Πέμπτη 9 Μαΐου 2019

Εγκύκλιος Σεβ. Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Δημητρίου (8 Μαΐου 2019)


Εγκύκλιος Σεβ. Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Δημητρίου 
(8 Μαΐου 2019)
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

Ἀριθμ. Πρωτ. 74/19                                                  8 Μαΐου 2019

Πρός τούς Σεβασμιωτάτους καί Θεοφιλεστάτους Ἀρχιερεῖς, τούς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς καί Διακόνους, τούς Μοναχούς καί Μοναχές, τούς Προέδρους καί Μέλη τῶν Κοινοτικῶν Συμβουλίων, τά Ἡμερήσια καί Ἀπογευματινά Σχολεῖα, τίς Φιλοπτώχους Ἀδελφότητες, τήν Νεολαία, τίς Ἑλληνορθόδοξες Ὀργανώσεις καί ὁλόκληρο τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς`

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Ἀδελφοί καί Ἀδελφές,
Χριστός Ἀνέστη!
         Κατά τήν Ἀποστολική ἐντολή ἀληθεύοντες ἐν ἀγάπῃ (Εφεσ. 4,15), ἔχω σήμερα τήν μεγάλη τιμή τῆς ἐπικοινωνίας μαζί σας ἐν πνεύματι ἀληθείας καί ἀγάπης, γιά νά σᾶς ἐνηρώσω μερικά θέματα τά ὁποῖα ἔχουν σχέση μέ τήν ζωή καί τήν πρόοδο ἐν Χριστῷ τῆς καθ’ἡμᾶς Ἑλληνικῆς Ὀρθοδόξου Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆς.
         Μέ τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, πρό εἴκοσι ἐτῶν, ἔλαβα ἐκ τοῦ Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου καί τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τήν μοναδική τιμή τῆς ἐκλογῆς μου εἰς Ἀρχιεπίσκοπον Ἀμερικῆς.

         Στίς 18 Σεπτεμβρίου 1999,  στόν Ἐνθρονιστήριο Λόγο  πού ἀπηύθυνα, τόνισα τήν ἀνάγκη τῆς καλλιεργείας τριῶν σημαντικῶν θεμάτων.   Πρῶτον, τήν καλλιέργειαν καί ἀνάπτυξιν τῆς Ὀρθοδόξου πίστεώς μας  τήν ὁποία τό Οἰκουμενικό  μας Πατριαρχεῖο ἔχει διατηρήσει  ἀκέραια καί ἁγνή.  Δεύτερον, τήν θεμελίωσιν πνεύματος καί δράσεως ἀγάπης, φιλανθρωπίας καί φροντίδος γιά τόν ἄνθρωπο   χωρίς περιορισμούς, διακρίσεις ἤ δισταγμούς.  Καί τρῖτον,  τήν προαγωγή ἀρραγοῦς ἑνότητος, ὁμονοίας, καί ὁμοφωνίας τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Ἑλληνικῆς Ὀρθοδόξου Κοινότητος ἐν γένει  ἐνθυμούμενος τήν προσευχή τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ πρός τόν Πατέρα Του,   ἵνα πάντες ἕν ὦσι,  καθώς σύ, πάτερ,  ἕν ἐμοί κἀγὠ ἐν σοί, ἵνα καί αὐτοί ἐν ἡμῖν ἕν ὦσιν,  ἵνα ὁ κόσμος πιστεύσῃ  ὅτι σύ μέ ἀπέστειλας (Ἰωαν. ιζ΄, 21) .

