Η Ορθόδοξος Εκκλησία, βαρέως φέρουσα την διαίρεσιν της μιας ποίμνης του Χριστού, ειλικρινώς ποθεί και εύχεται την ειλικρινή συνενόησιν και συνεργασίαν των Χριστιανικών Εκκλησιών και Ομολογιών, καθ΄ εκάστην δεομένη του Κυρίου “υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου ευσταθείας των αγίων του Θεού Εκκλησιών και της των πάντων ενώσεως”. Τούτο δε καθ΄ όσον αύτη πιστεύει ότι σήμερον είπερ ποτέ και άλλοτε ο χριστιανικός κόσμος απέκαμεν εκ της στείρας αντιλογίας. Η βασιλεία του Χριστού είναι βασιλεία της αγάπης, προς την αγάπην δε δέον ίνα επανέλθωμεν προς επίδεσιν των πληγών του παρελθόντος, των προξενηθεισών εις την Εκκλησίαν του Χριστού υπό του πνεύματος της διαστροφής της αληθείας, των ανθρωπίνων παθών και του πυρός της διχονοίας. Ουδεμία των Χριστιανικών Εκκλησιών έχει το δικαίωμα ίνα μένη εν μονώσει, διακηρύττη ότι δεν έχει ανάγκη όπως έλθη εις σχέσεις προς τους άλλους χριστιανούς αδελφούς, και ότι οι μη εν τω περιβόλω αυτής ζώντες χριστιανοί στερούνται δεσμών ενούντων αυτούς μετά του Χριστού.
Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας Α΄
αιωνία η μνήμη. (Α.Κ.Κ.)
Μνήμη Αγίου Αθηναγόρα του Αθηναίου Απολογητή
9 σχόλια:
https://www.osotir.org/2018/04/25/fotia-ston-tafo-tou-patriarchi/
Η καλύτερη απάντηση στην ανάρτησή σου.
Προς: 24 Ιουλίου 2024 στις 1:06 μ.μ.
Σας ευχαριστώ για την υπενθύμιση του άρθρου αυτού.
Υπάρχουν πολλά παρόμοια επικριτικά, αλλά και πολλά επαινετικά για τον Αθηναγόρα, από Πατριάρχες, Αρχιεπισκόπους, Μητροπολίτες, Κληρικούς και Μοναχούς, Μοναστικές αδελφότητες, Καθηγητές και άλλων.
Δεν προτίθεμαι να τα αντιπαραβάλω διότι δεν με αφορά το θέμα.
Οι επαΐοντες ας βρουν την άκρη.
Επί του αποσπάσματος με την «πονεμένη κραυγή» του Αγίου Παϊσίου συνιστώ άρθρο του κ. Κοτταδάκη.
https://anastasiosk.blogspot.com/2017/03/blog-post_98.html
Αυτή την περίοδο βρίσκομαι στη Λάρνακα της Κύπρου, και έχω έρθει με σκοπό να καθίσω λίγο μόνος μου μετά από ένα δύσκολο έτος, για αυτοσυγκέντρωση, μελέτη πνευματικών βιβλίων και ανεμικής προσευχής. Ώστε να εμβαθύνω λίγο στον εαυτό μου, τώρα που τα χρόνια μου πέρασαν και το κάθε αύριο είναι αβέβαιο.
Τώρα το μεσημέρι χρειάστηκε μετά το σχόλιο που έγραψα προ ολίγου, να βγω έξω για κάποια ψώνια. Στην Κύπρο το μεσημέρι του καλοκαιριού -με την ζέστη και την υγρασία της Λάρνακας- για να προχωράς στο δρόμο είναι δύσκολα. Επειδή η απόσταση ήταν μικρή είπα να μην πάρω αυτοκίνητο, και περπατήσω με συντροφιά τον ήλιο. Εκεί λοιπόν που περπατούσα, ένιωσα τον ήλιο να με καίει, να ιδρώνω, και η φανέλα μου να είναι βρεγμένη όπως ο γιακάς του πουκάμισου και το πρόσωπό μου να στάζει.
Περπατώντας με αυτές τις συνθήκες ήρθε στο μυαλό μου, ο θυρωρός της Εστίας μακαριστός Κωνσταντίνος Χασκόπουλος ο ιεραπόστολος, ο οποίος όπως έχω ξαναγράψει με είχε επηρεάσει, και με έχει επηρεάσει με τη ζωή του, και με τα όσα μου έλεγε. Όταν λοιπόν τέτοιες μέρες πήγαινα στην Εστία και του έλεγα πω! πω!! ζέστη που έχει κάηκα. Αυτός μου έλεγε κυρ Αναστάση να σκέφτεσαι την κόλαση και δεν θα νιώθεις την ζέστη. Αυτά λοιπόν μου έλεγε αυτός που καθόταν σε ένα δωματιάκι βιβλιοπωλείο στην είσοδο, με τον ήλιο να κτυπά τα τζάμια από το μεσημέρι και μετά, χωρίς ανεμιστήρα και για κλιματιστικό ούτε λόγος.
Και θυμήθηκα περπατώντας, δύο περιστατικά ως συνέχεια του άρθρο που μου προτείναν ως απάντηση, τα οποία θέλω να σας καταθέσω.
Το ένα αφορά τον μακαριστό π. Χριστόδουλο Φάσο συγγραφέα και απαράμιλλο Ιεροκήρυκα που τον παραδέχονταν ο Νικόδημος Βαλληνδράς, ο π. Χριστόδουλος είχε ως πνευματικό τον Λαρίσης θεολόγο. Όταν λοιπόν ο Λαρίσης Θεολόγος πέρασε τα όσα πέρασε από την Σύνοδο του Σεραφείμ, μετά τον Νόμο Παλαιοκρασσά. Ενθυμούμαι σε κάποια Θεία Λειτουργία, τον πραγματικό χριστιανό και άξιο κληρικό π. Χριστόδουλο, μετά τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων να μνημονεύει τα ονόματα τα οποία ήθελε. Μεταξύ αυτών είπε Θεολόγου Αρχιερέως. Και συνέχισε, Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ Κύριε Φώτισον, Κύριε Φώτισον, Κύριε Φώτισον τρεις φορές ικετευτικά με τρεμάμενη φωνή και δάκρυα στα μάτια. Μου προξένησε εντύπωση η προσευχή του αυτή για τον Σεραφείμ, γιατί εκείνη την περίοδο, όχι μόνο να προσευχηθώ δεν μπορούσα για τον Σεραφείμ, αλλά είχα γράψει και επιστολές διαμαρτυρίας. Και όπως έχω γράψει ο Ηλείας Αθανάσιος με απείλησε έγραφα με αφορισμό γιατί δεν ανεχόταν να λένε για τον γέροντά του Σεραφείμ. Ο π. Χριστόδουλος με δίδαξε ότι στην προσευχή θα πρέπει να καταφεύγουμε, και με προσευχή πρέπει να ζητούμε, τα αδύνατα να γίνουν δυνατά. Και μάλιστα με θερμή προσευχή.
