, ὁ νηπτικός Γέρων Ἱερώνυμος ἐκ Καρβάλης, καί εἴ τις ἕτερος.»

Εἰς τήν συνέχειαν ἡ Παναγιότης Του εἶπεν : « Ὁ Μέγας Καππαδόκης Βασίλειος, Ἀρχι-επίσκοπος Καισαρείας ὁ Οὐρανοφάντωρ, πέραν τοῦ ὅτι ὑπάρχει στῦλος καί ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας, λίθος ἀκρογωνιαῖος τοῦ οἰκοδομήματος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ὡς ἀνυπέρβλητος Θεολόγος, Διδάσκαλος καί Πατήρ, ἐν ταὐτῷ εἶναι καί παγκόσμιον σύμβολον φιλανθρωπίας καί ἐμπράκτου ἐφαρμογῆς τῶν ὑπέρ τοῦ πλησίον ἐντολῶν τῆς Θείας Γραφῆς.» Ἐπίσης εἶπεν ὅτι ἡ ἐπιλογή τοῦ συγκεκριμένου Ἁγίου ὑπό τῆς Πανελληνίου Ἑνώσεως Καππαδοκικῶν Σωματείων, διά νά δημιουργήσῃ ἐπ’ ὀνόματί του τό τιμητικόν μετάλλιον εἶναι ἀπολύτως ἐπιτυχής καί ἀξιέπαινος, ὅπως καί ἡ διοργάνωσις τῆς παρούσης ἐπιστημονικῆς Ἡμερίδος ἐδῶ, εἰς τά ἱερά Καππαδοκικά χώματα.

Εἰς δέ τό τέλος τῆς ὁμιλίας Του ηὐχαρίστησεν «διά τήν προσγενομένην (εἰς Αὐτόν) τιμην τῆς ἀπονομῆς τοῦ Χρυσοῦ Σταυροῦ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, τήν ὁποίαν καί ἐπιγράφομεν εἰς τήν σεβασμίαν πάντων ἡμῶν Μητέρα καί Τροφόν, τήν Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Μεγάλην Ἐκκλησίαν, τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, τοῦ ὁποίου ἐκλεκτή καί προσφιλεστάτη ἐκκλη-σιαστική ἐπαρχία ἦτο πάντοτε καί εἶναι ἡ Καππαδοκία.» (σελ. 163-169)

22.-Τό Σάββατον 26 Ἰουνίου 2010, κατά τόν Ἑσπερινόν, εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης εἰς τήν Σινασόν.

Παρευρέθηκαν ἐκκλησιαζόμενοι ὁ Μακαριώτατος Πάπας καί Πατριάρχης Ἀλεξαν-δρείας κ. Θεόδωρος, συνοδευόμενος ἀπό τόν Θεοφιλέστατον Ἐπίσκοπον Μαρεώτιδος κ. Γαβριήλ, ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος, συνοδευόμενος ἀπό τούς Ἱερωτάτους Μητροπολίτας Ζακύνθου κ. Χρυσόστομον καί Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομον, ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ κ. Ἱλαρίων, μέ τήν συνοδείαν του ἀπό τήν Ἁγιωτάτην Ἐκκλησίαν τῆς Ρωσσίας, ὁ Ὁσιολογιώτατος Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ξενοφῶντος τοῦ Ἁγίου Ὄρους κ. Ἀλέξιος, ἡ Ὁσιωτάτη Καθηγουμένη τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Ἁγίου Ἰωάννου Ἀκριτοχωρίου μέ ὅμιλον προσκυνη-τῶν, Ἄρχοντες τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, προσκυνηταί ἀπό κάθε γωνία τῆς Ἑλλάδος καί βεβαίως ἡ Πανελλήνιος Ἕνωσις Καππαδοκικῶν Σωματείων, ἡ ὁποία πραγματοποιεῖ ἐνταῦθα ἐπίσημον Συνέδριον ὑπό τόν Πρόεδρόν της κ. Ἰσακίδην.

Εἰς τήν ὁμιλίαν Του ὁ Παναγιώτατος, ἀπευθυνόμενος πρός τούς Καππαδόκας, μεταξύ ἄλλων πολλῶν, τούς εἶπεν: «Ὅπου καί ἄν ζητε, μή λησμονῆτε ποτέ τήν μοναδικήν αὐτήν γωνίαν τῆς γῆς, τάς ρίζας σας, τήν παράδοσίν σας, τήν ταυτότητά σας.» (σελ. 171-176)

23.-Τήν Κυριακήν 27 Ἰουνίου 2010, κατά τήν Ἀναστάσιμον Θείαν Λειτουργίαν, εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Θεοδώρου, εἰς τήν Μαλακοπήν.

 Ἡ Παναγιότης Του ὡμίλησε πρός τό ἐκκλησίασμα, μεταξύ ἄλλων ὡς ἑξῆς : «Πόθος ψυχῆς καί καῦσις καρδίας μᾶς ἔφερε καί ἐφέτος εἰς τήν ἁγιοτόκον Καππαδοκικήν γῆν, διά νά προσκυνήσωμεν τά ἐνταῦθα ὑπάρχοντα ἱερά καί ὅσια τῆς εὐσεβοῦς ἡμῶν πίστεως καί τάς ἀρχαίας ἑστίας τοῦ Γένους. Καί ἰδού λοιπόν, ἀφοῦ ἐκάμαμε τόν σταυρόν μας πρός τήν ὁσιοτρόφον κοιλάδα τοῦ Περιστρέμματος, ἀφοῦ ἐστρέψαμεν ἐν εὐλαβείᾳ τόν νοῦν πρός τήν Καισάρειαν, τήν Ναζιανζόν, τήν Καρβάλην, τήν Ἀριανζόν, τήν Νίγδην,τήν Νύσσαν, τήν Νεάπολιν, τήν Ἀνακού, τά Κόραμα, τά Φάρασα, καί ἀφοῦ ἐπεσκέφθημεν τό Ἀνδρονίκιον, τό Προκόπιον καί τήν Μουταλάσκην, καί κάθε ἁγιασμένην γωνίαν τῆς Καππαδοκίας, κατελήξαμε χθές εἰς τήν Σινασόν, ὅπου ἐτιμήσαμε τόν Ἰσαπόστολον Ἅγιον Κωνσταντῖνον εἰς τόν σωζόμενον ναόν του, καί σήμερον εἰς τήν Μαλακοπήν, τό Derinkuyu, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον Βαθύ Πηγάδι. … Ἐδῶ ἐμαρτύρησαν Ἀγάπιοι, Μερκούριοι, Ἄνεκτοι, Ἀγαθόδωροι. Ἐλέσιπ-ποι, Σπεύσιπποι, Μελεύσιπποι, Ἐρωτηῒδες, Ὁρέσται, Εὔβουλοι, Ἀδριανοί, Τοῦρβοι, Εὐδόκιμοι, Εὐψύχιοι, Σέργιοι, Καρτέριοι, Νέωνες, Θεόφιλοι, Θεσπέσιοι, Ὑάκινθοι Γεώργιοι Νεα-πολῖται, Θεοδῶραι, Ἰονῖλλαι, Κάλλισται, Καπιτωλῖναι καί πλεῖστοι ἄλλοι. Ἐδῶ ἐγέννησαν Ἁγίους Αἰμιλῖαι, Ἐμμέλειαι καί Μακρῖναι. Ἐδῶ ἤνθισαν ὁσιακῶς Καισάριοι, Ναυκράτιοι, Πέτροι, Γοργονῖαι, Ἀρσένιοι καί εἴ τις ἕτερος! Ἁγιότοκος καί ἁγιοτρόφος τόπος! Γῆ οὐρανωμένη, κεχαριτωμένη, πολύκαρπος, καλλίκαρπος, ἁγία γῆ ! … Καθώς θα κατεβαίνεται μετ’ὀλίγον ἐν τοῖς κατωτάτοις τῆς γῆς τῆς Μαλακοπῆς, ὡς ἐπισκέπται καί προσκυνηταί, νά ἔχετε συνείδησιν ὅτι κατέρχεσθε ὄχι εἰς χώρους νεκρώσεως, ἀλλά εἰς φρέαρ ζωῆς ! …» (σελ. 177-183)

24.-Τό Σάββατον 14 Μαῒου 2011, κατά τόν Ἑσπερινόν, εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῆς Θείας Ἀναλήψεως εἰς τήν Καρβάλην.