         Ἐπί εἴκοσι ἔτη, μέ ἔντονες προσπάθειες ἀνταποκρίσεως τῶν ποικίλων πνευματικῶν, ἐκπαιδευτικῶν καί μορφωτικῶν ἀναγκῶν τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς, προσεπάθησα  ἐν συνεργασίᾳ χάριτι Θεοῦ νά παραμείνω πιστός στά ἀνωτέρω θέματα τῆς Πίστεως, τῆς Ἀγάπης καί τῆς Ἑνότητος.  Ἐπί πλέον μείζονα θέματα συνδεόμενα μέ τό σημαντικό δίπτυχο τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὅπως εἶναι ἡ θρησκευτική ἐλευθερία τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου, ἡ τραγωδία τῆς ξένης κατοχῆς τῆς Κύπρου καί τό Μακεδονικό ζήτημα, ὑπῆρξαν ἐπίσης περιοχές τῆς μερίμνης καί τῆς δραστηριότητός μας.   Ὅλα τά παραπάνω πραγματοποιήθηκαν μέ τήν ἰσχυρή καί οὐσιαστική συνεργασία τῶν διακεκριμένων καί ἀγαπητῶν ἀδελφῶν Ἱεραρχῶν, τούς εὐσεβεῖς κληρικούς, διακόνους, μοναχούς καί μοναχές  καί τόν ἀφοσιωμένο λαό τῶν μειζόνων ὀργανώσεων καί ὀργανισμῶν τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς καί τῆς Ὁμογενείας, καί μέ τήν ἐντυπωσιακή συμβολή καί βοήθεια τῶν ὑπέρ τῶν πεντακοσίων ἐνοριῶν  στήν Ἀμερική.   Ἕνα ἀναπόσπαστο μέρος τῆς εἰκοσαετοῦς αὐτῆς προσπαθείας ὑπῆρξε ἡ σταθερή φροντίδα καί ὑποστήριξις παντί τρόπῳ τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου.
         Ἄς σημειωθεῖ μέ εἰλικρίνεια  ὅτι μία τέτοια εἰκοσαετής δραστηριότης ἔχει ἀντιμετωπίσει διάφορες προκλήσεις, ἀπρόβλεπτες δυσκολίες, ἄδικες ἐπιθέσεις καί ἐνέργειες διαφόρων ἀνθρώπων, κάτι πού ἔχει συμβεῖ  στήν Ἐκκλησία ἀπό τήν ἰδρυσή της καί συνεχίζεται ἕως σήμερα.  Σέ κάθε περίπτωση, εἶχα κατά νοῦ καθημερινῶς τά λόγια τοῦ Ἀποστόλου Παῦλου  θύρα γάρ μοι ἀνέῳγεν μεγάλη καὶ ἐνεργής, καὶ ἀντικείμενοι πολλοί. (Α΄ Κορινθ. 16:9) καθώς ἐπίσης καὶ τό χωρίον ἀπό το Βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως ἰδοὺ δέδωκα ἐνώπιόν σου θύραν ἠνεῳγμένην, ἣν οὐδεὶς δύναται κλεῖσαι αὐτην (Ἀποκ. 3:8). Δόξα καί τιμή καί εὐχαριστία ἀνήκουν στόν Παντοδύναμο καί Ἐλεήμονα Θεό, ὁ Ὁποῖος δέν ἐπέτρεψε νά συντριβοῦμε ἀλλά ἀντιθέτως μᾶς χάρισε ὡς δῶρο ἐμπνευσμένα παραδείγματα πολλῶν πιστῶν κληρικῶν καί λαϊκῶν πού παρέμειναν ἱσχυροί καί ἀφοσιωμένοι στόν Θεό παρ’ ὅλες  τίς δυσκολίες.
Τέτοια μακρά καί ἔντονη διακονία δέν ἦταν ἀπηλλαγμένη ἀνθωπίνων λαθῶν και πιθανῶν λανθασμένων ἐνεργειῶν. Ἐκφράζω τήν εἰλικρινή μου θλίψη γιά ὅλα αὐτά, συνοδευομένη ἀπό τὴν διαβεβαίωση ὅτι τά ὅποια σφάλματα ἤ ἐσφαλμένες ἐνέργειες δέν ἦταν ἀποτέλεσμα κακῆς προθέσεως, ἀδιαφορίας ἤ ἰδοτελείας. Ἐάν προκάλεσα πόνο σέ οἰονδήποτε, ζητῶ συγγνώμη καί συγχρόνως προσφέρω συγγνώμη σέ ὅποιον τυχόν προκάλεσε πόνο σ᾽ ἐμένα.
Καί τώρα, μέ τήν πολύ μεγάλη εὐλογία νά διανύω τό εἰκοστό ἔτος τῆς διακονίας μου ὥς Αρχιεπίσκοπος καί μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ νά διατρέχω στό 92ο ἔτος τοῦ μακροῦ βίου μου, καί ἔχων κατά νοῦ τήν βιβλική συμβουλή ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἐκκλησιαστή τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ὁτι Τοῖς πᾶσι χρόνος καὶ καιρὸς τῷ παντὶ πράγματι ὑπὸ τὸν οὐρανόν. (Ἐκκλ. 3:1), θεώρησα σκόπιμο και ἔγκαιρο νά θέσω στήν διάθεση καί διάκριση τοῦ Οικουμενικοῦ μας Πατριάρχη καί τῆς Ἁγίας και Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου τήν παραίτησή μου. Παράλληλα, προσεύχομαι ὅπως ὁ διάδοχός μου στόν ἱερό θρόνο τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀμερικῆς λάβει ἐν ἀφθονία τήν χάρη καί δύναμη τοῦ Σταυρωθέντος καί Ἀναστάντος Χριστού, ὥστε νά μπορέσει νά πραγματοποιήσει σημαντικό καί ἱερό ἔργο στήν Αμερική· καί συγκεκριμένα νά συνεχίσει καί  ὁλοκληρώσει τήν ἀνοικοδόμηση τοῦ ἱστορικοῦ Ναοῦ καί ἐθνικοῦ προσκυνήματος τοῦ Ἁγίου Νικολάου ἐν Νέα Ὑόρκη καί νά ἀναπτύξει τό Ἑλληνικό Κολλέγιο καί Θεολογική Σχολή τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἐν Μπρούκλάϊν Μασσαχουσσέτης.
Στό νέο κεφάλαιο τῆς ζωῆς μου, θά ἔχω τήν εὐκαιρία νά ἀφιερώσω πολύ χρόνο σέ προσευχή·  προσευχή ὄχι μόνο γιά σᾶς τούς ἀγαπητούς μου ἀδελφούς και ἀδελφές καί γιά τήν Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή Ἀμερικῆς, ἀλλά ἐπίσης γιά τήν Ὁμογένεια καί τό Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο καί γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι ἀντιμετωπίζουν δυσκολίες, βασάνους καί τραγικές συνθήκες.
Ἤδη κατακλείων  καί ἀναπολῶν τό μακρύ διάστημα τῆς θεολογικῆς καί ἐκκλησιαστικῆς διακονίας μου στίς Ἡνωμένες Πολιτεῖες, προσφέρω δοξολογία, ὕμνο καί εὐχαριστία στόν Θεό γιά τήν τιμή καί τήν ἀγάπη ποὺ δείξατε ἀφθόνως πρὸς τό πρόσωπό μου.  Καί   μέ πολλή ταπείνωση ἀλλά καί καθαρή τήν συνείδηση, ἐπαναλαμβάνω τήν ὑπέροχη ὁμολογία τοῦ Ἀποστόλου Παύλου τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα· (Β΄ Τιμ. 4:7). 
Ἐσεῖς καί οἱ εὐγενεῖς οἰκογένειές σας ἔχετε τίς συνεχεῖς καί θερμότατες προσευχές μου ὑπέρ ἀφθόνου χάριτος Θεοῦ, εὐχάριστης προόδου καί ἐκπληρώσεως ὅλων τῶν πλευρῶν τῆς ζωῆς σας καί τῶν προσπαθειῶν σας ὑπέρ πλήρους ἀπολαύσεως τῆς μεγαλειώδους βιβλικῆς εὐλογίας Εὐλογήσαι σε Κύριος καί φυλάξαι σε. Ἐπιφάναι Κύριος τό πρόσωπον αὐτοῦ ἐπί σε καί ἐλεήσαι σε.  Ἐπάραι Κύριος τό πρόσωπον αὐτοῦ ἐπί σέ καί δώῃ σοι εἰρήνην (Ἀριθμῶν Στ’ 24-26).  

