Ἡ ἑορτή τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν στήν Πάτρα.

    
Μέ ἱερά κατάνυξη καί τήν ἁρμόζουσα τιμή, ἑορτάστηκε ἡ μνήμη τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, στήν Ἱερά Μητρόπολη Πατρῶν.
          Τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς ἐκκλησιάσθηκαν στούς Ἱερούς Ναούς τῆς πόλεως καί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν, ἀντιπροσωπεῖες Μαθητῶν καί  Διδασκάλων καί Καθηγητῶν τῶν Σχολείων ὃλων τῶν βαθμίδων καί ἒγιναν ὁμιλίες, σχετικά μέ τίς μεγάλες προσωπικότητες τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν.
          Ἐπίσης ἐτελέσθη ὁ Ἑσπερινός τῆς Ἑορτῆς σέ ὃλους τούς Ἱερούς Ναούς, ἐνῶ στόν Νέο Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου ἐτελέσθη ἱερά Ἀγρυπνία.

          Ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς, ὁ κεντρικός ἑορτασμός πραγματοποιήθηκε στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Εὐαγγελιστρίας Πατρῶν, ὃπου τήν Θεία Λειτουργία ἐτέλεσε ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος ἐκήρυξε καί τόν θεῖο λόγο.
          Ὁ Σεβασμιώτατος ἀνεφέρθη:
          α) Στήν ἐποχή πού ἒζησαν οἱ Τρεῖς Ἱεράρχαι, Δ’ αἰών,  ὁ ὁποῖος ἐξ’ αἰτίας τῆς μεγάλης δραστηριότητος καί πνευματικῆς ἐργασίας τῶν ἁγίων Ἱεραρχῶν, ὀνομάσθη χρυσοῦς αἰών τῆς Ἐκκλησίας.
          β) Στό τεράστιο ἐκκλησιαστικό καί ἐν γένει πνευματικό καί κοινωνικό ἒργο τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, στήν φιλόθεη καί φιλάνθρωπη δραστηριότητα καί προσφορά τους, στό ἀδέλφωμα δύο στοιχείων, δύο κόσμων, τοῦ Ἑλληνικοῦ καί τοῦ Χριστιανικοῦ μέ τήν ἒννοια τῆς ἀποκεκαλυμμένης ἀπό τόν Θεό ἀληθείας. Στό συγγραφικό τους ἒργο, στούς ἀγῶνες τους ἐναντίον τῶν αἱρέσεων καί τῆς ἐκκλήσεως τῶν ἠθῶν, στίς παιδαγωγικές ἀρχές καί τά παιδαγωγικά ἀξιώματα, πού εἶναι οἱ βάσεις ὃλων τῶν μετά ταῦτα παιδαγωγικῶν συγγραμμάτων, παγκοσμίως. Ἀκόμη, στήν ὀργάνωση τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ μοναχικοῦ βίου καί στούς ἱερούς ἀγῶνες τους γιά τήν καταξίωση τοῦ ἀνθρώπου ὡς δημιουργήματος τοῦ Θεοῦ, ὡς ψυχοσωματικῆς ὀντότητος. Χαρακτηριστική εἶναι ἡ φράσις τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου. «Ὁ ἂνθρωπος εἶναι μικτός προσκυνητής, ἐπόπτης τῆς ὁρωμένης κρίσεως καί μύστης τῆς νοουμένης».
          γ) Στήν δική μας ἐποχή, στά προβλήματα πού ἀντιμετωπίζομε γενικά ὡς κοινωνία, στά δύσκολα θέματα πού ἀντιμετωπίζει τό παιδαγωγικό σύστημα καί ἐν γένει ἡ παιδεία, ὂχι μόνο στήν Πατρίδα μας, ἀλλά παγκοσμίως καί
          δ) Στήν ἀνάγκη, υἱοθετήσεως ὃλων τῶν διδαγμάτων, τῶν πνευματικῶν παρακαταθηκῶν καί παιδαγωγικῶν ἀρχῶν πού κατέλιπαν σέ μᾶς οἱ Τρεῖς μέγιστοι Φωστῆρες τῆς Τρισηλίου Θεότητος.
          •Ὁ Σεβασμιώτατος ἒκανε εἰδική ἀναφορά στούς εὐσυνειδήτους Ἐκπαιδευτικούς ὃλων τῶν βαθμίδων, τούς εὐχαρίστησε γιά τό μεγάλο ἒργο πού προσφέρουν καί τούς ἐπήνεσε γιά τό λειτούργημα πού ἐπιτελοῦν μέ βαθειά αἲσθηση εὐθύνης σέ μιά τόσο δύσκολη ἐποχή.
          Ἐπίσης, μίλησε μέ ἀγάπη γιά τούς Μαθητάς καί Φοιτητάς καί προέτρεψε τά παιδιά νά ζοῦν βίον ἠθικόν καί τίμιον, μέ ἀξιοπρέπεια καί ὑπευθυνότητα, νά ἀξιοποιοῦν τόν χρόνο τῆς ζωῆς τους καί νά φροντίζουν νά ἀποκτήσουν ὂχι μόνο τήν κατά κόσμον γνῶσιν, ἀλλά καί τήν κατά Θεόν σοφίαν.
          Ἀπευθυνόμενος στούς Γονεῖς τῶν Μαθητῶν, εὐχήθηκε νά ἒχουν δύναμη ἀπό τόν Θεό, ὑγιεία καί ὑπομονή στήν τεράστια καί εὐλογημένη προσπάθειά τους, γιά τήν ἀνατροφή τῶν παιδιῶν τους.
          Διεβεβαίωσε ὃλους, ὃτι τούς συνοδεύουν οἱ εὐχές, οἱ προσευχές καί ἡ συμπαράσταση τῆς Ἐκκλησίας στό δύσκολο ἒργο τους, γιά τήν κατάκτηση τῆς ἀρετῆς καί τήν ἐπιτυχία τοῦ σκοποῦ τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς, πού εἶναι ἡ θέωσις.
          Στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό, ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς ἐκκλησιάσθη ἀντιπροσωπεία ἀπό τούς Μαθητάς τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Λυκείου Πατρῶν, κρατώντας τήν Σημαία.
          Τούς ἂρτους προσέφερε τό Στρούμπειο Σχολεῖο Πατρῶν, ἐνῶ τήν εἰκόνα τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν ἐστόλισαν μέ ἂνθη, τά Ἀρσάκεια Σχολεῖα Πατρῶν.
          Σέ ὃλους ὁ Σεβασμιώτατος ἀπηύθυνε θερμές πατρικές εὐχές.