Ὑπόγειο, ἰσόγειο, ἀνώγειο
Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη
Τρία εἶναι τά ἐπίπεδα τῆς ὀρθοδόξου πνευματικότητος· ὑπόγειο, ἰσόγειο, ἀνώγειο· ὁ
καθένας ἀνάλογα μέ τήν πνευματική του κατάσταση διαμένει στό χῶρο πού τοῦ
ταιριάζει.
Ὑπόγειο: Εἶναι τό στέκι τοῦ ἀθεόφοβου-ἀναίσθητου ἀνθρώπου. Ὅσο καί νά ἀκούει περί Κρίσεως καί Κολάσεως, δέν συνέρχεται, δέν ἀφυπνίζεται, δέν ἀλλάζει
τρόπο σκέψεως (Ὅσιος Διάδοχος Φωτικῆς. Εὐεργετινός. Τόμος Δ΄. Ὑπόθεση Δ΄.
Κεφάλαιο Β΄). Ἐμεῖς συνερχόμαστε; Ὅταν π.χ., γυρίζουμε ἀπό τίς κηδεῖες, ἀφυπνιζόμαστε; Βάζουμε ἀρχή νά
κόψουμε κάποιο πάθος;
Ἰσόγειο. Εἶναι ἡ κατοικία τῶν θεοφοβουμένων· ὅπου ὑπάρχει φόβος Θεοῦ δέν ὑπάρχει ἁμαρτία· «τῷ φόβῳ Κυρίου ἐκκλίνει τις πᾶς ἀπό κακοῦ» (Παρ. 15:27). «Ἀρχή σοφίας φόβος Θεοῦ» (Παρ. 1:1) ἀρχή τῆς συνετῆς, τῆς ἀναμάρτητης ζωῆς εἶναι ὁ θεῖος φόβος. Ὁ θεῖος φόβος, ὠθεῖ τόν ἄνθρωπο στόν ἀγώνα καθάρσεως τῆς ψυχῆς του. Μέ ἄλλα λόγια, ὁ θεῖος φόβος εἶναι γνώρισμα τοῦ χριστιανοῦ πού βρίσκεται στό στάδιο τῆς καθάρσεως. Καί ὅπου ὑπάρχει θεῖος φόβος, δέν ὑπάρχει τέλεια ἀγάπη γιά τό Θεό. (Ὅσιος Διάδοχος. Αὐτόθι).
Ἀνώγειο. Ἡ κάθαρση ὁδηγεῖ τόν χριστιανό στό θεῖο φωτισμό· ἐπειδή δέν ὑπάρχει ἴχνος μολυσμοῦ, ἔχει φύγει ὁ θεῖος φόβος, καί ἦρθε ἡ τελεία ἀγάπη· ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τόν φόβον» (Α' Ἰω. 4:18). Ζεῖ, ἀναπνέει γιά νά τηρεῖ τό θέλημα τοῦ Κυρίου (Ὅσιος Διάδοχος. Αὐτόθι).
Μόνο ὁ τέλειος, ὁ φωτισμένος, πού κατοικεῖ
στό ἀνώγειο, εἶναι ἱκανός
νά δεῖ, νά ἀναγνωρίσει τόν ὅμοιό του, τόν φωτισμένο, τόν «συγκάτοικό» του. (Ὅσιος
Ἰωάννης τῆς Κλίμακος. Λόγος ΚΣΤ΄, 1).
Ἀντίστροφα, ὅποιος κατοικεῖ στό «ὑπόγειο», ἀδυνατεῖ
νά διακρίνει, ἄν ὁ ἄλλος βρίσκεται στό στάδιο τῆς καθάρσεως ἤ τοῦ φωτισμοῦ.
Κρίνοντας ἐξ ἰδίων, εἶναι ἱκανός ἕναν ἀθεόφοβο-ἀναίσθητο νά τόν ἐκλάβει ὡς ἅγιο...
1 σχόλιο:
Πολύ παραστατική η πνευματική εξέλιξη...
Καλύτερο λοιπόν το "ρετιρέ"...το οποίο όλοι μας να αποκτήσουμε.
Δημοσίευση σχολίου