Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2018

Εκπαίδευση ή Μαθητεία; - π. Θεοδόσιος


Εκπαίδευση ή Μαθητεία;
Τρεις Ιεράρχες 2018

Το ότι δε αλλάζει «εύκολα και απ΄ έξω» η ανθρώπινη καρδιά το ήξεραν πολύ καλά από την κατασταλαγμένη  σοφία τους οι παλαιοί, οι αρχαίοι παππούδες μας. Κατά την συνήθειά τους το περιέγραψαν με ένα πανέμορφο μύθο. Ας τον αφουγκραστούμε.
Μια γάτα ερωτεύτηκε (λέει ο μύθος) ένα όμορφο νεαρό άντρα και άρχισε να παρακαλεί παρατεταμένα την Αφροδίτη, την θεά του έρωτα, να την μεταμορφώσει σε γυναίκα, ώστε να καταστεί δυνατόν, να παντρευτεί τον νεαρό που αγαπά! Απ’ τις πολλές παρακλήσεις κάμφθηκε η Αφροδίτη και δια μιας (από μηχανής...) μεταμόρφωσε την γάτα σε μια σέξυ νεαρή, που κατόρθωσε να πείσει τον νεαρό άντρα να την παντρευτεί. Την ημέρα του γάμου όμως, που ήταν καλεσμένη και η Αφροδίτη, αποφάσισε η θεά να κάνει... crash-test στην αλλαγή της... γάτας!
Να δει αν όντως άλλαξε ή απλώς τα εξωτερικά και μόνον πήραν ανθρώπινη μορφή. Και ενώ η γιορτή του γάμου ήταν στο forte της και η νύφη στο επίκεντρο των ματιών όλων των καλεσμένων... άφησε η Αφροδίτη μέσα στη μέση, μπροστά στα μάτια όλων, ένα ποντίκι τροφαντό!! Και τότε η καημένη η... νύφη και πρώην γάτα, αποδεικνύοντας ότι δεν αλλάζουν τα πράγματα απ’ έξω, χωρίς κόπο και χωρίς απόφασή μας σωστή και επίμονη, ξέχασε το που βρίσκεται και τι είναι, και χύμηξε να πιάσει τον τροφαντό τον ποντικό!!
Πανέμορφο παραμύθι. Λέει πολλά και ξεσκεπάζει ακόμα περισσότερες αυταπάτες. Φωνάζει ότι δεν έχει σημασία αν θα μιλάς ευγενικά και θα συμπεριφέρεσαι με ευπρέπεια και τακτ, αφού τον άλλον με την αδικία γδύνεις! Ότι χρειάζεται να είσαι ευγενικός, όμως, όχι στο στυλ και τα φαινόμενα, αλλά στα κριτήρια και τις ενέργειες. Ότι δεν έχει σημασία να εκπαιδευτείς να "παίζεις" ένα ρόλο θεατρικό, έστω και χρήσιμο και αποδεκτό. Ότι η εκπαίδευση μονάχα ικανότητες στα τεχνικά και τα συμπεριφορικά προσθέτει, δεν την αλλάζει την καρδιά. Άλλον άνθρωπο ποτέ δεν θα σε κάνει. Θα είσαι ευγενής και άπληστος μαζί. Με "τρόπο" θα μιλάς και θα ‘χεις τρόπους, που δεν φαίνονται, να κλέβεις.  Θα ‘χεις εικόνα για το φαίνεσθαι και θα ‘σαι από μέσα... άστα να πάνε.
Αυτά όλα τα υπαρκτά και τρέχοντα τα φοβηθήκαν οι παππούδες μας και όταν απ’ τους Τούρκους ελευθερωθήκαμε, το αποφάσισαν στην Πελοποννησιακή Γερουσία, να έχουν στα σχολεία της πατρίδας μας, τα νέα τα παιδιά, προστάτες τους και οδηγούς και όραμα τους τρεις Ιεράρχες. Γιατί αυτοί οι τρεις μεγάλοι άνθρωποι (μεγάλοι στης καρδιάς το πύρωμα και το περιεχόμενο) θα γίνουν πρότυπα ζωής ελεύθερης και ουσιαστικής. Και διανοητικά και ψυχικά.
Προηγείται... το ψυχικά. Όρος απαράβατος χωρίς την ψυχική αλλαγή είναι επικίνδυνα τα πράγματα. Αν δεν αλλάζει η καρδιά τότε απλώς... «ένα μικρό ποντίκι» τα ανατρέπει όλα. Αν δεν έχεις λόγο  να μπεις  στον κόπο της αλλαγής, και αν δεν έχεις βάση να στηρίξεις την προσπάθειά σου, πώς θα κατανοήσεις την προτροπή του Πανεπιστημίου της Ουψάλα: «Το να σκέφτεσαι ελεύθερα είναι ωραίο, το να σκέφτεσαι σωστά είναι ωραιότερο»;
Για όλα αυτά λοιπόν κανονίστηκε τα σχολεία να γιορτάζουν τους τρεις Ιεράρχες και όχι τον Σωκράτη τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη. Προφανώς οι τελευταίοι ήταν σοφότεροι από τους τρεις Ιεράρχες, αλλ’ όχι σωστότεροι. Ξέραν περισσότερα, όμως το ζητούμενο δεν είναι πόσα ξέρεις, αλλά πόσο ελεύθερη από εξαρτήσεις είναι η καρδιά σου και η ψυχή σου. Την ποιότητα των ανθρωπίνων σχέσεων την δημιουργεί όχι το μυαλό (που βέβαια ρυθμίζει σχεδόν όλα τα τεχνικά) αλλά η καλή καρδιά, που γίνεται καλή μόνον αφού παραδοθεί στα χέρια του Δημιουργού της, αφήνοντάς Τον να την αναπλάσσει, όχι να την συμμορφώσει. Η ελευθερία από τον κακό εαυτό μας είναι η όντως ελευθερία.
Σχολάζω και σχολείον σημαίνουν, στα αρχαία, είμαι ελεύθερος δεν είμαι κατειλημμένος, έχω καιρό. Μέσα σε τέτοια δεδομένα τα νέα μέλη μιας κοινωνίας μαθαίνουν τα κριτήρια για τα καίρια της ζωής και τα βλέπουν υλοποιημένα στα πρόσωπα των διδασκόντων, έτσι πρέπει. Σήμερα που τα σχολεία απλώς εκπαιδεύουν εξειδικεύοντας με γνώσεις και δεν βαθμολογούν την ποιότητα διαγωγής, χρειάζεται περισσότερο από ποτέ να μαζέψουμε τα σκόρπια κομμάτια μας και να βρούμε ένα νόημα. Οι τρεις Ιεράρχες το ‘χαν βρει και εξ’ αυτού δεν ήταν ποτέ... σκόρπιοι.
Εύχομαι αυτή την ενότητα της ψυχικής συγκρότησης για όλους.
Με αγάπη και ευχές
Ο εφημέριος σας
π. Θεοδόσιος
Πηγή:enoriako.info

Δεν υπάρχουν σχόλια: