Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024

Πάνδημος υποδοχή του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου του Β΄ στην Κινσάσα της Αφρικής.

Με κάθε είδους επισημότητα, την δέουσα λαμπρότητα και με την συμμετοχή Κλήρου και Λαού πραγματοποιήθηκε η υποδοχή του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και Αφρικής, κ.κ. Θεοδώρου του Β’ στην Ιερά Μητρόπολη Κινσάσας της Κεντρικής Αφρικής.
  Στις πύλες του Αεροδρομίου της Κινσάσα,  υπεδέχθησαν τον Πατριάρχη της Αγάπης, συνοδευόμενο από τον Μητροπολίτη Γουινέας κ. Γεώργιο, με αισθήματα χαράς, υϊικού σεβασμού και ευλαβείας, προς τον πνευματικό τους πατέρα κληρικοί των παραπλεύρων ενοριών με την συμμετοχή του σχολείου της ενορίας των Αρχαγγέων,  τη συμμετοχή του Εξοχωτάτου Πρέσβεως της Ελλάδος στο Κονγκό, κ. Αντωνίου Παπαδοπούλου, του Πρέσβεως της Αιγύπτου στο Κονγκό, του Εκπροσώπου του Προέδρου της χώρας , και του Προέδρου της Ελληνικής Κοινότητος Κινσάσας, κ. Γερασίμου Ντούνη,.


            
Μαζί με τις Εκκλησιαστικές και Πολιτειακές Αρχές της Κινσάσα, ένωσαν τις φωνές τους και ο λαός του Κονγκό, οι οποίοι με τραγούδια, και εκ καρδίας επευφημίες, καλοσώρισαν τον Μακαριώτατο, για μια εισέτι φορά στον τόπο τους.
   Στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου της Ελληνικής Κοινότητας Κινσάσας, Αρχιερείς του Αλεξανδρινού Θρόνου, ο Κλήρος και ο Λαός της Κινσάσα, κρατώντας σημαιάκια του Πατριαρχείου και της Ελλάδος με επευφημίες και ιαχές πνευματικές υπεδέχθησαν τον Μακαριώτατο, εντός του οποίου εψάλη  η επίσημος Δοξολογία.
  Ο Σεβασμιώτατος Κινσάσας κ. Θεοδόσιος, προσεφώνησε δεόντως τον Μακαριώτατο, ενώ αντιφώνησε ο Μακαριώτατος μεταφέροντας σε όλα τα πνευματικά του παιδιά της Κεντρικής Αφρικής, την πατριαρχική του αγάπη, την ευχή του και την ευλογία του για καλή συνέχεια στον αγώνα της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.  
Επίσης ο Μακαριώτατος δεν έκρυψε την χαρά του για τις επικείμενες χειροτονίες των δύο εψηφισμένων Κογκολέζων  Αρχιερέων, οι  οποίες  πρόκειται να τελεσθούν  στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου της Κινσάσα. Ο Μακαριώτατος αναφέρθηκε στους δύο νέους εψηφισμένους επισκόπους Γκόμας κ. Τιμόθεο και Μπενί, Τόγκο και Μπουρκίνα Φάσο κ. Αθανάσιο στους οποίους ευχήθηκε να είναι άξιοι της αποστολής που αναλαμβάνουν.
Τα αισθήματα ευγνωμοσύνης προς τον Μακαριώτατο Πατριάρχη μας είναι βαθύτατα, διότι με την παρουσία του στην Μητρόπολη μας ενισχύει την ιεραποστολική μας δράση και μας βοηθεί να διανύσουμε με κατάνυξη την πορεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής προς την Μεγάλη Εβδομάδα και το Άγιο Πάσχα.









7 σχόλια:

Ε. Β. είπε...

Αδιανόητη μάλλον για μας η δυσκολία της ορθόδοξης αποστολής στην αφρικανική ήπειρο.

Ακόμη πιο δύσκολη έπειτα από τη σχισματική δια του εθνοφυλετισμού βαρβαρική επιδρομή των Ρώσων εκεί.

