Γρηγορίου Τουρώνης “Το βιβλίον των θαυμάτων του Μακαρίου Αποστόλου Ανδρέου” - Βιβλιοκρισία: Ηλίας Σκόνδρας

Γρηγορίου Τουρώνης

“Το βιβλίον των θαυμάτων του Μακαρίου Αποστόλου Ανδρέου”

Εισαγωγή, μετάφρασις, σχόλια υπό των πατέρων της ιεράς Μονής Χρυσοποδαριτίσσης – Νεζερών

Εκδόσεις «ΤΗΝΟΣ» 2008

Σειρά «ΑΝΘΗ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ»

Βιβλιοκρισία: Ηλίας Γ. Σκόνδρας

Φιλόλογος - Συγγραφέας

Λέγεται ότι ένα βιβλίο αξίζει, όταν γίνεται πηγή και σημείο αναφοράς για άλλα επόμενα πονήματα. Το βιβλίο που έγραψε ο Γρηγόριος, Επίσκοπος Τουρώνης της Γαλλίας τον 6 μ.Χ. αιώνα με τον παραπάνω τίτλο και για πρώτη φορά μεταφράζεται και εκδίδεται στα Ελληνικά, επαληθεύει την προαναφερθείσα φράση.

Από εδώ και στο εξής όσοι θέλουν να γνωρίσουν πλη­ρέστερα τον Απόστολο Ανδρέα ή να γράψουν για τη φω­τισμένη προσωπικότητά του, που με το δίχτυ τού Θείου Λόγου οδήγησε ψυχές στο Σωτήρα Χριστό, επιβάλλεται πλέον να μελετήσουν το νέο Βιβλίο που μετέφρασε και σχολίασε ο ηγούμενος π. Νικόδημος Μπαρούσης και ε­πεμε­λή­θη­σαν οι πα­τέ­ρες της Ιεράς Μονής Χρυσοποδαριτίσσης Νεζερών.

Πρό­κει­ται για μια έκ­δο­ση αν­τά­ξια του Α­γί­ου Αν­δρέ­ου, που ά­φη­σε την Τι­βε­ρι­ά­δα ως Μα­θη­τής, δι­ή­νυ­σε με­γά­λες α­πο­στά­σεις ως Α­πό­στο­λος, και έ­μει­νε στον αι­γι­α­λό των Πα­τρών ως Μάρ­τυ­ρας. Η έκ­δο­ση αυ­τή εί­ναι αν­τά­ξια ε­πί­σης της ε­κα­τον­τα­ε­τη­ρί­δος α­πό την θε­με­λί­ω­ση του Νέ­ου Ι­ε­ρού Να­ού του Α­γί­ου Αν­δρέ­ου (1908-2008), για τον ο­ποί­ον καυ­χά­ται και σε­μνύ­νε­ται η πρω­τεύ­ου­σα της Α­χα­ΐ­ας.

Το βι­βλίο, ι­κα­νο­ποι­εί α­να­γνώ­στες ό­λων των προ­ϋ­πο­θέ­σε­ων και δυ­να­το­τή­των, α­πό α­πλο­ϊ­κούς μέ­χρι ε­πι­στή­μο­νες και ε­ρευ­νη­τές. Η α­φή­γη­ση εί­ναι σα­φής, ε­ναρ­γής και συ­ναρ­πα­στι­κή. Δι­α­βά­ζε­ται α­πνευ­στί. Στα σχό­λια γί­νε­ται α­ξι­ο­ποί­η­ση του κρι­τι­κού υ­πο­μνή­μα­τος και εν­δε­λε­χής σύγ­κρι­ση σχε­τι­κών πη­γών. Εί­ναι τό­σο δι­ε­ξο­δι­κή η με­λέ­τη του κει­μέ­νου, που α­ξί­ζει να προ­σε­χθεί α­πό την ε­πι­στη­μο­νι­κή κοι­νό­τη­τα. (Δεν εί­ναι ά­γνω­στο, ό­τι για πα­ρό­μοι­ες ερ­γα­σί­ες α­πε­νε­μή­θη­σαν δι­δα­κτο­ρι­κά δι­πλώ­μα­τα).

