Μήνυμα τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου κατά τό ὀργανωθέν ὑπό τοῦ Ἰνστιτούτου Ἑλληνικῆς Γλώσσης, Ὀρθοδόξου Θεολογίας καί Πολιτισμοῦ διεθνές ἐπιστημονικόν ἑλληνορρωσσικόν Συνέδριον

 Μήνυμα

τῆς Α. Θ. Παναγιότητος,

τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου

κ. κ. Βαρθολομαίου

κατά τό ὀργανωθέν ὑπό τοῦ Ἰνστιτούτου Ἑλληνικῆς Γλώσσης, Ὀρθοδόξου Θεολογίας καί Πολιτισμοῦ διεθνές ἐπιστημονικόν ἑλληνορρωσσικόν Συνέδριον

ἐπί τοῦ θέματος «Ἡ ἱεραποστολική, φιλολογική καί πολιτιστική προσφορά τῶν Ἁγίων Ἰσαποστόλων Κυρίλλου καί Μεθοδίου στούς Σλάβους. Ἀφετηρία γιά τήν ἐμβάθυνση τῶν σχέσεων Ἑλλάδος καί Ρωσσίας»

( 4 - 6 Νοεμβρίου 2016)

Τῷ Αἰδεσιμολογιωτάτῳ Πρωτοπρεσβυτέρῳ κυρίῳ Γεωργίῳ Μαρνέλλῳ, Προέδρῳ τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ Ἰνστιτούτου Ἑλληνικῆς Γλώσσης, Ὀρθοδόξου Θεολογίας καὶ Πολιτισμοῦ, τέκνῳ τῆς ἡμῶν Μετριότητος ἐν Κυρίῳ ἀγαπητῷ, χάριν καὶ εἰρήνην παρὰ Θεοῦ.

Ἐν πρώτοις, ἐκφράζοντες τὴν εὐαρέσκειαν καὶ τὸ ἐνδιαφέρον τοῦ Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Πατριαρχείου διὰ τὸ παρὸν διεθνὲς ἐπιστημονικὸν ἑλληνορρωσσικὸν Συνέδριον ὑπὸ τὸ θέμα «Ἡ ἱεραποστολική, φιλολογικὴ καὶ πολιτιστικὴ προσφορὰ τῶν Ἁγίων Ἰσαποστόλων Κυρίλλου καὶ Μεθοδίου στοὺς Σλάβους. Ἀφετηρία γιὰ τὴν ἐμβάθυνση τῶν σχέσεων Ἑλλάδος καὶ Ρωσσίας», δηλοῦμεν ὅτι προφρόνως καὶ ὁλοθύμως ἀνελάβομεν αὐτό, κατόπιν εὐσεβάστου παρακλήσεως τῶν διοργανωτῶν, ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῆς Μητρὸς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τῆς ὁποίας τὸν χαιρετισμὸν τῆς ἀγάπης μεταφέρομεν ὑμῖν, ὡς ἔνδειξιν τῆς ἐν πνεύματι συμμετοχῆς αὐτῆς εἰς τὰς ἐργασίας τοῦ Συνεδρίου τούτου.

Οἱ Ἅγιοι Ἰσαπόστολοι Κύριλλος καὶ Μεθόδιος, ὑπείκοντες τῇ ἐντολῇ τοῦ Κυρίου «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη» (Ματθ. κη´, 19) καὶ τοῖς αὐτῇ συνᾴδουσι κελεύσμασι τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας, ἐπορεύθησαν εἰς χώρας μακρὰν τῆς αὐτῶν γενετείρας καὶ ὑπεβλήθησαν εἰς κόπους καὶ στερήσεις χάριν τοῦ Χριστοῦ, πολλάκις «τὸν ὀνειδισμὸν αὐτοῦ φέροντες» (Ἑβρ. ιγ´, 13-14), ἵνα κομίσωσι τὸ χαρμόσυνον ἄγγελμα τῆς σωτηρίας εἰς τοὺς σλαβικοὺς λαούς.

