Ἡ θεία δύναμις τοῦ λόγου τοῦ Σταυροῦ - π. Γρηγόριος Μουσουρούλης

Ἡ Ὕψωσις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ

Λόγος εἰς τόν Ἀπόστολον

Ἡ θεία δύναμις τοῦ λόγου τοῦ Σταυροῦ

«Ὁ λόγος ὁ τοῦ σταυροῦ... δύναμις Θεοῦ ἐστι» (Α΄ Κορ. α΄18)

          Ἑορτή μεγάλη σήμερα, ἀδελφοί, καί πανηγύρι ἱερό καί ἅγιο καί θεοφιλές. Ὑψώνεται σήμερα ὁ Τίμιος καί Ζωοποιός Σταυρός τοῦ Χριστοῦ καί σκορπίζει χαρά καί ἀγαλλίαση στίς ψυχές τῶν πιστῶν. Καί τοῦτο διότι αὐτός ὁ Σταυρός, εἶναι τό ὄργανο καί τό σύμβολο τῆς σωτηρίας μας. Χάρις στή σταυρική θυσία τοῦ Κυρίου μας σωθήκαμε. Χάρις στό σταυρό τοῦ Χριστοῦ λυτρωθήκαμε ἀπό τήν ἁμαρτία καί τό θάνατο. Καί ὁλόκλη­ρος ὁ λόγος γιά τή σωτηρία μας βρίσκεται ἀκριβῶς στό σταυρό τοῦ Χριστοῦ. Γι’ αὐτό καί στό σημερινό ἀποστο­λικό ἀνάγνωσμα,ὁ θεῖος Παῦλος διεκήρυξεν ὅτι «ὁ λόγος ὁ τοῦ σταυροῦ», εἶναι «δύναμις Θεοῦ». Γι’ αὐτό καί ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία πάντοτε μέ τό λόγο τοῦ σταυροῦ προχώρησε καί προχωρεῖ στήν ἱστορική της πορεία. Ἄς δοῦμε λοιπόν κατά τήν ἐπίσημη αὐτή ἡμέρα πῶς ὁ λόγος τοῦ σταυροῦ εἶναι καί ἀποδεικνύεται δύναμις Θεοῦ.

******

          «Ὁ λόγος ὁ τοῦ σταυροῦ... δύναμις Θεοῦ ἐστι» (Α΄ Κορ. α΄18)

          Παίρνοντας ἀφορμή ἀπό τίς διαιρέσεις, πού ὑπῆρχαν στήν Ἐκκλησία τῆς Κορίνθου ὁ θεῖος Ἀπό­στολος, διακηρύττει γιά μιά ἀκόμη φορά, ὅτι τόσο αὐτός ὁ ἴδιος, ὅσο καί οἱ ἄλλοι Ἅγιοι Ἀπόστολοι ἔχουν ὡς περιεχόμενο τοῦ κηρύγματός τους τόν «Χριστόν ἐσταυρωμένον». Στά πλήθη τῶν ἀνθρώπων πού ἀπευ­θύνονται, μιλᾶνε γιά τόν Χριστό ὁ ὁποῖος ἔχει σταυρω­θεῖ. Ὁ λόγος τους εἶναι «Ὁ λόγος ὁ τοῦ σταυροῦ». Δηλ. ἡ διδασκαλία, τό κήρυγμα γιά τή σταυρική θυσία τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καί αὐτό τό λόγο, αὐτή τή διδασκαλία ἀκολούθησεν ἡ Ἐκκλησία ἀπό τίς πρῶτες ἡμέρες τῆς ζωῆς της. Ὅμως, ὅπως καί πάλιν μᾶς εἶπεν ὁ Ἀπόστολος, τό κήρυγμα αὐτό γιά μέν τούς Ἰουδαί­ους, πού περίμεναν τόν Μεσσία ὡς βασιλιά ἐπίγειο, ἦταν σκάνδαλο. Δηλαδή ἦταν ἐμπόδιο, πάνω στό ὁποῖ­ο σκόνταφταν καί δέν μπροῦσαν νά πιστέψουν. Γιά τούς ἕλληνες πάλι ἦταν κάτι τό ἀνόητο, τό ἀντίθετο πρός τήν κοινή ἀνθρώπινη λογική, ἀφοῦ ὁ Θεός αὐτός τῶν χριστιανῶν δέν μπόρεσε νά νικήσει τούς ἐχθρούς του καί σταυρώθηκε.