Το δεύτερο περιστατικό που θυμήθηκα. Ήλθε στην μνήμη μου, ένας νεωκόρος στον οποίον είχαμε στην Αγία Παρασκευή άνω πόλεως Πατρών, τον μακαρίτη Δημήτριο Σταμίρη, ο οποίος μετά έγινε νεωκόρος στον Άγιο Ανδρέα, και μετά δόκιμος μοναχός. Αυτός ήταν πολύ ελεήμων και φιλάνθρωπος και άνθρωπος της ιεραποστολής και της προσευχής. Όλα τα χρήματα τα έδινε για τον Χριστό, η γυναίκα του τον είχε στην μπούκα, παρόλο που τα έκανε κρυφά. Εργαζόταν ως νεωκόρο αν και μπορούσε από τα εισοδήματά του να ζήσει. Σε κάθε μυστήριο δώριζε μια Καινή Διαθήκη με ερμηνεία. Όπου και έβαζε μια μεγάλη σφραγίδα της Αγίας Τριάδος, και ότι διανέμεται δωρεάν από τον Ναό. Ανοίγω μια παρένθεση. Γνώριζαν ότι κάνει ελεημοσύνη και τον εκμεταλλευόντουσαν. Μια φορά μια κυρία του ζήτησε χρήματα, και ο κακομοίρης της είπε δεν έχω. Αυτή με θρασύτητα του απαντά δεν έχεις λες, αλλά έχεις χρυσά δόντια. Την άλλη μέρα ο κ. Σταμίρης τα έβγαλε για να μην σκανδαλίζει. Το γεγονός αυτό το είχα ζήση. Τον ενθυμούμαι λοιπόν τον Δημήτριο Σταμίρη, στον παλαιό μικρό και γραφικό ναό του Αγίου Αθανασίου Μαρούδα, να είναι γονατιστός μέσα στο ιερό Μεγάλη Παρασκευή, και εκεί μπροστά στον Εσταυρωμένο να προσεύχεται. Δεν μπορεί να το φανταστεί ανθρώπινος νους! Για να ελεήσει ο Θεός τον Ιούδα. Αυτή ήταν η ψυχή και η καρδιά του Δημητρίου Σταμίρη, που δεν ήθελε κανέναν να καεί στην κόλαση.
Τα έγραψα μιας και ήλθαν στο νου μου, σχετικά με το έλεος που κάποιοι ζητούσαν και την φωτιά που άλλοι αναφέρουν.
Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν.
«Τὶ ὡραῖος ὁ καύσωνας, Χριστέ μου»..
Ο Άγιος Ευμενιος όταν ήταν ιερέας στο εκκλησάκι του Λοιμωδῶν,
και ἑτοιμαζόμασταν νὰ κάνουμε Ἀκολουθία.
Ἐνῶ ἦταν μήνας Σεπτέμβρης, εἶχε μεγάλο καύσωνα.
Ἐγώ, ἄρχισα νὰ γκρινιάζω καὶ νὰ λέω,
«οὔφ, πολὺ ζέστη, πολὺς καύσωνας,
Γέροντα, πά, πά, πά… Σεπτέμβρη καιρό, λὲς καὶ εἶναι Κύπρος.
Πῶς ἦλθε ἐδῶ ὁ καιρὸς στὴν Ἀθήνα ἔτσι;
Καύσωνας, πολὺς καύσωνας»!
Κι ἀρχίζει ὁ Γέροντας νὰ γελᾶ γιὰ πολλὴ ὥρα.
Καὶ τοῦ λέω, «Τί γελᾶς»;
«Μωρέ, ὡραῖος καύσωνας, ὡραῖος ὁ καύσωνας, ὡραῖος ὁ καύσωνας…
Τί ὡραῖος καύσωνας!
Πόσο ἀναγκαῖος εἶναι ὁ καύσωνας!
Ὅλα χρειάζονται.
Τί ὡραῖος ὁ καύσωνας!
Χριστέ μου, ὅ,τι θέλεις Ἐσύ.
Καύσωνα, καύσωνα, λιοπύρι, λιοπύρι, βροχές, βροχές! Ὡραῖος ὁ καύσωνας».
Τοῦ λέω· «Λὲς συνεχῶς ὡραῖο τὸ ἕνα, ὡραῖο τὸ ἄλλο, ὡραῖος ὁ καύσωνας…».
Καὶ μοῦ λέει:
«Ξέρεις, ἔχει συνηθίσει τὸ μυαλό σου νὰ κρίνει.