Ὁ Πατριάρχης εἰς τήν ὁμιλίαν Του μεταξύ ἄλλων εἶπεν : « … ἡ Ἀνατολή διεκρίνετο ἀνέκαθεν διά τήν εὐσέβειάν της, ὅμως ἡ Καππαδοκία ἦτο τό ἅγιον βῆμα τοῦ νοητοῦ μικρα-σιατικοῦ ναοῦ. …Οὐδείς προσηύχετο ὅσον οἱ Καππαδόκαι…Οὐδείς ἐνήστευε τόσον αὐστηρά ὅσον οἱ Καππαδόκαι … Οὐδείς εἶχεν ἁπλούστερον καί ταπεινότερον φρόνημα, οὐδείς εἶχεν ἀκριβέστερον ἦθος, οὐδείς εἶχε συνεπεστέραν προσκόλλησιν πρός τάς παραδόσεις καί τήν ἀκρίβειαν τοῦ Ὀρθοδόξου δόγματος, οὐδείς ἦτο περισσότερον θεοφοβούμενος τῶν Καππαδο-κῶν. Δια τοῦτο καί ὁ τόπος εἶναι ἅγιος ἀπό τάς ἁγίας προσευχάς των, τήν ἁγίαν ἄσκησίν των, τήν ἁγίαν βιοτήν των, τήν ἁγίαν ὁμολογίαν των, τήν ἁγίαν ὑπομονήν των εἰς τάς θλίψεις καί τούς πολλούς σταυρούς των, τό ἅγιον μαρτύριόν των. Διά τοῦτο καί πολλοί Ἅγιοι ἐντεῦθεν κατεστόλισαν τόν νοητόν τῆς Θείας Βασιλείας καί ἐστήριξαν καί στηρίζουν τήν Ἐκκλησίαν. (σελ. 185-187)

25.-Τήν Κυριακήν 15 Μαῒου 2011, Κυριακή τοῦ Παραλύτου, εἰς τήν Ἀραβισσόν, κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου.

Μετ’ Αὐτοῦ ὑπῆρχον συμπροσευχόμενοι οἱ Μητροπολῖται Ἑλβετίας κ. Ἱερεμίας, Λέρου Καλύμνου καί Ἀστυπαλαίας κ. Παῒσιος, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἴστρα κ. Ἀρσένιος ἐκ Ρωσσίας, ὁ Ἡγούμενος τῆς Ἱ. Μονῆς Διονυσίου-Ἁγίου Ὄρους κ. Πέτρος, ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Καντουαρίας κ. Canon Jonathan Goodall καί πολλοί εὐλαβεῖς προσκυνηταί ἐξ Ἑλλάδος, Ἀμερικῆς καί ἄλλων περιοχῶν. 

Ἡ Παναγιότης Του, ξεκίνησε τήν ὁμιλίαν Του μέ τό «Χριστός Ἀνέστη !» … «Ἤλθομεν διά νά σκύψωμεν εἰς τά μνήματα τῶν πατέρων μας, νά τά φωτίσωμεν μέ τήν ἀναστάσιμον λαμπάδα τοῦ ἀνεσπέρου φωτός καί νά φωνάξωμεν Εὐλογεῖτε, πνεύματα καί ψυχαί δικαίων, τόν Κύριον. Ἀκούσατε τά ξηρά ὀστά, τά χώματα τά περικλείοντα τήν κόνιν τῶν ἀγαπημένων μας, ἀκούσατε τήν μεγάλην εἴδησιν: Χριστός Ἀνέστη ! … Εὐλογεῖτε, Μάρτυρες τῆς Καππαδοκίας, Πατέρες Μεγάλοι τῆς Ἐκκλησίας, Ὅσιοι καί Δίκαιοι, πάντες οἱ ἐνταῦθα κεκοιμημένοι ἐπ’ ἐλπίδι εὐθεῖς τῇ καρδίᾳ. Ναι, εὐλογεῖτε τόν Κύριον ! Εὐλογεῖτε ἡ  Ἀραβισ-σός, ἡ Καρβάλη, ἡ Νίγδη, ἡ Ναζιανζός, ἡ Ἀριανζός, ἡ Σινασός, ἡ Νεάπολις, ἡ Μαλακοπή, τό Προκόπιον, ἡ Καισάρεια, Τά Τύανα, τά Φάρασα, τό Ἰκόνιο, εὐλογεῖτε τόν Κύριον !... Εὐλο-γεῖτε, σπήλαια ἡγιασμένα, ὑπόγειαι κατοικίαι λαξευταί, σιωπηλαί πολιτεῖαι, ἀργοῦντα ἀσ-κητήρια, κατάγραφα ἐρημωμένα ναῒδρια καί μοναστήρια τόν Κύριον ! Εὐλόγει ἡ ἁγιοτόκος καί ἁγιοτρόφος Καππαδοκία τόν Κύριον ! Ταβιθά (Καππαδοκία) ἀνάστηθι, καί εὐλόγει τόν Κύριον ! Παράλυτος Καππαδοκία, ὁ Ἀναστάς Κύριος σέ ἐπισκέπτεται καί σοῦ λέγει: Ἔγειρε ! Ἀνάστα λοιπόν, καί εὐλόγει τόν Κύριον ! … Καί ἔκλεισε τήν ὁμιλίαν Του ὡς ἑξῆς : «Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ, Ἄς χαρῶμεν τήν σημερινήν δωρεάν τοῦ Θεοῦ ! Ἄς ἐπικαλεσθῶμεν τάς ὑπέρ ἡμῶν πρεσβείας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τοῦ Μεγαλομάρτυρος Ἁγίου Δημητρίου, ὁ ὁποῖος μᾶς φιλοξενεῖ, τοῦ Ἁγίου Ἀμφιλοχίου, τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, τοῦ ἐπωνύμου τῆς Θεολογίας Ἁγίου Γρηγορίου, τοῦ φωστῆρος τῆς Νύσσης Ἁγίου Γρηγορίου, τοῦ μεγαλομάρτυρος Ἁγίου Γεωργίου καί ὅλων τῶν Ἁγίων τῆς Καππαδοκίας, … ὥστε νά γνωρίζωμεν βιωματικῶς Αὐτόν καί τήν δύναμιν τῆς Ἀναστάσεως Αὐτοῦ καί τήν κοινωνίαν τῶν παθημάτων Αὐτοῦ, ὅπως καί ἐκεῖνοι. Ἀμήν !»  (σελ. 189-192)

26.-Τό Σάββατον 26 Μαῒου 2012, κατά τόν Ἑσπερινόν, εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ Ἁγίου Νικολάου εἰς τήν Σινασόν.