Προκειμένου δὲ νὰ ἀχθῇ εἰς πέρας κατὰ τὸν καλλίτερον δυνατὸν τρόπον ἡ σωτήριος αὕτη ἀποστολή, ἐκ σεβασμοῦ πρὸς τὴν ἐθνικὴν καὶ πολιτιστικὴν ἰδιαιτερότητα τῶν κατηχουμένων, ἔκριναν, ὡς γνωστόν, οἱ Ἅγιοι ἀναγκαῖον νὰ ἐπινοήσωσιν ἀλφάβητον πρὸς καταγραφὴν τῆς σλαβονικῆς γλώσσης καὶ μετάφρασιν τῆς τε Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῶν λειτουργικῶν κειμένων κατ᾿ ἀρχήν, σὺν τῷ χρόνῳ δὲ καὶ πατερικῶν συγγραμμάτων εἰς τὴν γλῶσσαν αὐτήν.

Ὅθεν, ἡ παρουσία τῶν Ἁγίων Κυρίλλου καὶ Μεθοδίου εἰς τὰς σλαβικὰς χώρας συνεδέθη ἀναποσπάστως οὐ μόνον μετὰ τοῦ ἐκχριστιανισμοῦ αὐτῶν, ἀλλὰ καὶ μετὰ νέας ὠθήσεως εἰς τὸν πολιτιστικὸν χῶρον, καθότι ἡ καλλιέργεια τοῦ γραπτοῦ λόγου καὶ ἡ συνακόλουθος Σλαβικὴ λογοτεχνικὴ καὶ φιλολογικὴ παραγωγὴ ἔχει πανθομολογουμένως τὰς ἀρχὰς αὐτῆς εἰς τὸ ἔργον των. Ἡ σχέσις αὕτη Ἑλλήνων καὶ Σλάβων ἐσυνεχίσθη διὰ μέσου τῶν αἰώνων εἴτε διὰ τῆς μεταβάσεως καὶ ἄλλων διδασκάλων ὡς ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Γραικός, ὁ Νικηφόρος Θεοτόκης, ὁ Ἄνθιμος Γαζῆς κ.ἄ. εἰς τὰς σλαβικὰς χώρας, ἰδίᾳ δὲ εἰς τὴν Ρωσσίαν, ἔνθα εὕρισκον οὗτοι εἰς καιροὺς δυσχειμέρους πρόσφορον ἔδαφος διὰ μελέτας καὶ διδασκαλίαν, εἴτε διὰ τῆς ἀντιστρόφου πορείας, Ρώσσων πρὸς τὴν Ἑλλάδα, ἔνθα ἐξεπαιδεύοντο εἴς τε τὴν θύραθεν σοφίαν καὶ εἰς τὴν ὀρθόδοξον πίστιν, μάλιστα δὲ εἰς τὴν μοναχικὴν πολιτείαν, ὡς ὁ ἱδρυτὴς τοῦ ρωσσικοῦ μοναχισμοῦ Ἅγιος Ἀντώνιος ὁ σπηλαιώτης, ὅστις ἐμαθήτευσεν εἰς τὴν ἁγιορειτικὴν μοναχικὴν τάξιν ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ Ἐσφιγμένου.

Ἡ ἀμφίδρομος αὕτη σχέσις δύναται καὶ ὀφείλει νὰ συνεχισθῇ καὶ ἀναπτυχθῇ ἔτι δυναμικώτερον σήμερον, ὅτε αἱ μετακινήσεις καὶ ἡ ἐπικοινωνία ἐν γένει ἔχουσι τοσοῦτον διευκολυνθῆ διὰ τῆς τεχνολογικῆς προόδου, ὥστε νὰ εἴμεθα πάντες πολῖται τῆς παγκοσμίου κοινωνίας. Τὸ πνεῦμα ὑπὸ τοῦ ὁποίου διεπνέοντο οἱ Ἅγιοι Κύριλλος καὶ Μεθόδιος κατὰ τὴν ἔξοδον ἐκ τῆς γῆς καὶ τῆς συγγενείας αὐτῶν, τὸ πνεῦμα τῆς κατὰ Χριστὸν ἀγάπης, τῆς κατανοήσεως καὶ τῆς ἐλευθέρας ἀλληλοπεριχωρήσεως εἶναι πλέον περισσότερον παρὰ ποτὲ ἐπίκαιρον καὶ ἀναγκαῖον, πολλῷ δὲ μᾶλλον μεταξὺ ὁμοδόξων λαῶν, ὡς οἱ Ἕλληνες καὶ Ρῶσσοι, οἵτινες, κοινωνοῦντες ἐκ τοῦ κοινοῦ Ποτηρίου τοῦ ζωοποιοῦ Σώματος καὶ Αἵματος τοῦ Σωτῆρος, εἴμεθα ὅμαιμοι, ἀδελφοὶ ἐξ αἵματος.