Οι Ρώσοι, πατούν στα ίχνη των Ρωμαιοκαθολικών μια χιλιετηρίδα ακριβώς μετά. Έτσι αυτοαποκόπτονται και αυτοί από την Μία Αγία Καθολική και Αποστολική εκκλησία.

Στην αυγή της τετάρτης χιλιετηρίδας - αν υπάρξει - θα αυτομολήσουμε κι εμείς (αν και κάνουμε από τώρα απέλπιδες προσπάθειες!). Και ίσως η ορθοδοξία γίνει ένα μικρό λείμμα κάπου μακριά. Εκεί, που κάποιοι λιγοστοί έστω πιστοί, θα πονούν την ορθόδοξη πίστη και δε θα την τσακίζουν με τις δήθεν αυτονόητες απολυτότητες αυστηρότητας ή επιπολαιότητες χαλαρότητας.

Απλώς, δεν μπορώ να καταλάβω σε πνευματικό επίπεδο τι ρόλο έχει η ελληνική σημαία πλάι στο σύνθρονο, στη μακρινή Κινσάσα.

Ανώνυμος είπε...

Διαβάζω στην ανταπόκριση «Στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου της Ελληνικής Κοινότητας Κινσάσας» στην Ελληνική Κοινότητα καλά κάνουν και έχουν την Σημαία.

Ε. Β. είπε...

Η αναφορά είναι πνευματικής φύσεως, δηλαδή θεολογική και μόνο. Αναφορά μόνο για το εσωτερικό του ναού.

Ο ορθόδοξος ναός εμπεριέχει από πάντοτε, πάντοτε και για πάντοτε την Καθολικότητα. Η Καθολικότητα υπερβαίνει φυλές, έθνη, κράτη.
Εκεί, μέσα στον ορθόδοξο ναό, που ο Άσαρκος σαρκώνεται για κάθε άνθρωπο σε κάθε ιστορική εποχή, δε χωρούν εθνικές σημαίες, δηλαδή συρματοπλέγματα...

Ανώνυμος είπε...

Σε όλες τις εκκλησίες του κόσμου, αυτό συμβαίνει. Εδώ στο εξωτερικό υπάρχουν εκκλησίες εθνικές, οπότε εγώ όταν πηγαίνω σε ένα ναό Σέρβων έχουν τις σερβικές σημαίες. Εάν πηγαίνω σε ναό Ρουμάνων το ίδιο. Οπότε. Η ελληνική κοινότητα εκεί αυτό κάνει; Μήπως το ίδιο δεν συμβαίνει και στην Ελλάδα; Πολλές φορές άνευ λόγου και στο τέλος της λειτουργίας ψάλλουν τον εθνικό ύμνο. Ενώ δίπλα στο δεσποτικό υπάρχει η σημαία, η ελληνική και η βυζαντινή. Ας κοιτάξουμε πρώτα τα δικά μας λάθη και μετά να διορθώσουμε των άλλων.

Ανώνυμος είπε...

Σε χώρες του εξωτερικού που ζούν Ορθόδοξοι, μπορεί σε κάθε περιοχή να υπάρχουν 3 - 4 Επίσκοποι, Ελληνας, Σέρβος, Ρουμάνος, Ρώσος, κλπ., ενώ οι Ιεροί Κανόνες επιτρέπουν μόνον έναν Επίσκοπο σε κάθε Επισκοπή.
Η σημαία στο Δεσποτικό είναι το πρόβλημα ;
Ας διορθωθούν τα σημαντικά και θα γίνουν καί τα υπόλοιπα.

Ε. Β. είπε...

Ο τόπος της Θείας Ευχαριστίας αποτελεί την ταυτότητα και τη δόξα τής εκκλησίας. Τη μοναδική ελπίδα τού σύμπαντος κόσμου. Γι'αυτό, αλλοιώνοντας το χώρο ξεθωριάζει η ελπίδα, δηλαδή η ίδια μας η ζωή...

Ανώνυμος είπε...

Αν η σημαία αποτελεί αλλοίωση τού χώρου, τότε τί πρέπει να πούμε για τις συναυλίες μετά μουσικών οργάνων, τίς απαγγελίες ποιημάτων, τις φιλολογικές βραδυές, καί τίς άλλες εκδηλώσεις που γίνονται μέσα σε ναούς ;