Η στέρηση της Θείας Κοινωνίας - π. Βασίλειος Θερμός

Το επιτίμιο που χρησιμοποιεί κατά συρροή η συντριπτική πλειονότητα των πνευματικών είναι η στέρηση της Θείας Κοινωνίας. Για οποιαδήποτε ηλικία, σχεδόν για οποιοδήποτε αμάρτημα.
 
Έπειτα από τόσο μαζική και τόσο μακροχρόνια εφαρμογή αυτού του επιτιμίου, είναι καιρός να αναρωτηθούμε για την αποτελεσματικότητά του. Τι πετύχαμε; Πόσο φέρνει τους ανθρώπους πλησιέστερα στον Θεό; Πόσο τους θεραπεύει;
 
Σήμερα οι άνθρωποι στην πλειονότητά τους ψυχράνθηκαν προς την εκκλησιαστική ζωή και γι' αυτό μεταλαμβάνουν σπανιότατα. Επομένως, η στέρηση της Θείας Κοινωνίας χάνει το νόημά της αφού δε δημιουργεί κάποιο αίσθημα έλλειψης.
 
Εξ' άλλου στην εξομολόγηση προσέρχονται και <<χριστιανοί>>  που δεν έχουν κοινωνήσει ποτέ στη ζωή τους, για να εξαγορεύσουν αμαρτήματα που διέπραξαν πριν από πολλά χρόνια. Οι άνθρωποι αυτοί ουσιαστικά χρειάζεται ν' αρχίσουν μυστηριακή ζωή εκ του μηδενός. Η επιβολή του επιτιμίου της αποχής αδιακρίτως δεν έχει άλλο αποτέλεσμα από το να εξαφανίζονται. Η πρώτη τους εξομολόγηση ήταν και η τελευταία.
 
Μεγάλη μερίδα πνευματικών αισθάνονται την ανάγκη απλώς να ησυχάσουν την συνείδηση τους με την επιβολή κάποιου επιτιμίου. Άλλοι, λιγότεροι, προσπαθούν με αυτό να <<αποδώσουν δικαιοσύνη>>. Δυστυχώς ελάχιστοι θέτουν στον εαυτό τους το ερώτημα: Αυτό τον συγκεκριμένο άνθρωπο πως θα τον κάνω να στραφεί προς τον Θεό; Πως θ' αγαπήσει τον Θεό περισσότερο, αφού η αγάπη αυτή είναι το ισχυρότερο αντίδοτο κατά της αμαρτίας;
 
---------
π. Βασίλειος Θερμός 
Oδύνη σώματος Χριστού- Εκδόσεις Ακρίτας