ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΣΣΑ ΔΙΑ ΛΟΓΙΣΜΟΙ - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

ΧΡΙΣΤΟΣ  ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΣΣΑ  ΔΙΑ  ΛΟΓΙΣΜΟΙ

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

Ι.      Χ.  «Δος μοι πιείν».

       Σ.   «Πώς συ Ιουδαίος ων παρ’ εμού πιείν αιτείς, ούσης γυναικός Σαμαρείτιδος; Ου γαρ συγχρώνται Ιουδαίοι Σαμαρείταις».

       Ούτε ένα ποτήρι νερό στον εχθρό ! Η ανθρώπινη πλευρά δίχαζε και διχάζει !

      Συν προσευχή με αλλόδοξους; Πάσχα την ίδια Κυριακή με τους άλλους χριστιανούς;

     Αλίμονο ! Θα μας κάψει ο Θεός !

ΙΙ.     Χ.  «Ει ήδεις-ήξερες- την δωρεάν του Θεού, και τις εστί ο λέγων σοι δος μοι πιείν, συ αν ήτησας αυτόν, και έδωκεν αν σοι ύδωρ ζων-τρεχούμενο.

     Σ.  «Κύριε, ούτε άντλημα έχεις και το φρέαρ εστί βαθύ. Πόθεν ουν έχεις το ύδωρ το ζων; Μη σε μείζων ει του πατρός ημών Ιακώβ …», Απορία λογική. Και, να που ξέρει και θρησκευτικά !

    Χ. «… Ος δ’ αν πίη εκ του ύδατος ου εγώ δώσω αυτώ … γενήσεται εν αυτώ-μέσα του- πηγή ύδατος αλλομένου-πηγάζουσα- εις ζωήν αιώνιον». Το δικό μου «υδωρ ζων»-τρεχούμενο νερό- είναι πολύ αλλιώτικο !

 Σ. «Δος μοι τούτο το ύδωρ …»  Η πιο πάνω θρησκευτική αναγωγή της-που και θα διευρυνθεί αμέσως μετά-πείθει πως κατάλαβε καλά περί τίνος πρόκειται,  και το ζητάει !

Χ.  «Ύπαγε φώνησον τον άνδρα σου …».  Ευχαρίστως στο δίνω και οικογενειακά !

Σ.  «Ουκ έχω άνδρα…». Δεν ένιωσα αυτή την ευτυχία !

Χ. «Καλώς είπας … πέντε γαρ άνδρας έσχες, και νυν ον έχεις ου έστι σου ανήρ». Είσαι κατά πάντα ειλικρινής !

ΙΙΙ.  Σ. «Κύριε, θεωρώ ότι προφήτης ει συ». Κάτι σαν ανακάλυψη, ομολογία, ανάνηψη, πείτε το όπως θέλετε. Το θέμα είναι ότι η Σ. μια τόσο δυστυχισμένη γυναίκα αποκαλύπτει διευρυμένη θρησκευτική αναγωγή, ρωτώντας ευκαιρίας δοθείσης, πού είναι σωστό να λατρεύεται ο Θεός !

Χ.  «Πνεύμα ο Θεός», και η λατρεία του πρέπει να είναι πνευματική. Δεν ξέρω, αν καταλάβατε, αλλά εδώ, σ’ αυτή τη γυναίκα ο Χριστός κάνει την πρώτη μέγιστη και προς όλους αποκάλυψη και αναγωγή. Ο Θεός είναι Πνεύμα, κάτι πολύ-πολύ υψηλό για να το πιάσει ο άνθρωπος. Οι θεολόγοι εδώ διδάσκουμε ότι πρόκειται για αναφορά στην Ουσία του Θεού.

Σ. «Λέγει αυτώ η γυνή. Είδα-γνωρίζω-ότι Μεσσίας έρχεται ο λεγόμενος Χριστός. Όταν έλθη εκείνος, αναγγελεί ημίν πάντα». Τεράστια η αποκάλυψη, και τα έχασε, κατάλαβε, μπερδεύτηκε ακόμα πιο πολύ, και εξάντλησε και το τελευταίο της θρησκευτικό χαρτί;

Χ.  «Λέγει αυτή ο Ιησούς. Εγώ ειμί ο λαλών σοι». Τεράστια επίσης αποκάλυψη, βόμβα μεγατόνων κυριολεκτικά, σ’ αυτή τη γυναίκα ο Χριστός κάνει την πρώτη μεγάλη του Αυτό-Αποκάλυψη. Τη δεύτερη φορά θα την επαναλάβει με κείνο το απλό. «Συ είπας», «ναι εγώ είμαι», απαντώντας στον εξορκισμό του Αρχιερέα Καϊάφα. Έκρινε ότι δεν τους άξιζε τίποτα καλύτερο ! Κρατείστε το αυτό.

Σ. « … Αφήκεν ουν την υδρίαν αυτής η γυνή, και απήλθεν εις την πόλιν». Έμεινε αποσβολωμένη η γυναίκα κυριολεκτικά. Κι έτρεξε στην πόλη, και τι και πώς αυτά που άκουσε να τους πει; Και ποιος, τέτοια που την ήξεραν, θα της έδινε την παραμικρή σημασία και προσοχή. «Δεύτε ίδετε άνθρωπον ος είπε μοι πάντα όσα εποίησα, μήτι αυτός εστίν ο Χριστός»; Τους το είπε έτσι που καταλάβαιναν, και κατάλαβαν. Και πήγαν πολλοί, και είδαν, και άκουσαν, και πίστεψαν, στο Χριστό. Αλλά αδιόρθωτοι, ιδού πώς την αντάμειψαν. «Ουχί δια την σην λαλιάν πιστεύομεν». Αυτό δα έλειπε, επειδή μας το είπε μια τέτοια γυναίκα !

      Και πάλι όμως αλλιώς, εντελώς αλλιώς ο Χριστός ! Ευδόκησε κι ευλόγησε αυτή η τέτοια γυναίκα, η τόσο δοκιμασμένη και χαμένη στη ζωή να είναι η δική του Αγία Φωτεινή !

   «Αμήν λέγω υμίν. Οι τελώναι και αι πόρναι προάγουσιν ημάς εις την βασιλείαν του Θεού». «Σας βεβαιώνω πως οι τελώνες και οι πόρνες θα μπουν πριν από σας στη βασιλεία του Θεού», στην Κοινωνία της Αγάπης Του»-Μτ.21,31. Και πριν και πρώτος απ’ όλους ο ληστής του Σταυρού. «Μνήσθητί μου Κύριε όταν έλθης εν τη βασιλεία σου». Μνήσθητι και όλων ημών, Κύριε, φαίνεται πως η πίκρα, η μεγάλη πίκρα της ζωής, μπορεί, και κάνε να ανοίγει στην οδό μιας νέας ζωής» ! Αμήν !

Χριστός Ανέστη

Αθανάσιος Κοτταδάκης