Μετά πατρικῆς ἀγάπης καί ἰδιαζούσης τιμῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ
Παθόντι καί Ἀναστάντι Κυρίῳ ἡμῶν,

† Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

8 σχόλια:

Αναστάσιος είπε...

Η αποχαιρετιστήρια αυτή Εγκύκλιος του Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Δημητρίου είναι ένα εκκλησιολογικό και θεολογικό μάθημα προς πολλούς αποδέκτες.
Η ζωή του και η Αρχιερατική του διακονία ας είναι παράδειγμα.
Δημητρίου του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Αμερικής πολλά τα έτη!

Ανώνυμος είπε...

Αξιος Ιεράρχης

Ανώνυμος είπε...

Δεν ντρέπεσαι ρε.. . Πάντα τα έλεγες όπως σε συνέφεραν... Δεν βλέπεις ότι για την κακοδιαχείριση κλπ δεν λέει κουβέντα;;;;

Ανώνυμος είπε...

Αν χτυπούσε τον οικουμενισμό θα ήταν από τους καλύτερους Αρχιεπισκόπους.

Ανώνυμος είπε...

Ο Δημήτριος ήταν σπουδαίος άνθρωπος με πνευματικότητα.

*Ο 3.30 ας πάει στον κατάλληλο επιστήμονα να τον δει διότι έχει πρόβλημα αυτό δείχνει το γράψιμο του λόγου του και η εμπάθειά του.

Αθανάσιος Κοταδάκης είπε...

Ευλογήθηκα να γνωρίζω από το 1951-Κατασκήνωση ΧΜΟ Αγίας Παρασκευής, «Ζωή», Συνέδρια «Έφεσος»…»-και καθεξής το ουσιαστικής Ορθοδοξίας πνευματικό και θεολογικό ανάστημα που αντιπροσωπεύει ο «κρίμασιν οις Κύριος οίδε», ήδη πρώην Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος Τρακατέλλης. Στην όγδοη δεκαετία μου, λοιπόν, θα συνιστούσα κάποιοι να είναι πολύ προσεκτικοί στα σχόλιά τους, οπωσδήποτε όχι τόσο ρηχοί ! Συνάμα θα ευχόμουν-προσευχόμουν, ως εύχεται-προσεύχεται και ο ίδιος, να είναι η επιλογή του νέου Αρχιεπίσκοπου ακόμα πιο επωφελής για την τεράστιας σημασίας μεγάλη Ελληνική Ομογένεια των ΗΠΑ, και τη δυναμική ορθόδοξη Αποστολική Μαρτυρία του «αληθεύοντες εν αγάπη»-Παύλος-της Μητρός Εκκλησίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως στο σύγχρονο κόσμο. Αθανάσιος Κοτταδάκης

Ανώνυμος είπε...

Έγραψε ΙΣΤΟΡΙΑ ο Άγιος Αμερικής κ. Δημήτριος. Η ποιμαντορία του θα είναι σημείο θετικής αναφοράς. Η Εκκλησία της Αμερικής έχασε τον Πατέρα της. Ως τον Δημήτριο Τρακατέλη και τον Μιχαήλ Κωνσταντινίδη θα αργήσει να ξαναβρεί Αρχιεπίσκοπο.

Ανώνυμος είπε...

Το γεγονός και μόνο ότι το 1968 αρνήθηκε την εκλογή του από την (διορισθείσα υπό του δικτατορικού καθεστώτος του Γ. Παπαδοπούλου) 8μελή "Αριστίνδην" Ιερά Σύνοδο στην (μη χηρεύουσα κανονικώς) Ι. Μητρόπολη Αττικής, ίνα μην καταστή μοιχεπιβάτης, το γεγονός αυτό και μόνο τιμά τον π. Δημήτριο Τρακατέλλη ως άνδρα γνησίου εκκλησιαστικού φρονήματος.

ΒΟΙΩΤΟΣ