ΣΥΣΤΟΙΧΙΑ ΚΟΡΥΦΑΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

ΣΥΣΤΟΙΧΙΑ ΚΟΡΥΦΑΙΩΝ  ΠΑΤΕΡΩΝ 

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

     Θα το πω έτσι, ο Ιανουάριος, πρώτος μήνας του χρόνου είναι μήνας ευτυχής. Αν τον χωρίσουμε σε τρία δεκαήμερα, θα δούμε στο καθένα δυο ονόματα Αγίων Πατέρων κορυφής ! Και στο τρίτο επί πλέον ως επισφράγισμα : «Τους τρεις μεγίστους φωστήρας της Τριηλίου Θεότητος» !

    Αρχή του χρόνου και η Εκκλησία ρίχνει φως, πολύ φως, φως αγαπημένων του Χριστού.

******   ***   ******

Α.   1^η Ιανουαρίου, και ευλογία από Άγιο Βασίλειο. Τον και Μέγα ως προασπιστή  της Αλήθειας - Πίστης της Εκκλησίας σε επίπεδο Μ. Αθανασίου, και μετά στη θέση του. «Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος σου ως δεξαμένην τον λόγον σου» ! Και το ισοδύναμα σπουδαίο, κι αυτό που καταλαβαίνει καλά κι ο απλός χριστιανός, ευρύτερα ο άνθρωπος κάθε εποχής, φυσικά και αυτής, τον εκκλησιαστικό ηγέτη που έδειξε στην πράξη τι θα πει «ο Θεός Αγάπη εστί». Η αναφορά και παραπομπή είναι στην περίφημη «Βασιλειάδα», το κτηριακό συγκρότημα, «πόλη»-Γρηγόριος ο Θεολόγος- όπου διακόνησε ως πατέρας κι αδελφός» τη δοκιμασία όποιου ανθρώπου «ελάχιστου αδελφού του Χριστού».

   Ποιοι και ποιοι δεν τον έκλαψαν την μέρα αυτή του 379, που κλήθηκε εις Άνω παρά ένα πενήντα χρονών !

    10^η Ιανουαρίου και Γρηγόριος Επίσκοπος Νύσσης, ασήμαντης πολίχνης, ο μετά το μεγάλο αδελφό δεύτερος, κι ενίοτε επιτιμηθείς από αυτόν. Ο από τους πιο φιλόσοφους Πατέρες της Εκκλησίας, άριστος και υψηλά συστημένος ως συνδυάζων άριστα πίστη και αρετή, πίστη που γίνεται αρετή, τουτέστιν, καρπός νέας του Χριστού ζωής !

Β. Ιανουαρίου 17 και 18 Αντώνιος ο Μέγας, πρωτοστάτης και καθηγητής της ασκητικής πολιτείας και βιωτής απ’ τα είκοσι ως τα εκατό και. Αθανάσιος ο Μέγας και θεμελιωτής του Ομοουσίου από νεαρός Διάκονος, του Αλεξανδρείας Αλέξανδρου και πρώτος σύμβουλος και βοηθός αυτού στην 1^η Οικουμενική Σύνοδο-Νίκαια, 325 μ. Χ.

     Και καμαρώστε πρώτο και δεύτερο αντάμα να επιτελούν στις ρύμες, τις οδούς και τις πλατείες της Αλεξάνδρειας αδελφικό περίπατο σιωπής, «φωνής ως υδάτων πολλών, για το Ομοούσιο Πατρός και Υιού προς μεγάλη πίκρα του Αρείου και των όσων παραλλαγών της αίρεσης αυτού. Και τι να πει κανείς που οι μοναχοί στα Μοναστήρια με το κεφάλι κάτω από μάχαιρα απειλητική, ούτε πνοή δεν έβγαζαν από τα χείλη για το πού ο Αθανάσιος είχε βρει καταφυγή !

      Τεράστιας αξίας ιστορίες, πιο άγιες, πιο ηρωικές, και τα δυο μαζί, φως αληθινής χριστιανικής ζωής, ο καθένας ας πει κι ας βρει !

Γ.  Ιανουαρίου 25 Γρηγορίου του Θεολόγου, και 27, Ανακομιδή των λειψάνων Αγίου Ιωάννη του Χρυσόστομου. Εδώ να πει κανείς τι, για τον πρώτο μετά τον Ευαγγελιστή Ιωάννη με σφραγίδα της Εκκλησίας όνομα και πράγμα Θεολόγο ! Ότι αμφισβήτησαν την εκλογή του στο θρόνο της Κωνσταντινούπολης δυο επαρχιακοί επίσκοποι, που το όνομά τους έχει καταπιεί η γη, κι άκουσε όλος ο κόσμος το περίφημο. «Αφίημι υμίν την Πόλιν και τα Βασίλεια», δεν τα είχε επιζητήσει, τον επιζήτησαν, και επανέρχομαι σε Θεολογία δημιουργική ! Ή τι να λαλήσει για το μεγάλο εξόριστο Ιωάννη το Χρυσόστομο, το Μάρτυρα συμπαιγνίας αυλικής και επισκοπικής ! Που έλαμψε και από την εξορία με εκπληκτική δράση ιεραποστολική ! Κι άφησε άφωνο συνάμα όμως πιο φονικό το ανωτέρω δίδυμο που τον έστειλε τελικά στο θάνατο μεταβαίνοντα σε τόπο εξορίας ακόμα πιο μακρινό.

    Διδαχές τεράστιας σημασίας και από συμβαίνοντα στην Εκκλησία άθλια και θλιβερά !

******   ***   ******

      Αλλά ! 30 Ιανουαρίου και τρις άγια η επισφράγιση, μακριά όλα τα άσχημα : «Τους τρεις μεγίστους φωστήρας της Τρισηλίου Θεότητος. Τους την οικουμένην ακτίσιν-με ακτίνες, φως ζωής αληθινής-δογμάτων θείων-θείων αληθειών-πυρσεύσαντας- φωτίσαντες ! «Τους μελιρρύτους-μέλι λόγου ρέοντες- ποταμούς της σοφίας, τους την κτίσιν πάσαν, θεογνωσίας νάμασιν καταρδεύσαντας-με νάματα της γνώσης του Θεού υπέρ άντλησαν, υπέρ πότισαν, αναζωογόνησαν». Και ιδού οι τρεις. «Βασίλειον τον μέγα, και τον Θεολόγον Γρηγόριον, συν τω κλεινώ-λαμπρό- Ιωάννη, τω την γλώτταν χρυσορρήμονι»-χρυσό ρήτορα. «Πάντες οι των λόγων αυτών ερασταί, συνελθόντες ύμνοις τιμήσωμεν, αυτοί γαρ τη Τριάδι υπέρ ημών αεί πρεσβεύουσι». 

     Ναι ! Και γινόταν αυτό με παν εκπαιδευτικό Επισκοπικό προσκλητήριο σε Εσπερινό, και δεξίωση αδελφική … Με Λειτουργία, Ομιλία τη γιορτινή μέρα και μετοχή παν μαθητική, παν εκπαιδευτική … Ατέλειωτη η μαθητική σειρά του 2^ου Αρένων Πειραιά κατηφόριζε από Αφεντούλη σε Άγιο Νικόλα ! Άλλα χρόνια, 1947/1953, άλλα ήθη ζωής. Τα πήρε και τα σήκωσε η ποικιλόχρωμη αποστασία … Πλην. «Όσοι πιστοί … μη φοβού το μικρόν ποίμνιον ότι ηυδόκησεν ο Πατήρ»-Λκ.12,32. 

           Αθανάσιος Κοτταδάκης