Εἰς τὸ πλαίσιον τοῦτο, αἱ δραστηριότητες τοῦ Κέντρου Μελέτης Ὀρθοδόξου Πολιτισμοῦ ἐν συνεργασίᾳ μετὰ τῶν Γενικῶν Γραμματειῶν τῶν ἑλληνορρωσσικῶν δράσεων ἔτους 2016 καὶ τῶν συνεργαζομένων Πανεπιστημιακῶν Καθιδρυμάτων Ἑλλάδος καὶ Ρωσσίας διὰ τὴν διοργάνωσιν τοῦ παρόντος Συνεδρίου, ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν προώθησιν τῆς ἐκμαθήσεως τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης ὑπὸ Ρώσσων, ἀντιστοίχως δὲ καὶ τῆς ρωσσικῆς ὑπὸ Ἑλλήνων, ὡς καὶ ἡ γενικωτέρα προσπάθεια τῶν ἀνωτέρω φορέων διὰ στενοτέραν προσέγγισιν καὶ ἀλληλογνωριμίαν τῶν δύο λαῶν, συνιστῶσι θετικὰ βήματα πρὸς τὴν κατεύθυνσιν ἥτις ἐνεκαινιάσθη ὑπὸ τῶν δύο τιμωμένων Ἁγίων Ἰσαποστόλων.

Ἡ συνεργασία τῶν Πανεπιστημιακῶν Τμημάτων θεολογίας καὶ φιλολογίας τῶν δύο χωρῶν δύναται καὶ εὐχόμεθα νὰ συμβάλῃ τὰ μέγιστα πρὸς τὸν σκοπὸν τοῦτον τῆς γνωριμίας, τοῦ ἐντοπισμοῦ τῶν κοινῶν χαρακτηριστικῶν καὶ τῶν ἰδιαιτέροτήτων ἑκάστου λαοῦ καί, κατὰ συνέπειαν, τῆς βαθυτέρας ἀλληλοκατανοήσεως κατὰ τὴν σύγχρονον ἐποχήν. Ἡμεῖς, οἱ τόσον ἐξ αἵματος, ὅσον καὶ κατὰ πνεῦμα ἀπόγονοι τῶν Ἁγίων Ἰσαποστόλων, φέρομεν βαρεῖαν εὐθύνην διὰ τὴν κληρονομίαν τὴν ὁποίαν παρελάβομεν ἐξ αὐτῶν, ἧς εἴθε νὰ περιπατῶμεν ἀνταξίως, ὥστε ἐμπράκτως νὰ τιμῶμεν αὐτούς.

Κατακλείοντες τὸν παρόντα σύντομον χαιρετισμόν, ἀπονέμομεν τὰς πατρικὰς καὶ Πατριαρχικὰς ἡμῶν εὐχὰς καὶ εὐλογίας πᾶσι τοῖς ἐκλεκτοῖς συνέδροις, συγχαίροντες τῷ Ἰνστιτούτῳ Ἑλληνικῆς Γλώσσης, Ὀρθοδόξου Θεολογίας καὶ Πολιτισμοῦ, ὡς καὶ τοῖς διαφόροις συνεργάταις ἐκ τῶν Πανεπιστημίων Ἑλλάδος καὶ Ρωσσίας, διὰ τὴν πρωτοβουλίαν καὶ τὴν διοργάνωσιν τοῦ ἀρχομένου ἤδη Διεθνοῦς ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου, τοῦ ὁποίου, ἐν εὐλογίαις τῆς Μητρὸς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, κηρύσσομεν τὴν ἔναρξιν, ἐπικαλούμενοι ἐφ᾿ ὑμᾶς τὴν χάριν τοῦ Παναγίου Πνεύματος καὶ δεόμενοι Αὐτοῦ ὅπως χαρίσηται ὑμῖν δαψιλῆ τὸν ἄνωθεν φωτισμὸν κατὰ τὴν διεξαγωγὴν τῶν ἐργασιῶν ὑμῶν καὶ πλουσίαν τὴν καρποφορίαν.

,βις΄ Νοεμβρίου α΄