Αγάπη, σχέση θεϊκή!
Η αγάπη δεν περιορίζεται. Γι' αυτό όταν την νιώσεις, θέλεις να την νιώσουν και οι άλλοι. Όταν την γευθείς, θέλεις να την γευθούν και οι άλλοι.
Η αγάπη σε ολοκληρώνει. Η ολοκλήρωση του ανθρώπου είναι η εν αγάπη συνάντηση με τον πλησίον. Η αγάπη διώχνει την μοναξιά. Τίποτα δικό σου, όλα κοινά, γιατί η αγάπη είναι κοινή, η αγάπη είναι ο Θεός. Όταν αγαπάς χαίρεσαι, χαμογελάς, χαϊδεύεις, απαλύνεις τον πόνο, σκεπάζεις, αγκαλιάζεις, θυσιάζεσαι. Στην αγάπη όλα είναι λυμένα, πάντα υπάρχει διέξοδος.
Ο άνθρωπος είναι πλασμένος μόνο να αγαπά, γιατί είναι εικόνα Θεού.
+Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους
1 σχόλιο:
ΛΙΘΟΥ ΚΡΑΥΓΗ
Φρικτή και απερίγραπτη η στιγμή που ο Κύριος της Δόξης, στεκόταν ενώπιον του κριτηρίου της Ρωμαϊκής εξουσίας, ενώπιον του Ποντίου Πιλάτου. Θέλοντας ο Κύριος να σώσει την ανθρωπότητα, σιώπησε, διότι αυτό ήταν το όφελός της. Ανεξιχνίαστος ο τρόπος που ενεργεί ο Θεός, που σε κάθε χρόνο και τόπο αποκαλύπτεται εκ νέου, μέσω των Θείων Ενεργειών. Συνίσταται δε αυτή η μεγάλη παρακαταθήκη σε μία λέξη: διάκρισις. Μέτοχοι της διακρίσεως, όλοι όσοι εν Χριστώ αγίασαν, με εσχάτους τους οικουμενικώς αναγνωρισθέντας, Παΐσιον και Πορφύριον τους Αγιορείτας, Ιάκωβον Τσαλίκην και Αμφιλόχιον Μακρήν. Λαμπρά παραδείγματα αληθούς διακρίσεως, που όλοι εδώ σε αυτό το Αγιώνυμον και Θεομητοροβάδιστον Όρος, πασχίζουμε να μιμηθούμε.
Γράφηκε δε προσφάτως, από τον πανοσιολογιώτατο ηγούμενο της νέας αδελφότητος της Μονής Εσφιγμένου, προτροπή προς σιωπήν, κατά μίμησιν της Κυριακής σιωπής, ενώπιον εκείνου του φρικτού κριτηρίου. Η αυτού πανοσιολογιώτης δε, θερμώς έδωκε έναυσμα προσευχής υπέρ Πίστεως και Πατρίδος, με αποχή λοιπών ενεργειών, καθώς ως έγραψε: «δεν μπορεί να διδάσκεις Χριστό και να είσαι οργισμένος» και άλλα παρόμοια.
Μάλλον δεν ήταν ο ίδιος Χριστός που έλαβε το φραγγέλιον, που έκλεισε την θύρα των γάμων, που εξήρανε την άκαρπον συκήν και έτερα πολλά. Επί τούτοις δε, η ελπίς αυτών έγκειται μάλλον επί των επιγείων κριτών και ουχί επί του Επουρανίου, ειδάλλως δεν θα φανερωνόταν η ιερά και σεβάσμιος μορφή των Εσφιγμενιτών Αγιορειτών Πατέρων, του αγίου καθηγουμένου προεξάρχοντος, τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, στα πολιτικά δικαστήρια, αντιμαχομένη ετέρων ρασοφορούντων και κατοικούντων στο Όρος το Άγιον, των ομονύμων συγγενών αυτών. Τοσούτος γαρ πόθος τάξεως έχει ανάψει σε αυτήν την ιερά αδελφότητα, ώστε απελαύνει κατά βούλησιν ακόμη και όργανα της πολιτικής τάξεως από το Άγιον Όρος. Η αναφορά γίνεται στον πιο έντιμο και καλωσυνάτο αστυνόμο που γνώρισαν οι δρόμοι των Καρεών. Εξοπλίζοντας δε, κυριολεκτικώς, «τας χείρας εις παράταξιν, τους δακτύλους εις πόλεμον»(Ψαλμός 143, 1), ως στρατιά μαινομένων, από την πολλή προσευχητική κατάνυξη, διάνοιξαν «θαυματουργικώς» την είσοδο της αντιπροσωπίας της Ι. Μ. Εσφιγμένου στις Καρυές, ώστε να μη μείνει ίχνος από το ασεβές εμπόδιο στο δρόμο των αγίων πατέρων. Το δε μέσον αυτόν, η φιλήσυχος και πραότητος διάκονος: βαριοπούλα.
Αλήθεια, Άγιε Καθηγούμενε, πως διδάσκετε εσείς Χριστό, με τέτοιες παρανομίες που κάνετε; Θα θέλαμε και περιμένουμε την απάντησή σας.
Γέρων Αγιορείτης
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ
http://orthodoxostypos.gr/%ce%bb%ce%b9%ce%b8%ce%bf%cf%85-%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%85%ce%b3%ce%b7/
a
Δημοσίευση σχολίου