           Ἐδῶ ἀκριβῶς ὅμως εἶναι ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ, πού περιέχεται στό περί Σταυ­ροῦ κήρυγμα.      Πάνω του διεξήχθη ἡ μεγαλύτερη μάχη πού ἔγινε ποτέ. Πάνω του  σημειώθηκε ἡ μεγαλύτερη νίκη, πού συνεκλόνισε ὁλόκληρο τόν κόσμο. Πάνω στό Σταυρό τοῦ Κυρίου νικήθηκε ἡ ἁμαρτία καί ἡ τραγική της συνέπεια, ὁ θάνατος. Καί ἀκόμη πάνω στό Σταυρό νικήθηκε ὁ πρῶτος αἴτιος τῆς ἁμαρτίας, ὁ μισόκαλος καί μισάνθρωπος καί μισόθεος διάβολος, ὁ πρῶτος ἐπινοητής καί ἐφευρέτης τοῦ κακοῦ. Πάνω στό Σταυρό ὁ Κύριος «κτείνας τόν ἡμᾶς κτείναντα, νεκρωθέντας ἀνεζώ­ω­σε». Σταυρώθηκεν ὁ Κύριος, ἀδελφοί μου, καί ἐφόνευ­σε αὐτόν πού μᾶς εἶχε φονεύσει, καί ἔδωκε καί πάλι τή ζωή σ’ ἐμᾶς, πού ὁ διάβολος μᾶς εἶχε νεκρώσει διά τῆς ἁμαρτίας.

          Τή νίκη τοῦ Κυρίου πάνω στό Σταυρό τήν περιγράφει θαυμάσια ὁ Ἀπόστολος Παῦλος παίρνοντας ἀφορμή ἀπό τούς θριάμβους πού ἔκαμναν οἱ παλαιοί βασιλεῖς καί αὐτοκράτορες, ὅταν ἐπέστρεφαν στήν πρωτεύουσα τοῦ κράτους των νικητές ἀπό κάποιες ἐκ­στρατεῖες. Ὁ Χριστός, λέγει, «ἀπεκδυσάμενος τάς ἀρ­χάς καί ἐξουσίας  ἐδειγμάτισεν αὐτάς ἐν παρρη­σίᾳ, θριαμβεύσας αὐτούς ἐν αὐτῷ» (Κολ.β΄15).  Πάνω στό Σταυρό ὁ Χριστός διαπόμπευσε καί καταντρόπιασε φανερά τίς δαιμονικές δυνάμεις μπροστά σ’ ὅλο τόν πνευματικό κόσμο, μπροστά σ’ ὅλους τούς ἀγγέλους. Καί ἔσυρε τούς δαίμονες νικημένους σέ θριαμβευτική πομπή.

          Πάνω στό Σταυρό ὁ σατανᾶς καί ὅλες οἱ δαιμονικές δυνάμεις τοῦ ἅδου συντρίφτηκαν ἀπό τόν Λυτρωτή Κύριο, ἀφοπλίστηκαν καί ἐξετέθησαν σέ παγκόσμια ντροπή καί καταισχύνη.

          Ἔτσι ὁ Σταυρός ἀποδεικνύεται «ὅπλον ἀκατα­μάχητον, δαιμόνων ἀντίπαλος». Ἔχουμε, ἀδελφοί μου, στά χέρια μας ὅπλο πού μόνο νίκες γνωρίζει καί ποτέ ἧττες. Ὅπλο πού ἀντιμάχεται τόν διάβολο, ὁ ὁ­ποῖος φρίττει καί τρέμει γιατί δέν μπορεῖ νά ἀντικρύ­σει κατάματα καί νά ἀντιμετωπίσει τή δύναμή του. Φεύγει μακριά ἀπό ἐμᾶς. Καί ἔτσι σωζόμαστε ἀπό τίς παγίδες καί τή μανία του. Καί γινόμαστε δυνατοί στόν ἀγώνα κατά τῆς ἁμαρτίας.

*****

«Ὁ λόγος ὁ τοῦ σταυροῦ... δύναμις Θεοῦ ἐστι» (Α΄ Κορ. α΄18)

          Ἐδῶ λοιπόν εἶναι πού ἡ δύναμη τοῦ σταυρικοῦ κηρύγματος λάμπει ἐξαίσια, στήν ἐσωτερική ἀναγέν­νηση πού δημιουργεῖ. Στήν ἀλλαγή καί τήν ἐξύψωση τῶν ψυχῶν. Στή δημιουργία νέων ἀνθρώ­πων, μέ νέα αἰσθήματα, νέες σκέψεις, νέες διαθέσεις. Ὁ ἱερός Χρυσόστομος παίρνει ὡς παράδειγμα τέτοιας ἀλλαγῆς τόν Ἀπόστολο Πέτρο καί λέγει: «Ὁ κορυφαῖος τῶν ἀποστό­λων πρό τοῦ σταυροῦ οὐδέ θυρωροῦ ἀπει­λήν ἤνεγκεν, ... μετά δέ τόν σταυρόν τήν οἰκουμένην περιέδραμεν». Πρίν ἀνεβῆ στό Σταυρό ὁ Χριστός καί προσφέρει τή λυτρωτική του θυσία ὁ κορυφαῖος Ἀπό­στολος δέν ἄν­τεξε τήν ἀπειλή μιᾶς θυρωροῦ... μετά ὅμως τόν Σταυρό καί τήν Ἀνάσταση πού ἀκολούθησε, γύρισε ὁλόκληρο τόν κόσμο διδάσκοντας γιά τόν Ἐσταυρω­μένο καί Ἀναστάν­τα Διδάσκαλό του. Τόση ἦταν ἡ μεταβολή του. Ἀλλά καί γενικώτερα σημειώνει ὁ ἱερός Πατήρ ὅτι «ὁ λόγος τοῦ Σταυροῦ», τό περί σταυρικῆς θυσίας τοῦ Χριστοῦ κήρυγμα «ἀπομάκρυνε τούς ἀνθρώπους ἀπό τήν τρυφή καί τούς ὁδηγοῦσε στήν  νηστεία. Ἀπό τή φιλοχρηματία καί τούς ὁδηγοῦ­σε στήν ἀκτημο­σύνη. Τούς ἀπομάκρυνε ἀπό τήν ἀσέλγεια καί τούς ὁδηγοῦ­σε στή σωφροσύνη. Ἀπό τό θυμό καί τούς ὁδηγοῦσε στήν πρα­ότητα... ἀπομά­κρυνε ἀπό τήν πλατειά καί εὐ­ρύχωρη ὁδό τῆς ἀπωλεί­ας καί ὁδηγοῦσε στήν στενή καί τεθλιμμένη», στό δρόμο τῆς σωτηρίας. Μέσα στήν Ἐκκλησία, μέ τήν ἐνίσχυση τῶν ἁγίων Μυστηρίων, πού πηγάζουν ἀπό τό Σταυρό καί ἡ χειρότερη ψυχή ἀναγεννᾶται, γίνεται καινούργια, καθαρίζεται καί ἁγιάζεται.