Ὁ Πατριάρχης ἤρχισε τήν ὁμιλίαν Του ὡς ἑξῆς : «Διανύοντες τήν κοσμοχαρμόσυνον περίοδον τοῦ Πεντηκοσταρίου, … τιμῶμεν αὔριον τήν ἱεράν μνήμην τῶν  τριακοσίων δεκαοκτώ Πατέρων, οἱ ὁποῖοι, μετασχόντες τῆς ἐν Νικαίᾳ τῆς Βιθυνίας Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, διετήρησαν ἀνόθευτον καί καθαράν τήν πίστιν, τήν ὁποίαν παρέλαβον ἀπό τούς Ἁγίους Ἀποστόλους. Ἡ εὔανδρος γῆ τῆς Καππαδοκίας, ὅπου ἐτελέσαμεν τόν ἑσπερινόν τῶν Θεοφόρων τούτων Πατέρων, μεγάλως ηὐλογήθη παρά Κυρίου ἀπό αὐτῶν ἀκόμη τῶν πρώτων χριστιανικῶν αἰώνων, μάλιστα καί διά τῆς παρουσίας τῶν ἁγίων Ἱεραρχῶν, οἱ ὁποῖοι ἐστερέωσαν τήν πίστιν καί διεμόρφωσαν τήν δογματικήν διδασκαλίαν τῆς Ἐκκλησίας μας, διά τῶν συγγραφῶν των εἰς τάς Οἰκουμενικάς Συνόδους. Ἀλλά καί διαχρονικῶς παρέχει τήν εὐλογίαν της, ὅπως τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ἄρτι ἀνακαινισθείσης. … Ἄς προσευχηθοῦμε πρωτίστως διά τάς ψυχάς τῶν πατέρων μας, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν εἰς αὐτήν τήν Μονήν… Τήν ἀλήθειαν διά τούς μοναχούς, οἱ ὁποῖοι ἀγωνίσθηκαν ἐδῶ, ἠσθάνθη καί ὁ μεγάλος βραβευμένος ποιητής Γιῶργος Σεφέρης, ὅταν ἐπεσκέφθη τά μέρη αὐτά… Εἰς αὐτούς, τούς ὑπόγειους μέν τρωγλοδύτας, πνευματικῶς ὅμως οὐρανίους καί ὑψιπέτας ἀετούς κατατάσσομεν καί τόν αὔριον ἑορταζόμενον ὅσιον καί ὁμολογητήν Ἰωάννην τόν Ρῶσσον, ἀσκητικῶς καί μοναχικῶς βιώσαντα, καίτοι ὄχι εἰς Κοινόβιον ἤ εἰς ἀσκητήριον, ἀλλά εἰς τήν οἰκίαν ἀλλοθρήσκου δεσπότου εἰς τό Προκόπιον, τοῦ ὁποίου ἦτο σκλάβος. … Ἡ Ἱερά αὕτη Μονή τοὺ Ἁγίου Νικολάου, ἡ ὁποία, ταῖς πρεσβείαις τοῦ Ἁγίου, σήμερρον ἤνοιξε καί ἤκουσε χείλη ἱερέως μετά τήν πάροδον δεκαετιῶν, ἀποτελεῖ ἐπίσης ἁπτόν καί εὔγλωττον τεκμήριον τῆς ἀγάπης τῶν Σινασιτῶν διά τόν Θεόν καί τόν ἅγιόν Του, …»  Καί τελειώνει μέ τά ἑξῆς: «Καλῶς ὡρίσατε, ὅλοι ἀπό τήν Ἑλλάδα, τήν Ἀμερική, τήν Ρουμανία, καλῶς ὡρίσατε εἰς αὐτά τά ἁγιασμένα μέρη τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολῆς, ὅπου εὑρίσκονται οἱ βαθειές εὔχυμες πνευματικές ρίζες τοῦ μεγάλου καί ἀειθαλοῦς δένδρου τῆς Ρωμηοσύνης, ἐνῶ οἱ κλάδοι καί τά φύλλα του ἐξαπλώνονται εἰς ὅλον τόν κόσμον.» (σελ.195-201)

27.-Τήν Κυριακήν 27 Μαῒου 2012, κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν, εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῶν Ἁγίων Βασιλείου καί Βλασίου εἰς τό Μιστί.

Ἤρχισε τήν ὁμιλίαν Του δοξάζοντας τόν Κύριον, «διότι μᾶς ἠξίωσε νά τελέσωμεν διά πρώτην φοράν τήν Θείαν Λειτουργίαν εἰς τόν Ἱερόν τοῦτον Ναόν τῶν Ἁγίων Βασιλείου καί Βλασίου … τόν ὁποῖον πρό ἑκατόν πενῆντα καί πλέον ἐτῶν ἀνήγειρον περικαλλῆ, ἀρχιτεκτονικῶς περίλαμπρον, δεκάτρουλλον, οἱ φιλοπρόοδοι καί φιλευσεβεῖς Μισθιῶται.» οἱ ὁποῖοι «Ζῶντες ἐπί αἰῶνας ὑπό τήν ἐπιφάνειαν τῆς γῆς εἰς ὑπογείας ἐσκαμμένας εἰς τούς βράχους στοάς, τά κελάρια, παρέμειναν ὅμως πλούσιοιο εἰς εὐσέβειαν καί εὐλάβειαν, … Κατακλείοντες τόν λόγον, στρέφομεν τά ὄμματα τῆς καρδίας μας πρός τόν τοπικόν Ἅγιον Δημήτριον, … τοῦ ὁποίου «τά χαριτόβρυτα λείψανα ἀνευρέθησαν, θαυματουργικῷ τῷ τρό-πῳ, περί τά ἔτη 1860-70… εἰς κατακόμβην, κειμένην μεταξύ τοῦ χωρίου τούτου καί τῆς ὁμόρου Λίμνας, ὅπου εὗρον αὐτά ἀποτεθειμένα, ἀναβλύζοντα μυρίπνοον εὐωδίαν, παρέχοντα ἔκτοτε πλουσίαν τήν εὐλογίαν καί πολλαπλᾶς τάς ἰάσεις εἰς τούς καταφεύγοντας εἰς τήν χάριν τοῦ Ἁγίου. … καί «εὐχόμεθα εἰς πάντας, οἱ ἅγιοι Ἰωάννης ὁ Ρῶσσος καί Δημήτριος ὁ ἐκ Νίγδης καί ὅλοι οἱ Ἄγιοι τῆς Καππαδοκίας … νά εἶναι στήριγμα, ἀντίληψις καί παραμυθία … να μᾶς φωτίζουν καί νά μᾶς ὁδηγοῦν.» ( σελ. 203-209)

28.-Τό Σάββατον 8 Ἰουνίου 2013, κατά τόν Ἑσπερινόν, εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῆς Ἁγίας Μακρίνης εἰς τήν Ἀξόν.

