Εκοιμήθη εν Κυρίω ο Παναγιώτης Σπ. Μαρτίνης

Με οδύνη βαθύτατη,  πληροφορήθηκα στην Κύπρο όπου ευρίσκομαι, την κοίμηση του εκλεκτού και επιστήθιου φίλου

Παναγιώτη Σπ. Μαρτίνη

Διδάκτορος Θεολογίας 

Άρχοντος Ιερομνήμονος

της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας

 
Ο οποίος υπηρέτησε ευόρκως την εκπαίδευση και αφυπηρέτησε ως Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων, υπήρξε συγγραφέας πολλών αγιολογικών βιβλίων, τα περισσότερα των οποίων είχα την τιμή να εκδώσω από τις εκδόσεις Ταώς, δημοσίευσε στον τύπο μελέτες και άρθρα.

Αποτέλεσε για όλους τους γνωστούς πρότυπο καρτερικότητας, ευγένειας, ήθους και προσήλωσης στην Εκκλησία και την Θεολογία. Έγκριτος Θεολόγος του χριστιανικού μέτρου. Γνώριζε πολύ καλά, ότι δεν είναι δυνατόν «ο του Θεού άνθρωπος», να είναι ούτε συντηρητικός, ούτε φιλελεύθερος. Ακολουθούσε τη μέση οδό. Συνδύαζε την ευγένεια και την επιείκεια με την παρρησία, την ταπεινοφροσύνη με την αξιοπρέπεια, τη σοβαρότητα με την απλότητα, και την πραότητα με τη ευθυκρισία. Προσιτός σε όλους με το ζεστό χαμόγελο, είχε έμφυτη καλοσύνη και την πηγαία εγκαρδιότητα.  

Πολυαγαπημένε κ. Μαρτίνη, στη «μακαρία οδό», που σήμερα πορεύεσαι, «στη χώρα των ζώντων» θα βρεις όσα και όσους «υπάρχουν μετά θάνατον». Θα βρεις την αγαπημένη σου σύζυγο Κατίνα, της οποίας το θάνατο δεν μπόρεσες να ξεπεράσεις, και πάντα μιλούσες για αυτήν και για το πόσο απουσιάζει από την ζωή σου, θα βρεις τους γονείς και τους φίλου σου.
 
Αφήνεις πίσω σου πλέον τα παιδιά σου τον Σπύρο και την Έρη που σε αγαπούσαν και σου συμπαραστάθηκαν θυσιαστικά μέχρι τέλους.
 
Στην παρούσα ζωή χάρηκες τιμές.
Ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος σου απένειμε την 29-8-2004 το οφφίκιο «του άρχοντος Ιερομνήμονος της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας» λεγοντάς σου: «.. Με χαράν τιμώμεν σήμερον ένα παλαιόν φίλον και συμφοιτητήν εν τω Ινστιτούτω Ανατολικών Σπουδών της Ρώμης δια του ιστορικού οφφικίου του Άρχοντος Ιερομνήμονος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας και συγχαίρωμεν από καρδίας την υμετέραν αγάπην για την προς αυτήν επαξίαν τιμήν της Μητρός Εκκλησίας…» Και έκλεισε: «Λοιπόν εντιμολογιώτατε και φίλτατε Άρχων, μείνε πιστός κατά το υπόλοιπον της ζωής σου εις α έμαθες και επιστώθης, μείνε πιστός εις την Μητέρα ταύτην και τροφόν και τιθυνόν του Γένους μαρτυρικήν Εκκλησίαν μας και ευαγγελίζου τοις περί σε και τοις πάσι την στοργήν και μαρτυρίαν αυτής, την αγάπην και την εν ανθρώποις ευδοκίαν, την ειρήνη και την καταλλαγήν ανθρώπων και λαών, το διαρκές τούτο και μόνιμον μήνυμα του Πρωτοθρόνου Οικουμενικού Πατριαρχείου».
 
