Ἐγκύκλιος Χριστουγέννων 2024 Μητροπολίτου Πισιδίας κ. Ἰώβ

Ἐγκύκλιος Χριστουγέννων 2024

Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πισιδίας κ. Ἰώβ,

ὑπερτίμου καὶ Ἐξάρχου Σίδης καὶ Ἀτταλείας

Πρὸς τὸν εὐλαβῆ κλῆρο καὶ τὸν εὐσεβῆ λαὸ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πισιδίας

Προσφιλεῖς πατέρες, ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφὲς ἐν Χριστῷ,

Προετοιμαζόμαστε καὶ πάλι νὰ ἑορτάσουμε τὴν κατὰ σάρκα Γέννηση τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρα μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἕνα ἱστορικὸ γεγονὸς τὸ ὁποῖο εἶχε συμπαντικὸ ἀντίκτυπο. «Ὅτι παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν, υἱὸς καὶ ἐδόθη ἡμῖν» (Ἡσ. θ΄ 6). Ἀκολουθῶντας τὴν Ἁγία Γραφή, ἡ ἐκκλησιαστικὴ ὑμνογραφία περιγράφει αὐτὸ τὸ γεγονὸς μὲ ἀξιοθαύμαστο τρόπο:

«Τὶ σοι προσενέγκωμεν Χριστέ, ὅτι ὤφθης ἐπὶ γῆς ὡς ἄνθρωπος δι' ἡμᾶς; ἕκαστον γὰρ τῶν ὑπὸ σοῦ γενομένων κτισμάτων, τὴν εὐχαριστίαν σοι προσάγει· οἱ Ἄγγελοι τὸν ὕμνον, οἱ οὐρανοὶ τὸν Ἀστέρα, οἱ Μάγοι τὰ δῶρα, οἱ Ποιμένες τὸ θαῦμα, ἡ γῆ τὸ σπήλαιον, ἡ ἔρημος τὴν φάτνην· ἡμεῖς δὲ Μητέρα Παρθένον. Ὁ πρὸ αἰώνων Θεὸς ἐλέησον ἡμᾶς».

Καὶ τὸ ἐρώτημα ποὺ ἐγείρεται γιὰ ἑμᾶς κατὰ τὴν ἑορτὴ εἶναι τί νὰ προσφέρουμε σὲ Ἐκεῖνον; Διότι κάθε μέρα τῆς ζωῆς μας, ὁ Χριστὸς περιμένει ἕνα μόνον πρᾶγμα: νὰ βρεῖ ἕνα κατάλυμα καὶ νὰ ἐγκατασταθεῖ στὶς καρδιές μας. Διότι ὁ ἀληθὴς Χριστιανὸς εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος διάγει μία ζωὴ μετὰ τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐν Χριστῷ. Ὁ αληθὴς Χριστιανὸς εἶναι ἐκεῖνος, γιὰ τὸν ὁποῖο ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ κέντρο τῆς ζωῆς του. Ὁ αληθὴς Χριστιανὸς εἶναι ἐκεῖνος, γιὰ τὸν ὁποῖο ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ «ἐπιούσιος» ἄρτος στὸ μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Ὁ αληθὴς Χριστιανὸς εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἀντικατοπτρίζει τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὴν γνήσια ταὐτότητα ὅσων εἶναι μαθητές Του (πρβλ. Ἰω. ιγ΄ 35).

Ἀλλοίμονο ὅμως, περισσότερο ἀπὸ δύο χιλιάδες χρόνια μετά, ἡ Ῥαχὴλ ἀκόμη θρηνεῖ τὰ τέκνα της καὶ δὲν μπορεῖ νὰ παρηγορηθεῖ (Ἱερ. λα΄ 15· Μτ. β΄ 18). Τὸ αἷμα ἀκόμη ῥέει στὴν γῆ. Οἱ νεκροὶ ἀπὸ τὶς ἔνοπλες συγκρούσεις ὑπολογίζονται σὲ ἑκατομμύρια, χωρὶς νὰ ἀναφερθοῦν οἱ αἰχμάλωτοι καὶ οἱ τραυματίες. Ἀλλοίμονο, ἡ ἀνθρωπότητα παραμένει κωφεύουσα στὴν ἐξαγγελία τῶν ἀγγέλων: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκίᾳ» (Λκ. β΄ 14).

 Ἡ τραγικὴ ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος, ἡ ὁποία συνεχίζεται μέχρι τὴν σύγχρονη ἐποχή, μᾶς διδάσκει ὅτι ἡ εἰρήνη εἶναι δύσκολο νὰ βρεθεῖ στὴν γῆ. Ἡ εἰρήνη εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ. Γι΄ αὐτὸ ὁ Χριστὸς διδάσκει τοὺς μαθητές του: «Εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρήνην τὴν ἐμὴν δίδωμι ὑμῖν· οὐ καθὼς ὁ κόσμος δίδωσιν, ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν» (Ἰω. ιδ΄ 27). Καὶ γι΄ αὐτὸ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εὔχεται στοὺς Χριστιανούς: «χάρις καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ» (Ῥωμ. α΄ 7). Καὶ ἐὰν βρεθοῦμε σὲ αὐτὴν τὴν κατάσταση τῆς εἰρήνης, τὴν διαδίδουμε γύρω μας στὸν κόσμο, καὶ προσευχόμαστε γιὰ ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι βρίσκονται σὲ κινδύνους, ἀντιξοότητες, κακοτυχίες καὶ σπεύδουμε νὰ τοὺς βοηθήσουμε. «Μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ Θεοῦ κληθήσονται» (Μτ. ε΄ 9).

 Ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφὲς ἐν Χριστῷ,

Μὲ αὐτὲς τὶς σκέψεις, σᾶς ἐκφράζω τὶς θερμὲς εὐχές μου γιὰ τὴν Γέννηση τοῦ Κυρίου μας καὶ Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ, παρακαλῶντάς Τον νὰ χαρίσει σὲ ὅλους μας τὴν ἄνωθεν εἰρήνη καὶ νὰ εὐλογεῖ τὸ νέο ἔτος 2025.

Ἀττάλεια, Χριστούγεννα 2024

+ ὁ Πισιδίας Ἰώβ