… «Ὁ Ἱερός αὐτός Ναός τῆς Ἁγίας Μακρίνης,» εἶπεν ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης εἰς τήν ὁμιλίαν Του, «μέ τίς σκοτεινιασμένες ἀπό τόν χρόνον καί τήν ἐγκατάλειψιν ἁγιογραφίες Ἁγίων καί Μαρτύρων τῆς πίστεώς μας, στέκεται ὄρθιος καί μαρτυρεῖ. Ἔργον κάποιου ἀνωνύμου ἀσφαλῶς ἁγιογράφου αἱ τοιχογραφίαι ἐδῶ, καί εἰς ὁλόκληρον τήν Καππαδοκίαν, ἀποτελοῦν μίαν ζωγραφιάν βγαλμένην μέσα ἀπό τό σεντούκι τοῦ χρόνου. … Μία ζωγραφιά λοιπόν ἡ Ἀξός τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολῆς. Μία χώρα ρωμηοσύνης καί ὀνείρου. Μία περιοχή δημιουργίας.Ἕνας τόπος ἅγιος, ὁ ὁποῖος μᾶς καλεῖ … νά ψάλλωμεν ὅλοι μαζί ἀπόψε τό Χριστός ἀνέστη, καί νά ἀναπέμπωμεν σιωπηλήν προσευχήν καί μοναδικήν ἀκολουθίαν, μετά 90 ὁλόκληρα χρόνια, εἰς τόν ἐρειπωμένον αὐτόν Ἱερόν Ναόν τῆς Ἁγίας Μακρίνης, ὁ ὁποῖος ὅμως ἵσταται ὄρθιος καί περίβλεπτος εἰς μαρτύριον ζωῆς. … Συμπροσευχόμεθα μέ τούς παρόντας προσκυνητάς ἀπό ὅλην τήν Κρήτην, … Χαιρόμεθα μέ τούς ἐκπροσώπους τῶν Συλλόγων Μικρασιατῶν Κρήτης, Πολιτιστικοῦ Φιλισίων, Πολιτιστικοῦ Καλοῦ Χωριοῦ-Μονοφατσίου, Φίλων Περιβάλλοντος Φαραγγιανῶν, Ἀδελφότητος Ἀξενῶν-Θεσσαλονίκης, Πολιτιστικοῦ Συλλόγου Ἀξοῦ-Γιαννιτσῶν. … Εἶναι ἀληθῶς μεγάλη εὐλογία ἡ λατρευτική αὐτή σύναξίς μας. Διότι τελεῖται εἰς τόν Ναόν μιᾶς χαρακτηριστικῆς πνευ-ματικῆς μορφῆς τῆς Καππαδοκίας, τῆς Ὁσίας Μακρίνης, … Ἦτο ἡ προστάτρια τῶν προγόνων σας, … Ἡ Ἁγία καί οἱ τέσσαρες ἀδελφοί της, ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης, ὁ Ἅγιος Ναυκράτιος καί ὁ Ἅγιος Πέτρος Σεβαστείας, συνετέλεσαν σημαντικῶς εἰς τήν ἀνάδειξιν τῆς Καππαδοκίας ὡς θερμοκηπίου ἀνθήσεως τῆς χριστιανικῆς πίστεως καί μαρτυρίας. ...» (σελ. 211-220)

29.-Τήν Κυριακήν 9 Ἰουνίου 2013, κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν, εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Τιμίου Προδρόμου εἰς τήν Νίγδην.

Ὁ Πατριάρχης εἰς τήν ὁμιλίαν Του μετά τόν χαιρετισμόν «Χριστός Ἀνέστη !» εἶπεν ὅτι « ὅπως κάθε φορά, τά τελευταῖα χρόνια, ἔτσι καί ἐφέτος, τό προσκύνημά μας αὐτό γίνεται ἐντός τῆς χαρμοσύνου περιόδου τοῦ Πεντηκοσταρίου … Χαιρόμεθα, διότι σήμερον συμπροσκυνηταί καί συνέκδημοι καί συνοδοιπόροι μας εἰς τήν μυστικήν ὁδόν πρός τήν φοβεράν Ἐμμαούς τῆς Καππαδοκίας εὑρίσκονται καί ἐκπρόσωποι τῶν ὁμίλων Καππαδοκῶν, γόνων τῶν ἱερῶν τούτων τόπων, μέ προεξάρχοντα τόν Ἐξοχώτατον καί φίλτατον Ὑπουργόν κ. Μάξιμον Χαρακόπουλον, καί μέ νοσταλγίαν καί συγκίνησιν ἐπισκεπτόμεθα τήν πολύπαθον γῆν τῶν πατέρων μας, … Μεταξύ μας ὑπάρχουν καί πολλοί Νιγδελῆδες, ἀπόγονοι τῶν φιλοπροόδων ἐκείνων Ὀρθοδόξων, οἱ ὁποῖοι διεκρίθησαν διά τήν ἀγάπην των εἰς τόν Χριστόν καί εἰς τά γράμματα, τήν ἑλληνικήν παιδείαν, συνεχίζοντες ἔκτοτε καί μέχρι σήμερον τήν παιδείαν τοῦ Γένους, … Εἶναι γνωστοί οἱ Σύλλογοι τῶν Καππαδοκῶν εἰς τήν Κωνσταντινούπολιν, οἱ ὁποῖοι ἀνελάμβανον τό οἰκονομικόν βάρος τῆς λειτουργίας τῶν σχολείων, προητοίμαζον διά τοῦ Ἑλληνικοῦ Φιλολογικοῦ Συλλόγου Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ Συλλόγου Ἀνατολή καί τῆς Καππαδοκικῆς Ἐκπαιδευτικῆς Ἀδελφότητος καί ἀπέστελλον διδασκάλους, νηπιαγωγούς καί σχολικά βιβλία. … Ἡ εὐλάβεια, ἐξ ¨ετέρου, εἶναι βαθιά ριζωμένη εἰς τήν ψυχήν τοῦ Καππαδόκου. Τό μαρτυροῦν οἱ πολλοί καί μεγάλοι ἅγιοι τῆς γῆς αὐτῆς. Οἱ Ἅγιοι Μάμας, Ἰουλίττα, Γεώργιος ὁ Τροπαιοφόρος, Εἰρήνη Χρυσοβαλάντου, Εὐψύχιος, Σώζων, Πέντε Μάρτυρες, Εὐδόκιμος, Μελέτιος, Ἀρσένιος καί ὁ ὁσιακῶς ἐν Ἁγίῳ Ὄρει ἀσκήσας Γέρων Παῒσιος, καί νέφος μέγα ἐπωνύμων καί ἀνωνύμων, οἱ ὁποῖο εἵλκυσαν τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. … Αὐτός ἦταν ὁ ἄξων τῆς ζωῆς τῶν Καππαδοκῶν. … Ἁπό τήν πρώτην στιγμήν τῆς δημιουργίας τοῦ σύμπαντος, μέχρι τῆς τελικῆς στιγμῆς τῆς συντελείας του, τά πάντα εἶναι μία στιγμή, μία ροπή.  … Καί τελειώνει τήν ὁμιλίαν Του, «Λοιπόν σήμερον, εἰς τήν Καππαδοκίαν, ζῶμεν τήν στιγμήν, μετεωριζόμεθα δόξαν ἄφραστον.» (σελ. 223-233)

30.-Τό Σάββατον 21 Ἰουνίου 2014, κατά τόν Ἑσπερινόν, εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης εἰς τήν Σινασόν.

