«Εκάθισεν Ἀδάμ, ἀπέναντι τοῦ Παραδείσου, καί τήν ἰδίαν γύμνωσιν θρηνῶν ὠδύρετο. Οἴμοι, τόν ἀπάτῃ πονηρᾷ πεισθέντα καί κλαπέντα καί δόξης μακρυθέντα! Οἴμοι, τόν ἁπλότητι γυμνόν, νῦν δέ ἠπορημένον! Ἀλλ᾽ ὦ Παράδεισε, οὐκέτι σου τῆς τρυφῆς ἀπολαύσω, οὐκέτι ὄψομαι τόν Κύριον καί Θεόν μου καί Πλάστην· εἰς γῆν γάρ ἀπελεύσομαι ἐξ ἧς καί προσελήφθην. Ἐλεῆμον, Οἰκτίρμον, βοῶ Σοι· Ἐλέησόν με τόν παραπεσόντα.»
7 σχόλια:
Καλή Τεσσαρακοστή.
Επίσης καλή υπομονή ,καλή δύναμη΄συν θεω!π
Αν μπορούσαμε να το καταλάβουμε λιγο, θα αλλάζαμε πολλά...
Κάλή Τεσσαρακοστή, Καλή Δύναμη, με την Βοήθεια του Θεού.
κ.
poy gyrnas pali atheofobe?
Προς 10.38 π.μ.
Το ότι «γυρνάω» είναι αληθές. Πάντα μου άρεσαν οι εναλλαγές της καθημερινότητας.
Σε κάποιο από τα δημοσιευμένα ποιήματα «χωρίς τίτλο 9» στο ιστολόγιο γράφει ο συντάκτης:
Βαρέθηκα να είμαι νούφαρο
σε μια ακίνητη λίμνη χωμένο.
Δεν θέλω της πάπιας το ήσυχο βούτηγμα
στη λάσπη να ψάχνει να βρει τα σκουλήκια.
Κι αυτό το λίκνισμα του κύκνου
βαρετό και μονότονο έγινε.
Στη θύελλα και στη βροχή
ένα γεράκι ορμά στα ύψη
και φθάνει πιο ψηλά απ’ τα νέφη.
Κόσμος ασύγκριτης ομορφιάς
και μεγαλείου ανείπωτου
φαίνεται απ’ αυτά τα ύψη.
Ποιος όμως είναι ικανός
για τέτοιες αναβάσεις;
Το «αθεόφοβος» το εκλαμβάνω ως σχήμα λόγου, και έτσι τάχιστα το προσπερνώ.
Όμως στην λιτότητα του μηνύματός σου διακρίνω το ενδιαφέρον σου για μένα και σε ευχαριστώ.
Καλή σαρακοστή.
Αναστάσιε καλή Σαρακοστή και καλό αγώνα.
Μας έλειψαν τα ποιήματά σου.
Δεν έχεις γράψει κάποιο καινούργιο;
Πιστεύω ότι έχεις. Από αφορμές; Άλλο τίποτα...!!!!
Δημοσίευση σχολίου