Σπουδαία ήταν η συμβολή σου και στην επανακομιδή της τ. Κάρας του Αποστόλου Ανδρέου στην Πάτρα. Δια την οποία ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος  σε ετίμησε την 27-9-2014 με το παράσημο της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών, τον χρυσούν Σταυρόν του Αγίου Αποστόλου Ανδρέου, ομιλώντας με θερμά λόγια για την προσφορά σου και την λαμπρά παρουσία σου στην πνευματική ζωή της Πάτρας.
 
Πολλές φορές στις συζητήσεις πίνοντας καφέ στα Ψηλά Αλώνια, σου έλεγα για να σε ακούσω με πίστη να ομολογείς: υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο; και με παρέπεμπες στον Απόστολο της ελπίδας… και της αιωνιότητας… τον Απόστολο Παύλο. «… εάν τε γάρ ζώμεν, τω Κυρίω ζώμεν, εάν τε αποθνήσκωμεν, τω Κυρίω αποθνήσκομεν. Εάν τε ουν ζώμεν, εάν τε αποθνήσκωμεν τού Κυρίου εσμέν…» (Ρωμ.14, 8).

Σήμερα που έφυγες από αυτό τον κόσμο, θα με παραπέμπεις γεμάτος πιστή και ελπίδα: «Περί των κεκοιμημένων, αδελφοί, ου θέλομεν υμάς αγνοείν, ίνα μη λυπήσθε καθώς και οι λοιποί οι μη έχοντες ελπίδα. Ει γάρ πιστεύομεν ότι ο Ιησούς απέθανε και ανέστη, ούτω και ο Θεός τους κοιμηθέντας δια τού Ιησού άξει συν αυτώ… και ούτω πάντοτε συν Κυρίω εσόμεθα…» (Θεσσαλ.4, 13-17).
 
Πόθος σου να πάμε ξανά στο Φανάρι, να δεις τον φίλο σου Πατριάρχη Βαρθολομαίο.  Έφυγες καλέ μου κ. Μαρτίνη και δεν θα μπορέσουμε να πάμε μαζί στην Πόλη των ονείρων μας…
Στο περιπόθητό μας Πατριαρχείο… δεν μπορείς πια να ξαναπάς… δεν μπορείς πια να γευτείς την τρυφή και τη δροσιά της αρχοντικής και ευγενικής φιλοξενίας του Πατριάρχη μας…
Τα μάτια σου, δεν θα αντικρίσουν όπως το επιθυμούσες, το πηγαίο   χαμόγελο του, και η δική σου καρδιά δεν θα ξανασκιρτήσει συναντώντας την κορυφή της Ορθοδοξίας μας… «την ένυλη μορφή της χριστιανικής μας Ελπίδας… τη Γερασμιωτάτη Παναγιότητα!».
 
Αλλά, πολυπόθητε και πολυαγαπημένε εν Κυρίω, κ. Μαρτίνη, «καιρός τού σιγάν»… γιατί αισθάνομαι πως αδυνατώ να εκφράσω της ψυχής μου τα αισθήματα, από την Κύπρο, θα επιθυμούσα να ήμουν εκεί, και να πάρω την ευχή σου.
 
Επιθυμώ από τα βάθη της ψυχής μου, να εκφράσω τα συλλυπητήριά μου στα παιδιά σου.  
 
Είμαι βέβαιος ότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, που κρίνει δικαίως και αποδίδει σε κάθε άνθρωπο τα πνευματικά και αιώνια αγαθά που κέρδισε, αναλόγως των έργων αυτού, θα δικαιώσει και εν τω Ουρανώ και θα κατατάξει την ψυχή σου, εν χώρα ζώντων και δικαίων.

«Μακαρία είη η οδός η πορεύη σήμερον, ότι ητοιμάσθη σοι τόπος αναπαύσεως».

Γένοιτο.

Καλή αντάμωση.

Με σεβασμό και αγάπη

Αναστάσιος Κωστόπουλος

Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει την Πέμπτη 1-12-2022 και ώρα 11 π.μ. από τον παλαιό Ιερό Ναό Αγίου Ανδρέου Πατρών. Η ταφή θα γίνει στο Κοιμητήριο Καλαβρύτων.