Τήν ὁμιλίαν Του ὁ Παναγιώτατος ἤρχισεν ὡς ἑξῆς : «Ἀκολουθήσαντες, διά μίαν ἀκόμη φοράν, τήν προτροπήν τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου: Κυκλώσατε, λαοί, Σιών καί περιλάβετε αὐτήν… ἐκυκλώσαμεν καί ἡμεῖς … τό ἱερόν θυσιαστήριον τοῦ ναοῦ τούτου τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης-Σινασοῦ, … Τόν εὐχαριστήσαμε, διότι μᾶς ἀξίωσε καί ἐφέτος νά προσκυνήσουμε εἰς τόν τόπον τοῦτον τόν ἅγιον, εἰς τήν ἁγιοφρούρητον Καππαδοκίαν, καί νά τελέσουμε τόν ἑσπερινόν, μέ τήν εὐγενῆ ἄδειαν τῶν τοπικῶν ἀρχῶν, … Διακόσια ὀγδόντα πέντε ἔτη συμπληρώνονται ἐφέτος ἀπό τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ ἱεροῦ τούτου ναοῦ καί ἑκατόν ἑξῆντα τέσσαρα ἐκ τῆς ἀνακαινίσεως αὐτοῦ, ὡς μαρτυρεῖ ἡ κτιτορική ἐπιγραφή. Καί αὐτός ἀποτελεῖ ἕνα ἀπό τά πολλά δείγματα τῆς εὐσεβείας τῶν Σινασιτῶν, οἱ ὁποῖοι, ὅπως καί οἱ  λοιποί Καππαδόκαι, οὐδέποτε ἐφείσθησαν χρημάτων, προκειμένου νά ἀνεγείρουν ἱερούς ναούς πρός δόξαν τοῦ Θεοῦ καί ἔπαινον τῶν Ἁγίων Του. Διά τούς Καππαδόκας ἄλλωστε, κάθε σπήλαιον, κάθε ὀπή βράχου ἦτο ἱκανή νά μετατραπῇ εἰς ναόν τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, … Αἱ ἱστορικαί ἐναλλαγαί ἐπέφεραν ἀναγκαστικῶς τήν μεταφύτευσιν τοῦ γηγενοῦς Καππαδοκικοῦ πληθυσμοῦ, χωρίς, ἐν τούτοις, αὐτή νά τοῦ ἀφαιρέσῃ τό παραδοσιακόν ἐκκλησιαστικόν φρόνημα. Μάλιστα, εἰς τούς τόπους τῶν ἀνά τήν οἰκουμένην νέων ἐγκαταστάσεών τους, μετέφεραν οἱ εὐσεβεῖς Καππαδόκαι καί τό ἰδιαίτερον αὐτό ἦθος, τό ἀποπνέον τήν εὐωδίαν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ θυμιάματος τῶν ἐνταῦθα ἀπειροπληθῶν ναῶν, ἀσκητηρίων καί ναϋδρίων. … Τήν καθολικήν αὐτήν πίστιν… καί ἡμεῖς ἀκολουθοῦντες, ἐλθόντες ἐπί τήν ἡλίου δύσιν … εἰς τόν ἐρειπωμένον ναόν τῶν ἐνδόξων βασιλέων καί ἰσαποστόλων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, καί δεόμεθα τοῦ Παναγάθου Τριαδικοῦ Θεοῦ, νά ἀναπαύσῃ τάς μακαρίας ψυχάς πάντων τῶν Ὀρθοδόξων Σινασιτῶν, οἱ ὁποῖοι ἀσφαλῶς καί θά ἀγάλλωνται βλέποντες οὐρανόθεν τήν ἀποψινήν λατρευτικήν μας σύναξιν, μετά ἀπό 90 χρόνια ἀχρηστίας καί ἀναγκαστικῆς σιωπῆς τοῦ Ἱεροῦ τούτου σεβάσματος,» (σελ. 235-243)

31.-Τήν Κυριακήν 22 Ἰουνίου 2014, κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν, εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ εἰς τό Εὐμορφοχώριον.

Ἤρχισε τήν ὁμιλίαν Του ὁ Πατριάρχης ὡς ἑξῆς: «Ἑορτάσαντες, κατά τήν παρελθοῦσαν Κυριακήν, τήν ἑορτήν τῶν Ἁγίων Πάντων, ἐπιτελοῦμεν σήμερον τό ἐτήσιον προσκύνημά μας εἰς τήν Καππαδοκίαν, …. Ἤλθαμεν ἐδῶ εἰς τήν Τζαλέλαν –εἰς τό Ἀσημοχώρι, ὅπως ἦτο τό παλαιόν του ὄνομα, ἤ Εὐμορφοχώριον, ὅπως ὠνομάσθη ἀργότερον – διά νά τελέσωμεν τήν Θείαν Λειτουργίαν, διά πρώτην φοράν μετά ἐννέα δεκαετίας, εἰς τόν Ἱερόν τοῦτον Ναόν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, καί νά μνημονεύσωμεν τούς ἀοιδίμους κτίτορας καί τούς ἀνακαινιστάς αὐτοῦ, ὡς καί τῶν παλαιῶν παρεκκλησίων τοῦ ἁγίου Βλασίου, τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, τοῦ ἁγίου πρωτομάρτυρος καί ἀρχιδιακόνου Στεφάνου καί τῆς Μονῆς τῶν Ἀρχαγγέλων, καί νά ζητήσωμεν τάς πρεσβείας των διά τήν συνέχισιν τῆς ἐν τῷ βίῳ τούτῳ πορείας μας. … Συνεχές ὑπῆρξεν ὅμως καί τό ἐνδιαφέρον τους διά τά γράμματ καί τήν μόρφωσιν τῶν νέων καί τῶν νεανίδων, διά τόν ὁποῖον σκοπόν ἀνίδρυσαν Ἀστικήν Σχολήν καί Παρθεναγωγεῖον, ἐνῶ διά τόν μισθόν τῶν διδασκάλων συνεισέφερε καί ἡ Ἀδελφότης τῶν Ταξιαρχῶν. Τοιουτοτρόπως, οἱ κάτοικοι τῆς Τζαλέλας οὐδόλως ὑστέρη-σαν τῶν λοιπῶν Καππαδοκῶν, οἱ ὁποῖοι διεκρίνοντο διά τήν μεγάλην πρός τόν Θεόν καί τήν παιδείαν ἀγάπην των. … Χθές ἐτελέσαμε τόν Ἑσπερινόν εἰς τήν Σινασόν, καί σήμερα ἐδῶ εἰς τήν Τζαλέλαν, εἰς τό Ὀμορφοχώρι, τήν Θείαν Λειτουργίαν, διά νά ἐνθυμηθοῦμε καί νά μνημονεύσουμε ὅλους τούς Καππαδόκας – σήμερα δέ ἰδιαιτέρως τούς ἐνορίτας τοῦ μεγαλοπρεποῦς αὐτοῦ ναοῦ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, καί ὅλους τούς Τζαλελιῶτες καί τούς κατοίκους τῶν γειτονικῶν κωμῶν καί χωρίων: τῆς Σαζάλτζας, τῶν Στεφάνων, τῶν Ποταμιῶν - ἀρχαίας Μεγαρισσοῦ -, ἀλλά μαζί τους καί τούς προσκυνητάς ἀπό τήν Σινασόν, τό Προκόπιον, τήν Μαλακοπήν,  οἱ ὁποῖοι ἤρχοντο ἐδῶ διά νά πανηγυρίσουν τόσον τήν ἑορτήν τῶν Ταξιαρχῶν, τήν μεγάλην πανήγυριν τῆς Τζαλέλας, ὅσον καί τήν δευτέραν πανήγυριν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου εἰς τήν Ἀψηλήν Παναγίαν. …» (σελ. 245-253)

32.-Τό Σάββατον 13 Ἰουνίου 2015,  κατά τόν Ἑσπερινόν, εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῆς Θείας Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος εἰς τήν Γούρδονον.

