Στην εορτή της Υπαπαντής εορτάζουμε - Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

Στην εορτή της Υπαπαντής εορτάζουμε την επίσκεψη του Ιωσήφ, της Μαρίας και του νηπίου Ιησού στον Ναό των Ιεροσολύμων σαράντα ημέρες μετά την γέννηση.

Στο Ναό των Ιεροσολύμων συνέβησαν δύο τελετές, οι οποίες αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη. Ο Λουκάς στην διήγησή του μιλά μόνο για τον Ιησού διότι θέλει να δώσει έμφαση στο πρόσωπο του Χριστού.

Η πρώτη τελετή ήταν ο εξαγνισμός της γυναίκας που γέννησε.

Το Λευϊτικό καθορίζει τη διαδικασία εξαγνισμού σε τρία στάδια που απαιτείται για μια γυναίκα που γεννά: Μία περίοδο ακαθαρσίας, μια περίοδο ṭahara (που σημαίνει είτε αγνότητα είτε εξαγνισμό) και μια προσφορά ḥaṭṭṭʾat (αμαρτία ή κάθαρση).

Η διάρκεια της διαδικασίας, ωστόσο, εξαρτάται από το φύλο του παιδιού. Εάν το παιδί είναι αρσενικό, η περίοδος ακαθαρσίας είναι μία εβδομάδα, όπως αυτή της εμμήνου ρύσεως, και η περίοδος της ṭaharah είναι 33 ημέρες, ίσο με 40 ημέρες συνολικά, ένας αριθμός συμβολικής σημασίας. Εάν το παιδί είναι θηλυκό, κάθε τμήμα είναι διπλάσιο από το χρονικό πλαίσιο για το αρσενικό παιδί: η περίοδος ακαθαρσίας είναι δύο εβδομάδες, η περίοδος ṭaharah είναι 66 ημέρες και ολόκληρη η περίοδος είναι 80 ημέρες. Στην ερώτηση γιατί υπάρχει αυτή η διαφορά δεν υπάρχει κάποια πειστική απάντηση, μόνο διάφορες θεωρίες.

Η δεύτερη τελετή ήταν η εξαγορά του πρωτότοκου γιού.

Το πρώτο παιδί έχει ιδιαίτερη σημασία και για τους δύο γονείς, και αυτό ίσχυε τόσο στους βιβλικούς χρόνους όσο και σήμερα, αλλά τότε μόνο όταν το παιδί ήταν αρσενικό. Το πρωτότοκο αγόρι μιας μητέρας αφιερωνόταν στη θεία υπηρεσία και ο πατέρας έδινε στον πρωτότοκο γιο του διπλό μέρος από τα υπάρχοντά του ως πρωτότοκη κληρονομιά.

Το Βιβλίο της Εξόδου λέει ότι ο Θεός έσωσε τους πρωτότοκους γιους των Ισραηλιτών όταν έριξε τη δέκατη πληγή στους αρχαίους Αιγυπτίους, επειδή τα πρωτότοκα ήταν αφιερωμένα στον Θεό. Οι Ισραηλίτες μεγάλωναν τους πρωτότοκους γιους τους για μια ζωή ιερωσύνης. Μετά το περιστατικό του Χρυσού Μοσχαριού, όμως, μόνο η φυλή των Λευΐ αποδείχτηκε άξια ιερωσύνης. Έκτοτε, ένας Εβραίος πατέρας που δεν είναι λευϊτικής ή ιερατικής καταγωγής (Κοέν) εξαγοράζει τον πρωτότοκο γιο από τη δια βίου υπηρεσία στον Θεό (υπό την προϋπόθεση ότι η σύζυγός του δεν προέρχεται από λευϊτική ή ιερατική οικογένεια). Ο πατέρας εξαγοράζει το μωρό του από έναν Ιερέα (Κοέν) όταν το παιδί γίνει ενός μηνός (31 ημέρες), πληρώνοντας χρηματικό ποσό που ισοδυναμεί με πέντε σέκελ (πέντε ασημένια νομίσματα).

Σε αντίθεση με το τελετουργικό της περιτομής, η εξαγορά του πρωτότοκου αναβάλλεται το Σάββατο ή σε εβραϊκή εορτή. Δεν πραγματοποιείται εάν η μητέρα είχε αποβάλει [ή απέβαλε] ένα σχηματισμένο έμβρυο προηγουμένως [40 ημέρες ή περισσότερες μετά τη σύλληψη], επειδή η αποβολή προηγήθηκε του νεογέννητου στο άνοιγμα της μήτρας, ούτε γίνεται αν το μωρό γεννήθηκε με καισαρική τομή γιατί σε αυτή την περίπτωση η μήτρα άνοιξε τεχνητά. Εάν μια μητέρα είχε ένα ή περισσότερα μωρά με καισαρική τομή και στη συνέχεια γεννήσει έναν γιο, θα εξαγοράσει αυτό το μωρό, το πρώτο που άνοιξε τη μήτρα της φυσικά.

(photo Credit: Gil Cohen-Magen, στο μωρό βάζουν κοσμήματα σε αντικατάσταση των πέντε ασημένιων νομισμάτων)

Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος