Η συμμετοχή μας στο Δείπνο της Βασιλείας - π. Γερασιμάγγελος Στανίτσας

 
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ- (Του Μ. Δείπνου)
Λκ. 14, 16-24
 

Η συμμετοχή μας στο Δείπνο της Βασιλείας

 

Πρωτοπρεσβύτερος Γερασιμάγγελος Στανίτσας

   Στη σημερινή ευαγγελική διήγηση ο Θεός εμφανίζεται με τη μορφή ενός οικοδεσπότη που έχει ετοιμάσει ένα δείπνο για πολλούς προσκεκλημένους. Σ’ αυτό το δείπνο ο Θεός καλεί όλους τους ανθρώπους, αλλά οι προσκεκλημένοι αρνήθηκαν την πρόσκληση φέρνοντας διάφορες δικαιολογίες. Τότε ο οικοδεσπότης έφερε στο τραπέζι του όχι επώνυμους προσκεκλημένους, αλλά τον απλό λαό που ήταν στις πλατείες, τους χωλούς, τους αναπήρους, τους τυφλούς και τους πτωχούς, μέχρις ότου γέμισε το σπίτι του. Μάλιστα είπε: “Ουδείς των ανδρών εκείνων των κεκλημένων γεύσεταί μου του δείπνου”.
Με τη λέξη “δείπνος” εννοούνται πολλά. Ο άγιος Θεοφύλακτος γράφει πως ο Κύριος ονόμασε το δείπνο μέγα, “επειδή και μέγα το της σωτηρίας μυστήριον”. Το τραπέζι που έστρωσε ο οικοδεσπότης Κύριος συμβολίζει τη σωτηρία των ανθρώπων. Μια άλλη ερμηνεία είναι πως ο Κύριος έκανε ένα  μεγάλο δείπνο, δηλαδή μια οικουμενική πανήγυρη. Η έλευση του Χριστού, η θυσία Του και το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας είναι οικουμενική πανήγυρη, γράφει ένας Άγιος: “Δέδωκεν ημίν την εαυτού σάρκα φαγείν, άρτος ων εξ ουρανού και ζωήν διδούς τω κόσμω”, μας έδωσε να φάμε τη σάρκα του, επειδή ο ίδιος είναι ο άρτος που κατέβηκε από τον ουρανό κι έδωσε ζωή στον κόσμο” (Κύριλλος Αλεξανδρείας).
          Εάν πάρουμε την εικόνα του γαμήλιου δείπνου που αναφέρει ο ευαγγελιστής Ματθαίος, “ομοιώθη η βασιλεία των ουρανών ανθρώπω βασιλεί, όστις εποίησε γάμους τω υιώ αυτού”, μπορούμε να πούμε και τις εξής ερμηνείες: Ποιοι είναι αυτοί οι γάμοι που κλήθηκαν τόσοι πολλοί να συμμετάσχουν σ’ αυτούς; Σύμφωνα με τους άγιους Πατέρες, γάμος είναι η μυστική συνάφεια του Χριστού με την Εκκλησία. Ο άνθρωπος ενώνεται με τον Χριστό με την πίστη στη γη αυτή και υπερφυέστατα  και τέλεια θα ενωθεί μαζί Του στη Βασιλεία του Θεού.  Ο λαός που ενώθηκε με τον Κύριο, είναι η Εκκλησία Του. “Νύμφη μεν ουν ο λαός των πιστών, η Εκκλησία μυστικως  συναπτομένη δια πίστεως. Νυμφίος είναι ο Χριστός. Νυμφώνας όπου γίνεται η ένωση ανδρός κια γυναικός, είναι ο τόπος του βαπτίσματος, δηλαδή η Εκκλησία. Εδώ δίδονται οι αρραβώνες στη νύμφη, η άφεση των αμαρτιών και η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος.
          Τα “τελεώτερα” θα δοθούν στο μέλλον, όταν θα μυσταγωγήσει ο Χριστός τους τέλειους στα καλύτερα και υψηλότερα.  Ας σημειωθεί πως νυμφίος είναι  μόνον ο Χριστός, ενώ όλοι όσοι διδάσκουν τον λόγο του Θεού είναι οι νυμφαγωγοί. Πράγματι κανείς άλλος δεν είναι δοτήρας αγαθών παρά μόνον ο Ιησούς Χριστός. Όλοι οι άλλοι είναι μεσίτες και διάκονοι των αγαθών που δίνει ο Κύριος.
          Είναι χαρακτηριστικό εκείνο που αναφέρει ο ιερός Χρυσόστομος. Ο Κύριος μας κάλεσε από τα στενά της αμαρτίας. Μέσα από αμαρτωλές καταστάσεις, ενώ ζούσαμε ανυποψίαστοι ότι υπάρχει άλλη πνευματική ζωή. Καθένας από μας έχει να διηγηθεί μια τέτοια ιστορία της ζωής του. Βέβαια η πρόσκληση γίνεται αδιάκριτα σ’ όλους, δηλαδή αγαθούς και πονηρούς, αλλά η ζωή όμως αυτών που κλήθηκαν στο δείπνο του Κυρίου, δεν είναι “ανεξέταστος”, αλλ΄ ερευνάται επιμελώς απ’ τον οικοδεσπότη Χριστό. Προσκλήθηκαν όλοι. Κάθε άνθρωπος από τη  φύση του έχει κληθεί στο αγαθό. Έχει έμφυτο μέσα του το αγαθό. Η αμαρτία έκανε τον άνθρωπο πτωχό, ανάπηρο και τυφλό πνευματικά. Μετά το Χριστό, όσοι πιστέψαμε σ’ Αυτόν, γίναμε εύρωστοι και υγιείς. Μας κάλεσε Ο Κύριος από τα στενά της αμαρτίας και μας έκανε ομοτράπεζους και συγκληρονόμους Του. Όσοι δεν  τιμήσαμε την πρόσκληση  του Κυρίου και όσοι παρακαθίσαμε στο δείπνο Του, αλλά δεν αλλάξαμε ζωή, θα είμαστε αναπολόγητοι. Μας δόθηκε  η πρόσκληση από το Θεό να συμμετάσχουμε στο δείπνο κι εμείς, κυριευμένοι από τα πάθη μας και ειδικότερα από τα πάθη της φιλαργυρίας και φιληδονίας, την απορρίψαμε, με αποτέλεσμα να στερηθούμε την πραγματική ζωή.
          Ο Κύριος δεν βιάζει κανέναν να συμμετάσχει στο δείπνο του. Απευθύνεται στην προαίρεσή μας. Εάν όμως  θελήσουμε να συμμετάσχουμε σ’ αυτό,  αρχίζουν και οι υποχρεώσεις μας. Οφείλουμε να εργασθούμε τις εντολές του Θεού και να συμμετέχουμε στο δείπνο τη βασιλείας, της ζωής, στο όντως δείπνο, που είναι η θεία Ευχαριστία.
          “Πίετε εξ αυτού πάντες”, μας είπε ο Ίδιος. Η συμμετοχή μας στο ποτήριο της ζωής  είναι απαραίτητη, για να συμμετάσχουμε και στη ζωή του Κυρίου. Χριστιανός που δεν συμμετέχει στο δείπνο του Κυρίου, είναι πνευματικά νεκρός.   
          Η Εκκλησία μας προσκαλεί: Μετά φόβου Θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε.
          Πρόσκληση έχουμε όλοι.