Εἰς τήν ὁμιλίαν Του ὁ Πατριάρχης μεταξύ ἄλλων εἶπεν : «Ἡ γῆ τῆς Καππαδοκίας, … διά τῶν Ἁγίων Πατέρων, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν καί ἐδίδαξαν εἰς αὐτήν τόν Λόγον τῆς Ἀληθείας, μᾶς συνεκέντρωσεβ ἀπόψε εἰς τόν Ἱερόν αὐτόν Ναόν τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, εἰς εὐχαριστίαν καί δοξολογίαν τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου, ὅπου Τοῦ προσφέρομεν ἑσπερινόν ὕμνον καί λογικήνλατρείαν, κλίνοντες εὐλαβῶς τό γόνυ τῆς καρδίας. Προσφέρομεν δέ τήν λατρείαν μας αὐτήν μέσα ἀπό τάς κατακόμβας τῆς Καππαδόκων χώρας, … ἀλλά καί μέσα ἀπό τά ἐρείπια τῶν περικαλλῶν κάποτε Ναῶν, … Εὑρισκόμεθα, ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ, εἰς χῶρον οἰκεῖον, τόν χῶρον τῶν Καραμανλήδων Ὀρθοδόξων, … εἰς τόπον συνδεδεμένον στενῶς μέ τήν Πόλιν καί μέ τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον με δεσμούς ἀκαταλύτους, μέχρι τοῦ σημείου εἰς κάθε ἐπίσημον Πατριαρχικόν ἑσπερινόν νά μνημονεύωνται οἱ εὐσεβεῖς Γουρδουνιῶται καί ἡ Συντεχνία τους εἰς τήν Πόλιν, ὡς εὐεργέται τῆς Μητρός Ἐκκλησίας. … Καί ἀπόψε, τούς ἀνταποδίδομεν τήν τιμήν καί τήν εὐχαριστίαν καί τήν προσευχήν μας εἰς τόν ἰδικόν τους τόπον, εἰς τό χωριό τους. Εἰς τό χωριό αὐτό τῶν Γουρδουνιωτῶν, πού ἡ συντεχνία  των ἔφερε κάποτε τό νερό εἰς τό Πατριαρχεῖον μας, … Οἱ Καππαδόκαι διακρίνονται διά τήν πίστιν τους τήν ζωντανήν, τήν ὁποίαν ἐξέφραζον κυρίως μέ τήν ἀνέγερσιν περικαλλῶν Ναῶν, ἀλλά καί ἐκπαιδευτηρίων. … Εἰς τόν ἑσπερινόν αὐτόν, στρατευομένη καί θριαμβεύουσα Ἐκκλησία, … ἑνούμεθα εἰς τήν ὑπέρχρονον Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καί ἀναφέρομεν ἅπαντες ἀπό κοινοῦ τόν αἶνον καί τήν δοξολογίαν εἰς τόν Δημιουργόν, Προνοητήν  καί Σωτῆρα μας, εἰς τάς παντοδυνάμους χεῖρας τοῦ Ὁποίου ἀναθέτομεν μέ ἐμπιστοσύνην τό μέλλον καί τοῦ τόπου τούτου, τήν ἔκβασιν τοῦ πόνου καί τῶν στεναγμῶν γενεῶν καί γενεῶν ἀπ’ ἀρχῆς καί μέχρι τῶν ἐσχάτων». (σελ. 255-260)

33.-Τήν Κυριακήν 14 Ἰουνίου 2015, κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν, εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου εἰς τήν Ἀνακού.

Ἡ Παναγιότης Του ἤρχισε τήν ὁμιλίαν Του ὡς ἑξῆς : «Χαίρετε ἐν Κυρίῳ !  Καί πάλιν ἐρῶ : Χαίρετε ! Διότι, τήν χαράν μας ἐκ τοῦ σημερινοῦ προσκυνήματος, οὐδείς ἠμπορεῖ νά αἰσθανθῇ καί νά βιώσῃ ὅσον ἡμεῖς, οἱ ἐπισκεπτόμενοι τήν ἱεράν ταύτην παρεμβολήν, τόν Ἱερόν Ναόν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου - Ἀνακού. Θαυμάζομεν, σήμερον, τό μέγα μυστήριον τῆς ἀνεξιχνιάστου βουλῆς τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος ἀξιώνει καί πάλιν εἰς ἡμᾶς, μετά διακοπήν δεκα-ετιῶν, τήν τέλεσιν τῆς ἱερουργίας ἐδῶ, εἰς τούς ἡγιασμένους αὐτούς τόπους. … Ὅπως ἔνοι-ωσε ὁ ποιητής Σεφέρης ἀλάλητο στεναγμό τοῦ Γένους, ὅταν περιηγήθηκε τήν  ἀγαπημένη γῆ τῆς Καππαδοκίας, αἰσθανόμεθα καί ἐμεῖς ὅλοι σήμερα, ὅσοι ἱερουργήσαμε τό μυστήριον τῆς Ἐκκλησίας εἰς τόν ἀπό  δεκατιῶν ἀλειτούργητον Ἱερόν Ναόν τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου - Ἀνακού, τῆς πλησίον τῆς εὐφήμως γνωστῆς Καππαδοκικῆς Νεαπόλεως εὑρισκομένης, … Εὑρισκόμενοι ἐδῶ καί τελοῦντες τήν ἀναίμακτον Ἱερουργίαν… ἐκπληρώνουμε ἱερόν χρέος, εἰσοδεύοντες εἰς τήν ἱστορίαν μιᾶς ἀκόμη ἐκ τῶν πολυτιμήτων καί ἀλησμονήτων ἑστιῶν τοῦ Ὀρθοδόξου Γένους μας, αἱ ὁποῖαι, κατά τά ἀνεξερεύνητα κρίματα τοῦ Θεοῦ, ὡς ἄλλαι λυχνίαι τῆς Ἀποκαλύψεως, ἐκινήθησαν-δηλαδή μετεκινήθησαν-ἐκ τῶν τόπων αὐτῶν. Κάθε χρόνον, ὅμως, ὁ Πατριάρχης σας καί ὅλοι ἐμεῖς οἱ προσκυνηταί, ἀνάπτομεν - ἔστω καί διά μίαν φοράν – μίαν ἐκ τῶν ἐσβεσμένων λυχνιῶν τῶν Ἐκκλησιῶν τούτων, … Ἐπί πλέον, πιστεύομεν ὅτι μέ τό προσκύνημά μας αὐτό προσφέρομεν ἐλάχιστον ἀντίδωρον εἰς τήν Κυρίαν μας Δέσποιναν Θεοτόκον, … νά ἴδῃ τόν ἔρημον οἶκον της καί πάλιν γεμᾶτον ἀπό πιστους ἐκ πάσης τῆς οἰκουμένης … μετά διακοπήν σχεδόν ὁλοκλήρου αἰῶνος. Ἀσφαλῶς, ἡ χορεία τῶν Καππαδοκῶν Ἁγίων, … εἶναι μαζί μας, … Ἰδιαιτέρως καί χρεωστικῶς μνημονεύομεν, κατά τήν ἱεράν αὐτήν ὥραν, τούς ἀνεγείραντας καί κοσμήσαντας τόν ἱερόν τοῦτον Ναόν, οἱ ὁποῖοι διῆλθον τήν λειτουργικήν καί ἐκκλησιαστικήν ζωήν των ὑπό τήν σκέπην του, τούς φιλέργους καί φιλησύχους Ἀνακιώτας, τούς ἐνταῦθα διαμένοντας καί ἀσχολου-μένους μέ τήν καλλιέργειαν τῆς γῆς, ἀλλά καί τούς εἰς Κωνσταντινούπολιν μετοικήσαντας, οἱ ὁποῖοι συνέδραμαν οἰκονομικῶς τούς ἐναπομείναντας συμπατριώτας των καί συνέβαλον εἰς τήν γενικωτέραν ἀνάπτυξιν τῆς γενετείρας των. Αὐτοί ἐμερίμνησαν διά τήν διδασκαλίαν τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης εἰς τά τέκνα τῶν Ρωμηῶν τῆς Ἀνακού μέ τήν λειτουργίαν Ἀρρεναγωγείου, ἀργότερον δέ καί Παρθεναγωγείου, καί ἀνήγειραν … τόν περικαλλῆ τοῦτον Ἱερόν Ναόν τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου, …»  (σελ. 263-270)

34.-Τό Σάββατον 4 Ἰουνίου 2016, κατά τόν Ἑσπερινόν, εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης εἰς τήν Σινασόν.