Μέ­σα α­πό τις 220 σε­λί­δες του βι­βλί­ου, που α­πο­τε­λεί προ­σφο­ρά και ευ­λο­γία προς το πλή­ρω­μα της Ορ­θο­δό­ξου Εκ­κλη­σί­ας, γνω­ρί­ζου­με πρά­γμα­τα συγ­κι­νη­τι­κά και εν πολ­λοίς πρω­τό­τυ­πα. Το συγ­κι­νη­τι­κό εί­ναι ό­τι ο Ε­πί­σκο­πος Του­ρώ­νης Γρη­γό­ρι­ος έ­γρα­ψε το βι­βλίο για τον Α­πό­στο­λο Αν­δρέα, ε­πει­δή η η­μέ­ρα της γεν­νή­σε­ώς του συ­νέ­πε­σε με την η­μέ­ρα της μνή­μης του Α­γί­ου, που τι­μά­ται στις 30 Νο­εμ­βρί­ου.

Τα πρωτότυπα και άγνωστα στοιχεία ευρίσκονται στα 37 θαύματα που εκτείνονται στις σελίδες 35-142. Στις υπόλοιπες σελίδες παρατίθεται το πρωτότυπο κείμενο στα Λατινικά, υπάρχει παράρτημα σχολίων, εικονογρα­φικό υλικό και ασφαλώς ο διαφωτιστικός πρόλογος του ηγουμένου π. Νικοδήμου.

Εί­ναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό ό­τι α­πό τα 37 θαύ­μα­τα, τα 21 πρα­γμα­το­ποι­ή­θη­καν σε πε­ρι­ο­χές έ­ξω α­πό την Α­χα­ΐα. Τα υ­πό­λοι­πα 16 έ­γι­ναν στην Α­χα­ΐα (Νό­τια Ελ­λά­δα) ως ε­ξής: 11 στην πό­λη των Πα­τρών, 4 στην Κό­ριν­θο και 1 στα Μέ­γα­ρα.

Το νέο πό­νη­μα α­να­φέ­ρει ό­τι υ­πάρ­χει Α­χα­ΐα και στην Κρι­μαία, εν­το­πί­ζει σε ποια πε­ρι­ο­χή της Θεσ­σα­λο­νί­κης έ­μει­νε ο Πρω­τό­κλη­τος Μα­θη­τής, πε­ρι­γρά­φει την συμ­με­το­χή του λα­ού στην τέ­λε­ση της Θεί­ας Λει­τουρ­γί­ας, ε­πι­ση­μαί­νει ό­τι οι Χρι­στι­α­νοί εί­χαν πά­νω τους Ευ­αγ­γε­λι­κά Κεί­με­να ως φυ­λα­κτή­ρια, δεί­χνει ό­τι ο Ά­γι­ος Αν­δρέ­ας χρη­σι­μο­ποί­η­σε την δύ­να­μη του ο­νό­μα­τος του Χρι­στού, το­νί­ζει ό­τι ο Ά­γι­ος τα χρή­μα­τα δεν ή­θε­λε ού­τε να τα βλέ­πει. Πλη­ρο­φο­ρεί ό­τι πα­ρήγ­γει­λε στον Ευ­αγ­γε­λι­στή Λου­κά να α­γι­ο­γρα­φή­σει το πρό­σω­πο της Πα­να­γί­ας και, τέ­λος, α­να­φέ­ρει ό­τι α­πό τον τά­φο του Α­γί­ου ρέ­ει μάν­να, ως εί­δος ευ­ώ­δους ε­λαί­ου α­να­με­μει­γμέ­νου με α­λεύ­ρι.

Μετά την ανάγνωση του βιβλίου αυτού θα μπορούσα­με να προσθέσουμε στους τίτλους του «Πρωτοκλήτου Μαθητού Αγίου Ανδρέου» και τον τίτλο «του Θαυματουρ­γού».
Όσον αφορά στην εμφάνιση – εκτύπωση του βιβλίου δεν θα μπορούσε να γίνει καλύτερη. Αυτό οφείλεται και στην επιμέλεια των εκδόσεων «ΤΗΝΟΣ».

Είμαστε ευγνώμονες σ’ όλους όσοι συνετέλεσαν να διαθέτουμε πλέον το βιβλίο αυτό, το οποίον είναι δυνα­τόν να συμπεριληφθεί στα καλύτερα της χρονιάς