Ἅμα θὲς νὰ σταματήσεις νὰ κρίνεις, ξεκινᾶς νὰ μὴν κρίνεις τὰ κακά.
Ἅμα ἀρχίσεις ἔτσι, τὸ ἕνα σοῦ μυρίζει τὸ ἄλλο σοῦ βρωμᾶ, τὸ ἄλλο σὲ δυσκολεύει, μετὰ θὰ μὲ κατακρίνεις κι ἐμένα. Θὰ συνηθίσει ὁ νοῦς, παιδί μου.
Γι᾿ αὐτό, συνεχῶς βλέπε τὴν ὡραία πλευρὰ τῶν πραγμάτων».
Καὶ μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο αὐτὸς ὁ ἅγιος ἄνθρωπος σοῦ μάθαινε τὸ ἀκατάκριτο, νὰ μὴν κρίνεις κανέναν καὶ κανένα ἀπὸι αὐτὰ ποὺ δὲν σοῦ ἀρέσουν..
Άγιος Ευμένιος Σαριδάκης
Εχει δίκιο ο Οσιος Ευμένιος, αλλά εδώ η κριτική δέν γίνεται για προσωπικά αμαρτήματα καί πάθη, αλλά για σοβαρά θεματα πίστεως, τα οποία έχουν επίπτωση σέ όλη την Εκκλησία.
Το γεγονός, ότι διέκοψαν την μνημόνευση του 3 Μητροπολίτες, Μονές του Αγίου Ορους, Μοναχοί καί ένας Αγιος αποδεικνύει ότι το θέμα του Αθηναγόρα δέν εντάσσεται στον χώρο της Κρίσης καί της Κατάκρισης.
Αν ήταν έτσι, τότε οι Σύνοδοι, Οικουμενικές καί Τοπικές, δέν έπρεπε να καταδικάζουν ποτέ κανέναν, για να μήν πέσουν σε Κατάκριση.
https://www.osotir.org/2018/04/25/fotia-ston-tafo-tou-patriarchi/ Ο ΄Σωτήρ' φαρισαϊσμός, υποκρισία ,κατάκριση.
Δεν ανάρτησα το σχόλιό μου για όσα λέει ο άγιος Ευμένιος για την κατάκριση, αλλά υπομνηματίζοντας το σχόλιο του Αναστάσιου για τον καύσωνα.
Κατά τ' άλλα, η Εκκλησία κυβερνάται συνοδικώς, και οι Σύνοδοι μπορούν να αποφανθούν για την ορθή η όχι πίστη καθενός.
Ο κάθε κληρικός ή πιστός μπορεί να εκφράσει την ανησυχία του για τυχόν λάθη όσων προΐστανται των κατά τόπους αυτοκεφάλων Εκκλησιών και να τη θέσει ταπεινά υπ' όψιν των Συνόδων, όχι όμως να τους καταδικάσει, ούτε να αποσχισθεί απ' αυτούς. Γιατί μπορεί οι διάδοχοί τους να τα διορθώσουν, αυτός όμως να παραμείνει εκτός Εκκλησίας. Μην τα μπλέκουμε.
Ο Κυριος είπε " Εγώ ειμί η Θύρα".
Μελετήσετε το 10 ΚΕΦ ΣΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ.
Ευσπλαχνος και Φιλάνθρωπος Ο Θεός!!!
Υπάρχει πιο τέλεια Φιλανθρωπία ;
Δυστυχώς υπάρχει μια άλλου είδους φιλανθρωπία ,αυτή που ονομάζουμε φιλοπροοδευτικη.
Εκείνος που εγκαταλείπει την οδό,πως θα οδηγηθεί στον Πατέρα;
Η Γραφή αναφωνεί να προσέξουμε μη μας πλανησει κανείς.
Αλλά ανοίξτε οποίοι θέλετε να μελετήσετε το 10 ΚΕΦ στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο και θα σας λυθούν όλες οι απορίες.
Δημοσίευση σχολίου