Ὁ Πατριάρχης εἰς τήν ὁμιλίαν Του μετά τόν χαιρετισμόν «Χριστός Ἀνέστη !» ἀπευθυνόμενος πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπον Καντουαρίας καί Πριμᾶτον πάσης Ἀγγλίας κ. Justin Welby, ὁ ὁποῖος παρευρίσκετο εἰς τό προσκύνημα τοῦτο, μεταξύ ἄλλων εἶπεν : «Σᾶς καλωσορίζομεν, κατά τήν πασχαλινήν ταύτην περίοδον, εἰς τόν χὼρον τοῦτον τοῦ κηρύγματος τῆς Ἀναστάσεως, … Ὁ Ἀναστάς Κύριος μᾶς ἀξιώνει, τήν ἑσπέραν ταύτην, τῆς συγκινητικῆς αὐτῆς χαρᾶς καί τοῦ βιώματος τῆς Ἀναστάσεως, τό ὁποῖον ἀποδεικνύει ἡ συνεχής ἐμφάνισις τοῦ Θεανθρώπου δι’ ἡμερῶν τεσσαράκοντα. Κατά τάς ὁποίας παριστάνει ἑαυτόν ζῶντα μετά τό παθεῖν αὐτόν ἐν πολλοῖς τεκμηρίοις … ὀπτανόμενος … καί λέγων τά περί τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. … Μήπως, καί καθ’ ὅλην τήν διάρκειαν τῶν αἰώνων δέν παρίσταται ἀοράτως, ἀρρήτως καί μυστικῶς ὁ Κύριος εἰς τήν ζωήν τοῦ κόσμου καί τῆς ἀνθρωπότητος ; … Μήπως, ἰδικόν Του θαῦμα … δέν εἶναι ἡ τέλεσις κατά τούς ἐσχάτους τούτους χρόνους τῆς Ὀρθοδόξου Θείας Λειτουργίας καί ἄλλων ἱερῶν ἀκολουθιῶν εἰς Ἱερούς Ναούς τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολῆς ; … Ἁπόψε, ἀπό τήν Ἁγιοτόκον Καππαδοκίαν, τήν πατρίδα τῶν Ἁγίων Μάμαντος, Γεωργίου, Ἀρσενίου, Παϊσίου καί μυριάδων ἄλλων, ἀπευθύνομεν ὁμοῦ μετά τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Καντουαρίας, τοῦ Μητροπολίτου Λουγάνσκ καί Ἀλτσέβσκ κ. Μητροφάνους ἀπό τήν Οὐκρανίαν, ὁμοῦ μετά τῶν Ἐξοχωτάτων κυρίων ἐκπροσώπων τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως καί τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου, καί τῶν ἀδελφῶν Συλλειτουργῶν μας, ἔκκλησιν εἰς τήν πανανθρωπίνην συνείδησιν … νά τείνουν εὐήκοον οὖς εἰς τόν ἀνθρώπινον πόνον καί νά τόν ἁπαλύνουν, ὡς κράτος ἐξουσίας»…  (σελ. 273-278)

35.-Τήν Κυριακήν 5 Ἰουνίου 2016, ἡ θεραπεία ὑπό τοῦ Κυρίου τοῦ ἐκ γενετῆς Τυφλου.

Κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν, εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, εἰς τήν Σινασόν, ὁ Πατριάρχης, μετά τόν χαρμόσυνον ἀναστάσιμον χαιρετισμόν «Χριστός Ἀνέστη !»,  ὡμίλησε πρός τό ἐκκλησίασμα καί εἶπε μεταξύ ἄλλων καί τά ἑξῆς : «Η φιλανθρωπία τοῦ Χριστοῦ χαρίζει τό αἰσθητόν φῶς εἰς τόν τυφλόν τῆς σημερινῆς εὐαγ-γελικῆς περικοπῆς, … διά νά τόν ἀναγάγῃ… εἰς κάτι ἀσυγκρίτως ἀνώτερον καί ὑψηλό-τερον, δεικνύων ὅτι Αὐτός, ὁ Ὁποῖος δύναται νά χαρίζῃ τό αἰσθητόν φῶς, μᾶς καλεῖ ἐν ἀπολαύσει γενέσθαι καί τοῦ ἀπροσίτου φωτός. Τό φῶς τοῦτο τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου ἔφεγγεν ἐπί αἰῶνας εἰς τάς κοιλάδας, τάς νάπας, τούς βράχους καί τά σπήλαια τῆς Καππαδοκίας,καί ἐξακολουθεῖ καί σήμερον, ὡς ἄλλη πασχαλινή λαμπάς μέ ἀμυδρόν, ἀλλά καταλάμπον τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως, νά περιλούζῃ τόν Ἱερόν τοῦτον Ναόν τῶν πατέρων μας καί ὅλην τήν Καππαδοκικήν γῆν. … Αὐτό τό ἀναστάσιμον φῶς, μαζί μέ τους Καππαδόκας, μετα-λαμπαδεύει καθ’ ὅλην τήν ἱστορικήν διακονικήν πορείαν του τό Οἰκουμενικόν μας Πατριαρχεῖον εἰς τόν κόσμον ἅπαντα, ὅπως τό ἔπραξε πρός τούς Σλαβικούς λαούς πρό μιᾶς καί πλέον χιλιετίας. … Αὐτό τό ἀνώνυμον θεϊκόν φῶς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου διήνοιξε τούς ὀφθαλμούς τοῦ τυφλοῦ, εἰς τό νά ἴδῃ ὄχι μόνον τό φυσικόν φῶς, ἀλλά καί τό ἀϊδιον φῶς εἰς τό νά ἴδῃ κυρίως τόν προορισμόν του τόν προορισμόν τοῦ κάθε ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος εὑρίσκεται μόνον ἐν τῷ Θεῷ …» (σελ. 279-283)

36.- Τό Σάββατον 17 Ἰουνίου 2017, κατά τόν Ἑσπερινόν, εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, εἰς τήν Ἀραβισσόν.

Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης χαιρέτισε τήν παρουσίαν τοῦ Πατριάρχου τῶν Ἱεροσολύμων κ. Θεοφίλου, ὡς ἑξῆς : «Ὡς εὖ παρέστητε, ἀδελφέ ἐν Χριστῷ τιμιώτατε καί προσφιλέστατε Πατριάρχα Ἱεροσολύμων κύριε Θεόφιλε, εἰς τά ἡγιασμένα διά πολλῶν αἱμά-των, δακρύων προσευχῆς, πόνων προσδοκίας τῶν ἐπερχομένων, καί δακρυρρόων θρήνων, ἱερά χώματα τῆς Καππαδοκικῆς γῆς. Τῆς γῆς, ὅπου ἠσκήθη ἡ ζωή καί μετετράπη ἡ ἄνυδρος εἰς ἔνυδρον ἀκμήν Ὀρθοδόξου μαρτυρίας καί θεολογίας, οἱ καρποί τῆς ὁποίας τρέφουν διαχρονικῶς τήν Ἁγίαν ἡμῶν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν. Ἆρον κύκλῳ τούς ὀφθαλμούς σου, Μακαριώτατε, καί ἴδε τήν γῆν τῶν φωστήρων τῆς Καππαδοκίας !  Ἰδού γάρ ἤκαμεν πάντες ἐκ δυσμῶν, καί βορρᾷ, καί θαλάσσης, καί ἐώας … ἐν σοί, ὦ Καππαδοκία, εὐλογοῦντες Χριστόν εἰς τούς αἰῶνας». Καί συνέχισε ἡ Παναγιότης Του, ἀπευθυνομένη πρός τούς συνοδεύοντας αὐτούς Ἱεράρχας καί τούς λοιπούς προσκυνητάς : «Εἰς τό κορυφαῖον γεγονός τῆς Πεντηκοστῆς παρόντε ἦσαν ἐν Ἱερουσαλήμ … ἄνδρες εὐλαβεῖςἀπό παντός ἔθνους τῶν ὑπό τόν οὐρανόν … Πάρθοι καί μῆδοι καί Ἐλαμῖται, καί οἱ κατοικοῦντες τήν Μεσοποταμίαν, Ἰουδαίαν τε καί Καππαδοκίαν, Πόντον καί τήν Ἀσίαν, Φρυγίαν τε καί Παμφυλίαν. … Εἰς τήν Καππαδοκίαν ἐκήρυξε: Πέτρος ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐκλεκτοῖς παρεπιδήμοις διασπορᾶς Πόντου, Γαλατίας, Καππαδοκίας, Ἀσίας καί Βιθυνίας. Ἐδῶ, εἰς τήν Καππαδοκίαν, ἐκήρυξεν ἐπίσης καί Ἀνδρέας, ὁ πρωτόκλητος καί ἱδρυτής τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ ὀφθαλμοῦ τῆς οἰκουμένης. Εἶναι φανερός λοιπόν … ὁ ἄρρηκτος σύνδεσμος, ἐν τῇ ἑνότητι τῆς πίστεως, Ἱεροσολύμων καί Καππαδοκίας καί Κωνσταντινουπόλεως καί πάσης ἐπισκοπῆς Ὀρθοδόξων ὀρθοτομούντων τόν λόγον τῆς Ἀληθείας. Αὐτήν τήν ἰδίαν πίστιν ἀπαραλλάκτως καί ἀναλλοιώτως διατρανοῦμεν σήμερον ἐν ἀδελφικῇ κοινωνία ἡμεῖς πάντες, εἰς τά ἡγιασμένα αὐτά χώματα τῆς Ρωμηοσύνης … καί τῆς Ὀρθοδόξου Καππαδοκίας εἰς τήν ὁποίαν ἀνεδείχθησαν μεγάλοι μάρτυρες τῆς πίστεως, μεγάλοι Πατέρες καί Διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας, … μεγάλαι ἀσκητικαί μορφαί ἕως καί εἰς τούς καιρούς μας, … Ἰδιαιτέρως εἴμεθα συγκινημένοι προσωπικῶς, διότι εἰς τόν τόπον αὐτόν, εἰς τήν Ἀραβισσόν. εὑρέθη ἐξόριστος ὁ κορυφαῖος Πατήρ ἡμῶν καί Διδάσκαλος …Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, … Ἐδῶ εἰς τήν Ἀραβισσόν, ἔγραψε τήν πλήρη πόνου καί ἀγωνίας ἐπιστολήν του πρός Κυριακόν τόν Ἐπίσκοπον, ὄντα ἐξόριστον καί αὐτόν, τόν ὁποῖον παρηγορεῖ καί παραμυθεῖ … Καί τελειώνει τήν ὁμιλίαν Του ὡς ἑξῆς : «Ἀδελφοί, φῶς ἱλαρόν ἁγίας δόξης, ἀθανάτου Πατρός. Λάμπει ἀπόψε εἰς τόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Δημητρίου τῆς Ἀραβισσοῦ, Φῶς Χριστοῦ, … Ἡμεῖς δέ πάντες, ἰδόντες φῶς ἑσπερινόν, χείλεσι πηλίνοις ψελλίζομεν δοξολογικῶς : Εἴη τό ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον ἀπό τοῦ νῦν καί ἕως τοῦ αἰῶνος. Ἀμήν.» ( σελ. 285-291)

37.-Τήν Κυριακήν 18 Ἰουνίου 2017, κατά τήν ἀπονομήν τοῦ ὀφφικίου τοῦ «Ἄρχοντος Διδασκάλου τῆς Ἐκκλησίας», εἰς τόν Ἐντιμολογιώτατον κ. Θεόδωρον Γιάγκου, εἰς τήν Σινασόν.

Απονέμων ὁ Πατριάρχης πρός τόν Ἐντιμολογιώτατον τό ὀφφίκιον τοῦ Ἄρχοντος Διδασκάλου τῆς Ἐκκλησίας εἶπε τά ἑξῆς : «Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, ἐπιβραβεῦον τήν ἀφοσίωσίν σας εἰς τήν Ἐκκλησίαν καί τήν προσφοράν σας εἰς τήν θεολογικήν ἐπιστήμην, σᾶς ἀπονέμει σήμερον, εἰς τόν ἱερόν αὐτόν τόπον, διά τῶν χειρῶν τῆς ἡμετέρας Μετριότητος,τό ὀφφίκιον τοῦ Ἄρχοντος Διδασκάλου τῆς Ἐκκλησίας.

Σᾶς ἐντάσσομεν, φίλτατε Ἄρχον, κατ’ ἰδίαν Πατριαρχικήν προαίρεσιν καί φιλοτιμίαν,εἰς τήν χορείαν τῶν ὀφφικιαλίων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, οἱ ὁποῖοι, καθ’ ὅλην τήν Ιστορικήν πορείαν τοῦ Γένους καί τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἐκκλησίας, εἶχον ἀνεκτίμητον προσφοράν, συνεχιζομένην καί σήμερον ὑπό τῶν συγχρόνων Ἀρχόντων καί τῶν δύο Ἀδελφοτήτων αὐτῶν, τῆς Παναγίας Παμμακαρίστου καί τοῦ Τάγματος τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου.

Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον εἶναι ὁ ὕπατος θεσμός τῆς Ὀρθοδοξίας, καί δίδει εὐθαρσῶς τήν καλήν μαρτυρίαν τῆς πίστεως, τῆς ἐλπίδος καί τῆς ἀγάπης. …

Αὐτήν τήν Ἐκκλησίαν καλεῖσθε νά ὑπηρετήσετε ὡς ὀφφικιάλιος, καί νά καταστῆτε συνεργάτης τοῦ Προκαθημένου αὐτῆς εἰς τό ἔργον διακονίας τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ κόσμου. … Ὑπηρετήσατε καί ὑπηρετεῖτε, Ἐντιμολογιώτατε, τήν Ἱεράν Ἐπιστήμην καί τήν Ἐκκλησίαν. … Εἴχατε σπουδαίαν συμβολήν εἰς τήν προετοιμασίαν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὡς μέλος Εἰδικῶν Προπαρασκευαστικῶν Ἐπιτροπῶν καί Προσυνοδικῶν Πανορθοδόξων Διασκέψεων. Συμμετείχατε εἰς τήν Πανορθόδοξον Γραμματείαν, εἰς τήν Ἐπιτροπήν Προετοιμασίας τοῦ Μηνύματος τῆς Συνόδου, καί ὑπήρξατε εἷς ἐκ τῶν συμβούλων τῆς Ἀντιπροσωπείας τοῦ παλαιφάτου Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων εἰς τήν Σύνοδον τῆς Κρήτης. … Σᾶς συνοδεύουν καί σᾶς ἐνισχύουν αἱ προσευχαί τῶν φιλοθέων καί φιλοστόργων Ἁγίων καί Μαρτύρων τῆς εὐλογημένης γῆς τῆς Καππαδοκίας …          (σελ. 293-296).