          Μέ ἕνα λόγο ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ, ἀγαπητοί μου, γλυκαίνει τή ζωή μας. Μᾶς δίνει ὄχι κάποια ἄλλη δύναμη, ἀλλά τή δύναμη τοῦ Θεοῦ  γιά νά ἀλλάξουμε ἐσωτερικά, νά μεταβάλουμε τίς διαθέσεις καί νά «ὑψωθοῦμε ἀπό γῆς πρός οὐράνια». Αὐτό τό ἔργο εἶναι ἔργο πού μόνος του ὁ ἄνθρωπος δέν μπορεῖ νά τό κάμει. Δέν βλέπουμε συχνά πώς καί μιά μικρή μόνο συνήθεια εἶναι δύσκολο νά τήν ἀλλάξουμε; Τή ριζική λοιπόν μεταβολή καρδιᾶς καί ζωῆς, μόνο ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου μπορεῖ νά τήν ἐπιφέρει στή ζωή μας. Διά τοῦ Σταυροῦ «διαλέλυται ἡ φθορά καί ἐξήνθησεν ἡ ἀφθαρσία καί βροτοί ἐθεώθημεν».  Ἡ φθορά πού δημιούργησεν ἡ πτώση τοῦ ἀνθρώπου ἔχει διαλυθεῖ πλέον καί τή θέση της πῆρεν ἡ ἀ­φθα­ρσία. Οἱ θνητοί ἄνθρωποι διά τοῦ Σταυροῦ ὡδη­γηθήκαμε στή θέωση. Καί ἔτσι ἀποδεικνύεται ὅτι πραγματικά εἶναι δύναμις Θεοῦ ἀληθινή.

****

«Ὁ λόγος ὁ τοῦ σταυροῦ... δύναμις Θεοῦ ἐστι» (Α΄ Κορ. α΄18)

          Ἀδελφοί! Ἔχουμε ὅπλο παντοδύναμο στόν ἀγώνα μας, τήν ἀκατάβλητη δύναμη τοῦ Σταυροῦ. Σέ κάθε δυσκολία μας, σέ κάθε θλίψη καί δοκιμασία, σέ κάθε πειρασμό μέ τόν ὁποῖο ὀ πειραστής ζητεῖ νά μᾶς καταβάλει καί νά ὁδησδήσει τελικά στήν αἰώνια καταστροφή τήν ἀθάνατη ψυχή μας, νά καταφεύγουμε στόν παντοδύνμαο Σταυρό τοῦ Κυρίου μας. Νά στρέφουμε τό βλέμμα στόν ἐσταυρωμένο Λυτρωτή μας. Νά ζητοῦμε μέ ἱκεσία θερμή καί πίστη βαθειά νά μᾶς ὁπλίζει μέ τήν ἀκατανίκητη δύναμη τοῦ Σταυροῦ Του. Νά προσκυνοῦμε μέ ταπείνωση καί πίστη τόν Τίμιο Σταυρό.

           Καί καθώς θά γευόμαστε στή ζωή μας καί θά νοιώθουμε καί θά ἀξιοποιοῦμε αὐτή τή δύναμη τοῦ, ἄς εὐχαριστοῦμε τόν Κύριο, ἄς τόν δοξάζουμε γιά τό μεγάλο του δῶρο. Καί νά ξέρουμε ὅτι ὅσο ἐξατομικεύ­ουμε τή Θυσία τοῦ Κυρίου στή ζωή μας, τόσο καί οἱ ἴδιοι ὠφελούμαστε, ἀλλά καί τούς ἄλλους ὠφελοῦμε.

Αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Μουσουρούλης